รักมากมายนายต่างมิติ
เขียนโดย Chompo_Love
วันที่ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 เวลา 13.00 น.
แก้ไขเมื่อ 21 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 13.13 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) งานเปิดตัว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความสวัสดีค่ะ ฉันชื่อ ฟ้าใส สายใยรักศ์ ฉันเป็นเด็กเรียนเก่งพอสมควร เพราะฉันถูกส่งให้ไปเรียนพิเศษตั้งแต่เล็กๆ อยากเรียนอะไรพ่อแม่ก็ให้เรียน เพราะพวกเขาไม่มีเวลาให้ฉัน ฉันจึงต้องหาอะไรทำที่จะได้เพิ่มพูนสติปัญญาของตนเอง แล้วสิ่งที่ฉันชอบก็คือดวงดาว ดาวที่ส่องประกายแสงระยิบระยับน่าดู คุณพ่อของฉันเป็นนักธุรกิจ ส่วนคุณแม่เป็นหมอหัวใจค่ะ
เรื่องมันเกิดขึ้น คือฉันถูกส่งตัวไปเรียนที่ต่างประเทศ คุณพ่อส่งฉันไปเรียนบริหาร แต่นั่นเป็นเพียงแค่คำสั่ง เพราะฉันดันขัดคำสั่งคุณพ่อไปเรียนเอกดาราศาสตร์ ที่ฉันเลือกเรียนสาขานี้เพราะฉันอยากจะรู้เรื่องราวนอกโลกของเราว่าจะมีมนุษย์ที่มีอยู่นอกโลกจริงไหม
ฉันเรียนจบจากอเมริกา แล้วกลับมาที่ไทย โดยก่อนวันขึ้นเครื่อง ฉันไปดื่มกับเพื่อนที่ซานฟรานซิสโก ซึ่งฉันต้องขึ้นเครื่องเวลา 7.30น.ของวันอังคารฉันตื่น 7.00น. ความตื่นสายเพราะเมาค้าง ทำให้ฉันรีบจนลืมพาสปอร์ต ฉันจึงต้องนั่งรถกลับไปเอาพาสปอร์ตที่ลืมไว้ แล้วกลับมาสนามบินและฉันขึ้นเครื่องเป็นคนสุดท้าย ในใจคือดีนะที่ยังทัน
และ โดยการกลับมาครั้งนี้เป็นการประกาศนักธุรกิจหน้าใหม่ที่คุณพ่อเป็นผู้จัดงาน เพื่อเปิดตัวดิฉันลูกสาวคนเดียว ของท่านเมธีน สายใยรักศ์(คุณพ่อของฉัน) ภายในงานงานมีแขกเยอะแยะมากมาย และที่ไม่มีคงเป็นไปไม่ได้นั่นก็คือ นักข่าว นักข่าวสื่อมวลชนที่กำลังรองานพิธีเปิดตัวของดิฉัน
ณ เวลา 19.09 นาฬิกา พิธีเปิดตัวลูกสาวท่านเมธีนได้เริ่มขึ้น
ท่านเมธีนกล่าวเปิดงาน “สวัสดีครับทุกท่าน ผมต้องขอบคุณ ที่ทุกท่านให้เกียรติมาร่วมงาน แสดงความยินดีกับลูกสาวของผม ที่พึ่งเรียนจบบริหารธุรกิจจากอเมริกามาใหม่ๆ ” ฟ้าใสเดินขึ้นเวทีพร้อมกับสวัสดีทุกๆคน(และเสียงปรบมือ) ฟ้าใสกล่าว “สวัสดีค่ะ ทุกๆท่าน ฉันต้องขอบคุณมากๆที่ทุกท่านให้เกียรติมาร่วมงานของดิฉัน ขอบคุณจริงๆ แต่มีสิ่งหนึ่งที่ฉันอยากจะบอกทุกๆคนรวมถึงคุณพ่อคุณแม่ด้วยค่ะ
คือที่จริงแล้วฉันไม่ได้จบบริหารมาหรอกค่ะ” (มีเสียงฮือฮาเกิดขึ้น) .“แล้วคุณฟ้าใสจบอะไรมาละครับ” นักข่าวถาม ฟ้าใสตอบว่า “ ฉับจบเอกดาราศาสตร์มาค่ะ ” คุณพ่อตกใจมากที่ฉันพูดแบบนี้ คุณพ่อจึงถามว่า “หนูพูดเล่นใช่ไหมลูกรัก” ฟ้าใสพูดจริงค่ะคุณพ่อ คุณพ่อลงจากเวทีแล้วเดินหนี เพราะไม่อยากมาตอบคำถามนักขาวว่าทำไมส่งลูกไปเรียนแล้วไม่รู้ว่าลูกเรียนอะไร งานได้จบลงแบบไม่ดีนัก ฉันนั่งรถกลับบ้านกับคุณพ่อคุณแม่ ไม่มีคนพูดอะไรกันในรถ ฉันอึดอัดที่จะต้องเป็นแบบนี้ พอถึงบ้าน ฉันจึงพูดออกมาว่า หนูขอโทษค่ะ คือหนูไม่อยากเรียนบริหาร หนูอยากเรียนดาราศาสตร์ แล้วทำไมหนูไม่บอกคุณพ่อกับคุณแม่ตั้งแต่แรกล่ะคะ ว่าหนูไม่อยากเรียน (คุณแม่กล่าว) คือหนูกลัวว่าคุณพ่อจะไม่ให้เรียน หนูกลัวทุกอย่าง แล้วคุณพ่อพูดว่า ถ้าหนูบอกพ่อตั้งแต่แรกทุกอย่างมันคงไม่เป็นแบบนี้ แต่ทีนี้ก็ไม่เป็นไร พ่อจะเป็นคนแก้ข่าวเอง แต่ทีหลังมีอะไรหนูจะต้องบอกพ่อนะคะ ” ค่ะ หนูสัญญา ฉันกอดคุณพ่อกับคุณแม่ แล้วบอกพวกเขาว่าฉันรักเขามาก
#ไม่มีครอบครัวไหนที่สมบูรณ์แบบ เราโต้เถียงกันเราไม่ยอมกัน หรือแม้แต่เลิกพูดคุยกันในบางครั้ง แต่ในท้ายที่สุดครอบครัวก็คือครอบครัว ความรักจะยังคงอยู่ที่เดิมเสมอไม่แปรเปลี่ยน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