Secret love รัก แอบ คบ[yaoi]

ตอนที่1

แสงแดดจ้าสอดส่องผ่านผ้าม่านสีขาวทำให้คนร่างขาวที่ตอนนี้โดนคนตัวโตกว่านอนโอบกอดร่างที่คุ้นเคยอยู่บนเตียงนอนให้ลืมตาขึ้นมาเพื่อเตือนว่าตอนนี้เป็นเวลาที่เขาต้องเข้าเรียนแล้ว

"พี่นทีตื่น!!!

"คนตัวขาวเขย่าร่างผู้ชายที่ตอนนี้ไม่ยอมลืมตาขึ้นมาสักที หมับ!!! คนตัวโตกว่าคว้าร่างขาวไปนอนกอดอีกครั้งพร้อมซุกใบหน้าหล่อลงไปที่ซอกคอขาว

"อื้อออ! น้องไปเรียนสายแล้วนะ!!

"คนตัวขาวเอ่ยน้ำเสียงติดหงุดหงิดพร้อมใช้มือดันร่างคนที่โตกว่าให้ถอยห่าง

"ครับๆพี่ไม่แกล้งแล้ว"คนตัวโตพูดก่อนจะหยีหัวคนตัวขาวอย่างเอ็นดูก่อนจะลุกออกจากเตียงไปหยิบผ้าขนหนู!!

"อาบน้ำพร้อมกันมา!!เดี๋ยวพี่ถูหลังให้นะครับคนดี"คนตัวโตไม่พูดเปล่าเดินไปอุ้มคนร่างขาวในท่าเจ้าสาวแล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำอย่างคุ้นเคย รถยนต์คันหรูจอดเทียบฟุตบาทตอนนี้พวกเขาทั้งสองได้อยู่หน้าตึกคณะบริหารธุระกิจตอนนี้ภายในรถเงียบสนิทได้ยินเพียงเสียงลมหายใจของคนทั้งคู่ก่อนที่คนตัวโตจะปริปากพูดขึ้นมา

"ไม่งอลนะครับ!! ไหนอุ่นบอกว่าอุ่นเข้าใจพี่!? "คนตัวโตมองใบหน้าขาวนิ่งตาไม่กระพริบก่อนที่คนร่างขาวจะหอมแก้มไปหนึ่งทีก่อนที่จะเปิดประตูรถแล้วรีบลงไปเพราะกลัวว่าคนอื่นจะมาเห็นเขาทำแบบนี้เป็นประจำในระยะเวลาเกือบหนึ่งปีเต็มพี่นทีไม่เคยลงไปส่งเขาที่หน้าคณะแม้แต่ครั้งแต่ด้วยเหตุผลที่ว่าไหนบอกว่าเข้าใจกันสิ่งเดียวที่พี่นทีกลัวนั่นก็คือการที่คนอื่นรู้ว่าผมกำลังคบกับเขาอยู่!!

"ใครมาส่งว้ะ!!!"คนตัวขาวนั่งลงม้าหินอ่อนสีขาวข้างตึกคณะไม่ทันไรก็มีเสียงเอ่ยถามขึ้นมาทันที

"เสือก!! "

"ตอบแบบนี้อีกแล้วนะมึง!!กูเห็นมีคนไปรับไปส่งมึงเกือบจะทุกวันตั้งแต่เราอยู่ปีหนึ่งแล้วนะมึงไม่คิดจะบอกเพื่อนบ้างหรอว้ะ!! "

"......"

