สงครามเขตแดนซากศพ ภาค Academy โรงเรียนซากศพ

          เช้าวันต่อมา

              วันนี้เราต้องพานักเรียนชุดที่สองไปใช้ชีวิตนอกกำแพงสิคิดละปวดหัว ของเราเตรียมตัวครบหมดแล้วสิต้งขอบใจฟูกะที่จัดของใส่เป้ไว้ให้ไปacademy ไปเช็ครถกับนักเรียนก่อนหน่อยจะดีกว่า  รถพร้อมนักเรียนเริ่มทยอยมากันแล้วสินะ ฟูกะกับอินะแล้วก็มิยะไปไหนนะมาช้าจริง วันนี้มีห้องของซาราเนะกับมากะและอีกห้องนึงสินะนักเรียนมาครบแล้วสองห้อง ห้องของซาราเนะกับมากะมาแล้ว แล้วอีกห้องละ โทรถามฟูกะด้วยว่าอยู่

     ตืดดดดตืดดดดด

  "หะโหล มีอะไรชูกำลังยุ้งเลย"

  "อยู่ไหนนีกเรียนมาครบแล้วสองห้อง"

  "พอดีนักเรียนอีกห้องลงมัตติกันว่าไม่พร้อมไปฝึก เลยต้องเปลี่ยนเอาอีกห้องไปแทน"

  "แล้วอินะลุกไปไหน"

  "ไปรับริทสึ วันนี้มิยะลาวันนี้นะ"

  "มิยะลางั้นหลอวันนี้มัน นั้นสินะ รีบมาละฉันลออยู่"

          เหอวันนี้มันวันครบรอบของการจากไปของพ่อมิยะนินะไม่แปลกที่เธอจะลา วันนี้อากาศคอนข้างร้อนไปตู้กดน้ำหน่อยดีกว่าซื้อน้ำมาฝากพวกนักเรียนหน่อยเข้แถวไม่กระดิกไปไหนเลย  

   "เอาทุกคนอาจารย์ซ้ำน้ำมาเลี้ยงทุกคน กินจะไปห้องน้ำก็รีบไปละ"

   "คร้าบบบบ/ค้าาาาาาาาา"

             กาแฟตู้นี้ยังไงก็แค่พอกินได้ยังก็สู้รสชาตที่ยัยเตียชงไม่ได้จริงๆ 

  "นินทาอะไรฉันยะ"

  "ป่าวๆ ช้าจริงเธอ"

  "ก็ต้องพานักเรียนไปสิ่งแต่ละบ้านให้เก็บของละวนรับอีกนะสิ"

  "งั้นฝากจัดแถวนักเรียนแต่ละห้องทีแล้วเช้คชื่อด้วย"

  "มาช้านิดหน่อยใช้กันเลยนะ"

  "แล้วอีกห้องนึงห้องไหนละ"

  "ห้องซาโยไง"

  "เออ......"

       วันรวมตัวป่วนเลยสินะปวดหัวแน่ๆ ฮินะกับริทสึก็น่าจะไกล้มาถึงมาถึงก็ออกเดินทางทันที รถของacademyทั้ง3คนค่อยๆออกจากลานจอดรถแล้วมุ้งหน้าสู้ประตูตะวันตก ซึ้งใช้เวลาประมาณ3-4ช.ม เช็คอาวุธหน่อยดีกว่าไม่ได้ใช้นาน

  "ไม่ได้เห็นมานานแล้วนิคาสึเมะ"

  "ก็สองเล่มหลักฉันให้ซาโยไปแล้วนินะ"

  "อ้อมิน่าถึงได้ยินเสียงนายลื้อของ"

  "555 โทษๆที"

  "แล้วนึกยังไงถึงได้ใช้ดาบคาตานะกับโล้ pa"

  "ถุงมือนะมันใช้เวลาต่อ1ตัวนานไป และเดิมทีที่ฉันใช้ก็เพื่อแสดงดึงตัวตอนและใช้พลังได้เต็มที"

  "อ้อถ้าเน้นจัดการจริงๆดาบคาตานะ Pa มันไวกว่าสินะ"

