นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

เรือนจำกลาง

   "ให้ตายเถอะเละกว่าที่พี่คิดนะเนี่ย" พันตำรวจโทดาลลัสพูดขึ้นด้วยเสียงแจ่มใส ผิดกับบรรยากาศโดยรอบสิ้นเชิง เพราะเรือนจำที่ชายหนุ่มเคยต้องดูแลนั้นตอนนี้ กลายเป็นซากปรักหักพังอันเกิดจากการโจมตีของเหล่าอันเดธ

   หลังจากที่พวกเขาร่วมเดินทางมากับทหารกองร้อยหนึ่ง พวกเขามีหน้าที่ทวงเขตเรือนจำแห่งนี้คืนเพราะมันก็เป็นสถานที่ราชการ บริเวณแถวเรือนจำนั้นมีทั้งศพทหาร ตำรวจ และนักโทษที่หนีไม่พ้นนอนเกลื้อนเต็มไปหมด บางศพโดนอันเดธที่แถะกินเหลือทิ้งไว้เป็นภาพน่าสะอิดสะเอียนสำหรับผู้พบเจอ อย่างไรก็ตามเป็นเรื่องที่น่าแปลกที่เรือนจำแห่งนี้ไม่พบร่องรอยของอันเดธเลย ไม่สิ แม้แต่เงาก็ไม่มี พวกมันหายไปไหนกันหมด

   "อย่าประมาทนะพวกชั้นต่ำไม่อยู่ ก็ไม่ได้แปลว่าตัวการจะไม่อยู่นะ" คำพูดของพันตำรวจโทดาลลัสนั้นทำให้สารวัตรภาธรขมวดคิ้ว

   "คุณรู้เหรอว่าพวกมันอยู่ที่ไหน" สารวัตรภาธรถามขึ้น

   "ผมมั่นใจว่านายจั๋วกำลังรอผมอยู่ข้างในนั้น"

   แท็กมองเข้าไปในตัวเรือนจำที่ตอนนี้มันมืดมาก จนไม่น่าไว้ใจเสียเลยเพราะจิตสังหารที่คลุกอยู่ในตึกนั้น ในตอนแรกมันไม่รุนแรงมากเท่าไหร่ แต่เขามั่นใจว่าเจ้าของจิตสังหารน่าจะเป็นนายจั๋วแน่นอน เพราะสิ่งที่นายจั๋วต้องการมากกว่าการได้ล้างแค้นเขากับมธุสรคือเรื่องลูกสาว ที่ถูกพรากไปซึ่งพันตำรวจโทดาลลัสรู้ดีว่านายจั๋วพยายามพลิกแผ่นดินค้นหาเขา เพื่อเอาข้อมูลที่อยู่ของลูกสาวให้ได้ และเท่าที่แท็กรู้คือครอบครัวที่อุปการะพรประภาไปนั้น ย้ายไปอยู่ต่างประเทศแล้ว

   "ถ้างั้นแปลว่านายจั๋วกำลังรอพี่อยู่งั้นสิ" แท็กหันมาถามพันตำรวจโทดาลลัส ซึ่งอีกฝ่ายก็ยักไหล่

   "ก็ประมาณนั้น......พร้อมไปกับพี่ไหมละ"

   "พร้อมเสมอ" เมื่อแท็กรับคำตกลงพันตำรวจโทดาลลัสก็หันไปพูดกับ พันเอกชิดชัย ผู้ดูแลกองร้อยทหารที่ติดตามมาพร้อมกับสารวัตรภาธร

   "ทันทีที่ผมกับแท็กเข้าไปในนั้นนายจั๋วอาจปล่อยอันเดธออกมา อยากให้พวกคุณระวังตัวกันไว้"          

   พันเอกชิดชัยทำภาษามือในการออกคำสั่งเพื่อให้ทหารจัดกองรบ สารวัตรภาธรก็ทำแบบเดียวกันซึ่งพันตำรวจโทดาลลัสนั้นเห็นแบบนั้น ก็ตัดสินใจเดินนำก่อนคนแรกเข้าไปในเขตเรือนจำซึ่งแท็กก็เดินตามหลังรุ่นพี่มาติดๆ เนื่องจากพันตำรวจโทดาลลัสนั้นเป็นหนึ่งไม่กี่คนที่ไม่ได้อยู่สามทีม และวันที่ออกจากบ้านท่านทูตอากิระไปนั้นแท็กก็เริ่มโตมากแล้ว เรียกได้ว่าแทบไม่เคยคุยกันเลยทำให้แท็กไม่มั่นใจในฝีมือของบัดดี้คนนี้เท่าไหร่ เพราะยังไม่เคยเห็นฝีมือของอีกฝ่าย

