เจ้าสาวดาวใจพิสุทธิ์

“รักน้องให้มากๆ จะทำอะไรให้นึกถึงครอบครัวก่อน ต่อไปนี้เราไม่ใช่ตัวคนเดียวแล้วนะ มีหลานให้ย่าไวๆ” หนุ่มสาวทั้งสองได้รับคำกล่าวอวยพรจากหญิงชราเป็นการใหญ่ จนฝ่ายเจ้าบ่าวตีสีหน้าเบื่อหน่าย ไม่เพียงแต่เจ้าบ่าวเท่านั้นหรอก วิภาแม่ฝ่ายเจ้าบ่าวนั้นแทบจะไม่มองหน้าลูกสะใภ้ของตนด้วยซ้ำ นึกเขม่นพ่อแม่ฝ่ายหญิงไม่ใช่น้อยที่เอาตัวลูกสาวมาเร่ขายแบบนี้ สำหรับนางแล้วหน้าที่หาผู้หญิงที่เพรียบพร้อมมาเป็นเมียให้ลูกต้องเป็นหน้าที่แม่มิใช่หรือ เหตุใดผู้เป็นย่าถึงกล้าแทรกแซง แต่ถึงกระนั้นมีหรือหล่อนจะกล้าขัด เมื่อคำสั่งของอนงค์ประมุขในบ้านเอ่ยปากอะไรออกมาแล้วก็ถือว่าเป็นอันสิ้นสุด วิภานั้นอยู่ในฐานะลูกสะใภ้และแม่ของหลานเพียงเท่านั้น สามีหล่อนเสียไปเมื่อไม่กี่ปีนั่นเป็นจุดเริ่มต้นของคำว่าหัวเดียวกระเทียมรีบโดยแท้ ครั้นจะไปค้านอะไรรังแต่จะเจ็บใจเอาเสียเปล่า

“แม่ดีใจนะที่ลูกสาวของแม่ได้เป็นฝั่งเป็นฝาเสียที ต่อไปนี้ลูกไม่ได้ดูแลแค่ตัวเอง ลูกต้องดูแลปรนนิบัติพัดวีพี่เขาด้วย เชื่อฟังพี่เขานะ” รัตนาเป็นฝ่ายอวยพรให้ลูกสาวบ้าง วันนี้เป็นวันที่เธอและสามีอิ่มเอมใจเป็นที่สุดเมื่อลูกสาวที่เลี้ยงดูฟูมฟักอย่างทะนุถนอมได้เป็นฝั่งเป็นฝาเสียที

           คู่บ่าวสาว นั่งพับเพียบอยู่แทบเท้าผู้ใหญ่ ยกมือไหว้พร้อมกันอีกครั้ง เมื่อเสร็จสิ้นพิธีผู้ใหญ่ฝ่ายเจ้าบ่าวและเจ้าสาวก็ต่างชักจูงกันออกไปจากห้องหอ ครานี้เวลาแห่งความอึดอัดใจกำลังคืบคลานเข้ามาสู่คนทั้งสอง ณิมาส่งยิ้มให้ภาคิไนยแก้เก้อ เธอไม่รู้ต้องวางตัวเช่นไร เอาตนเองไปไว้ส่วนไหนของห้อง ที่นี่ไม่ใช่บ้าน ไม่ใช่ห้องนอนของเธอ 

บรรยากาศในห้องช่างอึดอัดราวกับว่าอากาศบริสุทธิ์ค่อยๆหมดลงเรื่อยๆ เมื่อเธอไม่พูด เขาก็ไม่ถามและดูท่าทางชายหนุ่มจะไม่สนใจใยดีเธอเสียด้วย ใช่สิคุณย่าบอกว่าภาคิไนยเป็นคนไม่ค่อยพูดกับคนที่ยังไม่คุ้นเคย ณิมาจึงรวบรวมความกล้าพูดกับเขาก่อน เอ…ว่าแต่หล่อนจะถามเขาว่าอย่างไรดี อ้อ…การเป็นภรรยาที่ดีต้องใส่ใจสามีหล่อนลืมข้อนี้ไปเสียสนิท อันดับแรกต้องพยายามแทรกซึมเข้าไปในพื้นที่ส่วนตัวเขาด้วยการใส่ใจเรื่องเล็กๆน้อยๆเพื่อสร้างความประทับใจ

