My doctors
10.0
เขียนโดย Kristaljung
วันที่ 3 มกราคม พ.ศ. 2562 เวลา 23.14 น.
2 ตอน
0 วิจารณ์
3,428 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 3 มกราคม พ.ศ. 2562 23.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) หมอคนนั้นชื่ออะไรนะ?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความหลังจากฤดูกาลสอบเอนทรานซ์ที่ยาวนานได้จบลง ต้อนรับสู่เปิดเทอมมหาลัยในช่วงเดือน สิงหาคม
คริสตัส “`เห้อออออ ฟลุ๊กติดจนได้ ชั้นทำข้อสอบได้ไงเนี่ย เวรจริงๆ ชั้นจะเรียนรอดมั้ย” คริสตัลกล่าวด้วยความตัดพ้อที่สอบติดคณะทันตะในช่วงเวลาสุดท้ายของการเอนทรานซ์ และ แม่เธอก็บังคับให้เธอเรียน โดยที่ตัวเองก็ไม่รู้ว่าถนัดรึเปล่า
แอล “yesss. ชั้นติดซะที อ่านหนังสือมานานมากเว่อออ กว่าจะติด ทำข้อสอบเอนท์เลขมาสามรอบแล้ว.” แอลผู้ที่ตั้งใจสอบเข้าหมอแล้วเธอก็ติดอันดับหนึ่งที่เธอเลือก
วันแรกของการเปิดเทอม
ไก่ย่างถูกเผา ไก่ย่างถูกเผามันจะถูกไม้เสียบ มันจะถูกไม้เสียบ เสียบตูดซ้าย เสียบตูดขวา ร้อนจริงๆ ร้อนจริงๆ ร้อนจริง เสียงเพลงเชียร์เริ่มดังขึ้นในวันแรกพบที่ นักศึกษาปีหนนึ่งทุกคนจะมาเข้าร่วมกิจกรรม
คริสตัล “เห้ออออ ชั้นคิดผิดมั้ยเนี่ยที่มาร่วมวันแรกพบ ต้องมาเต้นอะไรก็ไม่รู้แถมร้อนอีกต่างหาก” คริสตัลพูดกับ พราว ที่มาจากโรงเรียนเดียวกัน
พราว “แกก็ทำๆไปเถอะหน่า คิดว่าได้รู้จักเพื่อนใหม่ไง”
คริสตัล “ไม่แน่ ชั้นอาจจะซิ่วชั้นเข้ามาได้แบบฟลุ๊กๆ ชั้นไม่อยากเรียนอ่ะ ชั้นขี้เกียจ ชั้นเรียนทันตะไม่ได้แน่ๆ”
พราว “แล้วแต่แกนะ แต่วันนี้ชั้นต้องหา ผู้แซ่บๆให้ได้เรยยยยย”
คริสตัล “เอาเหอะ ตามบาย”
เมื่อถึงเวลาจับฉลาก กลุ่ม คริสตัล กับพราวก็ยังคงได้อยู่กลุ่มเดียวกัน และทำกิจกรรมรอบมหาลัยโดยเวียนไปตามฐานต่างๆ โดยแต่ละกลุ่มก็จะมี คณะต่างๆกันไปที่จับฉลากได้อยู่กลุ่มเดียวกัน
พี “หวัดดี เทอชื่อไรอ่ะ”
คริสตัล “= =ชื่อคริสตัลอ่ะ เรียกชั้นสั้นๆว่าคริสก็ได้ นายอ่ะชื่ออะไร?”
