อันเดธ ยมทูตฝึกหัด
เขียนโดย 
punna
วันที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2562 เวลา 12.48 น.
แก้ไขเมื่อ 17 มีนาคม พ.ศ. 2562 13.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) อัศรา
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ- 14 : 02 น. วันต่อมา -
" นั่งอยู่ตรงนั้นตั้งแต่เช้าแล้วนะคะ " แม่บ้านพูดกับอาจารย์สาว พร้อมกับชี้มือไปที่อันเดธ ที่กำลังนั่งเหม่อลอยอยู่หน้าประตูสถานรับเลี้ยงเด็กกำพร้า
" เขานั่งรอคนจากศูนย์การศึกษามารับน่ะค่ะ " อาจารย์สาวพูดด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด เพราะเวลานัดในจดหมายคือ 7 โมงเช้า แต่ตอนนี้บ่าย 2 โมงแล้ว
" หรือว่าจดหมายฉบับนั้นจะเป็นของปลอมคะ "
" จดหมายเป็นของจริงแน่นอนค่ะ แต่ปัญหาอยู่ที่คนที่จะมารับ "
" แล้วจะเอายังไงดีคะ "
" ถ้า 4 โมงเย็นแล้งยังไม่มา คงต้องโทรไปสอบถามศูนย์การศึกษา ว่ามีการเลื่อนกำหนดการหรือเปล่า "
" มีรถยนต์ที่ไม่คุ้นตาขับเข้ามาในสถานรับเลี้ยง หรือว่าจะเป็นรถยนต์ของคนที่จะมารับคะ "
" น่าจะใช่นะคะ แต่เป็นคนที่มาสายจนน่าหงุดหงิดจริงๆ ไม่รู้ว่าใช้เส้นแบบไหน ถึงได้ทำงานในศูนย์การศึกษาได้ " อาจารย์สาวพูด ก่อนที่เธอจะเดินไปหารถยนต์สีดำ ที่จอดดับเครื่องอยู่ที่โรงจอดรถของสถานรับเลี้ยง
" สวัสดีครับ " อันเดธที่รีบวิ่งมาจากหน้าประตูพูดกับ ชายหนุ่มรูปร่างผอมสูง ผิวขาวซีด ผมสีดำ ดวงตาสีฟ้าอ่อน ด้วยน้ำเสียงที่หอบเล็กน้อย
" สวัสดี.. นายคือ อันเดธ ใช่ไหม " ชายหนุ่มคนนั้นถามอันเดธ ขณะที่เขาหยิบรูปถ่ายในกระเป๋าเสื้อออกมาดู เพื่อเทียบหน้าตาของอันเดธ กับ ภาพถ่ายที่เขาได้มา
" ครับ " อันเดธพยักหน้า
" ผู้ดูแลของที่นี่อยู่ไหนเหรอ ? " ชายหนุ่มถามอันเดธ
" สวัสดีค่ะ คุณคือคนที่ศูนย์การศึกษาของผู้วิเศษ ส่งมาใช่ไหมคะ " อาจารย์สาวที่เพิ่งจะเดินมาถึง โรงจอดรถพูดกับชายหนุ่มคนนั้น
" ครับ " ชายหนุ่มพูด ก่อนที่เขาจะหยิบจดหมายแนะนำตัวออกมาจากกระเป๋ากางเกง แล้วส่งให้อาจารย์สาว
" เอกสารไม่มีปัญหาอะไรนะคะ คุณอัศรา " อาจารย์สาวพูด หลังจากเธออ่านจดหมายแล้ว
" ถ้างั้นผมขอตัวก่อนนะครับ " อัศราบอกกับอาจารย์สาว ก่อนที่เขาจะเปิดประตูรถให้อันเดธ ขึ้นไปนั่งในรถ
" ฝากดูแลอันเดธด้วยนะคะ " อาจารย์สาวพูดกับอัศรา แต่ดูเหมือนเขาจะไม่สนใจเธอเลย เพราะเขาเดินไปเปิดประตูรถ แล้วขับรถออกไปทันที
" ไหวไหมคะ " แม่บ้านที่เดินออกมาจากมุมเสา ถามอาจารย์สาวที่กำลังยืนสำลักควันรถยนต์ จนหน้าแดง
" เป็นคนที่ใช้ไม่ได้จริงๆ " อาจารย์สาวพึมพำ ก่อนที่เธอจะไอเสียงดัง จนแม่บ้านต้องมาช่วยลูบหลังให้
" เข้าไปนั่งพักก่อนไหมคะ " แม่บ้านถามด้วยน้ำเสียงห่วงใย
" ก็ดีเหมือนกันคะ " อาจารย์สาวตอบ ก่อนที่เธอจะถอนหายใจ เพราะเป็นกังวลเกี่ยวกับอนาคตของอันเดธ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
