คุณบอดี้การ์ดที่รัก

 

ห้องพักของนิว

 

นิวกำลังจัดเตียงนอนใหม่ พอจัดเสร็จแล้วก็กลับไปนอนดูทีวี ส่วนนายเตชิน หลังเสร็จธุระส่วนตัว ก็เดินจัดโน่นจัดนั่นไปเรื่อย จนนิวสงสัยว่าจริง ๆ แล้ว นายบอดี้การ์ดคนนี้เป็นใครกันแน่ ทั้งเก่ง ทั้งหล่อ โอ้ย ปวดหัว......นิวไม่อยากจะคิดเรื่องเตชินต่ออีกแล้ว นิวเลยหลับตาลงเพื่อพักผ่อน และในที่สุดก็หลับไปโดยไม่รู้ตัวเพราะ วันนี้นิวเหนื่อยมาก

 

ส่วนเตชิน พอจัดของเข้าที่เสร็จ ก็เตรียมทำอาหารให้นิวทาน แต่ก็ไม่ลืมที่จะหันกลับไปมองดูนิวอีกครั้ง เตชินเห็นนิวนอนดูทีวีอยู่บนเตียง ดูท่าทางแล้วคงจะอารมณ์ดี เตชินเลยคิดเข้าข้างตัวเองว่า นิวอาจจะอารมณ์ดีเพราะผม...รึเปล่าน้า เตชินเห็นนิวมีความสุข เตชินก็มีความสุขไปด้วย เตชินกำลัคิดว่า อยากจะดูแลนิว อยากจะปกป้องนิว ให้ดีที่สุด วันนี้ทั้งวันนิวทำให้เขาเป็นห่วงมากจน เตชินไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เตชินยังคิดด้วยว่า นิว พอโตขึ้น แล้วหล่อ ดูดี น่าหลงใหลมาก ทุกครั้งที่เห็นนิวยิ้มให้หัวใจของเตชินจะเต้นแรงเสมอ นิวช่างมีอิทธิพลกับหัวใจเขามากจริง ๆ ร้ายเกินไปแล้วนะ คุณนิว ....แล้วเตชินก็หันกลับมาเพื่อเตรียมอาหาร และก็ถามนิวว่าอยากทานอะไร โดยที่ไม่ได้หันไปมองนิวอีก เพราะกำลังยุ่งอยู่กับการเตรียมของทุกอย่าง

 

"คุณนิว อยากทานอะไรเป็นพิเศษรึเปล่า? "

"........"

"ผมซื้อของมาเยอะมากเลยนะ เพราะผมรู้ว่าพรุ่งนี้คุณไม่มีงาน ผมคิดว่าจะทำอาหารให้คุณทานในห้อง ถ้าคุณอยากจะพักผ่อน ก็ให้พักผ่อนให้เต็มที่ และวันนี้ผมจะทำอาหารเย็นให้คุณทานด้วยนะ เพราะวันนี้คุณทานน้อยมาก"

"............."

"คุณอยากทานอะไร ผมจะทำให้คุณทาน? "

"..........."

 

เงียบ...ไม่มีเสียงตอบรับ เตชินเลยเดินเข้าไปดูใกล้ ๆ แล้วพูดว่า อ้าว หลับซะแล้วคงจะเหนื่อยมากสินะ เตชินนั่งลงข้างเตียงนอนของนิว ขยับผ้าห่มให้นิว แล้วแอบมองหน้านิว และคิดในใจว่า เวลานอนหลับ ไม่ต่อปากต่อคำ ไม่ดื้อ คุณช่างน่ามองจริง ๆ ผมอยากนั่งมองคุณทั้งคืน ให้หายคิดถึงให้สมกับที่ผมรอคอยมานาน แล้วเตชินก็ แอบกดจูบเบา ๆ ลงบนหน้าผากของนิว พร้อมกับ บอกนิวว่า ให้ฝันถึงผมด้วยนะ...

 

"ฝันดีครับ แล้วก็อย่าลืมฝันถึงพี่ชินด้วยนะ น้องนิวของผม น้องนิวเด็กดื้อของพี่ชิน "

"อืม......"

