นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

ห้างสรรพสินค้าในกลางเมืองไวด์โร๊ด ซิตี้

   "เดียวนะ ! รู้จักกันเหรอ" พันตรีเลนนี่ถามขึ้น

   "ก็ไม่เชิง.. เรื่องมันยาวนะครับ" แท็กตอบ

   หลังจากที่พ้นจากเหตุวุ่นวายมาได้นั้นตอนนี้ลูกทีมของพันตรีเลนนี่มีไม่ถึง 10 นายแล้ว สภาพที่ศุภรัศมิ์นั้นสำรวจทุกคนภายในทีมแล้ว พันตรีเลนนี่กับร้อยเอกสก็อตต์แทบไร้ขีดข่วน ด้านจ่าสิบโทศุกลวัฒน์นั้นบาดเจ็บที่ขาเพราะโดนหนามแหลมของอันเดธทิ่มทะลุน่องขาขวา ทำให้ตอนนี้ขยับร่างกายไม่ค่อยได้เพราะเสียเลือดพอสมควร โชคดีหน่อยตรงที่แพทย์สนามอย่าง ร้อยตรีฮูสตัน ที่สามารถช่วยประคองพยาบาลได้ สำหรับเขานับว่าโชคดีที่ยังไม่ตายหากเทียบกับเพื่อนร่วมทีมคนอื่นๆ

   ส่วนอีกทางด้านของ สิบเอกณัฐกรกฤตย์ พยายามที่จะปั้มหัวใจสิบเอกแฟรงค์นานถึง 26 กว่านาที ถึงจะพื้นคืนสติได้นับว่าเป็นอีกคนที่ดวงดีที่ไม่โดนย่อยเสียก่อน ส่วนขณะเดียวกันมีอีกนายหนึ่งที่ค่อนข้างบาดเจ็บสาหัสพอสมควร นั้นคือสิบเอกฉัตรอดุลย์ซึ่งตอนนั้น จ่าสิบโทวิรัต กำลังพยายามห้ามเลือดอยู่และตอนนี้ ร้อยโทลิโอเนล กำลังรวบร่วมเก็บป้ายชื่อของเหล่าทหารที่ต้องถูกสังเวยในครั้งนี้ แต่ที่แท็กคิดก็คือคนที่รับแรงกดดันมากที่สุดคงไม่พ้นพันตรีเลนนี่ กับสิ่งที่ได้ยินจากปากของอัศนัย

   "คุณหมายความว่าไง" พันตรีเลนนี่พูดด้วยเสียงที่เดือดดาลแต่พยายามข่มเอาไว้

   "ก็อย่างที่คุณได้ยินนั้นแหละ ผมกับเขาช่วยคนที่ติดอยู่ที่นี้ไว้แล้ว และอยู่ที่ค่ายลี้ภัยแล้ว" อัศนัยพูดยืนยันคำเดิม

   ผลสรุปที่ออกมาคือภารกิจของพันตรีเลนนี่นั้นล้มเหลวตั้งแต่แรก เพราะว่าอัศนัยกับ ไซม่อน แมกซ์เวลล์ นั้นช่วยพลเรือน 6 คนไว้แล้วพามาที่ค่ายลี้ภัยหลังจากที่พันตรีเลนนี่ตัดสินใจปิดวิทยุไป ร้อยเอกสก็อตต์ปาเครื่องตรวจจับทิ้งทันทีเพราะมันไม่มีประโยชน์อีกต่อไป แถมลูกทีมของเขายังต้องมาสังเวยให้กับภารกิจที่มันจบไปนานแล้ว แต่แท็กนั้นโฟกัสที่อัศนัยมากกว่าทำไมอัยการแบบอัศนัยถึงมาอยู่กับแมกซ์เวลล์ที่เป็นอริได้ยังไง

    ดูจากลักษณะแล้วแท็กคิดว่าไซม่อนน่าจะโตกว่าเขากับศุภรัศมิ์อย่างน้อย 2 ปี เขาย้อมผมทองผิวขาวดวงตาสีทับทิม และรูปร่างสูงกำยำมาก สายตาที่เด็กหนุุ่มมองมาที่แท็กกับศุภรัศมิ์นั้นต้องยอมรับว่า แทบดูไม่ออกเลยว่าเป็น "ผู้หญิง" อย่างไรก็ตามไซม่อนพอจะรู้เรื่องราวของทหารฟรอนร์เทียร์มาจากไวแอตต์พี่ชายของเขาอยู่บ้าง แต่ไม่คิดว่าจะอายุน้อยกว่าตัวเขาแบบนี้ในเรื่องของฝีมือถือว่าไม่ธรรมดาจริงๆ                      

