นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

ร้านอาหาร เวลา 11.24 น.

   "แท็กเอ้า กินเนื้อนี่สิมันอุดมไปด้วยโปรตีนเลยนะ" กิติพงศ์พูดพร้อมกับคีบเนื้อย่างใส่จานให้กับแท็ก ที่แสดงสีหน้าไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไหร่จนชายหนุ่มแปลกใจพอสมควร

   นับแต่เหตุการณ์ที่แท็กได้อยู่กับมธุกรสองต่อสอง เขาก็หลีกเลี่ยงที่จะอยู่กับเธอและสุดท้ายก็ตัดสินใจ ส่งข้อความไปหาหมอณัฐฐาให้มารับเธอกลับโรงพยาบาล และที่เด่นชัดที่สุดคือกิติพงศ์พบว่าแท็กกับเด็กสาว ไม่สนทนากันหรือแม้แต่จะสบตากันเลยเสียด้วยซ้ำ นี้ถือว่าเป็นครั้งแรกสำหรับกิติพงศ์ ที่ได้เห็นแท็กเป็นแบบนี้ซึ่งชายหนุ่มไม่รู้หรอกว่าเรื่องราวเป็นไง แต่เขาเข้าใจดีว่าคู่ผูกจิตนั้นมีอิทธิพลกับพวกเขาขนาดไหน

   "ผมกินไม่เยอะนะพี่ กินไม่ไหวแล้ว" แท็กพูดจาเหมือนคนเชื่องซึม คำพูดของมธุกรนั้นยังคงก้องในหัวเขาตลอดเวลา แท็กไม่เข้าใจเลยว่าแค่คำว่า "ไม่เชื่อใจ" ของมธุกรมันจะทำให้ใจเขาเจ็บได้ขนาดนี้ เจ็บจนแทบไม่รู้รสของเนื้อย่างที่กินไปแต่ละชิ้นเลยด้วยซ้ำไป

   ระหว่างที่กำลังนั่งกินอย่างเงียบกริบนั้น หยางเสี่ยวฟงก็ปรากฎตัวขึ้นซึ่งทั้งสองคนรับรู้ได้ว่า อีกฝ่ายมาแบบกายจิิตและแสดงท่าทางชัดเจน ว่ามีเรื่องแน่นอนซึ่งกิติพงศ์รู้ดีว่าไม่ควรคุยในที่แบบนี้ แท็กจึงตัดสินใจกินเนื้อย่างในจานให้หมดเพื่อให้มันอิ่ม ก่อนจะเดินจากร้านไปซึ่งทำเอาพนักงานงงตามๆกัน เพราะทั้งสองนั้นเข้ามาในร้านแค่แปปเดียวเท่านั้น

                                      +++++++++++++++++++++++                                    

ลานจอดรถ เวลา 11.32 น.

กิติพงศ์และแท็กเดินขึ้นมาถึงที่ลานจอดรถบนด่านฟ้า ซึ่งไม่มีใครเอารถมาจอดกันเพราะมันไม่สะดวกหากเวลา จะขับรถเลี้ยวลงชั้นล่างกัน และทั้งสองก็พบกับหยางเสี่ยวฟงที่ยืนพิงรถคันหนึ่ง พร้อมกับสูบบุหรี่ไฟฟ้าสีดำของเขาอยู่และแท็กก็ไม่เห็น วี่แววของอภิชัยรุ่นพี่อีกคนหนึ่งของเขาเลย แต่ประเด็นคือหยางเสี่ยวฟงไม่ได้อยู่คนเดียว หากแต่เป็นสองบุคคลที่ไม่คุ้นหน้าเอาเสียเลย ยืนแบบรักษาระยะห่างกับหยางเสี่ยวฟงมาก โดยชายคนหนึ่งรูปร่างกำยำและสูงเทียบเท่ากับกิติพงศ์ มีรอยสักที่ศรีษะเป็นอักขระมนตรา ผิวสีเข้มและดวงตาสีทับทิม

   ส่วนชายวัยฉกรรจอีกคนนั้นรูปร่างกำยำเช่นกัน แต่จะเตี้ยกว่าผู้ชายอีกคนและไม่มีอักขระมนตรา ไม่มีอาวุธด้วยซึ่งแท็กเดาว่าอาจเป็นนักสู้แบบเขาหรือเก็บอาวุธไว้อยู่ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตามเขากลับรับรู้ถึงความไม่เป็นมิตรของสองบุคคล ที่แพร่ใส่เขาตั้งแต่ที่เห็นแล้วทำเอาเขางงเหมือนกัน

   "โทษทีนะที่ไปรบกวนเวลากินเนื้อย่างของพวกนายนะ" หยางเสี่ยวฟงพูด และเก็บบุหรี่ไฟฟ้าเข้ากระเป๋า

   "ไม่เป็นไรหรอก เจ้านี้มันก็อิ่มแล้วละ" กิติพงศ์พูดพร้อมกับมองอีกสองคนที่อยู่ข้างๆ

