Fairy Light

" เธอได้ยินหรือป่าว?? "

...

" เธอได้ยินเสียงฉันหรือป่าว.... "

     " เอ๋!!! " เสียงร้องด้วยความตกใจของเด็กสาวที่ลุกพรวดขึ้นมาจากเตียงนอน เธอหันไปมองรอบๆห้องของตัวเองไม่พบสิ่งที่ผิดปกติแต่อย่างใด "เฮ้อ" เธอถอนหายใจออกว่าด้วยความโลงอก เธอลุกขึ้นจากที่นอนแล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ ในหัวของเธอคิดอะไรต่างๆมากมายที่ผ่านมาในชีวิต

เธอตะโกนมันเสียงดังออกมา พร้อมชูมือขึ้นมาสองข้างเหมือนให้กำลังใจตัวเอง " เอาละ ไม่ต้องห่วงหรอกนะ!!  " 

     เมื่อเธออาบน้ำเสร็จ ได้เดินออกมาจากห้องน้ำแต่งตัวเตรียมออกเดินทางไปที่ไหนซักแห่ง แต่แล้วเธอก็ลืมได้ว่ายังไม่ได้เขียนไดอารี่ของเธอตั้งแต่เมื่อคืน เธอมั่นใจว่าคงมีเวลาพอ ตัวของเธอจะเดินมานั่งที่โต๊ะ และได้ก้มลงเขียนไดอารี่

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 การเดินทางของฉัน

วันที่ 5 เดือนมิถุนายน ปี xxx

บันทึกโดยฉันเอง

                         วันที่ห้าแล้วสินะ ฉันออกจากที่นั้นมาตั้งห้าวันแล้วไม่นึกเลยว่าจะมาได้ไกลขนาดนี้ พูดถึงเรื่องการใช้จ่ายของฉันมันก็ไม่ได้เยอะอย่างที่คิด แต่ตอนนี้เงินก็ใกล้จะหมดแล้วด้วย ถ้าฉันไม่รีบหางานทำละก็ ชีวิตฉันต้องจบลงตรงนี้สินะ  พูดไปก็น่ากลัว T^T  เอ้! ฉันนึกอีกเรื่องได้ ฉันต้องการที่จะเป็นผู้ใช้เวทย์ที่เก่ง แล้วก็หาเงินได้เยอะๆ เท่านี้ฉันก็จะสบาย ฮ่าๆๆๆๆๆ ปีนี้ก็มีกิลด์ตั้งขึ้นใหม่เยอะแยะเลยด้วย แล้วก็น่าสนใจหลายกิลด์ด้วย ไม่!! ฉันจะสนใจอย่างอื่นไม่ได้ ฉันต้องทำตามความฝันนั้นสิ ไม่งั้นการเดินทางของเราจะมีความหมายอะไรล่ะ 

                    พูดถึงเรื่องการเดินทาง เมื่อคืนถึงซะดึกเลย เห็นว่ามีปัญหาเรื่องการจราจรติดขัดทำให้รถไฟหยุดวิ่งตั้งสองชั่วโมง แต่ก็ได้ยินชาวบ้านแถวนั้นมาว่าเหมือนผู้ใช้เวทย์กำลังปฎิบัติงานอยู่ เลยได้ไปดูที่เกิดเหตุ ทำเอาตกใจเลยละ ผู้ใช้เวทย์เพียงสี่คน สามารถทำพื้นดีให้เป็นหลุมขนาดใหญ่ขนาดนั้นได้ยังไงกันนะ สุดยอดไปเลย >w< ผู้ใช้เวทย์ของกิลด์นั้นเก่งกาดขนาดนั้นเลยหรอเนื่ย ตื่นเต้นจัง  

                    แล้วในที่สุดก็เดินทางถึงเมืองลากิถึงจะเกินเวลาไปก็เถอะ วันนี้ฉันจะเดินทางไปเมืองซึบาราชิเพื่อทำตามความฝันของฉันต่อ 

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

     ฉันเขียนไดอารี่เสร็จและปิดมันลงด้วยรอยยิ้ม ลุกไปเก็บของที่เหลือเตรียมตัวออกเดินทาง...

