Engineering ตกหลุมรักยัยรุ่นพี่ 18+

Engineering ตกหลุมรักยัยรุ่นพี่ 6 : ประกวดดาวเดือนคณะวิศวกรรมศาสตร์

 

+++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++

 

 

 

 

 

          หาวววววววววววว~~

 

          ฉันอ้าปากหาวรอบที่ล้าน ๆ ๆ ของวันได้แล้วมั้งกิจกรรมรับน้องมหาลัยก็ไม่ได้น่าเบื่อหรอกนะตรงกันข้ามแถมยังสนุกมากด้วยดูได้จากเสียงหัวเราะของน้อง ๆปีหนึ่งและสีหน้ายิ้มแย้มของพี่ๆปีสองปีสาม มีปีสี่แบบฉันบ้างปะปรายแต่สำหรับฉันมันก็น่าเบื่ออยู่ดีอ่ะจะไปแกล้งน้องก็เหนื่อยเซ็ง!

 

          ปรี๊ดดดดดดด!!

 

          เสียงนกหวีดบอกสัญญาณดังขึ้นพร้อมกับน้องกลุ่มปัจจุบันที่เปลี่ยนไปยังฐานต่อไปและน้องกลุ่มใหม่ก็จะเข้ามาแทนที่ วันนี้คณะวิศวะจัดกิจกรรมในน้องได้ร่วมสนุกโดยแยกเป็นสี่กิจกรรมย่อย ๆ มีอะไรบ้างฉันก็ไม่ได้สนใจซะด้วยสิ ฉันแค่มานั่งประดับเฉยๆตามหน้าที่ วันนี้น้อง ๆปีนี้จะถูกคละกันไปตามสีต่าง ๆที่ทางสโมสรของมหาลัยจัดขึ้นมาเพราะฉะนั้นในหนึ่งสีจะมีนักศึกษาครบทุกคณะเลยทีเดียว

 

          “พี่คนนั้นน่ารักเนอะ”

 

          “มีแฟนยังวะ น่าจีบโคตร”

 

          “มึงเข้าไปคุยดิ”

 

          “คนนั้นกูจองนะ”

 

          และอีกบลาๆ ๆ ที่น้องมันจะหาเรื่องเข้ามาแซวฉัน ฉันกรอกตาไปมาอย่างเอื้อมระอา พอพวกมันเดินเข้ามาก็เห็นรอยเขียวช้ำที่คอก็ถอยกลับไป เหอะ! มีประโยชน์ขึ้นมาซะงั้นนะย่ะ! แต่ฉันไม่เข้าใจอิเด็กพวกนี้ไม่เห็นแหวนทองที่นิ้วนางข้างซ้ายของฉันเลยรึไงย่ะ! มองสิค่ะมอง! มองแต่รอยที่ไอ้เด็กเวรนั้นทำไว้อยู่ได้ หงุดหงิดค่ะ!

          “มานั่งเหม่ออะไรของมึง” ศิวะมันเดินเข้ามาถามพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยลิปสติก เหอะๆ กูขอให้สิวขึ้นสาธุ

 

          “เสือกไรด้วยอ่ะ” ฉันด่ากลับไป

 

          “ไหนๆก็ด่ากูเสือกล่ะ กูขอถามหน่อยที่คอมึงนะใครทำ” ศิวะถาม

 

          “เหี้ยทำ” ฉันตอบทันขวับ

 

          “โฮ กูนึกว่าพี่กฤตสุดที่รักของมึง” ศิวะเอ่ยแซว ทันทีที่ฉันได้ยินคำว่า พี่กฤต หนังตาก็กระตุกทันที พี่กฤตที่ศิวะพูดถึงคือคู่หมั้นของฉัน ฉันเคยรักพี่เขาอยู่ช่วงนึงนะแต่พอผ่านอะไรๆมาด้วยกันแล้วรู้สึกว่ามันไม่ใช่ยังไงก็ไม่รู้ เหมือนฉันไม่ได้รักพี่เขาจริง ๆ

 

          “กูไม่ได้เจอเขานานแล้วเลิกพูดเหอะ ไอ้กรกวักมือเรียกมึงหยิกๆแล้ว” ฉันบอก ศิวะมันหันไปมองกรที่กวักมือเรียกอยู่

