มาร่วมเดินทางไปกับฉันในโลกที่ไม่ธรรมดา

เขียนโดย แอปเปิ้ลแสนอร่อย

วันที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2561 เวลา 10.45 น.

11 ตอน

1 วิจารณ์

12.34K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 17 มกราคม พ.ศ. 2562 08.11 น. โดย เจ้าของนิยาย

2) ชีวิตในวันหยุดที่ทำให้เรารู้จักกัน2

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ณ ต้นไม้ใหญ่หลังหมู่บ้าน

ตัวผมนั้นไม่ได้มีอะไรที่โดดเด่น จีบสาวคนไหนก็ไม่เคยสมหวังเลยซักครั้ง

ผมได้แต่เพ้อฝันว่า ซักวันจะได้คบหากับผู้หญิงสวยๆซักคน

ผมนั้งคิดอะไรไปเรื่อยเปลื่อยอยู่ใต้ต้นไม้ต้นใหญ่ในสวนหลังหมู่บ้าน เวลาที่ผมมานอนมองท้องฟ้ายามบ่ายที่ทุ้งหญ้าหลังหมู่บ้าน มันทำให้ผมนึกถึงคนๆหนึ่ง

ผมเคยมีความทรงจำดีๆที่ต้นไม้ต้นนี้ ตอนผมเด็กๆ ผมเคยมาเล่นกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่นี่ เธอเป็นลูกของคนในหมู่บ้านเดียวกัน ผมเจอเธอครั้งแรกที่ใต้ต้นไม้ต้นนี้ ผมจำได้ว่า เธอกำลังนั้งกอดเข่าแล้วมองท้องฟ้าอย่างอารมร์ดีอยู่คนเดียว ตอนนั้นผมอายุ 7 ขวบ ผมที่กำลังปั่นจักยานไปบ้านเพื่อน แล้วผมก็ได้เห็นเธอนั้งอยู่ตรงนี้ ใต้ต้นไม้ใหญ่ต้นนี้

''นี่เธอตรงนั้นนะ ไปเล่นกันไหมมีลูกหมาด้วยน่ะ ''

''............''

เธอไม่ตอบอะไรและไม่มีปฏิกิริยากับผมเลย ผมเข้าใจว่าเธอน่าจะไม่ได้ยินเสียงของผม ผมรู้สึกสงสัยว่าเธอกำลังมองอะไรอยู่บนท้องฟ้า ทำไมถึงดูอารมณ์ดีแบบนี้

''ฉันกำลังมองโลกอีกใบละ มันมีเวทมนต์ด้วยน่ะ''

''...?...''

ผมรู้สึกสงสัยว่าเธอติ๊งต๊องหรือป่าว เธอมีเส้นผมสีแดงยาวมีดวงตากลมโต ในตาเป็นสีเหลือง เธอใส่ชุดวันพีชสีฟ้าอ่อนกับลองเท้าผ้าใบสีขาว แล้วก็มีหมวกกันแดดที่มีปีกกว้างสีขาว วางอยู่ข้างๆตัวเธอ เสียงของเธอน่ารักแล้วก็สดใส มันทำให้ผมนึกถึงบรรยากาศในตอนที่ผมกำลังมองดอกไม้ยามเช้า บรรยากาศรอบๆตัวของเธอมันทำให้ผมรู้สึกดีและอบอุ่น

''นี่ๆกำลังมองอะไรอยู่เหรอ?''ไปเล่นกันไหม ที่นั้นมีลูกหมาด้วยน่ะ น่ารักมากๆเลยละ''

''..............''

ผมถามด้วยความอยากรู้และชวนด้วยความหวัง แต่เธอไม่ตอบอะไรผมเลย เธออาจอยากอยู่คนเดียวละมั่ง ผมคงต้องไปคนเดียว...

''ถ้าเกิดเธอได้ไปบนฟ้า เธอก็จะได้ไปที่นั้นละ''

''....หะ หา?!… บนฟ้า!!!...''

''ที่โลกนั้นนะ มีเวทนมต์ มีปีศาจมากมาย แล้วก็มีมังกรด้วยนะ'' เธอพูดแบบนั้นแล้วก็ยิ้ม

''ฉันฝันว่าฉันตอนที่โตเป็นผู้ใหญ่ จะได้อยู่ที่นั่น แล้วก็ได้เจอกับเธอด้วยน่ะ''

''...…ได้เจอกับฉัน?!!!.....''

ผมงงกับสิ่งที่เธอพูด แต่ผมก็พยายามทำความเข้าใจ ผมเลยเข้าไปนั้งข้างๆเธอ

''มันคือนิทานเรื่องหนึ่งสิน่ะ'' น่าสนุกดี! ช่วยเล่าให้ฉันฟังมั่งสิ!''

