SOMEONE ฉันรักเธอ^^

ตอนที่ 5

“ ปล่อย!! ” ตอนนี้ฉันเริ่มจะหัวร้อนเอามากๆ เพราะไอ่พี่เม่นเนี้ยไม่ยอมปล่อยฉันหนีไปไหนได้เลยอะ โอ้ยยย

“ อย่าเสียงดังดิคะ ไม่น่ารักเลยนะแบบเนี้ย ” พี่มันบ่นออกมาแบบเซ็งๆ

“ เรื่องของหนู พี่อะปล่อยได้แล้วจะไปเรียนแล้ว ” ฉันก็พูดใส่หน้าพี่มันด้วยความโมโห

“ อ้ะ ปล่อยก็ได้ ” พี่มันพูดและปล่อยทันทีซึ้งตอนนั้นฉันก็ยังไม่ทันได้ตั้งตัวฉันกำลังดึงแขนออกพอดีมันทำให้ฉันล้มลงไปกองกับพื้นทันที

“ โอ้ยย!! พี่บ้าป้ะจะปล่อยทำใม! ” ฉันลุกขึ้นยืนชี้นิ้วด่าพี่มันฉอดๆเลย

“ เอ้า ก็น้องบอกพี่ปล่อย พี่ก็เลยปล่อย ” มันย้อนค่ะ มันย้อนนน

“ อะ เอ่อออ ครั้งนี้ฝากไว้ก่อนเหอะ!! ” พูดเสร็จฉันก็วิ่งขึ้นห้องเรียนทันที คือไม่เข้าใจเหมือนกันว่าจะวิ่งเพื่ออ

ณ ห้างแห่งหนึ่ง

“ พากูมาทำใมที่นี่วะ ” ฉันถามเกลอย่างสงสัยที่จู่ๆนางก็พาฉันมาที่ห้างบ้านี่ทำใม เพราะว่ามันไกลจากหอพวกฉันเอามากๆเลยหล่ะ

“ มาซื้อของเข้าหอ ” มันบอกฉันแล้วเดินไปโซนของตกแต่งห้อง มันก็จะมีพวกก แจกัน  โต๊ะอาหาร  โคมไฟ อะไรประมาณนี้แหละค่ะแต่ประเด็นคืออ ของพวกเนี้ยเรามีครบกันหมดแล้วหน่ะสิ

“ อะไรของแกว่ะ ของก็มีเต็มห้องยังมีไรขาดอีกเหรอวะ ” ฉันเดินตามมันไปนั่นบ้างนี่บ้างแล้วก็บ่นไปด้วยแต่มันก็ไม่ได้ว่าอะไรอะค่ะมันคงชินกับนิสัยขี้บ่นของฉันไปแล้ว

“ โอ้ยยย จะบ่นไรนักหนาเนี้ยย เดินตามมาเหอะ! ” คือด้วยความที่มันอะพูดเสียงดังอยู่แล้ว พอมันรำคานแล้วระดับเสียงก็จะเพิ่มขึ้นแบบปรอทแตกก

“ เบาหน่อยก็ได้อี่ห่าาา ” ฉันบ่นมันอีกรอบแล้วก็เหลือบไปเห็นผู้หญิงคนหนึ่งหน้าคุ้นเอามากๆฉันจึงเดินออกไปหน้าร้านเพราะอยากเห็นหน้านางชัดๆ

“ กี้... ” อะไรกัน! เมื่อวานไม่ใช่ไอ่ผู้ชายคนนี้นิหน่า!! โห!! ยอมในความแรดเลยหว่ะ ไม่ไหวละ!!

“ อ้าวว น้องกี้ ” ฉันเดินไปทักนางนางก็ค่อยๆหันมาหาฉันและไอ่ผู้ชายที่ยืมหันหน้ามาทางฉันอยู่แล้วก็ทำหน้าสงสัยว่าฉันเป็นใครแต่นังน้องกี้สิ หน้าซีดไปเลย หึ กลัวฉันจะพูดแฉละสิว่าตัวเองมีแฟนแล้ว ชิ!

“ พะ พี่ดรีม มาได้ไงคะเนี้ยหอพี่อยู่แถวนี้เหรอค่ะ ” นางถามฉันเสียงอ่อนเสียงหวาน แหวะ!! จะอ้วกคะ!!

“ อ้ออ พอดีพี่มาซื้อของกับเพื่อน ว่าแต่...น้องกี้ มากับใครกันจ้ะ? ” ฉันถามกลับไปพร้อมรอยยิ้มเหี้ยม

“ อ้อ นี่พี่ทอยค่ะพี่ชายกี้เอง ” น้องมันพูดพร้อมกับกระตุ๊ดเสื้อไอ่หมอนั่นทีหนึ่งเป็นเชิงรู้กัน คิดว่าตาบอดรึไงย่ะ!!

