ถูกอัญเชิญไปต่างโลกด้วยความสามารถสุดเทพ

Prologue

     ภาพที่พร่ามัวไม่ว่าจะตั้งสมาธิยังไงก็ไม่สามารถทำให้มันกลับมาชัด  เสียงที่คอยดังก้องอยู่ในหัวก็ไม่สามารถจับใจความได้  ขาที่อ่อนแรงพยายามประคองร่างกายที่หนักเหมือนแบกของนับหลายสิบกิโลไว้ก็เริ่มโซซัดโซเซ

     ‘ซวบ’ เสียงที่ดังขึ้นนั้นได้ดังขึ้นพร้อมกับสติที่กลับคืนมา  แต่สิ่งที่ได้กลับมาคือความรู้สึกแปลกๆบริเวณท้องที่ตรงนั้นที่ไม่ควรมี ‘เขา’ มาเสียบทะลุร่าง

“อึก....”

     หลังจากที่สติกลับกลับกลายเป็นความเบปวดอันแสนสาหัส  ส่วนสาเหตุที่เขาไม่ร้องและไม่ตกใจออกมาก็มีสาเหตุมาจากเหตุการณ์ก่อนหน้าที่เขาจะมาอยู่ที่นี้

“ยูคิคุง!”

    เสียงที่ดังขึ้นทำให้ ‘ยูคิ เซทสึ’ หันไปมองตามเสียงอย่างเชื่องช้าก็พบกับ ‘อาคิยามะ ชิโอริ’อยู่  โดยปกติแล้วเธอจะมีนิสัยที่ยิ้มแย้มทุกครั้งที่มีคนมาพูดคุยด้วยแต่ตอนนี้สีหน้าของเธอกลับบ่งบอกถึงความทุกข์เป็นอย่างมากเมื่อสังเกตดีๆก็จะเห็นเหมือนว่าขอบตาของเธอเหมือนจะมีน้ำตาหยดลงมาเล็กน้อย

“!!!อึก...บ้า...เอ้ย”

    ในตอนที่เห็นสีหน้าของชิโอริ เซทสึก็พยายามยิ้มอย่างสุดกำลังเพื่อให้สีหน้าของเธอแบบปกติกลับคืนมาทั้งๆที่มีหมวกเกราะขนาดใหญ่สวมอยู่  แต่ว่าเจ้าของ ‘เขา’ มันก็ยกร่างของเซทสึขึ้นทำให้หมวกของเขาหลุดออกและเผยให้เห็นใบหน้าที่เจ็บปวดกับเลือดที่ไหลออกมาจากปากจำนวนมาก  ในตอนนี้เขารู้สถานการณ์ดีว่าเขาไม่มีทางรอดแน่นอนเขาเงื้อมือไปจับดาบขนาดยักษ์ที่อยู่ข้างหลัง  แล้วใช้สองมือจับดาบพร้อมกับหันไปมองชิโอริตอนนี้เธอมีสีหน้าที่หนักกว่าเดิมแล้วเหมือนกำลังทำอะไรสักอย่างอยู่  หลังจากนั้นเขาก็พูดคำพูดอำลากับทุกคนที่อยู่ที่นี้

“ขอบคุณ...ลาก่อน”  ‘ตู้มมมมมม’

    หลังจากพูดเสร็จเขาก็หันกลับมาหา ‘มัน’ แล้วปล่อยจิตสังหารใส่มัน  แล้วรวมพลังเขาใส่ดาบทันใดนั้นดาบก็ปล่อยแสงออกมาก่อนที่เขาจะฟันมันด้วยแรงทั้งหมดที่มี  ทำให้เกิดเสียงเหมือนกับระเบิดขึ้นมา ‘จบแล้วสินะ’ เป็นสิ่งสุดท้ายที่เขาคิดก่อนที่ตัวเองจะตกลงสู่ ‘นรก’

*