   ทันทีที่ทั้งสองแยกกลุ่มสารวัตรภาธรเข้ามาในเขตเรีอนจำกลาง บรรยากาศเย็นยะเยือกจนหายใจออกมาเป็นไอได้ และแท็กรู้สึกขนลุกไปทั้งตัวตลอดเวลาที่เดินข้างๆพันตำรวจโทดาลลัส ซากศพเกลี้อนเต็มไปหมดและกองเลือดก็นองพื้นจน แท็กเดินเลี่ยงยากลำบากพอสมควร เขาพยายามอย่างยิ่งยวดที่จะไม่ให้เกิดเสียง เพราะไม่รู้ว่าบริเวณนี้จะมีอันเดธซ่อนตัวอยู่ตรงไหนบ้าง แถมจิตสังหารก็ดูจะรุนแรงขึ้นไปอีก                              

   "ไม่ต้องทำขนาดนั้นหรอก พวกนั้นรู้แล้วว่าพี่กับแกเข้ามาแล้ว" พันตำรวจโทดาลลัสพูดขึ้น

   "ถ้างั้น...ทำไมถึงไร้วี่แววอันเดธตนอื่นละ" แท็กตั้งคำถามขึ้น

   "เพราะว่ามันต้องการสู้ชี้ตายกับพวกเราไง"

   ทั้งสองเดินผ่านจุดตรวจเริ่มเข้ามาสู่ลานกว้าง ซึ่งจิตสังหารเริ่มชัดเจนมากขึ้นและตรงกว้างนี้ ซึ่งตามข้อมูลที่แท็กได้มาระหว่างทางนั้น เนื่องจากระยะหลังมามีอาญากรก่อคดีมากมาย ทำให้เรือนจำนี้ต้องขยายพื้นที่เพื่อรองรับนักโทษที่ถูกส่งมา ส่วนมากจะยังไม่บรรลุนิติภาวะซึ่งในช่วงที่พันตำรวจโทดาลลัสเข้ามาดูแลนั้น ได้พยายามจัดตั้งโครงการเพื่อที่จะให้เด็กๆหรือนักโทษได้เริ่มต้นใหม่ โดยที่ไม่ต้องยุ่งเกี่ยวกับอโคจรอีก นั้นคือเหตุผลของการสร้างลานนี้ขึ้น

   แต่ ณ ตอนนี้มันกำลังจะแปรเปลี่ยนเป็นสนามต่อสู้ระหว่างนักรบฟินิกซ์กับอันเดธ ตรงใจกลางลานกว้างนั้นปรากฏเงาสองคนยืนรอพวกเขาอยู่ซึ่งนั้นคือนายจั๋วกับนายชัย เจ้าของจิตสังหารที่รุนแรงนั้นมาจากตัวของนายจั๋วที่จับจ้องมายังชายหนุ่ม ที่ยืนอยู่ข้างๆแท็กและไม่มีท่าทีจะหวั่นเกรงต่อจิตสังหารและพยาบาทของนายจั๋วแต่อย่างใด

   "ลูกกูอยู่ไหน !" นายจั๋วร้องตะโกนสุดเสียงอย่างเจ็บแค้น

   "แหม.... มาถึงก็ถามหาลูกเลยเหรอ จะไม่แนะนำตัวกันก่อนเหรอ" พันตำรวจโทดาลลัสพูดจายั่วยุประสาททันที

   "มึงอย่ามากวนตีน....มึงเอาลูกสาวกูไปไว้ที่ไหน" นายจั๋วพูดด้วยน้ำเสียงที่แฝงด้วยจิตสังหารผสมความโกรธที่ลูกถูกพรากไป                 

   "วางใจได้ว่าลูกของคุณปลอดภัยดี.... แต่บางครั้งผมก็คิดนะว่าอยากส่งลูกคุณไปอยู่ในซ่องขายตัว ปล่อยให้เธอโตมาโดนผู้ชายใจหมากระทำต่ำช้าแบบเดียวกับพ่อของเธอกระทำกับผู้หญิงคนหนึ่งเอาไว้ ผมว่าก็ยุติธรรมดีนะ"

