Fate stay night (Heaven's feel 1)

Chapter 1

เกริ่นนำ

--------------------

               ผมชื่อชิโร่ เป็นนักเรียนในโรงเรียนหลังภูเขาวัดเรียวโด ผมเรียน

ตามปกติ เดินทางมากกับซากุระน้องสาวสุดจะเงียบของผมและ ริน เพื่อนร่วม

ชั้นเรียนอีกคนหนึ่ง

               แต่ค่ำวันนี้ ผมนอนไม่หลับ จึงขอทุกคนในบ้านออกไปเดินเล่น

ผมเดินไปไกลจนถึงโรงเรียน แต่ในตอนนั้นเอง จู่ๆก็มีเสียงปะทะกันของ

ดาบดังขึ้น เสียงนั่นดังมาไกลพอสมควร แรงลงพัดมาในจังหวะเดียวกับ

ที่เสียงดาบนั่นเกิดขึ้น ผมตกใจมากแต่ก็ยังวิ่งเข้าไปดู วิ่งไปตามเสียงของดาบ

ที่กำลังฟันปะทะอยู่นั่นจนกระทั่งเห็นชายสองคนกำลังต่อสู้กันอยู่ คนหนึ่ง

ใส่เสื้อสีแดง มือซ้ายถือดาบสีขาว มืออีกข้างถือดาบสีดำ ส่วนอีกคนหนึ่ง

เขาถือหอกสีแดงที่มีปลายมีดแหลมและสะท้อนแสงเงาของพระจันทร์

เดาได้เลยว่าหอกนั้นคมมากแน่ๆ

               แต่สิ่งที่แย่มากกว่านั้นก็เกิดขึ้น "นั่นใครนะ!?!" เสียงชายถือหอกพูด

ขึ้นมา เขาคงเหลือบเห็นผม แต่ในจังหวะนั้นผมหลบสายตาไปทันอยู่ แต่

ไม่ว่าจะยังไงเขาก็คงต้องวิ่งตามมาแน่ ด้วยความแตกตื่นของผม แทนที่จะ

วิ่งหนีออกไปนอกโรงเรียนแต่ก็ดันวิ่งหนีขึ้นไปบนอาคารเรียนแห่งหนึ่ง

และวิ่งหนีจนเหนื่อย จึงมายืนพิงอยู่ข้างๆเสาระหว่างประตูหน้าต่างตามทางเดิน

               ผมหอบจากการวิ่งแต่ความกลัวของผมก็ทำให้ไม่รู้สึกอะไรแบบนั้นเลย

ผมหัวเราะด้วยความดีใจว่าหนีพ้นแล้ว แต่ก็ไม่ใช่อีกเหมือนเดิม "เฮ่ย~"

เสียงชายถือหอกคนนั้นพูดส่ง ผมลืมตาพรึบ!!! และสบัดหน้าหันไปมอง

และหลังจากนั้นผมก็โดนเขาใช้หอกแทงเข้ามาที่ท้องของผม จนผมตาย

               แต่ก่อนที่จะหลับตานั้น ผมเหลือบไปเห็นหญิงคนหนึ่งมานั่งก้ม

มองดูผม ตอนนั้นจาลายมากจนเดาไม่ออกว่าเธอเป็นใคร แต่เธอก็ชุบชีวต

ผมขึ้นมาและรักษาแผลให้ผม จนกลับไปบ้านก็ได้เห็นว่าทุกคนแยกย้ายกัน

เข้าไปนอนหมดแล้ว ผมก็เช่นกัน แต่ระหว่างที่กำลังเข้านอนนั้น ชายที่ถือ

หอกคนนั้นก็ตามล่าหาตัวผมจนเจออีกเป็นรอบที่สาม ยังโชคดีที่ผมวิ่งหนี

หลบเข้ามาในห้องโกดังของเก่าห้องหนึ่ง แน่นอนว่าชายนั่นก็จามผมมาติดๆ

จนมาถึงห้องนี้ ผมพูดในใจว่า ช่วยด้วยๆ แจ่มันก็เป็นแค่คำของคนสิ้นหวัง

ที่กำลังจะโดนฆ่ารอบที่สอง แต่ทว่าบนหลังมือซ้ายของผมมีสัญญาลักษณ์

สีแดงบางอย่างปรากฏขึ้นมา ลมหมุนวนอยู่ด้านหน้าผมอย่างแรงราวกับพายุ

ขนาดเล็ก และจากนั้นก็มีหญิงปริศนาคนหนึ่งปรากฏอยู่ต่อหน้าผม เธอหัน

หลังให้ผม กำลังมองดูชายถือหอกคนนั้น ก่อนจะหันกลับมาหา "ปลอดภัย

แล้วนะคะ" เสียงที่ดูเบาใจของเธอพูดกับผม แต่ตอนนั้นผมก็อึ้งไม่น้อย

เธอยังถามผมอีกว่า "คุณ..." หญิงคนนั้นเรียก

          "หืม~???" ชิโร่มองหน้า ด้วยหน้าตาตื่นตระหนก

          "ท่านคือมาสเตอร์ของข้าใช่หรือไม่?"

          "มาส...เตอร์ เหรอ?"

               นั่นเป็นเรื่องเริ่มต้นของผมกับหญิงคนนั้น เธอช่วยสู้กับชายถือหอก

นั่น และยังไปช่วยสู้กับชายเสื้อแดงที่ถือดาบสองมือนั่นอีก แต่แล้วผมก็

ได้เห็นและรู้ว่ารินเพื่อนของผม เป็นมาสเตอร์ ผู้ผูกพันธะสัญญากับวีรชน

อะไรนั่นไปแล้ว และเธอก็ตกใจกับผมเหมือนกันที่อยู่ดีๆคนอ่อนแอออย่างผม

ก็มีวีรชนมาคุ้มคลอง เริ่องหลทั้งหมดมันก็ผ่านไปได้ด้วยดี เมื่อผมกับ

เธอได้คุยกันจนเข้าใจกันแล้ว และยังบอกให้ชายถือหอกนั่นมาสงบศึก

กับเธอและผมอีกด้วย

               "...นี่มันเร็วเกินไป พวกเขายังไม่ควรมาเข้าร่วมสงครามด้วยซ้ำ"

เสียงโซเค็นทวดของซากุระกำลังพูดด้วยน้ำเสียงติดๆขัดๆ เขาอยู่กลางห้อง

ใต้ดินที่มืดมิดและยังมีแมลงและหนอน แมงมุม กำลังเคลื่อนตัวอยู่ทั่ว

ไปหมด โซเค็นอยู่ท่ามกลางฝูงหนอนที่กำลังเลื่อยอยู่บนพื้นนับพันๆตัว

"แต่ก็ดี...ฉันจะได้มีเหยื่อเยอะมากขึ้นอีก" หนอนที่กำลังเลื้อยอยู่บนพื้น

ก็เลื้อยขึ้นมาตามตัวของเขา จนเต็มไปทั้งตัวก่อนที่จะหายไปท่ามกลาง

ฝูงหนอนที่เกาะตัวเหล่านั้น "อีกไม่นานพวกเขาก็จะได้รู้สึกถึงความเจ็บปวด

นั้นเอง หึๆๆ"

********************