บุหลันกระจ่างใจ

       “ คุณน้องคะ บอกแล้วไงคะว่าเจ๊ก็อยู่ด้วย เค้าไม่ได้แอบไปพบปะขึ้นคอนโดกันอย่างที่คิดนะคะ เราไปคุยเรื่องงานกันแล้วคอนโดของน้องพลอยอยู่แถวนั้นก็เลยแวะไปคุยค่ะ อะไรนะคะ ปล่าวค่ะ สองคนนี้ไม่มีอะไรในกอไผ่ค่ะ เป็นเพื่อนร่วมงานกันเท่านั้น เดี๋ยวถ้ามีอะไรคืบหน้าจะบอกนะคะ ไม่ปิดบังกันอยู่แล้วค่ะ เอาล่ะค่ะ เท่านี้นะคะต้องวางแล้ว บายค่ะ’’ 

       “โอ๊ยยยยย อยากจะบ้าตาย นักข่าวพวกนี้นี่หูตาเป็นสัปปะรดจริงๆ ใครทำอะไรที่ไหนรู้หมด ไอ้คนของเราก็เหลือเกิน ทำอะไรไม่คิดถึงคนตามแก้ข่าวให้บ้างเลย เอาแต่ใจตัวเองที่สุด แล้วไอ้ฉันมันก็แพ้คนหล่อซะด้วย เฮ้อ ’’ 

       ทศพลบ่นจนจำไม่ได้ว่าเป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว คนขับรถของบริษัทก็เอาแต่ยิ้ม เขาต้องอยู่ในสถานการณ์แบบนี้กับสองคนนี้หลายครั้งจนเห็นว่าเดี๋ยวทศพลก็ต้องหาวิธีแก้ปัญหาจนได้ 

       รถขับเข้ามาจอดที่กำแพงด้านหลังคอนโดมิเนียมแห่งหนึ่ง ทศพลบอกให้คนขับไปจอดรอที่หน้าตึกส่วนตนเองจะแอบเข้าไปทางประตูด้านหลัง ยังดีที่แม่นางแบบคนนี้ยังรู้จักมองหาลู่ทางเข้าออกไว้แล้ว เมื่อโทรศัพท์ไปหาหล่อนก็ลงมารอเปิดประตูให้ 

       ครั้นได้เผชิญหน้ากันทศพลเพียงแค่รับไหว้และมองเธอด้วยสายตาตำหนิแต่ไม่พูดอะไรด้วย หญิงสาวผู้นี้เป็นนางแบบใหม่ที่เพิ่งจะเข้าวงการและเพิ่งจะเป็นที่รู้จักเมื่อไม่นานมานี้ แต่ด้วยตำแหน่งบวกกับชื่อเสียงธุรกิจครอบครัวของทศพลที่เป็นเจ้าของบริษัทเกี่ยวกับวงการบันเทิงขนาดใหญ่ทำให้หล่อนยิ่งตัวลีบเข้าไปอีก แม้ว่าทศพลจะไม่เคยเอาความจริงตรงนี้มาส่งเสริมในหน้าที่การงานของเขาเลย 

       หลังจากขึ้นลิฟต์มาชั้นบนสุดนางแบบสาวคนนั้นก็รีบเดินตรงไปเปิดประตูห้อง เมื่อทศพลก้าวเข้าไปก็พบว่าชายหนุ่มผู้เป็นต้นเหตุแห่งความปั่นป่วนของเขาในคืนนี้กลับไม่แสดงท่าทีเดือดร้อนอะไรเลย ยังคงนั่งสบายๆอยู่ที่โซฟาเอาขาพาดกับโต๊ะกาแฟ ในมือถือขวดเบียร์ดูทีวีสบายใจเฉิบ และเมื่อหันมาเห็นทศพลก็เพียงแต่ยกมือทักทายโดยไม่พูดอะไร