   คำพูดแทงใจบวกยั่วยุนั้นทำเอานายจั๋วนั้นเดือดดาลจนแทบเรียกว่า เริ่มควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วซึ่งในตอนแรกแท็กนั้นไม่แน่ใจจุดประสงค์ที่รุ่นพี่คนนี้ทำ แต่เมื่อได้เห็นอากัปกิริยาของฝ่ายนายจั๋วก็ทำให้แท็กถึงบางอ้อ พันตำรวจโทดาลลัสต้องยั่วยุนายจั๋วเพื่อให้นายจั๋วขาดสติและขาดการไตร่ตรองในการต่อสู้ ซึ่งมันจะเป็นช่องรุกฆาตจัดการได้ง่าย แต่กับนายชัยที่แท็กตั้งข้อสังเกตเห็นว่านายชัยไม่มีท่าทีจะห้ามปรามหรือเตือนสตินายจั๋วแม้แต่น้อย เขาคิดว่านายชัยนั้นน่าจะอ่านลูกไม้นี้ออกแต่จงใจปล่อยให้เป็นแบบนั้น

   "กูจะถามเป็นครั้งสุดท้าย...ลูกกูอยู่ไหน" นายจั๋วถามอย่างเหลืออด

   "โอย ! ถามจริงพูดเป็นอย่างเดียวเหรอ ทั้งมึง พ่อและแม่หรือแม้แต่เมียมึงก็พรากลูกคนอื่นเหมือนกัน เคยนึกถึงพ่อแม่ของเด็กเหล่านั้นไหมละ...... ไม่ต้องเดาก็รู้ว่ามึงคิดไม่ได้ แต่พอลูกโดนพรากจากอกโวยวายยังกะหมาถูกน้ำร้อนลวกเลยเหรอ น่าสมเพช !"

   "หุบปากของมึงเดียวนี้ !"

   หลังจากที่ตะโกนสุดเสียงไปแล้วนั้นนายจั๋วก็กลายสภาพ กลายมาเป็นร่างจรเข้ยักษ์ตัวใหญ่เท่ากับตึกพาณิชย์สองชั้น และที่สำคัญยืนด้วยขาสองข้างด้วย ฟันที่แหลมคมซึ่งหากโดนเข้าไปคงไม่ต้องนึกถึงวันพรุ่งนี้ กรงเล็บทั้งสองข้างก็แหลมพอๆกันแถมหางยาวพอสมควร พันตำรวจโทดาลลัสไม่มีท่าทีหวาดกลัวอะไรทั้งนั้น นอกจากคว้าถุงมือเปิดนิ้วสีดำสลับทองออกมาสวมใส่ แท็กเองก็เริ่มเตรียมตัวจะลุยเช่นกัน นายชัยนั้นแปรสภาพแขนของตนกลายเป็นใบดาบส่วนแขนอีกข้างกลายเป็นโล่ งานนี้ไม่หมูสำหรับแท็กชะแล้ว

   "พี่ลุยก่อนนะ"

   ยังไม่ทันที่แท็กจะตอบอะไรพันตำรวจโทดาลลัสก็ดิ่งตรงไปประทะกับนายจั๋วในร่างจรเข้ยักษ์ทันที ซึ่งนายจั๋วก็ใช้ร่างอันเดธนี้พุ่งเข้าใส่ชายหนุ่มแบบเคลื่อนที่ด้วยสี่ขา เมื่อทั้งสองเผชิญหน้ากันนายจั๋วเปิดฉากโจมตีก่อน โดยใช้มือขวาตะบบใส่พันตำรวจโทดาลลัสแต่ทว่านายตำรวจกลับเบี่ยงตัวหลบด้านข้างได้อย่างฉิวเฉียด ก่อนจะตอบโต้กลับด้วยการอัดหมัดที่มีคลื่นพลังสีดำเข้าสีข้างของนายจั๋ว ซึ่งร่างอันใหญ่ของนายจั๋วเซล้มไปด้านข้างทันที พร้อมกับเลือดดำน้ำขยะที่ไหลกลบปากเล็กน้อย

   "เฮ้ย ! มองไปทางไหนนะ"

