The Dark World มหาสงครามออนไลน์กู้ปฐพี
เขียนโดย Jalando
วันที่ 17 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 19.53 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤษภาคม พ.ศ. 2566 01.31 น. โดย เจ้าของนิยาย
53) จำได้มั้ย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเครดิตภาพจาก https://wallpaperaccess.com
อินอสต้ามองการต่อสู้มหาโหดของแม็กซ์ด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย กายสั่นระริกคล้ายเจ้าเข้า ทางฝ่ายแทงค์มือหนึ่ง ได้กลับมาอยู่ในอาการสงบ ออร่าสีเทามลายหายไป เขายืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหันมามองกัปตันทีมจอมบงการ
ประกายตาของแทงค์ร่างยักษ์นั้นดูดุดันและห่างไกลจากความเป็นคน ช่วงเวลาเดียวกัน ร่างของสี่ลูกทีมมัฟเฟินก็เปล่งแสงสีฟ้าขึ้นมาแวบหนึ่ง ก่อนจะหายไปอย่างไร้ร่องรอย
อินอสต้าสบตากับแทงค์ร่างยักษ์อยู่ครู่หนึ่ง กายก็หายสั่น แววตาดูสงบขึ้น ในที่สุดก็กลายเป็นราบเรียบ นับได้ว่าชายผู้นี้มีหัวใจที่แกร่งกล้า ความเงียบดำเนินอยู่นานพอดู ก็เป็นฝ่ายกัปตันสมองเพชรที่เอ่ยปากก่อน
“ หลายปีแล้วนะที่เราไม่ได้สู้กันแบบนี้ ”
แม็กซ์เหลือกตาขึ้นเล็กน้อย คล้ายพยายามระลึก ถึงกระนั้น ก็ดูเหมือนว่าแทงค์ชื่อดังจะนึกไม่ออก สีหน้าเลยแปรเปลี่ยนเป็นมึนนิดๆ
อินอสต้าเข้าใจคำตอบที่แสดงออกมาทางสีหน้าของแทงค์มีชื่อ นั่นทำให้เขาเกิดอาการนอยด์และเริ่มตัดพ้อด้วยความน้อยเนื้อต่ำใจ
“ ก็ใช่น่ะสิ ชั้นมันก็แค่นักสู้ในทีมบ้านนอก มีหรือที่แทงค์มือหนึ่งอย่างนายจะจำได้ เฮ้อ……. ”
เมื่อแม็กซ์เห็นคู่ต่อสู้น้อยใจ แทงค์ร่างยักษ์ก็แสดงสีหน้างุนงงสลับเอียงคอไปมา
“ ฮึก….. เพราะชั้นมันต้อยต่ำ นายถึงไม่สนใจ ” อินอสต้ายังตัดพ้อไม่เลิก คราวนี้ถึงกับสั่งขี้มูกสลับบีบน้ำตา ทำให้ดูน่าสมเพช เวทนาอย่างแนบเนียน
ดูเหมือนว่าแทงค์ร่างใหญ่จะเริ่มรำคาญละครดราม่าบทนี้ เขาจึงตั้งท่าต่อสู้ มือทั้งสองกระชับขวานคู่เอาไว้แน่น ปากก็กล่าวเสียงเข้ม
“ ตอนนี้ยังจำไม่ได้ว่าแกเป็นใคร แต่ถ้าได้ฟาดซักที ข้าอาจจะจำได้ ”
“ วิธีจดจำของแกมันน่ากลัวพิลึกเลยนะ ” อินอสต้าพูดเสียงสั่น เขาเลิกสะอื้นไห้และกระชากทวนสั้นสองเล่ม อันเป็นอาวุธคู่ใจออกมา
บรรยากาศภายในสนามเริ่มปรากฏเสียงเฮ เพราะชาวประชาฟื้นตัวจากอาการสตั้น การต่อสู้ของแม็กซ์ แม้จะป่าเถื่อน รุนแรง แต่ก็สามารถสะกดใจทุกคนให้หลงใหลจนเผลอส่งเสียงเชียร์อย่างพร้อมเพรียง
