ไนยเนตร

10.0

เขียนโดย กิจกรรมนักเขียน

วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 เวลา 17.12 น.

2 ตอน

3 วิจารณ์

4,029 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2562 17.13 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) เรื่องสั้นสยองรูตูด(1)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

เรื่องสั้นสยองรูตูด()

ผมเป็นอีกคนที่ชอบโลกออนไลน์แห่งนี้มาก ในแต่ละวันผมจะไม่ทำห่าเหวอะไรเลย นอกจากจะเล่น facebook อย่างเดียว ผมชอบเล่นแต่เว็บนี้มากครับ...เพราะว่าผมเล่นอย่างอื่นไม่เป็น อิๆ

และวันนี้ผมก็จะเล่นแต่เฟส ใครจะด่าก็ไม่สน คนมันจะเล่นทำไมอ่ะ? ใครจะห้ามกระผมได้...

ด้วยเหตุนี้เองผมจึงเหลือบไปเจอโพสต์ของผู้ชายคนนึ่ง เขาโพสต์ในไทม์ไลน์ว่า

[สุขก็โพสเฟส เศร้าก็โพสเฟส เหนื่อยก็โพสเฟส เจ็บก็โพสเฟส เบื่อก็เล่นเฟส เหงาก็เข้าเฟส มันกำลังกลืนกินจิตอันหม่นเศร้า มันกำลังเข้ามาเป็นส่วนหนึ่งในชีวิต มันกำลังเปิดโลกหลากลิมิต มันกำลังคุมความคิดของเรา บางทีมันก็ไม่ได้แย้อะไร บางทีมันก็ไม่ได้เลวร้าย บางทีมันก็แย้ทีเดียว บางทีมันก็มัวเมา เอะ หรือเราจะโทษมันมากเกินไป จนตอนนี้ เราลืมควบคุมใจตัวเอง หลบมุมซักพัก ดูว่าจะหลบมันได้นานแค่ไหน]

แล้วชายผู้นั้นเขาก็หลบหายไปจนเหล่าคนที่รู้จักเขาใน facebook มีแต่ความคิดถึงโหยหวน อยากเห็นเขากลับมาออนไลน์อีกครั้ง เขาหายไปไหน...ผมไม่รู้ ผมรู้อยู่อย่างเดียวคือรู้ว่ามีคนคิดถึงเขามากมายในขณะนี้ ใช่ผมเองก็คิดถึงเขาเช่นกันในฐานะคนรู้จัก แม้ว่าจะไม่สนิทมากเหมือนคนอื่นๆ ก็ตามแต่...

มันเป็นความต้องการที่ผมไม่อยากเข้าไปงาบแก้มก้นเขา...เห้อ การรอคอยใครสักคนกลับมามันช่างทรมานจริงๆ

จะว่าไปแล้วบทความของเขาโพสต์...มันก็ช่างสะกิดใจใครหลายคนมากมายเช่นกัน มันเป็นข้อความแห่งความรู้สึกที่ออกมาลึกๆ ในจิตใจของเขา...

ผมหันมาอ่านกระดาษข้อความที่คนอื่นๆ เขาโพสต์กัน มันก็จริงอย่างที่ชายผู้นั้นได้อ้างวาจา...ที่ว่า [สุขก็โพสเฟส เศร้าก็โพสเฟส เหนื่อยก็โพสเฟส เจ็บก็โพสเฟส เบื่อก็เล่นเฟส เหงาก็เข้าเฟส] นั้นคือความเป็นจริงที่ผมได้เห็น

[โสดดดดด.โปรดจีบ...] ข้อความแรกที่เข้าไปในไทม์ไลน์ของเพื่อนสาว ผมเกิดความรู้สึกที่ไม่ชอบใจนัก

[มาๆ มาเป็นแฟนกูจิ 555+] ผมแสดงความคิดเห็นในกระดานโพสต์นั้น แล้วก็ต่อด้วย [รุ่นนี้ไม่ต้องจีบแล้ว มีแต่จะถีบลูกเดียว 555+] ก็เพราะความกวนตรีนแหละ! ผมเลยแสดงก้ามก้นไปแบบไม่ได้คิดอะไร...

แต่ว่ามีมือดีจากไหนก็ไม่รู้ที่ผมไม่รู้จัก เขามาแสดงความคิดเห็นต่อจากข้อความของผมว่า

[ไอ้สัส มึงริอาจจีบแฟนกู มึงตายยย ไอ้ควยบ้านตะเองอยู่ไหน!! ก็จะไปยัดถั่วดำมึง...ตาย] หลังจากที่ผมกดเข้าไปอ่าน ผมถึงกับร้องอุทานขึ้นมาทันทีว่า

“อั้ยย่ะ นี่หรือเมืองพุทธ!!”

และก็ต้องรีบปิดเฟสบุ๊คทันทีที่ได้เห็น...หลายวันเลยแหละครับท่านผู้ชม ที่ผมจะเงียบและจะไม่เข้าไปล็อคอินใน facebook อีก ...บรึ้ยย! สยองรูตูด 555+

หลายวัน...แน่ๆ

เขียนเมื่อวันที่ 10/ตุลาคม/2557 เวลา 21.01-21.23 น.

อัพลงขีดเขียน 20/ตุลาคม/2557

ตอน 1

สารบัญ