“พี่ภาจะอาบน้ำเลยไหมคะ นิ่มจะเตรียมน้ำให้” ณิมาเอ่ยถามขึ้น ตามที่มารดาได้สอนไว้ก่อนออกจากเรือนว่าคนเป็นเมียต้องดูแลปรนนิบัติพัดวีสามีอย่าให้ขาดตก เธอเองก็ตั้งใจอย่างนั้นเช่นกัน

           “ไม่ต้อง ฉันไม่ใช่พวกเรื่องมาก แก้ผ้าเปิดฝักบัวอาบแป๊บเดียวก็เสร็จ” ประโยคแรกเริ่มที่คุยกับคนเป็นเมียภาคิไนยก็จงใจพูดกระทบเจ้าหล่อนไปเสียเต็มๆ เขาล่ะเกลียดเหลือเกินพวกลูกคุณหนูเรื่องมาก ไอ้เรื่องจะอาบน้ำเพียงเท่านี้ก็ต้องมีพิธีรีตองเตรียมน้ำให้อาบ มันช่างไม่ใช่วิสัยของลูกผู้ชายที่รักในความเรียบง่ายทำอะไรรวดเร็วอย่างเขาเสียเลย สิ้นเสียงชายหนุ่มก็สาวเท้าตรงไปห้องน้ำ

           หญิงสาวมุ่ยหน้ารีบหลีกทางให้เขาเดิน ดูสามีหมาดๆจะไม่ค่อยพอใจอะไรบางอย่างในตัวเธออยู่

           ใช้เวลาไม่นานร่างสูงก็เดินออกมาจากห้องน้ำพร้อมหยดน้ำเกาะกรังตามผิวกาย เขาเช็ดตัวอย่างลวกๆแล้วเดินไปหยิบเสื้อผ้าในตู้มาสวมใส่ ไม่ยี่หระต่อชุดนอนที่เจ้าหล่อนเตรียมไว้ให้สักนิด  การกระทำของชายหนุ่มอยู่ในสายตาณิมาตลอดเวลา เจ้าหล่อนได้แต่นั่งอายม้วนหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง ไม่ชินเลยสักนิดที่มีบุรุษเพศนุ่งผ้าขนหนูเปลือยท่อนบนเดินโทงๆวกไปวนมาภายในห้อง ในหัวเริ่มคิดไปถึงเรื่องคนเป็นสามีภรรยาปฏิบัติกิจกรรมบางอย่างร่วมกันบนเตียงใบหน้าก็แดงเห่อขึ้นมาเสียดื้อๆ ‘บ้าๆเธอจะคิดแต่เรื่องแบบนี้ไม่ได้นะนิ่ม’ หญิงสาวตบหน้าตัวเองเบาๆเพื่อเรียกสติตัวเอง อาการกระมิดกระเมี้ยนของหญิงสาวทำให้ชายหนุ่มเหร่ตามองก่อนจะเดินอาดๆผ่านหน้าเจ้าหล่อนไปหยุดที่เตียงกว้างสีขาวมีกลีบกุหลาบสีแดงสดโปรยไปทั่วเห็นแล้วเคืองลูกตาจึงบ่นไปตามประสา