 

เตชินเดินไปปิด ทีวี ปิดไฟ แล้วกลับมานอนลงบนพื้นข้างเตียงของ นิว เตชินจ้องมองใบหน้าอันหล่อเหลา แพรขนตาที่ยาวงอน จมูกโด่งรั้นรับกับปากกระจับที่น่าจูบนั่น ภายใต้เงาแสงจันทร์จากนอกหน้าต่าง ที่ตกกระทบใบหน้าอันเยาว์วัยของ นิว ช่างงดงามเหลือเกิน สำหรับเตชิน จนล่วงเลยเที่ยงคืนไปแล้ว เตชินถึงสามารถข่มตานอนลงได้...

---------------------------------------------------------------------------------------------------

นิวลืมตาตื่นขึ้นอีกครั้ง ก็สายแล้ว นิวคิดว่านิวคงเพลียมากจริง ๆ แล้วนิวก็ลุกขึ้น นิวตั้งใจว่าจะเดินไปเปิดผ้าม่านให้รับแสงแดด แต่พอหันมองข้างเตียงปรากฏว่า นิวเห็นบอดี้การ์ดหน้าหล่อของเขา นอนหลับอยู่บนพื้น โดยไม่มีแม้แต่หมอน หรือผ้าห่มสักผืน ทำให้นิว โมโหจริง ๆ ว่าทำไมเตชิน ไม่ไปนอนบนโซฟา ผ้าห่ม หมอน ก็จัดไว้ให้แล้ว นิวกำลังว่าจะปลุกให้เตชินลุกไปนอนบนเตียงดีดี เพราะนิวตื่นแล้วแต่.... ก็สะดุดกับใบหน้าอันหล่อเหลาราวเทพบุตร แม้แต่ตอนหลับยังดูดีได้อีกช่างเป็นผู้ชายที่น่าอิจฉาจริง ๆ แต่ใจจริง นิวก็ไม่อยากจะปลุกเตชินเลย เพราะเมื่อวานเตชินดูเหนื่อยมาก นิวเลยเดินไปหยิบผ้าห่มไปห่มให้เตชิน แต่พอนิวกำลังจะห่มผ้าให้เตชิน นิวกลับได้เห็นหน้าเตชินใกล้ ๆ มันใกล้มาก ใกล้จนหัวใจนิวเต้นไม่เป็นจังหวะเลย นิวเอามือตัวเองทาบไว้กับอก แล้วพูดออกมา เบา ๆ ว่า มันเกิดอะไรขึ้น ผมเป็นอะไร ผมก็ไม่ได้ชอบผู้ชายนี่หน่า แล้วทำไมใจต้องเต้นแรงขนาดนี้ หรือว่าผมกำลังไม่สบาย หรือไม่อย่างนั้นก็คงกำลังจะเป็นบ้าไปแล้ว....ในขณะที่นิวกำลังถามใจตัวเองอยู่ ก็ได้ยินเสียงเตชินพูดขึ้นว่า

 

"จ้องพอรึยังครับ? "

"นาย...ตื่นแล้ว...เหรอ??? ตื่นตั้งแต่เมื่อไหร่? "

"ตื่นตั้งนานแแล้วละ"

"ก็นั่นแหละ... ตื่นตอนไหนล่ะ? "

"ตั้งนานแล้ว ทำไมคุณหน้าแดง? ไม่สบายรึเปล่า? "

"ป... ป... เปล่า... สะ...สบายดี"

"หรือว่าคุณ...กำลัง..เขินความหล่อผมอยู่..? "

"เขินอะไรก้านนน ไม่ได้เขินเลย ไม่ได้เขินเลยจริง ๆ!!! เขินทำไม? ทำไมต้องเขิน? ปัญญาอ่อน บ้าไปแล้ว เฮ่ย เขิน"

"ไม่ได้เขินแน่นะ "

"แน่สิ ไม่ได้เขินเลย แล้วทำไมนายมานอนตรงนี้? ทำไมไม่ไปนอนโซฟาดีดี? "

"ผมเป็นบอดี้การ์ด ผมแค่อยากอยู่ใกล้ ๆ คุณ คอยระวังภัยให้คุณ เผื่อเกิดอะไรขึ้นกับคุณ ผมจะได้ปกป้องคุณได้ตลอดเวลา "

