นักรบพันธุ์โหด ตอน ณัชฐานันท์

ช่องว่างมิติ ไม่ระบุเวลา

แป๋วยืนมองกองทัพอันเดธที่เขานั้นสร้างขึ้น โดยส่วนแล้ววิญญาณที่กลายมาเป็นอันเดธเองนั้น เดรโกจะเป็นคนจัดหามาให้และเท่าที่ตนสังเกตเห็นคือ ในช่องว่างมิตินี้เหมือนจะทำให้พวกนี้พัฒนาการขึ้น ภายหลังเดรโกมาให้คำตอบกับเขาว่ามิตินี้จะเป็นขุนพลังให้กับพวกอันเดธ และเป็นที่พักพิงในการหลบหนีชั่วคราวอีกด้วย ซึ่งหากแป๋วมีกองทัพมากพอจริงละก็จะไม่มีใครขัดขวาง การชำระแค้นของเขาได้อีกต่อไป ภาพที่เขาจะได้ขยี้ร่างของมธุสรนั้นคงจะได้เป็นจริงไม่นาน

   "พี่แป๋ว ผมมีเรื่องจะคุย" เสียงของแมนดังจากข้างหลัง เขาเป็นชายหนุ่มรูปร่างอ้วนมากตัดผมสั้น ผิวขาวเหลืองแสดงสีหน้าที่ค่อนข้างจะโรคจิตหน่อยๆ เดรโกที่ยืนสังเกตการณ์ห่างๆจำได้คราวๆว่า ตอนยังเป็นมนุษย์นั้นนายแมนคนนี้ทำธุรกิจเปิดร้านคอม ในแบบที่ผิดกฎหมาย แต่ธุรกิจหลักจริงๆของนายแมนคือการเปิดไลฟ์สด ในการมีเพศสัมพันธ์รูปแบบต่างๆแต่มันจะไปในแนวทางที่ค่อนข้างจะซาดิสต์เสียมากกว่า

   ส่วนสาเหตุการตายของนายแมนคือถูกมธุสรที่ปลอมตัวเข้าไป นั้นได้ทำการทรมานร่างกายของนายแมนร่วมทั้งโดนเฉือนของลับด้วย แล้วก็มาโดนตัดหัวขาดตายในป่าทึบที่ไม่ห่างจากบ้านมาก ส่วนพี่ชายของนายแมนก็ต้องโทษจำคุกในข้อหาลักพาตัวและค้ามนุษย์ ดังนั้นในร่างมนุษย์ของนายแมนจึงมีรอยสีแดงตำหนิที่คอ ใจจริงอาจารย์ของเดรโกอยากแค่ชุบนายแป๋วคนเดียว แต่หากมีมากกว่าหนึ่งก็ย่อมดีกว่า

   "มึงมีอะไร" นายแป๋วถามขึ้น

   "ผมมาขออนุญาติพี่ ผมอยากล่าหัวไอ้เด็กเวรนั้น" นายแมนพูดอย่างเจ็บแค้น ภาพที่ถูกแท็กเล่นงานเสียจนย่อยยับยังติดตาไม่หาย แล้วยิ่งมาเป็นตัวขวางในการล้างแค้นอีก ถ้าไม่ออกไปทำอะไรสักอย่างก็เหมือนไฟแค้นจะยังไม่ดับ

   "มึงจะไปทำไมกองทัพยังไม่พร้อม มึงจะรอบุกพร้อมพวกกูมันยากรึไงว่ะไอ้แมน" นายแป๋วหันมาถาม

   "แต่พี่แป๋ว พวกเราอยู่ในนี้กันนะแทบไม่รู้วันปีเดือนเลยด้วยซ้ำ ตอนนี้กองทัพก็เริ่มขยายมากขึ้นแล้วยังไม่พออีกเหรอพี่"

   นายแป๋วลุกขึ้นมาตบหลังแหวนใส่หน้านายแมนเต็มแรง จนนายแมนเซล้มลงไปเลยทำให้คนรอบข้างพากันสองทั้งคู่เป็นตาเดียว เลือดสีดำไหลออกมาจากปากของนายแมน เขาเงยหน้าลูกพี่ของตนเองซึ่งฉายแววไม่พอใจและกราดเกรี้ยว ทำให้นายแมนไม่กล้าสบตากับนายแป๋ว เดรโกที่ยืนมองดูอยู่ก็อดชมในความเด็ดขาดในฐานะผู้นำ ของนายแป๋วไม่ได้เพราะบุคลลิกแบบนี้ทำให้ฌอนนั้นเลือกมาเป็นหมากก็ไม่แปลก

   "มันจะพร้อมก็ต่อเมื่อกูบอกเท่านั้น ไสหัวไปให้พ้นหน้ากูเดียวนี้เลยไอ้แมน" นายแป๋วพูดพร้อมชี้หน้าใส่นายแมน ซึ่งชายหนุ่มร่างอ้วนไม่มีทางเลือกจึงจำใจต้องลุกขึ้นและเดินออกมา แต่ในใจนั้นทั้งโกรธและแค้นมากกว่าที่ตนนั้นต้องมาอดทนแบบนี้ นายบึ๊กซึ่งเป็นเพื่อนสนิทเห็นแบบนั้นก็อดห่วงไม่ได้ จึงอยากตามมาดูเพื่อน

   "กูกับมึงเพื่อนกันนะเว้ย กูไม่ทำแบบนั้นหรอกแต่กูอยากให้มึงอดทนหน่อย กูก็แค้นไม่ต่างจากมึงนักหรอก" นายบึ๊กพูด ภาพที่เขานั้นโดนที่แขวนเนื้อเสียบคอโดนตัดของลับ และยังโดนยิงกลางหน้าผากด้วยแม้ว่าเขาจะตายไม่ค่อยโหดเท่าคนอื่น แต่มันก็เจ็บแค้นเช่นกันแต่ในเมื่อลูกพี่สั่งห้าม เขาก็จำเป็นต้องข่มใจไว้

   "โทษทีว่ะไอ้บึ๊กกูคงทนไม่ได้ขนาดนั้น กูทำตามคนอื่นมาพอแล้วกูขอทำตามใจตัวเองบ้าง" นายบึ๊กขมวดคิ้วแล้วมองเพื่อน

   "อย่าทำนะเว้ยไอ้แมน ถ้าพี่แป๋วรู้...."

   "ถ้ามึงขวางทางกูอีกคน มึงก็ไม่ใช่เพื่อนกูอีกต่อไป" พูดจบนายแมนก็เดินหายไปในเงามืด โดยไม่มีการเลียวหลังมามองเพื่อนรักอย่างนายบึ๊กแม้แต่น้อย

                                                      +++++++++++++++++++++++++++