  "แล้วอีกอย่างโล้ไฟฟ้าก็ยังใช้สตั้นแล้วไหนจะท่าผสานของดาบกับโล้อีก มันใช้งานได้หลากหลาย"

  "ฉันแทบไม่เคยเห็นนายใช้มาก่อน"

          พอรถจอดก็ฝากฟูกะลงไปจัดการเอกสาร เราเองก็ต้องไปจัดการนอกกำปพงเพื่อให้มีที่สำหรับจัดแทวของนักเรียนชักขี่เกียจแล้วสิ จัดการให้เสร็จๆ

     25นาทีผ่านไป

  "ชูเรียบร้อยยัง"

  "เสร็จแล้วต้องวอมนิดหน่อยไม่ได้ใช้นานยังฝืดๆอยู่"

         ขบวนนักเรียน ที่ถูกน้ำโดยชู ปิดซ้ายขวาโดยฮินะกับริทสึ ปิดท้าบด้วยฟูกะ ซื้อรีบแบบของนักเรียนจะเป็นวงรีโดนให้รุ่นพีปีสองปิดรอบนอก และปีหนึ่งอยู่วงใน

            วันนี้การเดินทางวันแรกคงจะผ่านไปด้วยดีสินะ  เอ๊ะเสียงนี้เสียงร้าวมันมาจากไหน ซ้ายไม่ใช่ขวาไม่ใช่ข้างล่างเอาแนบเช็คเสียงมาจากไต้ถนน

     "ทุกคนออกจากถนนเร็วๆ"

            หลังจากนั้นก็มีรอยแตกจนเป็นหลุมออก ผมเดินไปที่หลุมพร้อมกับฟูกะแล้วนังลงดู

  "ฟูกะมีพลุไฟไหม"

  "ไม่เดียวถามให้"

  "อย่าส่งเสียงดังเดินไปถาม"

            หลังจากนั้นฟูกะก็เอาพลุไฟมาให้ผมจุดแล้วโยนลงไป ผมสังเกตุเห็นซอมบี้ลักษณะคล้ายnomalแต่ไม่ใช่มันผมกว่าและดูจากมือแล้วนิ้วเลียวยาวแต่ไม่ได้มากเท่าไหร่มันคอยขุดดินตลอดไม่สนใจแสงไฟหรือเสียงจากพลุ เดียวเสียงอะไรกำลังมาทางไต้ นั้นมันตัวอะไรมันพุ้งเข้าหาพลุไฟ แสงพลุไฟพอมองไม่ชัดซะได้

  "อาจารย์ค่ะนั้นมันตัวอะไร"

        สิ้นเสียงคำถามไม่ทันจะตอบฮินะคว้าคอเสื้อดึงเด็กนักเรียนคนนั้นนอนลงเส้นผมของเด็กคนนั้นล้มลงตามไม่ทันเห็นเพียงเส้นผมที่ขาดออกแล้วก็ร่างของเจ้าตัวที่อยู่ไต้ดินที่ตกลงด้านหลังของฮินะ แต่ทันทีที่มันลงถึงพื้นริทสึก็เข้าชาตแต่มันกลัต้องสนองทัน

  "ชูไม่ต้องตอบนะมันตอบเสนียงต่อเสียง จากที่ดูไม่มีดวงตา"

       จากข้อมูลที่ริทสึบอกมาก็ต้องยืนยัน แต่ยัยนั้นก็ใจดีจริงๆเพราะเธอสามารปิดฉากได้ตั้งแต่ดาบแรกแล้วแต่จงใจทดสอบและปลอยมันไปเพื่อให้สังเกตุคุณลักษณะและปติกริยา ผ่านไปแปบนึงเธอก็ฆ่ามันในดาบเดียว 

  "ฟูกะเก็บชิ้นเนื้อถ่ายรูป"

  "จากที่ฉันดูแขนของมันกับมือเป็นกระดูกทั้งหมดและมีลํกษณะเป็นเหมือนมีด"

  "และดูจากผิวแล้วมันแพ้รังสีuv ผิวของมันใหม้จากการโดนแดด"

  "งั้นแปลว่าต้องดึงมันออกมาสู้ในที่มีแสง"

  "รีบไปจากทีนี้เถอะถ้ามืดแล้วจะยุ้ง"

                              ติดตามตอนต่อไป