“ แม็กซ์……. ”
อินอสต้าออกอาการริษยา ทั้งที่เขาเป็นกัปตันทีมเจ้าบ้าน แต่ชาวเมืองกลับพร้อมใจกันส่งเสียงเชียร์ แม็กซ์ อันเป็นผู้เล่นทีมเยือน แต่ด้วยความที่เป็นคนสุขุม จึงสะกดกลั้นความโกรธเอาไว้ในใจ เพราะรู้ดี สิ่งสำคัญที่สุดในการต่อสู้ก็คือ.....การควบคุมอารมณ์ ยิ่งต่อกรกับศัตรูที่เหนือกว่า ยิ่งต้องใจเย็นและรอบคอบเป็นพิเศษ
แม็กซ์ย่างสามขุมเข้าหาอินอสต้าที่ยืนรออยู่ตรงลานกว้างตรงฐานที่มั่น ทุกก้าวดูหนักแน่น มั่นคงและเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง
เมื่อแทงค์ร่างยักษ์เข้าถึงระยะสามก้าว ก็หยุดยืน ส่วนทางฝ่ายอินอสต้า เขาย่อตัวลงเล็กน้อย พร้อมยกทวนคู่ขึ้นตั้งการ์ดด้วยกระบวนท่าที่ดูรัดกุม สายตาคมกร้าวจับจ้องทุกอิริยาบถของคู่ต่อสู้
ทั้งสองยังคงสงบนิ่ง เพราะรู้ดีว่าในการต่อสู้ของยอดฝีมือ การพลาดพลั้งเพียงเสี้ยววินาที ย่อมหมายถึงหายนะ สมาธิทั้งหมดจึงมุ่งตรงไปยังคู่ต่อสู้เบื้องหน้า โดยไม่แยแสเสียงโห่ร้องจากผู้ชมนับหมื่น
“ เฮ…….”
ขณะที่ทั้งคู่กำลังหยั่งเชิง ก็ปรากฏว่ามีใบไม้ปลิวลงมาปิดตาของอินอสต้า จังหวะนั้นเอง ขวานหินในมือขวาของแม็กซ์ก็เหวี่ยงเข้ามา เป้าหมายคือ….กกหู ทว่าสัญชาตญาณระวังภัยของกัปตันสมองเพชรยังไวพอ เลยทำให้ฉากหลบได้อย่างหวุดหวิด แต่เพียงแค่นี้ ยังไม่ถือว่าพ้นจากหายนะ เพราะยังมีขวานยักษ์ในมือซ้ายที่หวดลงมาจากด้านบน เป้าหมายคือศีรษะ
นับว่าอินอสต้าเป็นนักสู้ที่มีไหวพริบดีเยี่ยม เขาฉากออกข้าง เพื่อหลบขวานยักษ์ที่ฟาดลงมา
“ โครม ”
ขวานยักษ์พุ่งอัดลงมายังจุดที่อินอสต้าเคยยืนอยู่ ความแรงในการฟาด ส่งผลให้พื้นบริเวณนั้นแตกกระจายกลายเป็นหลุมลึกขนาดคนนั่ง
หลังจากอินอสต้าฉากหลบได้ ก็ตั้งท่าป้องกันอีกครั้ง เขาเผลอเป่าปากเบาๆ พร้อมรำพันกับตัวเอง
“ โชคดีที่ได้ศึกษาการจู่โจมของมันจากการต่อสู้เมื่อครู่ เลยพออ่านทางได้ ”
แม็กซ์เงยหน้ามองอินอสต้า แววตาดูตกใจเล็กน้อย ครู่หนึ่ง เขาก็กล่าวชมเชยด้วยเสียงที่ห้าวใหญ่
“ ไม่เลวนี่ หลบการโจมตีนี้ได้ ”
“ หึๆ นายเริ่มจำชั้นได้รึยัง ” อินอสต้ายิ้มฝืนๆ
“ ยังจำไม่ได้หรอก แต่ถ้าสู้ไปซักระยะ อาจจำได้ รับไป ” แม็กซ์พูดจบ ก็พุ่งเข้ามาด้วยความเร็วที่เหลือเชื่อ
อินอสต้ายังคงนิ่ง เขาดูไม่ตกใจกับความเร็วของคู่ต่อสู้ กัปตันสมองเพชรพลิกหลบคมขวานคู่ในมือของแม็กซ์ได้อย่างเฉียดฉิว จากความแรงในการโจมตี บอกให้รู้ทันทีว่าถ้าโดนเพียงครั้งเดียว ต้องกลับบ้านเก่าอย่างแน่นอน