“ 555 คับ ชื่อทอยนะคับ เรียนที่ม.B คับ ปี2 ” โอ้โห เล่นรุ่นใหญ่ซะด้วยย

“ แหมม น้องกี้เล่นซ่ะแก่เลยนะค่ะ ไม่รู้ศึกละอาย เอ้ย อึดอัดบ้างเหรอค่ะ ”

“ อึดอัดอะไรกันค่ะพี่ดรีม นี่พี่ชายกี้ ไม่เห็นต้องอึดอัดอะไรหนิค่ะ ” นางพูดแล้วก็ยิ้มให้ฉันแบบเหยียดๆ แหมม นางคงรู้ว่าฉันหลอกด่านางว่าาา

“ แรด ” อ้ะะ ฉันว่าฉันคิดในใจนะไม่ได้พูดออกมา

“ พี่เกลด่ากี้เหรอค่ะ!! ” อ้อ รู้ละ เกลเดินมาอยู่อยู่ข้างฉันแล้วเหยียดยิ้มแบบนางร้ายในละครทีวีเลยหล่ะ

“ ถ้าใช่ แล้วจะทำใมเหรอจ้ะ ” เอาแล้ววว เกลเริ่มเข้าโหมดดาร์กแล้ว

“ พี่ว่ากี้ทำใม กี้ไปทำอะไรให้กันค่ะ ฮึก ” นางน้องกี้เริ่มบีบน้ำตาแล้วหันหน้าซุกอกพี่ทอยนั่นอย่างหน้าสงสาร

“ อย่ามาปลูกสตอเบอร์รี่ที่นี่จะดีกว่านะจ้ะกี้ พี่ว่ามันคงไม่เหมาะอะ ” ฉันเดินไปไกล้ๆน้องมันแล้วดึงมันออกมาจากอ้อมอกผู้ชายของมัน ไอ่ผู้ชายก็ยอมปล่อยด้วยนะ ดูท่าจะรู้แจ้งแล้วว่านางน้องกี้ไม่ใช่คนใสๆอย่างที่มันคิด 555555

“ อ้ะ! ปล่อยนะกี้เจ็บนะค่ะ!! ” ยัยน้องกี้เริ่มตะคอกใส่ฉัน ฉันเลยบีบแขนนางให้แน่นกว่าเดิม

“ อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉัน นังเด็กเมื่อวันซืน อยากโดนประจานที่นี่รึไงว่ามั่วผู้ชายไปทั่ว! ” ฉันขึ้นเสียงใส่นางเป็นเชิงขู่ให้นางหุบปากลงเพราะคนที่เดินผ่านไปมาเริ่มจะสนใจพวกเรากันแล้ว

“ หมายความว่าไง ที่บอกว่ามั่วไปทั่ว... ” นายที่ชื่อทอยที่เงียบไปนานพูดขึ้นอย่างสงสัย

“ หึ นายก็แค่ตัวเลือกของยัยนี่แหละ เพราะยัยเนี้ยมันคั่วหลายคน รู้ไว้ก็ดีนะพี่ ” เกลพูดขึ้น

“ หึ งั้นก็ดีฉันจะได้ตัดขาดกับยัยนี่แบบจิงจังซักที ” นายทอยพูดอย่างจิงจังดูจะดีอกดีใจไม่น้อยแหะที่รู้ความจิงของยัยนี่

 “พี่ทอย!! พี่จะทิ้งกี้ไม่ได้นะคะ กี้ไม่ยอมอะ!! ” นางน้องกี้เริ่มโวยวายเมื่อผู้ชายของนางบอกว่าจะเลิกยุ้งนางดูโมโหเอามากๆเลยหล่ะ5555

“ พี่ว่าเราอย่าเจอกันเลยบอกตรงๆพี่ไม่อยากเป็นตัวเลือกใครหว่ะ ” หมอนั่นพูดแล้วเดินออกไปอย่างรวดเร็ว

“ ปล่อย!!! ” นังน้องกี้สลัดแขนออกจากการเกาะกุมของฉันได้นางตะโกนด่าพวกฉันสองคนชุดใหญ่

“ พวกพี่พอใจแล้วใช่ป้ะ พี่ทอยเค้าเลิกกับกี้เพราะพวกพี่!! ” อะไรนะ!! เลิกเหรอ!! แล้วเพื่อนฉันละย่ะนังเด็กบ้าเอ้ย!!

“ นี่แกกล้าโทษว่าเป็นความผิดพวกฉันเหรอ ทั้งที่แกเองนั่นแหละที่ทำตัวเองมั่วไปซะทุกที่ แกคบกับเพื่อนฉันอยู่ไม่ใช่รึไงแล้วแกมีสิทธิไรไปคบซ้อนกับคนอื่นต่อ หน้าด้านที่สุด!!! ” เกลโมโหมาก กร่นด่าเด็กนั่นจนเถียงไม่ออกเลย

“ มันก็เรื่องของกี้!! ” นังเด็กนั่นตะคอกใส่พวกฉันแล้วเดินหนีไป

“ ฉันจะจัดการมัน!! ” เกลขึ้นเสียงอย่างโมโหแล้วเดินออกไปฉันจึงเดินตามนางออกมาแล้วพวกเราก็กลับหอกันมือเปล่า แต่ได้ความสะใจแบบเต็มอิ่ม ฮิฮิ สะใจโว้ยยย แต่ว่าาาาา พรุ่งนี้สิสะใจกว่า คิคิ

“ อิม เอาเมมกล้องมา ” เกลเดินเข้ามาในห้องฉันกับอิมพร้อมกับเอ่ยขอเมมกล้องจากอิม ฉันก็พอรู้นะว่านางจะทำอะไร

“ อืมม อะนี่เมม ว่าแต่....เอาไปทำใมอะเกล ” อิมถามอย่างสงสัยเพราะตั้งแต่กลับมาจากห้างฉันและเกลก็ไม่ได้เล่าอะไรให้ทุกคนฟังเลยแม้แต่น้อยเพราะเกลบอกว่าห้ามบอก เกลอยากจะจัดเซอร์ไพรท์

“ พรุ่งนี้เดี๋ยวก็รู้เอง ” สนุกแน่งานนี้ คิคิ