 

          “มึงก็ไปด้วยกันสิ” มันว่าพร้อมกับลากฉันไปกับทันทีก็อยากจะขืนนะแต่สู้แรงไอ้นี่ไม่ไหวเลยต้องตามน้ำไปล่ะนะ

 

          “โฮ... ลุกแล้วคร้าบบบบ เจ๊ใหญ่เราลุกแล้วฮิ้วววววววววว!!” เสียงโฮแซวดังลั่นเลยทีเดียว

 

          “ฮิ้ววววว มาหิ้วตีนพี่ม่ะคะ?” ฉันถาม

 

          “ชะอุ้ย!!” น้องรับคำขำๆ

 

          “มาๆมึง มาดูน้องกัน” รีรัน หรืออิรันเพื่อนที่ภาคคอมพูดขึ้นพร้อมกับดึงฉันไปยังน้อง ๆที่นั่งกันอยู่ที่พื้น

 

          “เอาล่ะขอต้อนรับน้อง ๆ เข้าสู่เกมปลาเส้นคู่รักนะครับผมมมมมมมมมมม” ไอเทมเอ่ยเสียงที่โคตรกวนอวัยวะเบื้องล่างเลยทีเดียวสลัดคราบพี่ว๊ากสายโหดไปอย่างสิ้นเชิง

          “เอาล่ะมาฟังกติกาจากพี่เซนสุดหล่อกันดีกว่าคร้าบบบบบบบ”

 

          “เจ๊มาเสริมสวยหน่อย” น้ำเดินเข้ามาพร้อมลิปสติกสีแดงในมือ ฉันร้องเหอะในลำคอก่อนจะมองหน้าทะเล้นๆของไอ้มีนที่ถือยางมัดผมเอาไว้อย่างจนใจไม่นานมันก็เปลี่ยนสภาพของฉันจากมนุษย์เดินดินกลายเป็นคนบ้าภายในพริบตา

 

          “โฮ คนสวยของภาคเรามาแล้วครับโผ้ม” ไอ้เซนได้ทีเอ่ยแซว

 

          “อ่ะแหม่ สุดหล่อก็ชนเค้าเกิ๊นปายยยยยยยยยยยยยยยย” ฉันตอบรับเสียงหวาน

 

          “ฮิ้วววววววววววววว” ตามด้วยเสียงแซวอันเริงร่า

 

          “พี่เซนครับ น้องไม่มีคู่” กิต รุ่นน้องภาคเคมีที่มาช่วยกันบอกพร้อมกับชี้ไปที่น้องปีหนึ่งที่นั่งอยู่พอหันไปมองก็ชะงับค้างทันที ไอ้มาส!!

 

          “มาคู่กับพี่ไหมค่ะน้องมาส” อิปริมได้ทีแซวมาสทันที ก็น่ะก็มันหล่อเรื่องปกติของสาวโสด

 

          “เอางี้ๆ ให้สุดหล่อเลือกดีกว่า อยากจะคู่กับพี่คนไหนก็เลือกคนนั้นเลยครับ” เซนพูดบอก

 

          “มาคู่กับพี่ก็ได้มาม่ะ” กรแซวน้องอย่างรักใคร่ เห็นแล้วจะอ้วก แหวะ!

 

          “ผมจะคู่กับพี่คนนั้นครับ” มาสมันบอกพร้อมกับชี้มาที่ฉัน ฉันอ้างปากค้างก่อนจะชี้มาที่ตัวเองอย่างงงๆ คนอื่น ๆก็หันมามองทางฉันทันที

 

          “อุ้ยยยยยยยย! เลือกสาวโหดของคณะเราซะด้วย” เสียงเห่าหอนดังขึ้นมาแล้วไง

 

          “เอาล่ะครับพี่ขนุนว่าไง น้องรออยู่นะครับรึว่าพี่ไม่กล้าครับ” อิ อะตอม เพื่อนรักสุดโอ๊ยพูดขึ้นมาไอ้นี่มันอยู่กลุ่มเดียวกับฉันมาตั้งแต่ปี 1 ทั้งนิสัยและสันดานรู้กันหมดไส้หมดพุงเลยทีเดียว