การจู่โจมของแม็กซ์เป็นไปอย่างต่อเนื่อง ยิ่งกินเวลานาน ยิ่งทวีความรุนแรง ทั้งที่ความจริง ควรอ่อนกำลังลง เพราะการหวดขวานยักษ์ในแต่ละครั้ง น่าจะสูญพลังกายอย่างมากมาย มันดูราวกับว่าแทงค์คนนี้มีพละกำลังที่ไร้ขีดจำกัด
ถึงกระนั้น ฝีไม้ลายมือของขุนพลสมองเพชรก็ใช่ว่าชั่ว เขายังพลิกหลบการโจมตีของแม็กซ์ได้ทุกดอก เมื่อได้จังหวะเหมาะ แทงค์ร่างใหญ่ก็เหวี่ยงขวานยักษ์ในมือซ้ายขวาเข้าหากัน หวังบดอริร้ายที่อยู่ตรงกลางให้กลายเป็นแซนด์วิชไส้เนื้อที่น่ารับประทาน
“ เปรี้ยง…. ”
เสียงปะทะดังสนั่น ผู้ชมที่ขวัญอ่อนถึงกับเบือนหน้าหนี ส่วนคนที่กำลังใจดีหน่อย ก็จะเพ่งไปยังจุดเกิดเหตุ หวังได้เห็นเลือดแดงฉาน แต่ต้องพบกับความผิดหวัง เมื่อขุนพลสมองเพชรเร็วพอจะถอยหนี
“ แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก…. เป็นไงเล่า เริ่มจำได้รึยัง ” อินอสต้าหอบเหนื่อย
ถึงเวลานี้ แทงค์ร่างยักษ์ก็จำอินอสต้าไม่ได้อยู่ดี แต่รู้สึกแปลกใจ เพราะจากการประเมิน เขาคิดว่าความเร็วของคู่ต่อสู้ไม่สูงนัก แต่ยังพริ้วหลบการโจมตีได้ทุกดอก มันน่าจะมีอะไรผิดปกติ
พอกัปตันสมองเพชรเห็นแทงค์ร่างยักษ์นิ่งไป เขาจึงบุกจู่โจม
ทวนในมือขวาวิ่งแล่นไปที่หน้าอกอันเป็นจุดตาย แต่แม็กซ์ไหวทัน จึงยกขวานยักษ์ขึ้นป้องกัน จังหวะที่สองศาสตราจะปะทะกัน อินอสต้าก็ยั้งมืออย่างฉับพลัน แล้วเปลี่ยนไปแทงทวนที่มือซ้ายแทน คมเหล็กพุ่งไปยังลิ้นปี่ อันเป็นช่องโหว่ในกระบวนท่าตั้งรับของแทงค์ร่างยักษ์
“ ฉึก ”
คมทวนพุ่งถากเนื้อ พร้อมเลือดแดงที่พุ่งเป็นสาย สาเหตุที่โดนแค่เฉียด เพราะแม็กซ์เองก็ไวพอที่จะพลิกหลบได้อย่างหวุดหวิด นับเป็นปฏิกิริยาโต้ตอบที่ยอดเยี่ยม
“ ฮึ่ม ” แม็กซ์คำรามดัง เขาเตรียมจะหวดขวานยักษ์ใส่ศีรษะของอินอสต้าอีกครั้ง แต่ก็ช้าเกินไป เพราะขุนพลสมองเพชรได้ฉากหนีจนพ้นระยะโจมตีไปแล้ว
การต่อสู้ที่ดูเหมือนง่าย แปรเปลี่ยนเป็นเคี่ยว ด้วยแม็กซ์ประเมินความสามารถของอินอสต้าผิดไป ที่ผ่านมา เขาเห็นว่ากัปตันทีมผู้นี้เอาแต่ตะโกนสั่งการ เลยคิดว่าไม่แข็งเท่าไหร่ แต่พอสู้เข้าจริงๆ อรินายนี้กลับมีฝีมือที่ยอดเยี่ยม ทำให้แทงค์ร่างใหญ่เริ่มคิดหนัก
“ จะใช้ร่างเหล็กไหลตอนนี้ ก็คงไม่มีประโยชน์ เพราะท่านี้ทำได้แค่ป้องกัน ไม่อาจเพิ่มความเร็วและพลังในการโจมตี นอกจากนี้ยังเปลืองพลังกายอย่างมาก เอาไงดีนะ ”
ระหว่างที่แม็กซ์ขบคิดอยู่นั้น อินอสต้าก็เป็นฝ่ายตะโกนถามด้วยเสียงที่แหบต่ำ
“ ตกลงจำชั้นได้ยัง ”
