Your Heart's Guardian แล้วรักฉันจะดูแลเธอ

ค้นพบ

       ร้อน! ร้อนมาก! ร้อนที่สุด! อากาศประเทศไทยที่ว่าร้อนแล้ว ใจฉันร้อนเป็นสองเท่า เพราะอะไรน่ะเหรอ เพราะพ่อแฟนตัวดีของฉันกำลังควงผู้หญิงคนอื่นหน้าระรื่นอยู่น่ะสิ เดินจูงมือ โอบเอวกันกระหนุงกระหนิง หมั่นไส้! ไอ้เราก็อุตส่าห์จะมาทำเซอร์ไพรซ์ เพราะเราเรียนอยู่คนละมหาวิทยาลัย เห็นโทรบอกเราว่าเรียนหนัก งานเยอะ ไม่มีเวลาอย่างนั้นอย่างนี้  หนอยยยยย มันน่านัก! แบบนี้ต้องเก็บหลักฐานไว้ ถ่ายรูปไว้ให้พร้อม ช็อตจูงมือ โอบเอว หอมแก้ม ไม่พลาดสักช็อตเดียว

   จับได้คาหนังคาเขาแบบนี้มันต้องเลิก เลิกสถานเดียวเท่านั้นค่ะ!  น้ำค้างคนนี้จะไม่ทน! ว่าแล้วก็กดโทรออกหาคุณแฟนผู้น่ารักในบัดดล ‘ตู๊ดดดดด’  นั่นไง หยิบมือถือขึ้นมาดูแล้ว

‘ตู๊ดดดดด’ เดินออกห่างจากผู้หญิงคนนั้น ก่อนไปมีจุ๊บลาด้วยนะ กรี๊ดดดด หน้าไม่อายที่สุด

‘ตู๊ดดดดด’ เดินออกมาไกลพอละย่ะ รับสายฉันสักที!

“ฮัลโหล ว่าไงจ๊ะที่รัก เค้ากำลังประชุมกับเพื่อนเรื่องโปรเจกต์อยู่เลย” ต๊ายยยย โกหกได้ไม่อายฟ้าดิน

“งั้นหรอ แล้วอีกนานมั๊ยจ๊ะกว่าที่รักจะว่าง เค้าคิดถึงที่รักม๊ากกกกกกมาก” ใจเย็นๆนะ บอกตัวเองว่าใจเย็นๆ

“เค้าก็คิดถึงที่รักเหมือนกัน แต่งานมันเยอะมากเลย เนี่ยเดี๋ยวเค้าต้องเตรียมสอบควิซอีก เหนื่อยมากเลย อยากให้ที่รักมาอยู่กับเค้าตรงนี้จัง เค้าจะกอดให้หายคิดถึงเลย” อยากเจอใช่มั๊ย หึหึ ด๊ายยยย เดี๋ยวแม่จะเปิดตัวให้ดูเฮี้ยนซะยิ่งกว่าแม่นาคพระขโนงอีกคอยดู

“อืม งั้นเค้าไม่กวนที่รักแล้วล่ะ ที่รักไปทำงานต่อเถอะ” อีกนิดเดียว รับรอง หายคิดถึงแน่ และจะจำกันไม่ลืมเลย ที่รัก! “จ้า รักนะ ไว้ว่างๆจะโทรหา จุ๊บ”                

          สายตัดแล้วก็เดินแอ่นแด๊ะแอ่นแด๋ไปหาผู้หญิงคนนั้นอีก ยิ้มหน้าระรื่นจริงเชียวนะ หอมเข้าไปสิแก้มน่ะ หอมให้ซิลิโคนบนหน้ายัยนั่นหลุดมาเลยมั้ย ฮึ่มมมมม! ชักพาลละนะห่างกันตอนเข้ามหาลัยได้ไม่ถึงสามเดือน มีคนใหม่ แถมจะมีใหม่ทั้งที มีให้มันดีกว่าฉันก็ไม่ได้ ผู้หญิงดีๆที่ไหน จะนุ่งสั้นเสื้อฟิตจนกระดุมแทบจะดีดออกจากอกขนาดนั้น คิดๆแล้วแค้นสุดขีดสุดฤท์สุดเดช ฉันอยากจะกรี๊ดดดดดด!!!