 

          “อ่ะแหม่ ได้สิค่ะ มาม่ะมาหาพี่มาน้องมาสสุดหล่อ” ฉันตอบรับอิตอมก่อนจะหันไปกวักมือเรียกมันให้เดินมา มาสก็เดินมาจับมือฉันอย่างว่าง่ายอ่ะนะ

 

          “เอาล่ะนะครับ ตอนนี้ก็ครบคู่แล้วพี่จะอธิบายเสริมนิดนึงนะ...” เสียงเซนดังขึ้นมา

 

          “รอยสวยดีนะ” มาสพูดขึ้นพร้อมกับยกมือแกร่งของมันขึ้นมาลูบคอของฉันอย่างแผ่วเบา

 

          “ฝีมือหมาตัวไหนล่ะ” ฉันด่ามันกลับไป

 

          “ดูท่าต้องเพิ่มกฎใหม่แล้วล่ะมั้ง” มาสพูดขึ้น

 

          “กฎเหี้ยไร”ฉันถาม

 

          “เอาไว้สนิทกว่านี้กูจะบอกนะครับ” มาสตอบ

 

 

 

          ปรี๊ดดดดดดด!!!

 

          เสียงนกหวีดดังขึ้นมาพร้อมกับน้อง ๆคนอื่น ๆที่เริ่มกินปลาเส้นคู่รัก มาสก็เช่นกัน ฉันจึงเริ่มกินปลาเส้นที่โคตรยาวตรงหน้าบ้าง

          “คู่ชายหญิงอย่ากินจนใกล้กันมากเกินไปนะครับ” เซนตะโกนบอก ฉันก้มมองปลาเส้นที่ฉันและมาสกินอย่างรวดเร็วจนเหลืออยู่ไม่เท่าไหร่ในจังหวะที่ฉันกำลังจะกัดปลาเส้นให้ขาดนั้น

 

 

 

          หมับ!

          “อื้ออออออออ!” มาสเอื้อมมือแกร่งมาล็อคหน้าของฉันและมือของมาสก็ใหญ่พอที่จะปิดไม่ให้เห็นว่าเขากำลังจูบฉันอยู่!

          ริมฝีปากร้อนประกบเข้ากับริมฝีปากนุ่มนิ่มของฉันอย่างแผ่วเบา ค้างไว้อย่างนั้นไม่ได้รุกล้ำเข้ามาเลยแม้แต่น้อย ฉันช้อนสายตาขึ้นมองคนตรงหน้าซึ่งมาสก็มองฉันอยู่ก่อนแล้วนัยน์ตาสีฟ้าน่าหลงไหลมีทั้งความสับสนและความรู้สึกที่ฉันอ่านไม่ออกรู้แค่ว่ามันน่าค้นหามากเลยทีเดียว

 

          “เฮ้ย! น้องปล่อยมือเดี๋ยวนี้!” เสียงของฟรานดังขึ้นมา

 

 

 

          พรึ่บ!

 

          ฉันโดนศิวะที่วิ่งเข้ามากระชากให้ออกห่างจากมาสทันที ศิวะมองหน้ามาสอย่างเอาเรื่องก่อนจะหันมามองฉัน

          “เป็นอะไรรึเปล่า”

 

          “ไม่เป็นไร” ฉันบอกก่อนจะแกะมือของศิวะออก

 

          “เมื่อกี้มึงคิดจะทำอะไร” เซนเดินเข้ามาถามเสียงขุ่น

 

          “ไม่มีอะไรมึง เชื่อกูดิ” ฉันไกล่เกลี่ยก่อนจะดันคนอื่น ๆออกไปให้พ้นตัวของมาส ก็ไม่ได้อยากจะปกป้องหรอกนะแต่ฉันแค่สะกิดใจกับแววตาคู่นั้นก็เท่านั้นเอง

          “มาส กลับไปนั่งกับเพื่อนไป” ฉันหันไปบอกน้องมัน มันพยักหน้ารับก่อนจะลุกขึ้นยืน

 

