เจ้าชายสายหื่น NC 25++

ตอนที่  8  เจ้าชายจอมวางแผน

น้ำลืมตาขึ้นมาพบว่าตัวเองนอนอยู่ในอ้อมกอดของเขา

เขากอดเธอเอาไว้แน่น นอนหลับสนิท ตอนนี้เขาช่างเหมือนเด็กน้อยที่ต้องการไออุ่น ขนตางอนยาว จมูกโด่ง ๆ ปากบาง ๆที่ทำให้เธอสะท้านมาแล้ว เขาน่าจะเป็นผู้ชายที่น่ารัก แบบนี้ ไม่ใช่คนที่โหดร้าย ป่าเถื่อน เหมือนที่ทำกับเธอ ไม่อยากจะนึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น มันผ่านมาแล้ว เธอไม่ใช่สาวบริสุทธิ์ที่เคยภูมิใจนักหนา บัดนี้เขาได้สร้างรอยแผลไว้ในใจของเธอที่ไม่อาจลืมได้ เธอลูบที่แก้มเขาเบา ๆ เพียงแค่มองหน้าเขา เธอก็เริ่มหวั่นไหวแล้ว ไม่ ! มันต้องไม่ใช่แบบนี้ เขาย่ำยีเธอ เธอก็แค่ผู้หญิงที่เขามีไว้เพื่อระบายอารมณ์เท่านั้น !!!

น้ำค่อย ๆ เอามือที่กอดเธอเอาไว้ออก แล้วก้มลงเก็บชุดที่กองอยู่ที่พื้นมาใส่ เดินกลับห้อง

@ ห้องนอนของน้ำ

แม้จะอาบน้ำล้างกลิ่นสาบคาวที่ติดตัวออกไม่รู้กี่รอบ แต่เธอก็รู้สึกเหมือนมันยังอยู่ในตัวเธอ แทรกอยู่ในทุกรูขุมขน เธอขัดออกจนผิวแดง มีเลือดซึมออกมาเป็นบางแห่ง ไม่ได้รู้สึกเจ็บแสบจากรอยแผลนั่น แต่รอยแผลที่อยู่ในใจมันบาดลึก จนยาตัวไหนไม่สามารถรักษาได้

น้ำในฝักบัวที่เปิด ไหลรวมกับน้ำตาที่ไหลลงมาไม่หยุด เธอร้องไห้ออกมาแทบเป็นสายเลือด เสียงสะอื้นที่ดังออกมา ก้องไปทั่วห้องน้ำ จิตใจเขาทำด้วยอะไร เธอไปทำอะไรให้เขา คำพูดของเขาวนเวียนอยู่ในหัว

“เธอน่ะก็แค่ผู้หญิงที่ฉันเอาไว้ระบายอารมณ์เท่านั้นแหละ”

“ฉันจะจ่ายค่าตัวให้เธอเพิ่มอีก...เอาเท่าไรบอกมา ฉันจ่ายให้ได้”

“มีคนเดียวที่เรียกฉันว่าพี่ได้คือผู้หญิงที่ฉันรักเท่านั้น ต่อไปนี้ห้ามเรียกว่าพี่อีก”

เธอต้องไปจากผู้ชายป่าเถื่อนคนนี้ อย่าอยู่เป็นเครื่องระบายอารมณ์ให้เขา เธอไม่ได้มีความหมายอะไรสำหรับเขา ก็...แค่ผู้หญิงขายตัว!!! ผู้หญิงขายตัว!!!

“กรี๊ด!!!”

เธอเอามืออุดปากตัวเอง นั่งลงที่พื้นห้องน้ำ แล้วร้องออกมาเหมือนคนที่กำลังเจ็บปวด กำลังบ้าคลั่ง

“กรี๊ด!!! กรี๊ดดดดด!!!!”

เมื่อได้ปลดปล่อยไปบ้างทำให้เธอค่อยรู้สึกดีขึ้น แต่ตอนนี้เริ่มเจ็บระบมไปหมดทั้งตัว ปากที่บวมเจ่อ คอที่มีแต่รอยจ้ำเลือดเต็มไปหมด เธอเดินแทบไม่ไหว เกือบ 1 ชั่วโมงที่ใช้เวลาอยู่ในห้องน้ำที่เย็น จึงเริ่มตัวหนาว เหมือนจะเป็นไข้ ขอนอนพักสักนิดค่อยออกไปจากที่นี่ ตอนนี้เพิ่งจะตี 3 เอง ด้วยความเหนื่อยล้าทั้งกาย และจิตใจ เธอจึงหลับอย่างรวดเร็ว และหลับสนิท