"หรือว่า...! "

"ว่าอะไร"คนตัวขาวเอ่ยเสียงเรียบสายตาจ้องไปที่ผู้ชายและผู้หญิงที่เป็นเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกัน

"มึงมีเสี่ย!!เลี้ยงหรอว้ะ"คีย์เพื่อนสนิทพูดขึ้นพร้อมทำสีหน้าตกใจ

"กูเห็นด้วยกับไอ้คีย์หน้าตาแบบมึงน้ะควรจะได้ผัวมากกว่าเมียมึงดูดิ หน้ามึงก็ขาวใส ตาตี่ ปากมึงก็กระจับได้รูป อย่างกับอปป้าเกาหลี กูมองมึงยังไงก็น่ารักมากกว่าหล่อว้ะไออุ่น"

"มึงพูดเหี้ยไรของมึงว้ะ...แนน"แนนหญิงสาวร่างอวบเพื่อนสนิทกลุ่มเดียวกันกับไออุ่น

"กูกำลังสงสัยมึงไง "

"สงสัย "

"ใช่"เพื่อนทั้งสองตอบเสียงดังพร้อมเพียงกัน

"กูไม่มีอะไรให้พวกมึงต้องสงสัย"

"มี"หญิงสาวร่างอวบเอ่ยขึ้นแววตาจ้องมาที่คนร่างขาวไม่กระพริบ

"อะ..อะไรว้ะ"

"เมื่อวานตอนเย็นกูกับไอ้คีย์แอบสะกดรอยตามมึงไป"

"พวกมึงบ้าป่ะเนี่ย"

"กูกับไอ้คีย์เห็นมึงไปยืนรอใครไม่รู้ที่ตึกวิดวะ"

"กะ..กูเปล่ากูแค่ไปรอเอาของกับเพื่อนเก่าน่ะ"คนร่างขาวตอบเสียงตะกุกตะกักพร้อมหลบสายตาจับผิดจากเพื่อนทั้งสอง

"ใครว้ะเพื่อนเก่ามึงพวกกูไม่เห็นรู้จักเลย"

"จะอยากรู้ไปทำไหมไปเรียนได้แล้วสายแล้ว"

"มึงอาจจะลืมว่าวันนี้มีเรียนบ่าย"คนร่างขาวชะงักไปครู่หนึ่งก่อนจะตั้งสติกลับมาให้เหมือนเดิมวันนี้เขาจำตารางเรียนผิด!!

"พวกมึงวันนี้ตอนเย็นไปดูบอลกันป้ะ"แนนพูดขึ้นสีหน้ายิ้มแย้มดีอกดีใจ

"ที่ไหน!! "

"คณะวิศวะ ปีสองแข่งกับพี่สามอ่ะมึง"

"มึงแน่ใจน้ะว่าจะไปดูบอล"คีย์เอ่ยแซวเพื่อนสนิทไปอย่างเคยชินพวกผมรู้ว่าแนนเป็นพวกบ้าผู้ชายอย่างมาก ฮ่าฮ่า

"กูจะไปเชียร์พี่นที"ใช่ครับเพื่อนของผมทั้งสองคนรู้จักแฟนของผมมันลำบากใจมากการที่จะบอกเพื่อนสนิทว่าคบกับพี่นทีอยู่เขาเป็นที่รู้จักของคนทั้งมหาลัยแถมยังเป็นอดีตเดือนมหาลัยมันใช่ที่ไหนล่ะครับถ้าเดือนมหาลัยมีแฟนเป็นผู้ชาย

"ไปก็ไป"ผมตอบตกลงเพื่อนอย่างไม่คิดมากก็ผมอยากไปดูแฟนตัวเองเตะบอลนิครับ ผมใช้เวลาเรียนในช่วงบ่ายจนกระทั่งตอนนี้เรียนจบคาบสุดท้ายของวันนี้แล้วโดยที่ไม่ลืมว่าวันนี้จะต้องไปดูพวกวิศวะแข่งบอลกันตอนเย็นที่สนามบอลของมหาลัย "ปีสองสู้ๆ ๆ ปีสองสู้ตาย"

"ปีสามสู้ๆ ๆ ปีสามเก่งกว่าอยู่แล้ว"เสียงพวกนิสิตคณะวิศวะตะโกนเชียร์แข่งกันระหว่างปีสามและปีสองดังลั่นไปทั่วสนามฟุตบอล

"กรี๊ดดดดอร๊ายยยยพี่นทีสู้ๆ"หลังจากที่พวกนักกีฬาลงสนามก็มีเสียงร้องโหยหวนจากเพื่อนคนสนิท