          “ในที่สุดก็ได้เจอกันสักที” มาสพูดทิ้งท้ายไว้ก่อนจะเดินเข้าไปนั่งกับเพื่อนๆของตน ฉันมองตามมันไปนิ่งก่อนจะเลิกสนใจไปในที่สุด อะไรที่จำไม่ได้ฉันไม่ค่อยอยากจะสนใจสักเท่าไหร่ซะด้วยสิ ไม่นานกิจกรรมในช่วงเช้าก็หมดลงเหลือเพียงกินเลี้ยงในช่วงบ่ายเท่านั้น

 

          “ใครที่อยู่ช่วงเช้ากลับไปพักผ่อนได้เลยนะที่เหลือปล่อยให้เป็นหน้าที่ของพวกที่รับผิดชอบในช่วงบ่าย” ฉันบอกน้อง ๆในสโมสรที่ตื่นมาแต่เช้าพร้อมกับฉันขึ้นก่อนที่น้องมันจะยกมือไหว้แล้วแยกย้ายกันไป

 

          “มึงก็ด้วยไปนอนไป แล้วค่อยมาใหม่ตอนเย็นที่เหลือเดี๋ยวกูจัดการเอง” ศิวะบอกพร้อมกับไล่ฉัน

 

          “เออ งั้นกูฝากด้วยนะ” ฉันบอกก่อนจะเดินแยกกลับไปที่รถ

 

 

 

 

 

 

                 @ โดมคณะวิศวกรรมศาสตร์       7.00 p.m.

 

 

          “สวัสดีครับน้อง ๆปีหนึ่งที่น่ารักทุกคน พี่ชื่อพี่นนท์คนหล่อส่วนข้างๆพี่คือพี่นีน่าสุดสวยนะครับ” นนท์เอ่ยเสียงร่าทันทีที่มันได้จับไมค์และกระโดดขึ้นไปบนเวทีไอ้นี่มันชอบเรื่องแบบนี้จนฉันอยากจะส่งไปประกวดแข่งขันซะจริง ๆ

 

          “เอาล่ะค่ะเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา พี่ขอเชิญน้อง ๆที่ลงประกวดดาวคณะขึ้นมาบนเวทีเลยค่ะ” นีน่าพูดจบน้อง ๆปีหนึ่งที่ถูกฉันคัดอีกรอบจาก10 คนเหลืออยู่ 4 คนทั้ง ๆที่ใจจริงฉันอยากจะเอาแค่ 2 คนด้วยซ้ำไป!

          ฉันมองน้อง ๆที่เดินขึ้นไปบนเวทีด้วยสายตาเรียบนิ่งกริยาท่าทางของแต่ละคนแล้วดูถ้าแค่ประกวดระดับมหาลัยก็คงจะตกทั้งดาวเดือนเลยจริง ๆ เห้อออออ ดาวดับซะแล้ววิศวะเอ่ย! ถ้าใครที่ได้เป็นดาวและเดือนต้องให้นีน่ากับไอ้ ชะเอม จับติวเข้มให้จบหลักสูตรภายในหนึ่งวัน!

          “เอาล่ะคะแนะนำตัวกันหน่อยเร็ว พี่ขอแค่ชื่อเล่นกับภาควิชาพอค่ะ” นีน่าพูดแล้วส่งไมค์ให้น้องคนแรก

 

          “สวัสดีค่ะหนูชื่อกิ่งแก้วอยู่ภาควิชาวิศวกรรมเคมีค่ะ” กิ่งแก้ว เอ่ยเด็กนี่ติด 1 ใน 2 ที่ฉันเลือกไว้ล่ะนะหน้าหวาน ตาคม จมูกโด่ง หุ่นได้แต่ดัดจริตไปหน่อย...

 

 

 

          “ฮิ้ววววววววววว!!” เสียงโฮแซวนี่มันต้องมีทุกสถานการณ์เลยสินะเหอะๆ

 

 

 

          “สวัสดีค่ะหนูชื่อวาเลนไทน์ค่ะ อยู่ภาควิชาวิศวกรรมคอมพิวเตอร์ค่ะ” วาเลนไทน์ เด็กที่ภาคฉันเอ่ยขึ้นเด็กนี่ในสายตาฉันไม่ผ่านตรงที่นางทำศัลยกรรมเยอะไปหน่อย หน้าเลยเด่นแบบปลอมๆหวังว่าคงจะไม่มาเป็นสายรหัสของฉันก็แล้วกัน

 

 

 

          “ฮิ้ววววววววววว!!”