"พูดยาว ๆ เป็นกับเขาด้วย เอาละนายไม่ต้องปกป้องผมตลอดเวลาหรอก ที่นี่เป็นโรงแรมของผม พี่นายดูแลอยู่ พนักงานที่นี่มีแต่คนของเราทั้งนั้น ไม่มีใครกล้าทำอะไรผมหรอกน่า อย่าคิดลึกขนาดนั้น "

"ผมไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแหละ เพราะผมเป็นห่วงคุณมาก"

"ตามใจนายละกัน" "อ้อ! แล้วก็วันนี้ผมจะไปซื้อเสื้อผ้าใหม่ซักหน่อย แล้วก็จะแวะทานข้าวข้างนอกเลย วันนี้วันหยุด นายอยากออกไปทำธุระส่วนตัวที่ไหนก็ไป ตามอัธยาศัยเลย ส่วนรถนายก็ใช้รถประจำตำแหน่งนายนั่นแหละไปก่อน เอาไว้ให้พี่นายกลับมาเมื่อไหร่ ผมจะให้พี่นายจัดการเรื่องรถให้ "

"ผมไม่มีธุระ อะไร ที่ไหน หรอก ผมว่างทั้งวันเลย ผมจะไปกับคุณนิว"

"ไม่เอา ผมจะไปคนเดียว ไปหลายคนเกะกะ เฮ่ย จะตามไปทำไม ยัง เขินไม่หายเลย "

"ผมจะไปกับคุณ ไม่ต้องพูดเยอะ ไปอาบน้ำได้แล้ว"

"ไอ้ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ....ขี้เก็ก.ไอ้หน้าไม่หล่อ เฮ่ย ทำไงดี ทำไงดี นิวถึงจะหายเขิน "

 

แล้วนิวก็เดินเข้าห้องน้ำไปทำภารกิจส่วนตัวเสร็จ ก็ออกมาแต่งตัวเรียบร้อย พร้อมออกเดินทาง โดยมีเตชินยืนรอที่หน้าประตูอยู่ก่อนแล้ว พอนิวกำลังจะเดินออกไป เตชินก็เลยยิ้มหวานให้นิว ทำให้นิวต้องหยุดเดิน แล้วมองรอยยิ้มนั้นของเตชิน เพราะเตชินหล่อมาก นิว บ่นออกมาเบา ๆ ด้วยความลืมตัวว่า เฮ่ย จะหล่ออะไรปานน้าน แล้วพอนิวนึกขึ้นได้ว่าตัวเองพูดอะไรออกไป ก็เลยรีบแกล้งถามเตชิน แก้เก้อว่า

 

"นายอาบน้ำเสร็จแล้วเหรอ? "

"ครับ เรียบร้อยแล้วครับ"

"ไวจัง ไปกันเถอะ "

"คุณนิว อยู่ใกล้ ๆ ผมไว้นะครับ เพื่อความปลอดภัย"

"คร๊าบ .... ขี้ระแวงไม่เข้าท่า"

 

แล้วทั้งเตชินและนิว ก็ไปทานข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรม พออิ่มท้องแล้ว เตชินก็พานิวเดินไปที่รถ และเปิดประตูรถให้นิว คาดเข็มขัดนิรภัยให้เรียบร้อย เตรียมออกเดินทาง แต่เตชินยังไม่ได้เข้าประจำที่คนขับเลย มือถือของเตชินก็มีเสียงเรียกเข้า ดังขึ้น เตชินจึงเดินออกไปให้ห่างจากรถประมาณห้าเมตร แล้วรีบกดรับสายพี่ชายที่เตชินเคารพ และรักมาก

 

"สวัสดีครับ พี่นาย ชินพูดครับ "

"ชิน เป็นไงบ้าง? ทำงานกับไอ้แสบ เจอแผลงฤิทธิ์ใส่แล้วใช่ไหม? "

"ครับ ก็นิดหน่อยครับ"

"ทุกอย่าง ไม่มีปัญหาอะไรใช่ไหม? ไม่มีอะไรน่าห่วงใช่ไหม? "

"ตอนนี้ ยังไม่มีครับ"

"วันนี้ ไม่ได้ออกไปไหนใช่ไหม? "