"ชู้ววเบาๆสิแนนอายเขา"ผมเอ่ยเตือนสติเพื่อนผู้หญิงร่างอวบที่ตอนนี้ยืนกดชัตเตอร์รัวเพื่อถ่ายภาพคนตัวสูงที่ผมคุ้นเคย

"ไออุ่นดูสิพี่นทีโครตหล่อ"แนนยื่นมือถือที่หน้าจอเป็นรูปผู้ชายหน้าหล่อตัวสูงขาวยืนเก๊กหล่ออยู่ในสนามบอล

"อืม" ผมนั่งดูคนตัวโตอย่างใจจดใจจ่อโดยที่สายตาไม่ได้จับจ้องใครนอกใจพี่นทีเวลาที่พี่เขาเตะบอลมันยิ่งเพิ่มเสน่ห์ให้เขาเป็นอย่างมากไม่ เเปลกใจเลยสักนิดที่มีสาวๆคอยตามกรี๊ดพี่เขาอยู่เสมอผมก็ได้แค่เป็นแฟนไร้ตัวตนถึงพี่นทีจะไม่เคยนอกใจผมแต่มันก็ทำให้ผมอึดอัดอยู่ไม่น้อยที่มีแฟนก็เหมือนไม่มีถึงจะมีคนมาชอบผมผมก็ปฎิเสธไปอย่างไม่ใยดีผมซื่อสัตย์กับพี่นทีมากผมนั่งรอวันที่พี่เขาพร้อมที่จะกล้าบอกทุกคนว่ากำลังคบกับผมอยู่แต่ผมยังไม่รู้ว่าวันนั้นมันจะมีไหม

"กรี๊ดดดดดดดด พี่นทีเก่งมาก"เสียงเพื่อนสนิทมันทำให้ผมหลุดออกจากภวังค์ก่อนที่จะหันไปสใจเกมในสนาม

:ปีสาม1-0ปีสอง:

"พี่นทีแม่งโครตเท่เลยว้ะ"ชายหนุ่มเพื่อนสนิทเอ่ยขึ้นใบหน้ายิ้มแย้ม

"อืมเท่"ผมตอบกลับเสียงเรียบเพราะกลัวโดนเพื่อนจับผิด

ปรี๊ดดดด ปรี๊ดดดด เสียงนกหวีดเป่าหมดเวลาการแข่งขันครั้งนี้ฝ่ายพวกปีสามชนะหนึ่งประตูต่อศูนย์ซึ่งคนที่ทำประตูให้ปีสามชนะจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากคุณนทีสุดหล่อของพวกเรานั่นเองครับหลังจากที่พวกผมได้ดูบอลเสร็จผมและคีย์ก็ได้เดินไปส่งแนนที่หน้ามหาลัยครับเพราะแนนเลือกที่จะไปกลับให้ผู้ปกครองมารับเพราะบ้านมันก็ไม่ค่อยไกลจากมหาลัยมากนักส่วนผมและไอ้คีย์อยู่หอเดียวกันครับแต่ไม่ได้เป็นรูมเมทกันนะครับผมอยู่คนล่ะห้องกับคีย์เหตุผลง่ายๆเลยครับไอ้คีย์มันจะได้พาสาวมาพักอย่างสะดวกไม่มีอุปสรรค์คีย์มันเป็นคนรูปร่างดีใบหน้าถือว่าหล่อในระดับหนึ่งเลยครับ!!!ผมและคีย์เดินมากระทั่งจนถึงรถยนต์ของไอ้คีย์ครับผมมาส่งมันเพื่อเป็นการเช็คให้แน่ใจว่าพวกมันจะไม่สะกดรอยตามผมอีก

"เอ้า...ขึ้นรถดิ"

"วันนี้กูจะไปธุระ"ผมเอ่ยเหตุผลซ้ำซากที่ตัวเองเคยพูดนับครั้งไม่ถ้วน

"ช่วงนี้มึงมีธุระเยอะเนอะ"คีย์จ้องสายตาผม อย่างจับผิด

"เอออน่าามึงกลับไปก่อนเถอะเดี๋ยวสาวมึงรอนาน"ผมตอบเลี่ยงๆไปพลางเปลี่ยนเรื่องไปด้วยเพราะกลัวมันจะชักถามไปมากกว่านี้