    "ผู้พันครับ... เราควรติดต่อทางวิทยุไหมครับ" ร้อยโทลิโอเนลถามขึ้นหลังจากรวบร่วมป้ายชื่อเสร็จแล้ว

    "เปิดวิทยุขอความช่วยเหลือ.... รายงานความจริงไป" พันตรีเลนนี่พูด

    "ผู้พันครับ..." จ่าสิบโทวิรัตพูดเสียงสั้น

    "ว่ามาจ่าเกิดอะไรขึ้น"

    "สิบเอกฉัตรอดุลย์ เสียชีวิตแล้วครับ"

    สิ้นคำพูดของจ่าสิบโทวิรัตแล้วสิบเอกณัฐกรกฤตย์ตัดสินใจเดินมาถอดป้ายชื่อออก ก่อนจะตบบ่าจ่าสิบโทวิรัตว่าทำดีที่สุดแล้วก่อนจะนำผ้ามาคลุมตัวไว้ ร้อยเอกสก็อตต์รับไม่ได้กับการเสียคนในทีมไป ทำให้เขาระบายกับศพอันเดธด้วยการแทงหอกแหลมเข้าไป ระหว่างที่ทุกคนกำลังรอทีมช่วยเหลือนั้น แท็กรับรู้ถึงแก่นพลังของอันเดธระดับสูงได้ซึ่งมันอยู่ไม่ห่างจากสถานที่ที่เขาอยู่ และสังหรณ์ของเขายังบอกด้วยว่า นายบึ๊กกำลังรอเขาอยู่ที่นั้น

    แท็กเดินไปเก็บเศษเสื้อผ้าของเหล่าชายชาติทหารที่ต้องมาพลีชีพในหน้าที่ แล้วเอามาผูกมัดจนกลายเป็นสายคาดหน้าผากของเขา ใช่ ! คนเหล่านี้ไม่ควรมาตายเพราะแค่ไอ้เดนนรก 6 ตนอยากล้างแค้นมนุษย์ หากตอนนี้แท็กสามารถสู้แทนพวกเขาได้ก็ยินดีที่จะทำ อัศนัยพอดูออกว่าอีกฝ่ายคิดจะทำอะไร และตนก็ไม่คิดจะห้ามอยู่แล้ว

    "นายจะไปไหนยุวชนทหาร" ร้อยเอกสก็อตต์ถามขึ้น

    "ภารกิจของผู้พันล่มแล้ว แต่ภารกิจของผมยังไม่จบไปด้วยนี่" แท็กพูดขณะที่กำลังสวมใส่อาวุธประจำกายจริงๆของเขา แต่ร้อยเอกสก็อตต์ทำหน้าไม่เข้าใจ มีภารกิจซ้อนกันอย่างงั้นเหรอ

    "ฆ่าตัวตายชัดๆ นายก็เห็นแล้วนี่ พวกเรามากันเป็นทีมยังโดนขนาดนี้ ถ้า...."

    "อันเดธที่เป็นหัวหน้ากำลังรอคิดบัญชีแค้นกับผมอยู่ และคงอยากลงมือด้วยตัวของมันเอง เพราะงั้นผมผ่านได้แน่นอน" แท็กตัดบทก่อนที่ร้อยตรีฮูสตันพูดไม่ทันจบเลย ซึ่งอัศนัยรู้อยู่แล้วว่ายังไงก็ห้ามแท็กไม่ได้อยู่แล้ว

    "อันที่จริงขอแทรกแปปนะแท็กไม่ได้ไปคนเดียวนะครับ ยังมีผมด้วยอีกคนไม่ต้องห่วงครับพวกเรารับมือได้ อีกอย่างภารกิจนี้เป็นของพวกเราไม่ใช่ของทหารไวด์โร๊ด เพราะงั้นขอไม่ฟังคำสั่งนะครับ" ศุภรัศมิ์พูดเสริมด้วยอีกคน

    เมื่ออีกฝ่ายยินยอมแล้วแท็ก ศุภรัศมิ์ อัศนัยและไซม่อนต่างพากันเดินออกมาจากห้าง ตรงทางออกหน้าห้างเลยซึ่งผลออกมาคือเหล่าอันเดธต่างเปิดทางให้กับทั้งสี่คนอย่างสะดวก ก่อนจะไปสู้กับฝั่งทหารที่พยายามทะลวงเข้ามาช่วยทีมของพันตรีเลนนี่ แท็กรู้ดีว่าพวกพันตรีเลนนี่นั้นไม่ได้อยู่ในสายตาของนายบึ๊กนอกจากเขาคนเดียว ไซม่อนตัดสินใจใช้รถที่อยู่ใกล้ๆเพื่อสะดวกในการเดินทาง เพราะที่นายบึ๊กอยู่นั้น อยู่บนตึกที่สูงพอสมควรและนั้นคือหอคอยทาวเวิร์ดนั้นเอง

    "ก่อนที่จะเริ่มเดินทางมาทำข้อตกลงกันก่อน...ฉันได้ยินมาว่า อันเดธที่เป็นหัวหน้ามันมาสองตน และหนึ่งในนั้นคือตัวที่ทำลายชีวิตน้องสาวฉันเพราะฉะนั้น..."