นับตั้งแต่วันนั้นมาผมก็จะชวนเธอมาที่นี่บ่อยๆ และจะขอให้เธอเล่าเรื่องนี้ตลอด

มันเป็นเพียงแค่ช่วงระยะเวลาสั้นๆเท่านั้นเอง.... ก็เพราะว่า จากนั้นไม่นาน เธอก็ป่วยแล้วจากโลกนี้ไป...

ตั้งแต่นั้นมาผมก็จะมานอนเล่นที่ใต้ต้นไม้ต้นนี้บ่อยๆ

''ถ้าเธอยังอยู่ ฉันก็ยังอยากฟังต่อน่ะ เรื่องโลกนั้นนะ''

ยังไงซ่ะเรื่องของเธอมันก็ฟังง่ายกว่าพวกเรื่องวิชาการละน่ะ ''สนุกมากเลยละ ''ขอบคุณน่ะยูอิ '' สักวันเราอาจได้พบกันจิงๆก็ได้น่ะ

ผมเดินออกมาพร้อมกับเบ็ดตกปลาคู่ใจ ความทรงจำนี้มันเป็นความทรงจำในหนึ่งความทรงจำที่ดีของผม ถึงมันจะผ่านมานานแล้ว แต่ผมก็ยังจำได้

แต่ว่ามันก็น่าเศร้าที่เธอจากไป แต่ว่าเธอก็จะ 'อยู่ในใจของผมตลอดไป'

*****

''มาแล้ว ๆ ๆ กินเบ็ดแล้ว!''

ณ ท่าเรือในหมู่บ้าน

ผมกำลังนั้งอยู่ข้างๆเคนตะที่กำลังตกปลาผมมองนกที่กำลังบินไปมา (ถ้าคนเรามีปีกได้คงจะดี)

''พี่โชอิจิ ผมได้ 5 ตัวละน่ะ''

''ไม่เรวเลยนี่! ไอน้องรัก!''

ในระหว่างที่ปั่นจักรยานกลับบ้าน ผมปั่นแล้วให้เคนตะซ้อนท้าย

''สนุกป่าวเคนตะ''

''ก็สนุกดี บางทีก็อยากทำอะไรที่มันไม่ใช้หนังสือบ้าง''

ผมเคยมีเรื่องราวการจีบครูประจำชั้น เธอพึ่งเรียนจบแล้วพึ่งเข้ามาใหม่ เธอสวยมากๆแล้วหน้าอกก็เบ้อเริ่ม ตอนนั้นผมกำลังเรียนอยู่มัธยมปลาย ผมชอบเธอมากๆแล้วเข้าไปขอคบกับเธอ เธอบอกกับผมว่า ถ้าผมสอบได้ที่ 1 ของระดับชั้น เธอจะยอมคบกับผม ผมจึงต่อรองให้เธอมาช่วยสอน เธอก็สอนผมจนถึงวันสอบ สุดท้ายผลสอบก็ออกมาไม่ได้อย่างที่หวัง แต่เธอก็ไม่ได้รังเกียจผมแล้วเข้ามากอดผมอย่างอบอุ่น

''(เธอพยายามได้ดีมาก ซักวันเธอจะต้องได้เจอคนที่ดีกว่าฉันแน่ๆโชอิจิคุง)''

มันช่างเป็นเสียงที่ไพเราะจิงๆ ผมเล่าและรู้สึกคิดถึงเรื่องในวันนั้นตามไปด้วย มันเป็นวันที่ทำให้ผมได้รู้ว่า หน้าอกที่ตูมๆ พอได้มาสัมผัสกับร่างกายของผมมันทำให้รู้สึกยังไง มันนุ่มนิ่มจนรู้สึกดี ไม่รู้สึกถึงฟองน้ำเลย

ผมนึกถึงช่วงเวลาที่ร่างกายของอาจารย์ ซูซูเมะเข้ามาโอบกอดผมแล้วหน้าอกมันก็....มันก้อออ....

''(หึ ถ้ารู้อย่างนี้ขอเปลี่ยนเป็นจับน่าจะดีกว่า อาจจะไม่จำเป็นต้องสอบก็ได้)''

''(โธ่เว่ย!! ไม่ได้ๆ เราเป็นถึงพี่ชาย อะไรที่มันไม่ดีอย่าทำเด็ดขาด ๆ)''

''พี่โชอิจิ มันเลยบ้านแล้วน่ะ จะไปไหนเนี่ย''

''เหวอออ!! โทษทีๆฉันคิดอะไรเพลินไปหน่อย ฮ่า ฮ่า ฮ่า''

การกลับบ้านในครั้งนี้มันทำให้ผมได้รู้ว่า ผมอยาก ''จับหน่มน้ม''

''''กลับมาแล้วครับบบ''''

''กลับมากันแล้วเหรอจ๊ะ''

ตอน 1

สารบัญ

ตอน 3