   เสียงทักของนายชัยดังขึ้นดึงสติของแท็กที่พึ่งจะรู้ตัวว่า นายชัยโผล่มาอยู่ตรงหน้าพร้อมกับเหวี่ยงใบดาบเป็นแนวนอน แท็กใช้มือซ้ายจับใบดาบโดยไม่กลัวว่ามันจะบาดมือเขา ก่อนจะใส่กำปั้นขวาอัดตรงเข้าลำตัวของนายชัย แต่นายชัยใช้โล่ซ้ายกันเอาไว้ซึ่งแม้ว่าจะป้องกันเอาไว้ นายชัยก็ต้องยอมรับว่าแรงของแท็กไม่ใช่น้อยๆ เพราะตนก็ถอยร่นมาหลายก้าวเลยทีเดียว และยังไม่ทันจะตั้งหลักหน้าของนายชัยก็จูบกำปั้นซ้ายที่ชาร์ตอาวุธเข้าเต็มๆ หน้าของนายชัยหันไปตามแรงหมัดพร้อมกับเลือดดำที่กระเด็นออกมา แต่นายชัยก็เหวี่ยงดาบโดนลำตัวของแท็ก แต่เขาไม่ได้แผลมากแค่ถากๆเท่านั้น

   "มาเล่นทีเผลอแบบนี้ สงสัยต้องจัดเต็ม" แท็กกล่าวพร้อมกับดวงตาที่กลายเป็นสีฟ้า

   นายชัยที่ไม่ต้องการเสียหน้าที่มาแพ้เด็กไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมอย่างแท็ก ตนถุยเลือดดำออกจากปากก่อนจะเปลี่ยนแขนที่เป็นโล่กลายมาเป็นใบดาบยาวเหมือนกับอีกข้าง แท็กตั้งการ์ดมวยทันทีเพราะนายชัยเริ่มเอาจริงแล้ว มันก็เป็นตามนั้นนายชัยวิ่งเข้าใส่แท็กแบบไม่ต้องการให้อีกฝ่ายไม่ทันตั้งตัว นายชัยฟาดฟันดาบอย่างคลุ่มคลั่งเพื่อไม่ให้แท็กหาช่องโต้กลับ แท็กตัดสินใจใช้ไฟธาตุวายุพาเขาถอยห่างก่อน แต่กลายเป็นว่านายชัยเปลี่ยนใบดาบกลายเป็นแส้ หวดฟาดใส่เขาจากข้างบนซึ่งแท็กหลบไม่ทัน

   โครม ! 

   พันตำรวจโทดาลลัสหันไปตามเสียงและเห็นพื้นที่นายชัยอยู่นั้น แตกร้าวแผ่นพื้นปูนแตกกระจายราวกับโดนแผ่นดินไหวก็ไม่ปาน นายจั๋วเห็นว่าอีกฝ่ายหันไปทางอื่นก็ใช้หางยาวนั้นหมุนตัวฟาดเข้าใส่ เสียงอัดกระแทกนั้นดังสนั่นไปทั่งเรือนจำกลาง แต่ทว่า.... ชายหนุ่มที่ดวงตากลายเป็นสีแดงสามารถรับแรงฟาดหางของนายจั๋วได้ พร้อมกับใช้สองแรงบวกจับหางนายจั๋วแล้วเหวี่ยงโยนไปทางตึกอาคารด้านข้าง ร่างนายจั๋วกระแทกกับตัวตึกเต็มแรงจนทั้งตัวทรุดลงทันที

   "นี่สินะคำว่า "จรเข้ฟาดหาง" แต่ของคุณเนี่ยมันเบากว่าคนที่ผมเคยสู้มาชะอีก" พันตำรวจโทดาลลัสกล่าว ซึ่งนายชัยที่อยู่ไม่ไกลมากก็หันมาทางเขา แต่พันตำรวจโทดาลลัสเหมือนจะไม่สนใจนายชัยเลย

   "รู้อะไรไหมว่าสมัยตอนผมยังเด็ก ครูฝึกมักสอนผมเสมอว่า "ถ้ายังไม่เห็นศพข้าศึก อย่าหันหลังให้เด็ดขาด" ผมคิดว่ามันใช้ได้เสมอนะ"

   นายชัยที่ทำหน้างงกับคำพูดของพันตำรวจโทดาลลัสนั้น ก็หันไปทางข้างหลังก็พบกับแรงสั่นสะเทือนตรงที่ตนพึ่งฟาดศัตรูไป ก่อนจะพบว่าร่างของแท็กทะลุก้อนอิฐปูนออกมา พร้อมกับอัดพลังที่หมัดขวาโจมตีเข้าใส่กลางลำตัวส่วนหน้าท้องของนายชัยเต็มหมัด ร่างของนายชัยรอบนี้กระเด็นปลิวไปไกลกว่าเดิม ซึ่งนายชัยโดนอัดกระแทกเข้ากับกำแพงรั่วหนึ่งที่สร้างไว้ไม่นักโทษหนี เลือดดำไหลออกจากปากและลำตัวส่วนท้องนั้นมีรอยช้ำจากหมัดเมื่อครู่ แท็กวิ่งเข้ามาเพื่อจะใส่อีกหมัดแต่นายชัยนั้นใช้แขนเป็นหอกแล้วยื่นพุ่งใส่ทะลุร่างของแท็กทันที