          “อิไทน์สู้ๆ ภาคคอมสู้ๆ” เสียงเชียร์จากภาคดังขึ้นมาทันที

 

 

 

          “น้องมึงว่างั้นอ่ะ” ศิวะมันแซว

 

          “เออ น้องกูรักกันดี” ฉันตอบ

 

          “สวัสดีค่ะหนูชื่ออุ้มอยู่ภาควิชาวิศวกรรมเคมีค่ะ” อุ้มพูดพร้อมกับยกมือไหว้ทุกคน หื้มมมม? นับว่าเตรียมตัวมาดีมากค่ะลูก!

 

 

 

          “ฮิ้ววววววววววว!!”

 

 

 

          “สวัสดีค่ะหนูชื่อสไปร์ทค่ะ อยู่ภาควิชาวิศกรรมเกษตรค่ะ” สไปร์ท พูดพร้อมกับยกมือไหว้แถมโปรยรอยยิ้มหวานส่งให้แก่ทุกคนซะด้วย สงสัยจะเคยลงประกวดมาก่อนและนางก็ติด 1 ใน 2 ที่ฉันหมายตาเหมือนกัน!

 

 

 

          “ฮิ้ววววววววววว!!”

 

          “ฮิ้ววววววววววว!!”

 

          “ฮิ้ววววววววววว!!”

          โอ้โฮแฮะเสียงตอบรับทีเกินคาดจริง ๆ ถ้าสไปร์ทกับลูกไม้ประกวดคู่กัน... คงจะไม่รอดเคมีไม่เข้ากันอย่างแรง เห้ออออ! แต่ก็ต้องรอดูต่อไปล่ะนะว่าใครมันเหมาะสมที่สุดจะดูแค่หน้าตาก็ไม่ได้เพราะดาวเดือนมันต้องมีอะไรที่มากกว่าหน้าตาดีไปวันๆ!

 

 

          “เอาล่ะค่ะตอนนี้คงมีคนที่หมายตาอยู่ในใจแล้วใช่ไหมเอ่ยยยยย” นีน่า

 

          “แต่ก่อนจะถึงเวลานั้นเราให้สาวน้อยทั้งสี่คนแสดงความสามารถกันหน่อยดีกว่าเริ่มจากน้องกิ่งแก้วเลยครับผม” นนท์พูดพร้อมกับให้น้องคนอื่น ๆลงไปรอที่ด้านล่างของเวที

 

          “วันนี้กิ่งจะมาร้องเพลงให้ฟังค่ะ” กิ่งแก้วพูดพร้อมกับเดินไปบอกพวกนักดนตรี

 

          “ร้องเพลง? ธรรมดาไปติดลบ!” อาจารย์ธิดารัตน์ที่นั่งอยู่ข้างๆฉันพูดขึ้นมาพร้อมกับจะเขียนคะแนนของกิ่งแก้วลงไปฉันรีบหยุดมือของจารย์แกเอาไว้ก่อนทันที

 

          จารย์ก็ใจเร็วไปจริง เห้อออออออออ! ทำไมรู้สึกแก่ฟ่ะวันนี้ - -^

 

          “ใจเย็นจารย์ ฟังทำนองเพลงดี ๆ สิค่ะ” ฉันบอก อาจารย์แกก็นิ่งฟังก่อนจะเบิกตากว้างด้วยความตกใจ ก็เออสิค่ะ นางเล่นร้องเพลงแนวโอเปร่าเลยทีเดียวเชียวนับว่ามาแรงแซงทางโค้งจริง ๆกับน้องคนนี้

          เมื่อคนแรกเริ่มต้น คนต่อไปก็ออกมาแสดงความสามารถของตัวเองแต่ก็น่ะกิ่งแก้วมันทำไว้ดีจนคนอื่น ๆหมองไปเลยทีเดียว หลายๆคนต่างก็เทคะแนนให้กับกิ่งแก้วไปเป็นที่เรียบร้อยไม่เว้นแม้แต่บรรดากรรมการทั้งหลายแต่สำหรับฉันการแข่งมันยังไม่จบ ฉันหันไปพยักหน้าให้นนท์ทันที เอาล่ะการคัดเลือกจริง ๆมันอยู่ตรงนี้นี่แหละ...