            ฉันตามคุณแฟนแสนเลวกับคนรักใหม่ไปห่างๆจนกระทั่งถึงลานจอดรถ ฉันตัดสินใจว่าจะใช้ที่นี่แหละเป็นสถานที่ลงมือเปิดการแสดงชนิดที่ว่า แกรนด์โอเพนนิ่งค่ะคุณขา  ฉันเลือกไปแอบหลังเสาใกล้ๆกับทางออกของลานจอดรถ เพื่อไม่ให้คุณแฟนของฉันสังเกตเห็นเสียก่อน และเมื่อรถของเป้าหมายเคลื่อนตัวมาใกล้แล้วก็ได้เวลาที่ฉันจะ พุ่งงงงง!!!

‘เอี๊ยดดดด’  แหม สงสัยฉันจะพุ่งแรงเกิ๊นนน คุณแฟนเหยียบเบรกแทบไม่ทันเลย

“นี่เธอ! ทำบ้าอะไร อยากตายเหรอ” เป็นนังแฟนน้อยหน้าซิลิโคนนี่เองค่ะ ที่ออกมาวีนแตก ว๊ายยยยย เสียงแหลมเกิ๊น รับไม่ได้ หลุดมาจากละครน้ำเน่าเรื่องไหนจ๊ะเนี่ย ท่าทางเล่นบทนางร้าย ดูอิ๊นอิน :p

“อุ๊ยตาย! ขอโทษด้วยค่ะ พอดีว่าจะมาเซอร์ไพรซ์แฟนน่ะค่ะ จำได้ว่านี่น่ะรถ ‘แฟน’ ” ซึ่งฉันเดาว่าป่านนี้คุณแฟนคงจะนั่งหน้าซีดยิ่งกว่าไก่ต้มสามคืนอีกล่ะจ้า

“แฟนเฟินอะไรของเธอ รถคันนี้ของแฟนฉัน จำผิดคันหรือเปล่ายะ” ต๊ายยยยตายยย นังคุณแฟนน้อย นอกจากจะเสียงแหลมปรอทแตกแล้วเนี่ย ยังพูดจาห้วนเกิ๊น ห้วนไปไหมค๊า มารยาทอยู่ไหน ฮัลโหลวววววว -0-

“ถ้างั้นรบกวนขอดูหน้าแฟนคุณหน่อยได้ไหมคะ ว่าหน้าตาเหมือนแฟนฉันรึเปล่า?” แรงอ่ะ พูดเองยังรู้สึกแรง แต่ก็รู้สึกเริ่ดในเวลาเดียวกัน หึหึหึ

“เอ๊ะ เธอนี่ยังไงยะ พูดจากวนประสาท” ว่าแล้วแม่นางก็จ้องฉันราวกับนางยักษ์จ้องจะจับเหยื่อ

‘ก็อกๆๆ’ ฉันเมินยัยแฟนน้อยแล้วไปเคาะกระจกประตูรถฝั่งคนขับแทน

“เซอร์ไพรซ์ค่ะ...ที่รัก” ฉันยิ้มและส่งสายตาเย็นๆทะลุกระจกไปหาคนขับ ฉันแอบเห็นว่าเขาเอามือลูบหน้าอย่างคนกำลังมีเรื่องเครียดหนัก ก่อนที่จะเปิดประตูออกมา

“วะ..ว่าไงครับ” และทักทายฉันด้วยสีหน้าเจื่อนๆ

“ฮันนี่ ดูสิคะ แม่เนี่ยเป็นใครก็ไม่รู้ อยู่ดีๆก็มาบอกว่ารถของฮันนี่เป็นรถแฟนเขา” ยัยแฟนน้อยเดินเข้ามาควงแขนออดอ้อนคุณแฟนของฉันอย่างออกหน้าออกตา

“นี่เธอ! เห็นแล้วใช่มั๊ยว่า เนี่ย แฟนฉัน ไม่ใช่แฟนเธอ รีบๆไปไหนก็ไป ฉันไม่อยากจะมีเรื่องหรอกนะ” ก่อนจะหันมาจิกกัดใส่ฉัน