    แต่ชัยชนะยังไม่ใช่ของนายชัยเมื่อเขาพบว่าแท็กนั้นไม่สะทกสะท้านอะไร ทั้งที่โดนแทงทะลุขนาดนั้นและนายชัยก็เริ่มตระหนักแล้วว่า พลาดท่าชะแล้วเพราะแท็กจับแขนหอกของนายชัยเอาไว้แน่น ชะจนนายชัยไม่สามารถกระชากมันออกมาได้ และแท็กใช้หมัดขวาอัดพลังไฟธาตุวายุให้เต็มที่ก่อนจะเหวี่ยงแรงกำปั้นนั้น อัดเข้ากลางแขนของนายชัยเต็มสุดแรง นายชัยรับรู้สึกแรงที่อัดกระดูกป่นปี้และแรงมากพอที่ทำให้แขนข้างนั้นขาดกระจุย

    "ไอ้ชัย !" นายจั๋วหันไปตะโกนเมื่อเห็นเพื่อนลำบาก จึงพยุงร่างเพื่อไปช่วย

    "ห่วงตัวเองก่อนไหม"

    นายจั๋วหันมาทางต้นเสียงก็เจอส้นเท้ากระแทกเข้าที่ลำคอเต็มแรง ร่างของนายจั๋วสะบัดลอยกระเด็นไปนิดหนึ่งแต่ก็ยังสามารถทรงตัวไว้ได้ นายจั๋วรู้ว่าร่างกายตนใหญ่กว่าจึงกลิ้งตัวกลางอากาศลงมาเพื่อทับร่างของพันตำรวจโทดาลลัส แต่ชายหนุ่มนั้นกระโดดสูงกว่านายจั๋วพร้อมกับเอาส้นเท้าซ้ายฟาดลงมาที่กลางท้องของนายจั๋ว ร่างอันใหญ่โตกระแทกกับพื้นปูนเต็มแรงพร้อมกับแรงสั่นสะเทือนพื้นเรือนจำ ควันฟุ้งไปทั่วบริเวณนั้นก่อนจะค่อยๆจางหายไป แล้วปรากฏร่างของพันตำรวจโทดาลลัสที่ยืนเหนือร่างของนายจั๋ว

    ทางฝั่งของนายชัยที่พึ่งเสียแขนไปก็ไม่ได้แปลว่าจะยอมจำนน ยังคงใช้แขนที่เหลืออยู่นั้นเปลี่ยนเป็นใบดาบเพื่อสู้ต่อ แผลที่แขนกุดไปแล้วนั้นของนายชัยสมานตัวเองอย่างรวดเร็วจนแท็กแปลกใจ แต่ยังไงก็ตามเขาต้องจบเกมส์นี้ให้ได้เพื่อจะไปจัดการกับสองลูกพี่ของพวกมันก็คือนายแป๋ว นายชัยวิ่งเข้ามาเพื่อฟาดดาบแต่แท็กลงมือก่อน ด้วยการใช้แขนขวาปัดใบดาบของนายชัยและใช้หมัดอัปเปอร์คัตข้างซ้ายอัดเข้าลำตัว เมื่อเห็นอีกฝ่ายเซถอยแล้วแท็กไม่รอช้าวิ่งเข้าใส่ และปล่อยหมัดฮุดขวา-ซ้ายแบบรั่วกระสุนปืนกลอัดใส่นายชัยที่ปัดป้องตัวเองไม่ได้อีกแล้ว หลังจากที่รั่วหมัดเสร็จแล้วก็ตบท้ายด้วยหมัดตรงขวาอัดเข้ากลางหน้าอกของชายชัย

    ผลคือร่างของนายชัยระเบิดออกมาพร้อมกับคราบน้ำดำ และกลางหน้าอกที่กลายเป็นรูใหญ่ก่อนจะล้มทั้งยืนแบบนั้น พันตำรวจโทดาลลัสที่ยืนดูนั้นอดชื่นชมความสามารถของแท็กไม่ได้จริงๆ ทำให้เขานึกถึงคำพูดที่ท่านทูตอากิระเคยพูดกับเขาไว้ก่อนกลับว่า "ถ่านรุ่นใหม่ย่อมดีกว่าถ่านรุ่นเก่า" ซึ่งมันอาจจะจริงก็ได้เพราะแท็กในตอนนี้คือยุวชนทหารรุ่นใหม่ของกองทัพ ที่จะเป็นกำลังสำคัญในอนาคตต่อไป แท็กหันกลับไปดูรุ่นพี่ของตนก็ต้องเบิกตากว้างเพราะนายจั๋วยังไม่ตาย แถมยังอยู่ใกล้ๆพันตำรวจโทดาลลัสอีกด้วย !