      “ ทิวา ทำไมไม่ระวังตัวแบบนี้ เจ๊บอกไปกี่ครั้งแล้วว่าให้ระวังเรื่องพวกนี้ แล้วนี่อะไร ก่อนจะแยกกันก็ไปส่งที่คอนโดแล้วทำไมยังออกมาอีก หรือว่ามีใครพาหนีออกมา ’’ 

       พูดจบก็ปรายตาไปมองหญิงสาวเจ้าของห้องโดยไม่พูดอะไรด้วยเลยสักคำ นางแบบสาวเกรงเขาจนตัวลีบได้แต่เงียบกริบ

       ดาราหนุ่มที่กำลังมีชื่อเสียงเป็นที่ต้องการตัวคนนี้ก็คือ ทิวากร บุตรชายคนเดียวของคุณสว่างเจ้าของธุรกิจนับพันล้านบาทนั่นเอง ตอนที่เขาเดินทางกลับประเทศไทยเมื่อหนึ่งปีก่อนและยังไม่ได้ทำงานอะไรเป็นชิ้นเป็นอันก็เผอิญได้เจอกับทศพลโดยมีเพื่อนแนะนำให้รู้จักเพราะเห็นว่าไปเรียนที่สหรัฐอเมริกาและอยู่เมืองติดกัน แต่ทั้งสองฝ่ายไม่เคยเจอกันมาก่อน เมื่อเห็นรูปร่างน่าตาและท่าทางของทิวากรทศพลก็ตัดสินใจในนาทีนั้นว่าจะต้องปั้นชายหนุ่มท่าทางยโส เอาแต่ใจตัวเองแต่หล่อเหลาถูกใจสาวแท้สาวเทียมคนนี้ให้เป็นดาราดังคนแรกในสังกัดของเขาเองให้ได้ และกว่าทิวากรจะตกลงด้วยก็ใช้เวลานานในการตามตื้อ เพราะเรื่องเงินและชื่อเสียงไม่ใช่สิ่งที่ชายหนุ่มต้องการ  เขาเพียงแต่หาอะไรทำฆ่าเวลาเท่านั้น ที่สำคัญเขาไม่ต้องการเข้าไปทำงานกับธุรกิจของบิดาตนเองและไม่อยากเห็นพ่อกับภรรยาใหม่ทั้งที่บ้านและที่ทำงาน ดังนั้นทิวากรจึงตัดสินใจเดินเข้าสู่เส้นทางบันเทิงและย้ายตัวเองออกมาอยู่ที่คอนโดมิเนียมหรูหราใจกลางเมือง โดยมีทศพลเป็นผู้จัดการคอยดูแลให้ทุกอย่าง

       “ ก็มันเบื่อๆน่ะ ไหนๆก็มีเวลาว่างตั้งหนึ่งคืน มันก็ต้องหาอะไรทำผ่อนคลายกันบ้าง แล้วก็ไม่ต้องถลึงตาใส่พลอยเค้าอย่างนั้นหรอก ผมเป็นคนมาหาเค้าเอง ว่าแต่นี่เราจะกลับกันเลยมั้ย ’’ ทิวากรพูดโดยไม่มองใครเลยตายังคงจับจ้องอยู่ที่โทรทัศน์ 

       “ ก็จะพาเธอกลับนี่แหละเจ๊ถึงต้องทิ้งเพื่อนไว้ที่สนามบิน ดูสินักข่าวออกันเต็มไปหมดแล้วที่หน้าตึก เจ๊บอกนักข่าวคนที่โทรมาหาว่าเรามาคุยเรื่องงานด้วยกันนะ เธอไม่ได้ขึ้นมาคนเดียว เพราะฉะนั้นใครก็ตามที่มีส่วนรู้เห็นในเรื่องนี้ โปรดระวังคำพูดของตัวเองให้ดี ถ้าไม่อย่างนั้นได้กลับไปขายของเก่าแน่ อาชีพดารานางแบบเป็นอันจบสิ้น เจ๊รับรองจะขุดไม่ให้เหลือซากเลย ’’ 

       ทศพลไม่อยากใช้อำนาจของครอบครัวของตนเองข่มขู่ใครเลย แต่ถึงคราวจำเป็นก็ต้องใช้มันให้เป็นประโยชน์บ้างล่ะ 