เจ้าชายคาร์ลิสตื่นขึ้นมาตอนเช้ามืด มือกวาดไปรอบ ๆตัว ก็ไม่เจอเธอ เขาลุกขึ้นด้วยอาการมึน ๆ หัว เขานึกถึงเรื่องเมื่อคืน ความหอมหวานของน้ำยังติดตัวของเขาอยู่ ผู้หญิงอะไร ทั้งหอม ทั้งหวานได้มากขนาดนี้ เขาผ่านผู้หญิงมามากก็ไม่เคยได้เจอใครที่หวานได้เท่าน้ำ เขารู้สึกผิดที่ทำรุนแรงกับเธอ พูดกับเธอไม่ดี

ที่ผ่านมา ผู้หญิงที่มาหาเขาทุกคน ล้วนจบด้วยเรื่องบนเตียงเป็นเรื่องปกติ ตามด้วยจ่ายค่าตัวอันสูงลิบ น้ำก็คงเหมือน ๆ กับ ผู้หญิงเหล่านั้น แต่เมื่อเขารู้ว่าเธอไม่เคยผ่านผู้ชายคนไหนมาก่อน เขาก็หยุดไม่ได้แล้ว

น้ำ... ทำให้เขาหักห้ามใจไม่ได้ เขาคิดถึงรสจูบที่ไม่ประสีประสาของเธอ เสียงเล็ก ๆ ที่ร้องเหมือนจะขาดใจเวลาเขาลงลิ้น กระตุ้นอารมณ์เขาได้ดีกว่าผู้หญิงที่ช่ำชองในเรื่องบนเตียง เสียงเรียก ชื่อเขา พี่คาร์ลิส นานมากแล้วที่ไม่มีใครเรียกชื่อนี้ของเขา น้ำ...ช่างเรียกชื่อเขาได้เพราะเหลือเกิน เขาต้องทำอะไรสักอย่าง ไม่อย่างนั้นผู้หญิงใจเด็ดอย่างเธอคงไปจากเขาอย่างแน่นอน เขาไม่อยากเสียเธอไป เขาต้องหาวิธีทำให้เธออยู่กับเขาให้ได้

มือหนารีบกดโทรศัพท์หาลูกน้องคู่ใจ

ตื๊ด ตื๊ด ตื๊ด

เสียงโทรศัพท์ชาริฟดังขึ้น

เจ้าชายโทรมาทำไมตอนดึก ๆ มีอะไรเกิดขึ้น ชาริฟรีบรับสาย

“ ครับเจ้าชาย นี่เพิ่งจะ ตี 4 มีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ผมจะรีบ เข้าไปที่โรงแรมตอนนี้เลย”ชาริฟพูดด้วยเสียงที่ตกใจมาก

“ชาริฟ แกยังไม่ต้องเข้ามาที่โรงแรมนะ”

“ หะ...ทำไมล่ะ”

“ฉันจะให้แกทำอะไรให้หน่อย”

“ทำอะไร ! แล้วเจ้าชายจะไปเที่ยวกันยังไงล่ะ ใครจะขับรถให้”

“เดี๋ยวฉันจัดการเอง”

“แต่...ความปลอดภัยของเจ้าชาย”

“ไม่ต้องห่วง ฉันมาที่เมืองไทยเงียบ ๆ ไม่มีใครรู้หรอก แล้วก็ไม่มีใครรู้ว่าฉันเป็นใครด้วย”

“แต่...ตอนนี้สถานการณ์ไม่ค่อยดีเท่าไรนะครับ”

“ ฉันจะไปกับ...เอ่อ...น้ำ ในฐานะนักท่องเที่ยว กับไกด์ คงไม่มีใครสงสัย”

“แล้ว...น้องน้ำเขาทราบหรือยังว่าต้องไปกับเจ้าชายสองคน”

เขาได้ยินชาริฟ เรียกชื่อน้องน้ำทำให้เขาเกิดอาการฮึดฮัดขึ้นมา

“เออ...น่า!!! อย่าถามให้มาก ให้ไปทำตามที่ฉันสั่งก็พอ ทำให้เสร็จภายใน 2 ชั่วโมงนี้”

“ ครับ ๆ”

ชาริฟได้แต่ฟังเจ้าชายออกคำสั่งอย่างเดียว ไม่มีสิทธิ์ค้านอะไรออกมา

“ทั้งหมดนี้ ต้องเสร็จภายใน 2 ชั่วโมง แล้ว...ไม่ต้องมีคำถาม แกต้องทำให้เสร็จ และงานต้องสำเร็จด้วย ไม่งั้นวันนี้ ฉัน...ตายแน่ ๆ