ฉันส่งยิ้มอ่อนให้กับคุณแฟนน้อยอีกครั้ง ก่อนที่จะหันไปหาคุณแฟนตัวดี

“เหนื่อยไหมคะที่รัก เห็นว่าทำงานหนักเชียว แล้วนี่เดี๋ยวจะมีสอบควิซต่อใช่ไหมคะ?” ฉันหันไปฉีกยิ้มแล้วพูดจาด้วยเสียงหวานๆอย่างที่ทำประจำกับคุณแฟนที่น่ารักของฉัน ทั้งๆที่ในอกของฉัน มันแทบจะระเบิดแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

“น้ำค้าง..ที่รัก คือมันไม่ใช่อย่างที่ที่รักคิดนะ ฟังเค้าอธิบายก่อน” จากสิ่งที่ฉันได้ยิน นี่มันละครชัดๆ บทนี่เหมือนละครภาคค่ำหลายๆเรื่องที่ฉันเคยดูไม่มีผิด หึ! อธิบายเหรอ ก็แค่คำแก้ตัวของผู้ชายเลวๆเท่านั้น ฉันต้องเข้มแข็ง อย่าไปเชื่อคำลวงโลกพรรค์นั้นเด็ดขาด ตอนนี้หมดเวลาของการใช้หัวใจแล้วน้ำค้าง ตอนนี้เป็นหน้าที่ของสมองที่จะต้องจบเรื่องบ้าๆนี้ซะ จบความสัมพันธ์เลวๆกับคนเลวๆซะ

“คือว่าเค้า...”

“อะไรกันคะฮันนี่ ทำไมไปเรียกยัยนี่ว่าที่รักล่ะ นี่ฮันนี่คบกับมันจริงๆเหรอ ไม่จริงใช่ไหม บอกชมพู่มานะ”

         ยังไม่ทันที่คุณแฟนของฉันจะได้แก้ตัวอะไร ยัยแฟนน้อยตัวร้ายก็โพล่งขึ้นมาซะก่อน คราวนี้ฉันคงต้องขอบคุณเสียงแหลมๆของนางแล้วแหละที่ทำเอาซะคุณแฟนฉันไปต่อไม่ถูก หน้านี่บอกบุญไม่รับเชียว

“ชมพู่ ไปรอเค้าในรถก่อนได้ไหมครับ”

“ไม่!! ชมพู่ไม่ยอมหรอกนะ เราสามคนต้องเคลียร์กันให้จบ ตรงนี้!!” ฉันว่าการมีตัวร้ายๆแบบยัยแฟนน้อยชมพู่นี่อยู่ด้วยก็เป็นการน็อคผู้ชายเจ้าชู้ตรงหน้านี่ได้อยู่หมัดเหมือนกันแฮะ จริงๆแล้วนางเองก็คงไม่ได้คิดจะแย่งแฟนฉันหรอกมั้ง นางอาจจะไม่รู้ด้วยซ้ำว่านางโดนหลอก คิดดูดีๆแล้วคนที่ผิดก็คงจะเป็นผู้ชายของเราสองคนนี้แหละนะ

“เอาล่ะ เดี๋ยวเราจะช่วยให้เรื่องนี้มันจบง่ายขึ้นเอง กายก็คบกับชมพู่ต่อไปเถอะนะ เราจะเป็นคนไปเอง”

“ที่รัก..ไม่เอาสิ” กาย หรือคุณแฟนของฉันทำท่าจะเอื้อมมือมาจับมือฉัน แต่ฉันชิงหันไปพูดกับชมพู่ซะก่อน

“ฉันขอโทษเธอด้วยนะชมพู่ที่ฉันต้องมาทำให้ความสัมพันธ์ของพวกเธอมีปัญหาแบบนี้"

“ฮะ! เธอจะมาขอโทษฉันทำไม เธอเสียใจจนเพี้ยนไปแล้วเหรอ” ชมพู่มองฉันแบบอึ้งนิดๆงงหน่อยๆ ฉันอมยิ้มแล้วตอบกลับไปว่า