"กูว่ามึงควรอัปเดตล่ะนะ"หลังจากเพื่อนชายคนสนิทพูดจบผมก็รีบผลักร่างมันให้เข้าไปในรถก่อนที่จะปิดประตูพร้อมทำท่าโบกมือบ๊ายบายอย่างกวนประสาท!!ผมยืนรอดูเหตุการณ์อยู่ที่เดิมสักพักเพื่อเช็คให้แน่ใจว่าไอ้คีย์มันจะไม่กลับมาสะกดรอยตามผมก่อนที่จะก้าวขาไปยังจุดนัดหมายที่พี่นทีไลน์บอกผมหลังจากที่เขาแข่งบอลเสร็จเขานัดผมที่ลานเกียร์ผมยืนรอคนตัวโตไม่นานมากนักก่อนที่รถยนต์คันหรูที่คุ้นตาจะจอดลงตรงหน้าผมรีบเปิดประตูอย่างไวก่อนที่จะรีบปิดลงเพราะว่ากลัวมีคนแอบถ่ายผู้ชายใส่เสื้อบอลสีน้ำเงินที่ตอนนี้มีเหงื่อท่วมตัวมันยิ่งทำให้พี่เขามีเสน่ห์มากขึ้นใบหน้าหล่อยิ้มไม่หุบเมื่อเห็นสีหน้าของคนร่างขาวที่ตนคิดถึงมาตลอดทั้งวัน

"เหม็นเหงื่อคนแก่แถวนี้ว้ะ"ผมเอ่ยขึ้นลอยๆ โดยที่ไม่ได้หันไปมองหน้าคนตัวโตกว่า

"น้องเหม็นพี่หรอ"คนตัวโตตอบกลับพร้อมเอาจมูกสูดดมกลิ่นกายของตัว

"น้องล้อเล่น"ผมหยอกล้อกับพี่นทีแบบนี้เป็นประจำโดยชอบเรียกตัวเองว่าน้องพี่นทีก็ชอบเรียกผมแบบนี้เหมือนกัน

"น่ารักจังแฟนใครครับน้อง"

"ไม่มีแฟนครับ"ผมตอบกลับด้วยน้ำเสียงจริงจังก่อนที่จะหันไปสบตากับคนตัวโตกว่าอยู่ครู่หนึ่ง

"อุ่นพี่บอกแล้ว..!?"ผมไม่ยอมให้พี่นทีพูดจบเพราะรู้ว่าเขาจะพูดอะไรต่อจากนี้

"ให้เข้าใจพี่ "

"อย่างอแงสิครับเด็กดี"

"ไม่ได้งอแง"

"วันนี้น้องไปดูพี่แข่งบอลด้วยนะ"

"ไม่เห็นซื้อน้ำมาให้พี่เลย"

"มันทำที่ไหนล่ะครับพี่ไม่กลัวคนอื่นรู้หรอ "

"พี่ขอโทษที่ทำให้อุ่นอึดอัด"ใบหน้าหล่อเหลือบมองผมตาไม่กระพริบทั้งๆที่มือกำลังบังคับพวงมาลัยอยู่

"น้องโอเคน้องว่าตอนนี้พี่ตั้งใจขับรถก่อนนะครับ"ผมเอ่ยเตือนสติคนตัวสูงเพราะว่ากลัวจะเกิดอุบัติเหตุ

"วันนี้ไปพักกับพี่นะ"

"ไม่เอาช่วงนี้เพื่อนน้องเริ่มสงสัยแล้ว"ผมตอบไปตามความจริงนี่เป็นครั้งแรกที่ผมขัดใจพี่นที

"แต่วันนี้พี่ชนะพี่ต้องได้รางวัลจากน้อง!!"คนตัวโตเอ่ยขึ้นใบหน้าหล่อฉีกยิ้มจนเห็นฟันขาวครบสามสิบสองซี่