   "ฉันขอแนะนำให้รู้จักนะนี้คือ เบอร์นี่&เอลตัน แมกซ์เวลล์ มาจากตระกูลนักล่าอันเดธ พ่อของพวกเขาเป็นเพื่อนเก่าของพ่อฉันมาก่อน" หยางเสี่ยวฟงกล่าวแนะนำ แต่สองพี่น้องแมกซ์เวลล์กลับไม่แสดงท่าทีเป็นมิตรเท่าไหร่ และแท็กก็ใช่ว่าจะชอบใจเหมือนกัน                    

   "มีอะไรก็ว่ามาดีกว่า อย่ามามองหน้าไม่ชอบ" แท็กกล่าวตรงๆทันที จนสองพี่น้องแมกซ์เวลล์สะดุ้งแต่ตั้งตัวได้ทันในขณะที่หยางเสี่ยวฟงนั้นยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

   "ฉันสองคนไม่ได้อยากมีเรื่องหรอกนะ แต่เห็นสิ่งอยู่ในคลิปแล้วมันอดเชื่อไม่ได้ว่า เด็กอย่างนี้เนี่ยนะจะฆ่าอันเดธได้"

   "คลิปอะไร"

   หยางเสี่ยวฟงกดที่ไมโครชิฟที่อยู่ใต้ผิวหนังแขนขวา แล้วปรากฎเป็นโฮโลแกรมแสดงคลิปวีดีโอขึ้น ซึ่งแท็กต้องถึงกับตาถลกออกมา เพราะนั้นคือคลิปในเหตุการณ์ที่เขาสู้กับนายแมน ในร่างของอันเดธที่โรงพยาบาลจิตเวช แท็กยอมรับว่าตอนนั้นเอาแต่คิดจะปกป้องมธุกรเท่านั้น ไม่คิดเลยว่าจะมีมือดีมาแอบถ่ายคลิปแบบนี้ แถมยังล่อเป้าใหญ่มาหาเขาชะงั้น ให้ตายเถอะ ทำไมช่วงนี้มีแต่เรื่องน่าหงุดหงิดจังว่ะ

   "ถ้านายไม่รู้ฉันจะบอกให้นะ คลิปของนายนอกจากจะทำให้คนที่นี้แตกตื่นแล้ว มันยังกระทบทั้งกรมตำรวจร่วมทั้งสายอาชีพอย่างพวกฉันที่มาอยู่ก่อนนาย" เอลตันกล่าวขึ้น

   "ออ จะบอกว่าไม่พอใจที่โดนแย่งงานไปสินะ" แท็กกล่าวขึ้น

   "ก็คงจะใช่นะ สิ่งที่พวกเราต้องการมากที่สุดคือ อย่ามายุ่งเรื่องงานของพวกเราจะดีกว่า ยิ่งถ้าออกนอกประเทศได้ยิ่งดีใหญ่เลย" เบอร์นี่พูดอย่างไม่เกรงใจ แต่แท็กก็ไม่ได้สะทกสะท้านอะไรมาก หากแต่เขาคิดว่าบางทีอันเดธพวกนั้นให้สองคนนี้จัดการก็พอแล้ว ส่วนมธุกรเขาเชื่อว่ากุลชาติคงมีวิธีรับมือ ที่จะให้เธอกับแม่ได้เริ่มต้นชีวิตใหม่ ไม่จำเป็นต้องมีเขาก็ได้

   "ผมไม่ยุ่งก็ได้แต่ขอให้เจ๋งจริงๆอย่างที่แสดงให้เห็นตอนนี้ละกัน" แท็กพูดขึ้น ซึ่งกิติพงศ์กับหยางเสี่ยวฟงแปลกใจอย่างมาก

   "หึ ไอ้น้อง เรื่องล่าอันเดธนะพวกฉันย่อมชำนาญมากกว่าอยู่แล้ว" เบอร์นี่กล่าว

   และแล้วสองพี่น้องแมกซ์เวลล์ก็พากันเดินขึ้นรถไป พร้อมกับขับไปลงตรงทางออกและหายลับตาไป เมื่อจัดการเคลียร์แล้วหยางเสี่ยวฟงคิดว่า น่าจะมาจัดการกับคนของตัวเองดู ชายหนุ่มหันมามองแท็กที่ยืนนิ่งไม่มองหน้าใคร แน่นอนว่าหยางเสี่ยวฟงรู้ว่าอีกฝ่ายเจออะไรมา เข้าใจดีพึ่งมีความรักครั้งแรกพอโดนกุดจะช็อคก็ไม่แปลก ขนาดขุนศึกบางคนยังเสียศูนย์เลยด้วยซ้ำไป

    "แท็ก แกโอเคไหมเนี่ย" กิติพงศ์ถามขึ้น

    "ผมไม่เป็นไรครับพี่หัตถ์ แต่อยากไปจากที่นี้แล้ว" ชายหนุ่มได้ยินดังนั้นจึงลองหันไปทางเพื่อน ซึ่งส่งภาษาทางตามาว่าพาออกไปเถอะ

    "ได้แท็ก มากับพี่เถอะ"

                                                          +++++++++++++++++++++++++++++++++++++