แม้แม็กซ์ยังจำไม่ได้ แต่เขาก็เริ่มคลับคล้ายคลับคลา จึงลองเอ่ยถาม
“ รู้แล้ว นายคือคนที่ชั้นเคยสู้ด้วยในรอบรองชนะเลิศของปีที่แล้วใช่มั้ย ”
“ บ้าเหรอ ปีที่แล้ว ทีมชั้นแพ้ไปตั้งแต่คัดเลือกรอบแรกๆ จะไปฟัดกับนายในรอบรองได้ยังไง ” อินอสต้าตวาดกลับ ท่าทางขุ่นเคือง เพราะแม็กซ์จำเขาไม่ได้ซักที
พอแม็กซ์ได้ฟังคำตอบ เขาก็ได้คิด เพราะไฟท์เตอร์จอมพริ้วที่สร้างความลำบากในรอบรองชนะเลิศปีที่แล้วนั้นคือชายผิวขาว ร่างสูงโปร่งที่ใช้ดาบเป็นอาวุธ อันเป็นรูปลักษณ์ที่ต่างกับอินอสต้าโดยสิ้นเชิง
ระหว่างที่แม็กซ์กำลังขบคิด หางตาก็เหลือบไปเห็นปลายทวนที่เหวี่ยงเข้ามา หวังปาดคอ เขาจึงดึงกายหลบไปข้างหลัง กระนั้นคมเหล็กก็ถากเนื้อหนังจนเรียกเลือดออกมาได้
“ แก….เล่นทีเผลอนี่หว่า ” แม็กซ์เริ่มโกรธ เขายกขวานคู่ขึ้นสูง เพื่อเตรียมฟาด ทว่าอินอสต้ากลับถอยฉากจนพ้นระยะโจมตีไปอีกครั้ง แทงค์ร่างยักษ์จึงได้แต่คำรามในลำคอ
อินอสต้าเล่นเจ้าล่อเจ้าเถิดกับแม็กซ์อีกหลายครั้ง แต่ละคราวล้วนเฉียดตาย เพราะน้ำหนักของขวานที่หวดเข้ามา น่าจะส่งให้กัปตันสมองเพชรเน่าได้ไม่ยาก ขอให้โดนเต็มๆซักที มีหวังเฝ้ายมบาลอย่างแน่นอน
ทางด้านแม็กซ์ ดูเหมือนเขาจะสติแตก เพราะเหวี่ยงขวานหินใส่อินอสต้าแบบมั่วๆ ส่งผลให้หลบง่ายขึ้น คราวนี้กัปตันทีมสมองเพชรไม่เพียงแต่หลีกคมอาวุธ บางครั้งก็สวนกลับด้วยทวนคู่จนเรียกเลือดจากอริได้ทุกดอก
“ แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก…. ” แม็กซ์ยืนหอบ ทั่วร่างเต็มไปด้วยแผลถลอก ในวันนี้ ทีมราสอาจต้องพบกับความพ่ายแพ้ เพราะอาการของแทงค์ร่างยักษ์ดูไม่ดีเอาซะเลย ผิดกับอินอสต้า ที่ตอนนี้เริ่มยิ้มออกมาได้ มือซ้ายขวาควงทวนสั้นคู่ใจด้วยความชำนาญ
“ ฮ่า ฮ่า ฮ่า..... ถึงเวลานี้ จำชั้นได้รึยัง คุณแทงค์ระดับโลก ” อินอสต้าเริ่มเหิมเกริมถึงขั้นเย้ยหยัน
แม็กซ์ไม่ตอบคำแต่ประการใด ใบหน้าบูดเบี้ยวด้วยความโกรธแค้นอย่างรุนแรง สายตาคมเข้มที่จ้องกลับมาดูดุดัน คล้ายอยากกินเลือดกินเนื้อของอินอสต้าก็ไม่ปาน
แม้อินอสต้าจะเห็นหน้าตาถมึงทึงของแม็กซ์ แต่กลับไม่มีท่าทีหวั่นเกรง มิหนำซ้ำยังกล่าวยั่วยุอีก
“ ต่อให้จ้องชั้นจนมีเลือดออกจากตา มันก็ไม่ช่วยให้นายชนะหรอก มามะ มาจับตัวชั้นให้ได้สิ ” พอพูดจบ อินอสต้าก็กวักมือเป็นเชิงท้าทาย
สามารถติดตามงานเขียน ณ.ปัจจุบันและในอนาคตของผมได้ที่เพจ Jalando นักเขียนดาร์คไซด์ได้ที่ลิงค์ด้านล่างครับ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