พี “เราพีนะ อยู่คณะแพทย์ ยินดีที่ได้รู้จักครับ”
พราว สะกิดคริสตัลด้วยความอยากรู้
พราว “คริสๆ หมอคนนี้หล่อดีอ่ะ ชื่อไร”พราวกระซิบเบาๆ ด้วยความอยากรู้อยากเห็น
พี “อ๋อ ครับผมชื่อ พี” พียิ้มด้วยความเขินอาย ด้วยบุคลิกภาพ ที่เป็นเด็กเรียนแว่นหนา ตี๋ ตั้งแต่สมัยม ปลาย เลยพูดไม่เก่งต่อหน้าสาวๆ แต่ก็กล้าทัก คริสตัลก่อนคนแรก
คริสตัล”ร้อนจัง เมื่อไหร่จะปล่อยพัก ไม่งั้นชั้นโดดแน่ภาคบ่าย เห้อออให้มาทำอะไรก็ไม่รู้” คริสตัล เด็กที่ถูกแม่บังคับแต่เรื่องการเรียน แต่เรื่องอื่นโดนสปอยตลอด เลยเริ่มทนไม่ได้
พี “ใจเย็นหน่า เดี๋ยวพี่เขาก็ปล่อยละ ”
คริสตัล “ชั้นนะ เบื่อมาก ที่นี่นอกจากพราวแล้วชั้นก็ไม่รู้จักใครเลย เพื่อนชั้นเรียนคณะอื่นหมด ”
พี “‘งั้นเราแลกไลน์กันมั้ย เผื่อมีอะไรจะได้ติดต่อกันไง”
คริสตัล “นั่นสินะ ชั้นไม่ค่อยรู้จักใครจริงๆด้วยแหละ เพราะเพื่อนกลุ่มเก่าชั้นไม่ค่อยมาเรียนสายสุขภาพเลย เออ ชั้นขอตัวไป หาน้ำกินก่อ่นนะ ร้อนมากๆ”
ระหว่างนั้น คริสตัลก็เดินไปเรื่อยๆถือแก้วน้ำด้วยความไม่ระวัง
โครมม คริสตัลเดินชนกับผู้หญิงคนนึงที่น่าจะรุ่นเดียวกับเธอแถมยังสวยมากๆด้วย
คริสตัล “ขอโทษด้วยนะ ชั้นมองไม่เห็นอ่ะ” ทุกครั้งคริสตัลจะใส่แว่นหนาเตอะ เพราะเธอสายตาสั้นมากๆ และไม่ยอมใส่คอนแทกเลนส์อีกด้วย
ผู้หญิงสวย “ไม่เป็นไรจ่ะ”
คริสตัล “แต่ว่าเสื้อเธอเปื้อนนะ งั้นเดี๋ยวชั้นจ่ายค่าซักรีดให้”
ผู้หญิงสวย “ไม่เป็นไรจริงๆจ้าา ”เธอยิ้มกรุ้มกริ่ม
คริสตัลเดินไปต่อพร้อมบ่นพึมพำกับตัวเองว่า เห้อ สวยจริงๆ แล้วก็ยังใจดีอีกสมัยนี้หายากมากๆนะเนี่ย ส่วนตัวชั้นเอง ขี้เกียจ ซุ่มซ่าม บ้าๆบอๆ แต่ว่าเอ้ ผู้หญิงคนนั้นห้อยป้ายสีเขียวๆ หรือว่าเขาจะอยู่หมอน้าาาา. แบบนี้คงได้เป็น ดาวแน่นอน ว่าแต่ชั้นร้อนมากละ ต้องแอบไปหลับในตึกที่มีแอร์ดีกว่า
เมื่อคริสตัลทำกิจกรรมได้หมดวันแล้ว เธอก็รีบแอดไลน์พี รวมถึงขอเฟสบุ๊ค ไอจี ต่างๆนานา เพราะเพื่อนพีเรียนมหาลัยนี้เยอะมากหลังจากที่แอดไปแล้ว
คริสตัลเห็น suggested friend ในเฟสบุ๊คขึ้นมา เป็นรูป ผู้หญิงที่เธอเดินชน เธอเลยแอดไป แต่ก็ยังไม่รู้จักชื่อเล่นอยู่ดี เพราะว่า ผู้หญิงสวยๆคนนั้นใช้ชื่อจริง
คริสตัล “เอ๋. คนนี้นี่นาที่ชั้นเดินชนว่าแต่ เขาชื่ออะไรน้าา”
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