"กำลังพาคุณนิวไป ทานข้าวแล้วก็ซื้อเสื้อผ้าครับ"

"อ้อ ถ้างั้นรีบไปเถอะ ระวังตัวด้วยล่ะ รีบไปรีบกลับนะ พี่เป็นห่วง"

"ครับ พี่นาย "

 

พอเตชิน วางสายจาก พี่ชายที่เตชินเคารพและรักมาก แล้วเตชินก็เดินกลับมาที่รถ แล้วก็กลับมาตรวจดูความเรียบร้อยให้นิวอีกครั้ง แต่นิวนั่งหน้างอ บ่นอุบอิบอยู่คนเดียวว่า คุยอะไรหนักหนา ช้า เสียเวลา คุยกับแฟนละสิท่า ให้มันรู้ซะบ้างว่านี่เวลาทำงานนะ จะคุยกับแฟนก็ไปคุยไกล ๆ หน่อยไม่ได้รึไง ทำไมต้องมาคุยกับแฟนต่อหน้านิว เฮ่ย และเตชินก็ได้ยินทุกคำที่นิวบ่นออกมา เตชินเลยถามนิวว่า

 

"บ่นอะไรเหรอครับ"

"เปล่า แค่กำลังจะบอกว่า คุยต่อก็ได้นะ ผมรอได้ วันนี้วันหยุดนิ เชิญตามอัธยาศัยเลยครับ"

"ไปกันเถอะครับ"

"ไม่คุยต่อแล้วเหรอ"

"ไม่ละ ไปเถอะ"

"อืม ก็ไปสิ"

 

แล้วเตชินก็เดินอ้อมไปใส่เข็มขัดนิรภัยให้นิวอีกครั้ง คือถอดออกใหม่แล้วใส่ให้ใหม่อีกครั้ง ทำให้หน้าของเตชินกับนิวอยู่ใกล้กันมาก เฉียดกันไปมา กว่าจะเสร็จเล่นเอานิวหน้าแดง ลามไปถึงหู แถมหัวใจเต้นตูมตามเลยทีเดียว เสร็จเตชินก็อ้อมไปนั่งประที่คนขับ แล้วก็ออกรถไป โดยไม่ได้คุยอะไรกับนิวเลย เพลงก็ไม่เปิดเหมือนเดิม นิวก็ไม่คุยไม่ถามอะไรเตชินอีก จนเตชินต้องเป็นคนเอ่ยคำถามขึ้นมา ทำลายบรรยากาศอันเงียบสงบ...

 

"คุณนิว อยากไปไหนครับ? "

"ไปหาอะไรทานก่อนก็แล้วกัน"

"ครับ"

 

และเตชินก็พานิวขับรถไปจอดหน้าร้านสเต็กแห่งหนึ่ง บรรยาดีมาก เพลงเพราะ สาวเสริฟสวย นิวคิดว่า แล้ว เตชิน รู้จักร้านหรู ๆ แบบนี้ได้ยังไง นิวเองยังพึ่งจะเคยมาที่นี่ครั้งแรกมันหรูหรามาก อาหารก็อร่อยมาก นิวชอบที่นี่มาก และพอสั่งอาหารเสร็จไม่นาน พนักงานก็เอาอาหารมาเสริฟ และบรรยากาศในการทานอาหารก็เหมือนเดิมต่างคนต่างกินไม่มีใครพูดอะไร จนอิ่มหนำสำราญแล้ว นิวเลยเปิดบทสนทนาแรกกับ เตชิน...

 

"เตชิน นายเรียกพนักงานเก็บค่าบริการให้หน่อยสิ ผมอิ่มแล้ว"

"ไม่ต้อง มื้อนี้ผมเลี้ยงคุณเอง"

"ไม่ได้!!! ""น้อง ๆ ๆ เก็บตังค์เลยครับ"

"เอ่อ .... ขอโทษค่ะ คือ คุณ... เต... ชิน... เขาจัดการเรียบร้อยค่ะ"

"นาย...... นี่..... มัน...!! "

"อาหาร ถูกปากไหมครับ? "

"ก็....งั้น ๆ ไม่เห็นจะอร่อยเลย ก็กิน ๆ ไปตามมารยาท"