“ ขอรับ...เจ้าชาย…”

“อ้อ...ถ้าเสร็จงานแล้วก็ไม่มานะ ฉันอนุญาตให้ไปเยี่ยมญาติ ๆ ของแม่นมได้เลย 2 อาทิตย์ เต็ม”

“2 อาทิตย์ !!! ตั้งแต่อยู่ด้วยกันมา กระหม่อม...ยังไม่เคยได้หยุดงานไปไหนเลย ถึงจะขอร้องแกมบังคับ ขอไปเยี่ยมยายของผม เวลามาเมืองไทย ยังไม่ได้ไปเฉียดใกล้เลย มันเกิดอะไรขึ้น ขอรับ”

“เออ ๆ ฉันก็แค่...อยากให้ชาริฟได้พักบ้างก็เท่านั้นเอง”

“เสียงแบบนี้แสดงว่า....กำลังวางแผนซื้อใจใครบางคนอยู่ใช่หรือเปล่า”

“ไอ้...ชาริฟ!!! ไม่ต้องทำเป็นรู้มาก”

“โอ้ยยย ไม่ต้องมาทำเป็นเสียงดังกลบอาการเขินหรอกขอรับ กระหม่อมอยู่กับพระองค์มานานแค่ไหนทำไมจะไม่รู้พระทัย ฮ่า ฮ่า ฮ่า”

“ไอ้ชาริฟ!!!”

“ กระหม่อมขอแนะนำเรื่องน้องน้ำหน่อยนะ อย่าเพิ่งทำอะไรเธอเหมือนกับผู้หญิงคนอื่น ๆของเจ้า ชาย เธอเป็นคนไทยที่รักนวล สงวนตัว เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่จะไปกับผู้ชายคนไหนก็ได้ จากประสบการณ์ ที่กระหม่อมจัดหาผู้หญิงมาให้เจ้าชาย ทั่วโลก ถ้ากระหม่อมดูคนไม่ผิด น้องน้ำยังบริสุทธิ์ ยังไม่เคยผ่านมือผู้ชายมาก่อน ถ้าเจ้าชายทำลงไปโดยที่เธอไม่ยินยอมล่ะก็......เธอพร้อมจะเดินจากไปทันที โดยที่เจ้าชายไม่มีทางได้เห็นหน้าเธออีกตลอดชีวิต”

เขาเริ่มมีอาการกังวล เดินไปเดินมาทั่วห้อง ยิ่งชาริฟ พูดมาแบบนี้เขายิ่งกลัว

“ชาริฟ!!! ฉันทำยังไงดี เมื่อคืน...เมื่อคืนฉัน...”

“ เจ้าชาย!!! เมื่อคืนดื่มไวน์ไปเยอะใช่ไหม”

“อื่ม...หมดทั้งขวด”

“กระหม่อมย้ำกับน้องน้ำแล้วนะว่าอย่าให้ดื่มเกิน 2 แก้ว ทำไมน้องน้ำไม่เชื่อกันบ้าง โอย..”

“ ก็...เธอเทใส่แก้ว ให้ฉันเอง ฉันก็แค่...ดื่มนิดหน่อยตามที่เธอเทให้”

“ไม่มีทาง!!! พระองค์นั้นแหล่ะที่บังคับให้เธอเอามาให้อีก ใช่ไหมกระหม่อม”

“ อืม....ฉัน...ฉันบังคับเธอเอง ก็....สัญญาว่าถ้าดื่มหมดขวด ก็จะไปนอน ก็ ทำตามสัญญาแล้วไง”

เจ้าชายเถียงชาริฟข้าง ๆ คู ๆ

“ เอาล่ะ ๆ กระหม่อมเข้าใจทุกอย่างแล้ว มิน่าล่ะ สั่งงานให้ไปทำให้เสร็จภายใน 2 ชั่วโมง เพราะอย่างนี้เอง พระองค์ทำยังไงก็ได้อย่าให้เธอออกไปจากโรงแรม ที่มุมห้องนอนของเจ้าชายจะมีประตู เล็กๆที่เปิดเข้าห้องของเธอได้ เจ้าชายลองหาวิธีที่จะดึงเวลาให้ได้ 2 ชั่วโมง รอกระหม่อมจัดการให้เรียบร้อยก่อน”

“ขอบใจเจ้ามากนะ ชาริฟ”

“ขอรับ ๆ แค่นี้นะจะได้รีบไปจัดการให้เรียบร้อย”

เจ้าชายคลี่ยิ้มออกมาอย่างคนเจ้าเล่ห์