           “รกชิบ” ว่าพรางหยิบหมอนมาฟาดไล่กลีบกุหลาบบนเตียงกว้างออกไป ก่อนจะล้มตัวนอนแล้วลากผ้าห่มคลุมโปง ณิมามองร่างสูง นอนบนเตียงด้วยความรู้สึกบอกไม่ถูก ไหนคุณย่าบอกว่าภาคิไนยแอบชอบเธออยู่ แต่อากัปกิริยาของเขาในวันนี้ทั้งวันดูเขาไม่ค่อยพอใจในตัวเธอนักเมื่อตอนกลางวันก็ยังพอปลอบใจตัวเองได้อยู่หรอกว่าเขาอาจจะเขินที่ต้องแสดงความรักต่อหน้าสาธารณชน กระทั่งตอนนี้อยู่ด้วยกันเพียงสองคน เหตุใดเขาจึงไม่แยแสเธอสักนิด หรืออาจจะเป็นเพราะความเหนื่อยล้าจากงานเสียกระมัง หากเขายอมแต่งงานกับเธอนั่นก็หมายถึงเขาคงมีใจให้อยู่บ้างล่ะ ณิมานั่งคิดเองเออเองก่อนนำตัวเองเข้าไปชำระร่างกายในห้องน้ำ 

ณิมาใช้เวลาอาบน้ำนานพอสมควร ภายในใจนึกเขินอายอยู่ไม่น้อยหากว่าคืนนี้จะได้นอนร่วมเตียงเดียวกันกับสามี เธอต้องทำตัวเช่นไร พูดคุยอะไรกับเขาก่อนนอน หรือว่าจะชวนเขาทำเรื่องอย่างว่าแบบที่สามีภรรยาเขาทำกัน ไม่สิ! เรื่องแบบนี้ฝ่ายชายต้องขอเริ่มก่อนสิ แต่! หากเขาไม่เริ่มเอ่ยปากขอเธอก่อนล่ะ แล้วอย่างนี้จะมีหลานให้คุณย่าได้เมื่อไหร่กัน ในขณะที่คนภายในห้องน้ำเริ่มเถียงกับตนเอง ร่างสูงที่อยู่บนเตียงก็กำลังใช้ความคิดเช่นกัน หากแต่เขาไม่ได้คิดเรื่องอย่างว่ากับเจ้าหล่อน เพียงตอนนี้นึกตำหนิณิมาในใจว่าเจ้าหล่อนช่างทำอะไรงุ่นง่านชักช้า ดูได้จากที่คุณย่าพาเขาไปพบเธอบ่อยครั้ง ดูหล่อนเอาแต่ก้มหน้า ทำอายม้วน จะพูดกับเขาแต่ละทีก็ทำอ้ำอึ้งกว่าจะเปล่งวาจาเป็นถ้อยเป็นคำได้น่าหงุดหงิดนัก รายละเอียดของเจ้าหล่อนเขาไม่รู้มากมายนัก ทราบเพียงแต่ว่าเป็นหลานสาวเพื่อนสนิทคุณย่าที่มั่นหมายอยากเป็นทองแผ่นเดียวกันมาหลายปี ผู้ใหญ่บางคนนี่ช่างหัวโบราณเสียจริง เหตุผลก็ไม่ต่างกับเด็กมากมายนัก ยึดแต่ความพอใจของตนเป็นที่ตั้งแล้วคิดเอาเองว่าสิ่งที่ตนคิดมันถูกต้องที่สุด แม้จะขัดใจหนุ่มหัวสมัยใหม่อย่างเขาที่ถูกวัฒนธรรมแบบฝรั่งขัดเกลา แต่เขาก็ระลึกได้เสมอว่าตนคือหลานชายคนเดียว เป็นที่รักของทุกคนโดยเฉพาะผู้เป็นย่า หากท่านจะสั่งให้ทำในสิ่งใดก็เอาตามแต่ท่านเห็นว่าสมควรแล้วกัน ขัดไปก็ไร้ประโยชน์สู้อนาคตค่อยมาดูกันอีกที เขาจะแสดงให้ผู้เป็นย่าได้ดูว่าการบังคับให้คนอื่นทำอะไรตามใจของท่านนั้นมันส่งผลเสียอย่างไรบ้าง