"อ้อ เหรอครับ แล้วทำไมไม่เหลือแม้แต่เศษผัก แต่ยังบอกว่า งั้น ๆ "

"นาย...เอ่อ!!! คือมันก็พอกินได้อะนะ ผักก็มีวิตามินด้วย ดีต่อสุขภาพ ก็เลยกินอะนะ ที่จริงมันก็ไม่ได้อร่อยอะไรหรอก"

"อ้อ เหรอครับ จริงด้วยสินะ ผักมันมีวิตามิน ผมลืมไปเลย ถ้างั้นไปกันรึยังครับ? คุณอยากไปไหนต่อ? "

"ผมอยากไปเดินเล่น ริมแม่น้ำนอกเมือง"

"ไม่ไปซื้อเสื้อผ้าแล้วเหรอ? "

"อ่อ เรื่องนั้นไม่ต้องห่วงหรอก ตอนนายคุยโทรศัพท์กับแฟนนาย ผมโทรบอกให้พี่น้อยหน่าจัดการให้ผมแล้วละ เขาดูแลเรื่องเสื้อผ้าให้ผมมานาน เขารู้ว่าผมชอบอะไร แบบไหน"

"ก็ได้ครับ แต่อย่านานนะครับ พี่นาย บอกให้ผมรีบพาคุณมาทำธุระแล้วให้รีบกลับ"

"นี่สรุปว่า ที่นายคุยโทรศัพท์ ตั้งห้านาที นายคุยกับพี่นายหรอกเหรอ พี่นายกลับมาแล้วเหรอ แล้วทำไมพี่นายไม่โทรหาผมอ่ะ "

"เขายังจัดการเรื่องงานไม่เสร็จครับ""ไปกันเถอะครับเดี๋ยวจะมืดก่อน"

"อ้อ ไปสิ"

"ว่าแต่ คุณนิวรู้ได้ไงว่าผมคุยโทรศัพท์ ตั้งห้านาที? "

"เอ่อ คือ คือ ก็ตอนนั้นผมคุยกับพี่น้อยหน่า ตั้งห้านาที แล้วผมก็เห็นคุณวางสายพร้อมผมไง เฮ่...ก็เลยรู้"

"อ้อ .... เหรอครับ เป็นอย่างนี้นี่เอง.... งั้นไปกันเถอะครับ"

"อืม เป็นอย่างนั้นเลย เฮ่ย เซ็ง คนตามทัน"

"? "

 

แล้วเตชินก็พานิวขับรถมุ่งหน้าไปที่ที่นิวอยากไป และไม่นานก็มาถึงริมแม่น้ำ จอดรถเสร็จ นิวก็เปิดประตู แล้วลงไปเดินเล่น เดินไปเรื่อย ๆ โดยไม่พูดอะไร นิวพยายามสูดอากาศบริสุทธิ์เข้าปอดให้ได้เยอะที่สุด พรุ่งนี้นิวต้องไปถ่ายละครกับ แอนนี่ อีก นิวคิดว่ามันเป็นเรื่องน่าเบื่อหน่าย จริง ๆ นิวหันกลับไปดูเตชิน ที่กำลังเดินตามนิวมาติด ๆ โดยที่สายตาของเตชิน ทอดมองออกไปตามสายน้ำ ดูเหมือนว่าเขาเองก็คงชอบที่นี่เหมือนกัน แต่จู่ ๆ ก็เกิดเหตุการไม่คาดฝันขึ้นเมื่อมีแฟนคลับสาวกลุ่มหนึ่งประมาณ สิบกว่าคน เกิดจำนิวได้ พวกเธอกรูกันเข้ามา นิวตกใจมาก นิวได้แต่ปัดป้องมือของพวกเธอที่พยายามยื่นเข้ามาจับนิว ชลมุนวุ่นวาย...จนไม่รู้ว่าใครเป็นใคร นิวยังคงพยายามต่อสู้กับเหล่าสาว ๆ ด้วยตัวเองโดยมีเตชินยืนมองอยู่

 

"พี่นิว พี่หล่อจัง ฉันชอบพี่มาก มาก เลยค่ะ"

"พี่นิว ฉันขอลายเซ็นพี่หน่อยค่ะ"