 

          “เอาล่ะครับหลังจากชมความสามารถของสาวน้อยทั้งสี่คนไปเรียบร้อยแล้ว แหม่... แต่ละคนนี่กินกันไม่ลงเลยจริง ๆนะครับ” นนท์พูด

          “หลังจากผ่านเรื่องเครียดๆกันมาแล้วเรามาผ่อนคลายความเครียดด้วยการเต้น! เรามาเต้นสนุกๆตามบทเพลงกันเถอะครับ เอ้า! มิวสิค!!” นนท์เอ่ยขึ้นมาอีก

 

          “เต้นเลยค่ะน้อง ๆ เต้นให้มันสุดๆไปเลยค่ะ!” นีน่าสมทบด้วยอีกคน วาเลนไทน์เต้นเป็นคนแรกทันทีที่เพลงเปิดก่อนจะตามมาด้วยคนอื่น ๆ ที่เริ่มเต้นตามดูจากท่าเต้นของแต่ละคนแล้ว... ไอ้ไทน์รอดคนเดียว!! - -^

 

 

 

          ปึก!

 

          ฉันโขกหัวเข้ากับโต๊ะเต็มแรงจนอาจารย์หันมามองด้วยความตกใจ มีแต่ไอ้ศิวะที่หัวเราะร่วงออกมาด้วยความสะใจเพราะคนที่คิดแผนพิเรนๆนี่มันคือฉันเองแหละ ก็น่ะกันไว้ดีกว่าแก้ คณะกรรมการที่ฉันเคยไปแข่งตอนเป็นดาวมหาลัยมันก็หาเรื่องมาแกล้งกันแบบนี้แหละ

 

 

          “โอ้โฮ... เต้นกันได้มันส์หยดไปเลยนะครับเอาเป็นว่าขอเชิญน้อง ๆทั้งสี่คนลงไปรอที่ด้านหลังเวทีก่อนนะครับ” นนท์เอ่ย

 

          “เอาไงล่ะมึง น้องวาเลนไทน์รอดคนเดียวแต่ศัลยกรรมซะกูปวดหัวเลย” ศิวะถาม

 

          “รึว่าจะเอาใหม่” อาจารย์สุชาติถามขึ้น

 

          “ไม่แล้วค่ะ จารย์การตัดสินใจได้อย่างรวดเร็วและประเมินสถานการณ์ได้เฉียบขาดมันสำคัญกว่าหน้าตาเป็นไหน ๆ” ฉันพูดขึ้นมารู้สึกผิดเลยแฮะที่ประเมินนางแย่ไปเพราะหน้าตาของนาง กระด้านปากชิบหายเลย!

          “อีกอย่างนะคะจารย์ สวยศัลยกรรมหรือว่าสวยธรรมชาตินะไม่มันเกี่ยวกับความสามารถและนิสัยใจคอของคนเราหรอกนะคะ หนูเลือกน้องเขาตามความเชื่อของหนูค่ะ” ฉันบอกก่อนจะลงคะแนนให้วาเลนไทน์ไปทันทีแล้วสนใจตรงหน้าต่อ

 

          “ขอเชิญเดือนคณะทั้งห้าคนขึ้นมาบนเวทีเลยค่ะ” นีน่า

 

 

          “กรี๊ดดดดดดดดดด!!”

 

          “กรี๊ดดดดดดดดดด!!”

 

          “กรี๊ดดดดดดดดดด!!”

 

          “กรี๊ดดดดดดดดดด!!”

 

 

                    What!!

          นี่มันอะไรกันวะเนี่ยยยยยยยยย!!

          ใครมันกล้าขัดคำสั่งฉันวะ!

 

 

 

 

 

 

++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++++