สวัสดีทุกคน ฉันชื่อ มิโอะ ฮาจิเครุ เป็นผู้ใช้เวทย์ประเภทน้ำ จะว่าไปนั้นจริงๆมันก็ใช้ได้หลายอย่าง แต่ตอนนี้ฉันใช้ได้แค่โจมตีกับป้องกันเท่านั้น แทบจะไร้ความสามารถเลย T^T บางทีก็สงสัยตัวเองสีผมเป็นสีดำ ตาสีชมพู แต่ทำไมฉันถึงเป็นผู้ใช้เวทย์น้ำ!!!!! สงสัย!!! แต่เห็นอย่างนี้ฉันพึ่งอายุได้ 12 เองนะ ฉันใฝ่ฝันจะเดินทางไปรอบโลกในฐานะผู้ใช้เวทย์ที่เก่งกาจ ก็นะ.... แล้วอีกอย่างความฝันของฉันคืออยากเข้ากิลด์เวทย์มนต์ ก็นั้นแหล่ะค่ะ ที่ฉันตั้งเป้าไว้ ฉันเลยต้องออกเดินทาง

* ปุ๊นๆๆ * เสียงของรถไฟกำลังจะออกหรอ!! แย่แล้วต้องรีบแล้ว ร่างของฉันที่เดินเรื่อยๆกลับต้องวิ่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้ ฉันก้าวขึ้นรถไฟชั่ววินาทีก่อนรถไฟจะออก

ฉันที่ยืนหอบอยู่หน้าประตูรถไฟก็หายใจเข้าลึกๆแล้วถอนหายใจไล่ความเหนื่อยออกจากร่างกายตัวเอง ก่อนจะหาที่นั่งฉันเดินผ่านโบกี้ไปเรื่อยๆไม่ได้สนใจกับเรื่องรอบตัวเท่าไร จนทำให้สายตาไปหยุดอยู่กับคนสองคนที่นั่งอยู่ริมหน้าต่าง

เด็กผู้ชายที่มีผมที่เทา....กับผู้ชายผมสีน้ำเงิน...ทำไมเราถึง....

*ฮัดชิ่ว*

เด็กผู้ชายผมสีเทาจามออกมาพร้อมกับขยับแขนขึ้นมาเช็ดน้ำมูกตัวเอง

"หืม.."

ยะ...อย่างนี้ฉันก็แย่ซิ แย่แล้วววว ถ้าเขาตื่นมาแล้วเห็นฉันยืนจ้องแบบนี้ เขาต้องหาว่าฉันเป็นสโตกเกอร์แน่เลย!!!! ทะ...ทำ...ทำไงดี ฉันลนลานมากเลยเดินหนีไปอย่างรวดเร็ว แต่ฉันยังไม่ได้เดินก้าวไปโบกี้ต่อไปซึ่งก็เลยจากตรงนั้นมา สี่ถึงห้าก้าว ก็มีเสียงพูดคุยสนทนาเกิดขึ้น

" เป็นอะไรไปหรอ?? ดูเหมือนนายจะไม่สบายนะ " เสียงแรกเป็นเสียงผู้ชายถาม

" ฉันว่าเมื่อกี้น่ะ เหมือนกับว่ามีคนยืนจ้องเราอยู่นะ " เสียงผู้ชายตอบกลับ

..... เซ้นต์ดีจังเลยนะเจ้าคะ!!! ฉันคิดในใจ และเดินต่อไปให้พ้นโบกี้นี้ -_-''''

" ระ....หรือว่านายโดนสโตเกอร์ตามมาน่ะ!!?? O_O" เสียงผู้ชายถามกลับ

ฉันอยากจะเอากระเป๋าไปทุบเจ้าของเสียงนั้นมากเลยจ้า -_- ไม่ได้ๆๆๆๆๆๆๆ ฉันไม่ใช่สโตเกอร์ ฉันทำได้เพียงคินในใจเท่านั้น ยังไงก็รีบไปโบกี้ต่อไปแล้วไปหาที่นั่งดีกว่า =w= <3