"พี่นิว ฉันขอกอดพี่สักทีได้ไหมคะ"

 

สาว ๆ ไม่พูดเปล่าแต่มีสาวคนหนึ่งวิ่งเข้าไปกอดนิวสุดแรง ด้วยแรงเหวี่ยงน้ำหนักของทั้งเธอและนิวทำให้ นิวและเธอล้มทับกันโดยที่ สาวน้อยคนนั้นนอนทับตัวนิวอยู่ด้านบน แต่ไม่นาน เตชินก็เดินเข้ามาจับผมของเธอ กระชากไปด้านหลังด้วยความแรง ทำให้หัวของเธอกระแทกเข้ากับก้อนหิน จนมีเลือดไหลออกมา นิวตกใจมาก พอนิวลุกขึ้นได้ นิวก็รีบวิ่งไปพยุงเธอขึ้นมา ด้วยความที่นิวตกใจมาก นิวเลยควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่ได้...ร้องตะโกนออกไปว่า

 

"เตชิน!!! ฉันไล่นายออก!!! "

"ผม.......! "

"หุบปาก!!!! แล้วก็กลับไปซะ!!!!! "

"ผม....แค่...อยาก...ปกป้องคุณ...ผมไม่ได้ตั้งใจให้มันเกิดเรื่องแบบนี้นะครับ ผม"

"นายทำร้ายแฟนคลับฉัน..!!! นายมันร้ายกาจ"

"ผมขอโทษ คุณนิว คุณเจ็บตรงไหนรึเปล่า? "

''ไม่!!! ไม่ต้องมาจับ ฉันไล่นายออก!!! "

"โอ้ย!!! ... พี่นิวคะ ฉันเจ็บจังเลยค่ะ"

"ครับ ๆ เดี๋ยวพี่ให้คนพาคุณไป รพ. นะ อดทนหน่อยนะ"

 

พอนิวไล่เตชินออกเสร็จแล้ว นิวก็หันไปจัดการเรื่องวุ่นวาย โดยการโทรหาพี่นายของเขาให้ส่งมาจัดการพาสาวเจ้าไปส่งโรงพยาบาล แล้วก็ให้พี่นายส่งคนมารับนิวกลับโรงแรมด้วย แต่พี่นายของนิวก็ไม่รับสาย แต่มีเลขารับสายแทน เลขาของนาย เลยส่งคนมาช่วยจัดการทุกอย่างตามที่นิวสั่ง ส่วน เตชิน นิวไม่ยอมมองหน้าของเตชินอีกเลย นิวยังพูดโดยไม่มองหน้าเตชินว่า อยากจะไปไหนก็ไป เพราะผมไล่คุณออกแล้ว ผมจะให้พี่นายหาผู้จัดการคนใหม่มาดูแลผมแทนพี่เตเต้ จะให้เอาคนแบบ คุณ มาดูแลผม ผมไม่เอาหรอก ป่าเถื่อนขนาดนี้ เตชินยืนมองนิวอยู่แต่ไม่ได้พูดตอบโต้อะไร เพราะรู้ว่านิวกำลังโกรธมาก แล้วเลขาของนายก็ส่งรถมารับนิว และจัดการพาแฟนคลับสาวไปส่งโรงพยาบาล พอกลับถึงห้องนิวก็ขึ้นห้องแล้วนอนเลย นิวปวดหัวกับ เรื่องวุ่นวายมาก นิวคิดว่าแค่จะเดินสูดอากาศบริสุทธิ์ กลับต้องมาเจอเรื่องแย่ ๆ เลยทำให้นิวเหนื่อยทั้งกายและใจ.... แต่อยู่ ๆ ฝนตก ทำให้นิวนึกเป็นห่วงเตชินขึ้นมา และบ่นออกมาคนเดียวว่า ป่านนี้เจ้าหมอนั่นจะอยู่ไหนนะ หวังว่าคงจะกลับบ้านไปแล้วนะ แม้จะไล่เขาออกแล้ว แต่ก็ยังห่วงเขาอยู่ดี ทำไมกันนะ หัวใจทำไมไม่รักดี จะไปห่วงคนแบบนั้นทำไม.....

-----------------------------------------------------------------------------------------------------

Writer by Sundog