    "ผมไม่แน่ใจนะว่ามันจะสนใจคุณอัศนัยมากกว่าผมที่ดันเกี่ยวข้องกับการตายหมู่ของครอบครัวมันรึเปล่านะ แต่ไม่เป็นไรถ้าผมจะต้องจับคู่กับคุณ ก็...ไม่มีปัญหานะ แล้วแกละซี" แท็กหันไปถามเพื่อนรักของเขาที่กำลังจะขึ้นรถพอดี

    "ยังไงก็ได้ไม่เกียง... รีบขึ้นรถเถอะ"

    เมื่อได้คำตอบที่ชัดเจนตามที่ต้องการแล้วทั้งแท็กและอัศนัยต่างก็เดินขึ้นรถไป โดยคนขับคือไซม่อนซึ่งตลอดที่รถแล่นผ่านนั้น ถนนหนทางนั้นมันโล่งจนผิดปกติอย่างมาก ซึ่งแน่นอนว่าทั้งสี่รู้ดีว่านายบึ๊กต้องการไม่ให้อันเดธตนไหนขัดขวางการเดินทางของพวกเขา ย่อมแปลว่านายบึ๊กและนายเต๋ารออยู่ที่หอคอยทาวน์เวิร์ด ซึ่งหอคอยนั้นมีฝูงอันเดธที่บินได้บินวนรอบตัวหอคอย ราวกับพวกมันกำลังปกป้องอะไรบางอย่างบนคอหอย ซึ่งหากเป็นแบบนั้นการปูพรมที่วางแผนไว้คงจะลำบากชะแล้ว

    "แบบนี้เห็นท่าไม่ดีชะแล้วสิ" ศุภรัศมิ์พูดขึ้น

    "ภารกิจของทหารจะสำเร็จได้ตอนนี้มันอยู่ที่พวกเราเท่านั้น" แท็กกล่าวขึ้นจากหลังรถ

    ต้องยอมรับฝีมือด้านการขับรถของไซม่อนจริงๆ แม้ว่าจะมีสิ่งกีดขวางมากมายแค่ไหนไซม่อนก็สามารถขับฝ่าผ่านมาได้อย่างชิลๆ และในตอนนี้อีกไม่กี่อึดใจนั้นก็ใกล้จะถึงหอคอยแล้ว แต่กลับมีอะไรบางอย่างกระแทกตัวรถของพวกเขาจนกระเด็น ควงหมุนตีลังกาแบบ 180 องศา จังหวะนั้นประตูรถข้างหลังคนขับถูกดีดออกจากตัวรถ พร้อมกับแท็กที่ออกมาก่อนคนแรกตามด้วยศุภรัศมิ์แต่ต่างตรงที่ศุภรัศมิ์กระโดดเหยียบคันรถ เพื่อไม่ให้มันนั้นไม่พลิกคว่ำส่วนแท็กนั้นต้องเผชิญหน้ากับโทรลล์ ที่ค่อนข้างตัวใหญ่กว่าปกติในมือของมันนั้นถือไม้กระบองใหญ่พอสมควร

    ปัง !

    ยังไม่ทันที่แท็กจะได้ฟัดกับเจ้าโทรลล์ก็ปรากฎว่าหัวของมันกระจุย เศษสมองและเลือดสีดำฟุุ่งกระจายอากาศราวกับสายฝน แท็กหันมามองอีกทีก็เจออัศนัยเอาปืนลูกซองแฝดที่ควันเขม่าปืนใหม่ๆ ลอยออกมาจากปากกระบอกปืน อัศนัยนั้นไม่บาดเจ็บมากแค่คิ้วซ้ายของเขาแตกเท่านั้น ตรงข้ามกับไซม่อนที่มีเลือดออกตรงแขนขวาเล็กน้อย คาดว่าคงโดนเศษกระจกบาดเข้า การที่เจ้าโทรลล์ตัวเมื่อกี้มาโจมตีคงเป็นการต้อนรับเล็กๆน้อยๆจากนายบึ๊ก

    "พร้อมจะลุยกันรึยังครับ... บัดดี้" แท็กหันมาถาม

    "เลิกเล่นลิ้นได้แล้ว เข้าไปหอคอยกัน"

                                                             ++++++++++++++++++++++++++++