    "ระวัง !" แท็กร้องตะโกนขึ้นซึ่งอาจช้าไปเพราะนายจั๋วถึงตัวพันตำรวจโทดาลลัสแล้ว

    แต่ทว่า.....ชายหนุ่มใช้ขาขวาถีบไปข้างหลังอัดใส่ขาของนายจั๋ว เพื่อทำให้อีกฝ่ายชะงักก่อนจะหมุนตัวเตะใช้ส้นเท้าซ้ายอัดเข้าลำคอของนายจั๋วอีกรอบ แต่นายจั๋วไม่ยอมล้มง่ายๆจนกว่าตนจะได้คำตอบ พันตำรวจโทดาลลัสรับรู้ความคิดของนายจั๋วดี แม้ว่าอีกฝ่ายจะเป็นคนเลวแต่เรื่องสปิริชความเป็นพ่อก็น่านับถืออยู่ เสียดายที่พ่อของเขาไม่ได้ครึ่งหนึ่งของนายจั๋วเลย นายจั๋วยกอิฐก้อนใหญ่ขึ้นมาแล้วเหวี่ยงใส่ทางชายหนุ่ม ซึ่งเขาเหวี่ยงแข้งซ้ายทำลายอิฐอย่างง่ายดาย แท็กที่ยืนดูอยู่ก็อึ้งกับพลังของรุ่นพี่คนนี้

    "เทควันโด้....งั้นเหรอ" แท็กพึมพำกับตนเอง

    พันตำรวจโทดาลลัสวิ่งเข้าหานายจั๋วอย่างรวดเร็วโดยไม่ให้ตั้งตัว ก่อนจะหน่ำด้วยลูกเตะขวาใส่ร่างนายจั๋ว ซึ่งเมาลูกเตะทั้งบน กลางและล่างแบบจัดเต็ม จากนั้นก็ตามด้วยกระโดดเตะปลายคางด้วยปลายเท้าขวา นายจั๋วหงายหลังนอนกับพื้นทันทีแต่ก็ไม่ยอมง่ายๆแม้ว่าจะกลับมาเป็นร่างเดิมแล้วก็ตาม ตื้อจริงๆ

    "เฮ้อ.... คุณนี่ดื้อกว่าที่ผมคิดนะ" พันตำรวจโทดาลลัสพูด

    "กู.... อยากเจอลูก ละ ละ ลูกสาวกูอยู่ไหน" นายจั๋วพูดทั้งน้ำตาแต่ชายหนุ่มไม่แสดงสีหน้าใดๆทั้งสิ้น

    "เสียใจด้วยคุณจั๋ว ผมทำไม่ได้"

    จากนั้นพันตำรวจโทดาลลัสคว้าปืนออกจากไมโครชิฟ แล้วยิงใส่กลางกบากของนายจั๋วทันทีเพื่อปิดฉากที่นี้ เขาเก็บใส่ไมโครชิฟตามเดิมก่อนจะเดินมาทางแท็กที่ยังลุกไม่ได้ เพราะเสียพลังเยอะมากไปหน่อยซึ่งตรงจังหวะที่ทางฝ่ายสารวัตรภาธรนั้นยกทีมเข้ามา พันตำรวจโทดาลลัสสำรวจทั้งฝ่ายทหารและตำรวจ มีคราบน้ำดำและมีคนบาดเจ็บซึ่งเขาไม่ต้องเดาว่าเจออะไรมา แต่ที่ชายหนุ่มสนใจคือสีหน้าของพันเอกชิดชัยมากกว่า

    "เธอชื่อ ณัฐฐานันท์ ใช่ไหม" พันเอกชิดชัยถาม

    "ใช่ครับ"

    "ทำใจดีๆแล้วฟังสิ่งที่ฉันจะบอกต่อจากนี้"

                                                        +++++++++++++++++++++++++++++++++++