"น้องไม่มี"

"มีสิครับ"คนหน้าหล่อพูดโดยไม่ได้หันหน้ามามองคนร่างขาวเพราะกำลังใจจดใจจ่อในการขับรถอยู่

"ก็ให้พี่กอดหอมแก้มไงครับนี่ก็เป็นรางวัลสุดยอดสำหรับพี่แล้ว"

"......"คนร่างขาวไม่ได้ตอบอะไรกลับไปรู้ตัวอีกทีตอนนี้ใบหน้าก็ร้อนผ่าวขึ้นมาพร้อมกับขึ้นสีแดงอย่างกับกินมะเขือเทศวันล่ะพันลูก รถยนต์จอดที่หอของพี่นทีพี่เขาก็เป็นแบบนี้แหละครับเคยฟังผมซ่ะที่ไหนคิดจะทำอะไรก็ทำ

"ทำไมพี่เอาแต่ใจ"

"ก็พี่อยากนอนกอดน้องนี่ครับ"คนตัวโตเดินนำหน้าผมไปหลายๆคนเขาไม่คิดหรอกครับว่าผมกับพี่นทีเป็นแฟนกันก็เพราะว่าพวกเราไม่เคยแสดงอะไรที่จะให้ทุกคนคิดว่าพวกเราเป็นแฟนกันออกมาแม้แต่ครั้งเดียวพอมีคนมาถามเขาว่าผมคือใครคำตอบที่ใช้ได้โดยทุกคนไม่สงสัยก็มีแต่ น้องเขาคือลูกของเพื่อนสนิทแม่กูน้ะ

ปั้งง!! เสียงปิดประตูห้องดังขึ้นผมที่ตอนนี้หนังตาเริ่มจะปิดก็รีบเอนหลังลงเตียงนอนอย่างสบายโดยที่ตอนนี้พี่นทีกำลังถอดเสื้อที่เต็มไปด้วยเหงื่อออกเพื่อที่จะเตรียมตัวไปอาบน้ำผมไม่รู้สึกเขิลอะไรหรอกครับที่เห็นพี่เขาถอดเสื้อไม่รู้ว่าจะเขิลไปทำไมทั้งๆที่ก็เคยอาบน้ำด้วยกันมาแล้วแต่พวกเราก็ยังไม่เคยมีอะไรกันแม้แต่ครั้งเดียวเหตุผลก็คือว่าผมนั้นไม่กล้าตอนนี้ภายในห้องเงียบสนิทได้ยินเพียงเเค่เสียงเครื่องปรับอากาศคนตัวขาวนอนหลับสนิทอยู่บนเตียงนอนเส้นผมอ่อนขยับตามลมของเครื่องปรับอากาศมันยิ่งทำให้คนร่างขาวดูน่ารักขึ้นไปคนตัวโตกว่าเดินผิวปากออกมาจากห้องน้ำโดยที่ส่วนบนไม่ได้ปกปิดเผยให้เห็นกล้ามหน้าท้องอย่างชัดเจนผิวขาว เขากำลังเช็ดผมที่เปียกหมาดๆพลางจ้องใบหน้าน่ารักที่นอนหลับสนิทอยู่บนที่นอนมันปลุกเร้าอารมณ์ของเขาได้ไม่ยากก่อนที่ไอ้น้องชายมันจะตื่นขึ้นมาเขาเลือกที่จะไปปลดปล่อยอารมณ์ในห้องน้ำเพราะไม่อยากขืนใจคนตัวขาวเขาทำแบบนี้อยู่เป็นประจำในระยะเวลาที่คบกับไออุ่นเขาไม่เคยคิดที่จะล่วงเกินคนตัวขาวเลยเพราะกลัวไออุ่นจะโกรธเวลาที่ไออุ่นโกรธเขาจะง้อโครตยาก

ใครสนใจอ่านต่อเข้าไปอ่านที่เด็กดีไว้เลยไรท์ลงถึงครึ่งเรื่องแล้ว