       “ เอา กลับก็กลับ ไปล่ะพลอย ขอบใจนะสำหรับเบียร์ ’’ พูดจบแล้วก็เดินไปโดยไม่หันกลับมามองเจ้าของห้องด้วยซ้ำ ทศพลเดินตามออกไป ก่อนจะออกจากห้องเขากระซิบกับหล่อนว่า

       “ ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งสุดท้ายนะหนู คราวหน้าจะไม่โชคดีแบบนี้นะ ระวังจะโดนเสี่ยเจ้าของห้องตัวจริงเค้าทวงห้องคืน ’’  

       ทิ้งท้ายไว้แค่นั้นแล้วก็เดินตามทิวากรไป ปล่อยให้นางแบบสาวผู้นั้นยืนตะลึงอยู่คนเดียวด้วยไม่นึกว่าเรื่องที่เธอมีผู้อุปการะจะมีใครล่วงรู้

       เมื่อทั้งสองลงจากลิฟต์มาแล้ว ทางเดินออกไปนอกตึกเต็มไปด้วยนักข่าวบันเทิงจากทุกช่อง พอเห็นทศพลกับทิวากรออกมาจากลิฟต์ด้วยกันก็กรูเข้าไปหา ทั้งไมโครโฟน ทั้งเครื่องบันทึกเสียงจ่อไปที่พระเอกหนุ่มชื่อดัง ต่างฝ่ายต่างแย่งกันถามคำถามจนฟังไม่รู้เรื่องว่าใครพูดอะไรบ้าง ทศพลต้องสงบสถานการณ์ด้วยการพูดตามแบบที่เตรียมกันไว้และทิวากรเองก็ไม่ได้เอ่ยปากอะไรเลยสักคำเดียว 

       กว่าจะฝ่านักข่าวมาถึงรถที่จอดรออยู่ด้านหน้าตึกได้ก็ใช้เวลาพักใหญ่เลยทีเดียว ทศพลนั้นเมื่อขึ้นรถได้ก็แทบจะทิ้งตัวจมไปกับเบาะรถ ในขณะที่คนสร้างปัญหากลับไม่รู้ไม่ชี้ใดๆทั้งสิ้น แถมยังควักโทรศัพท์มือถือขึ้นมาเล่นเกมส์เสียอีก ทศพลมองค้อนปะหลับปะเหลือบเข้าให้พร้อมกับพูดว่า

       “ นี่พ่อคุณพ่อทูนหัวพ่อ ไม่รู้จริงๆหรือว่ายัยพลอยอะไรนั่นเป็นเด็กเสี่ย เป็นนางแบบก็ยังไม่ดังจะมีเงินอยู่คอนโดหรูขนาดนั้นได้อย่างไร ดีนะเสี่ยนั่นมันยังไม่กลับมา ไม่งั้นนะเธอเอ๋ย เจ๊ไม่อยากจะคิด แล้วก็ต่อไปนี้ขอห้ามเด็ดขาด ห้ามแอบออกไปไหนๆคนเดียวแบบนี้อีก จะไปก็ต้องมีเจ๊หรืออย่างน้อยก็ต้องให้นายเติมขับรถพาไป ’’ ทศพลจำไม่ได้ว่าพูดประโยคเดียวกันนี้เป็นครั้งที่เท่าไหร่แล้ว

       “ ครับ ต่อไปผมจะระวังตัว ’’  เขาพูดโดยไม่มองหน้าคล้ายกับจะรับปากให้ผ่านไปเท่านั้น

       “ ว่าแต่ เพื่อนที่เจ๊ทิ้งไว้ที่สนามบินเป็นใครชื่ออะไร ผมรู้จักหรือเปล่า ’’  ถามแล้วก็ไม่คิดจะฟังคำตอบ ก้มหน้าก้มตาเล่นเกมส์จากโทรศัพท์มือถือ ทศพลได้แต่มองค้อนด้วยความหมั่นไส้