“ฉันไม่ได้เสียใจเลย แถมดีใจด้วย ต้องขอบคุณเธอนะ ที่ทำให้ฉันตาสว่าง ถ้าไม่มีเธอฉันก็คงจะโง่ดักดานคบผู้ชายหลายใจคนนี้ต่อไป แล้วก็คงจะไม่ได้มีโอกาสหลุดพ้นไปเจอผู้ชายคนใหม่ที่ดีกว่า หล่อกว่าแล้วก็แซ่บกว่า..” ยัยชมพู่หน้าเหวอไปนิดๆก่อนจะหันไปมองหน้ากายอย่าครุ่นคิด หึ! ตรงตามที่คำนวณไว้เป๊ะ ฉันจับมือชมพู่แล้วยิ้มให้ก่อนจะพูดต่อ

“ยังไงก็ขอให้เธอมีความสุขกับกายนะ ขอบคุณเธออีกครั้งจริงๆ เธอเป็นผู้หญิงเหมือนกันก็คงเข้าใจดีใช่ไหมว่า การอยู่กับคน ‘หลอกลวง’ แบบนี้ก็มีแต่จะทำให้เราเสียใจแล้วก็หวาดระแวง...เฮ้อ...ดีจัง ต่อไปนี้นะ ฉันจะได้เปิดโอกาสให้คนดีๆเข้ามาจีบ หรือไม่ก็ไปจีบเค้าบ้าง น่าสนุกกว่าการจมปลักอยู่กับคนแบบนี้ตั้งเยอะ ฉันไปละนะ โชคดีนะทั้งสองคน”

            บูมมมม! หวังว่ายัยชมพู่คงจะฉลาดพอที่จะเข้าใจระเบิดที่ฉันฝากไว้นะ หึหึ ฉันเดินหันหลังให้สองคนนั้นแล้วไปเรียกแท็กซี่เพื่อกลับมหาลัยของฉัน ฉันได้ยินเสียงกายเรียกตามหลังและเสียงทะเลาะกันของสองคนนั้น แต่ฉันก็ไม่ได้สนใจที่จะกลับไปมองเพราะถ้าหันกลับไป สองคนนั้นคงต้องเยอะเย้ยฉันที่กลั้นน้ำตาเอาไว้ไม่อยู่แน่ๆ

            ฉันบอกที่อยู่หอพักกับพี่แท็กซี่แล้วก็นั่งร้องไห้เงียบๆโดยพยายามเก็บเสียงที่สุด แต่ยังไงเสียงสะอื้นก็ยังเล็ดรอดออกมาเป็นระยะๆ จนพี่คนขับแท็กซี่ถึงกับยื่นกล่องกระดาษทิชชู่มาให้ฉันพร้อมกับถามว่าฉันโอเคหรือปล่าว ซึ่งฉันก็ฝืนยิ้มและตอบไปว่าโอเค ซึ่งจริงๆแล้วฉันไม่โอเคสักนิด กะเอาไว้ว่าจะมาเซอร์ไพรซ์แฟนที่คบกันมาเกือบสามปี แต่โดนเซอร์ไพรซ์กลับด้วยการรู้ว่าเค้าคบคนอื่นลับหลัง ความรู้สึกโกรธแค้น และความเจ็บปวดที่ต้องแสดงออกว่าเข้มแข็งเพื่อไม่ให้ตัวเองรู้สึกแพ้และโง่ไปมากกว่าที่เป็นมันอัดแน่นอยู่ในอกจนรู้สึกอึดอัดไปหมด ฉันอยากให้ความรู้สึกนี้มันผ่านไปเร็วๆเหลือเกิน

________________________________________________________

จากใจนักเขียน

   กราบสวัสดีพ่อแม่พี่น้องนักอ่านทุกๆท่านนะคะ อย่างแรกเลยต้องขอขอบคุณที่แวะเข้ามาอ่านนิยายของเรา สำหรับตอนแรกนี้เป็นเหมือนตอนเกริ่นเรื่องเสียมากกว่า เรื่องราวจริงๆจะเริ่มต้นขึ้นในตอนที่สองเป็นต้นไปนะจ๊ะ เห็นตอนแรกนางเอกของเราแกร่งๆแบบนี้ จริงๆไม่เลย นางแสดงสุด จริงๆนางเสียใจเอาเรื่องนะ แต่ด้วยอารมณ์โกรธ บวกกับความไม่อยากดูเป็นคนแพ้ต่อหน้าแฟนเก่าและแฟนน้อย นางจึงต้องเป็นเยี่ยงนี้

   สำหรับใครที่เข้ามาอ่านแล้วชอบใจก็อย่าลืมกดติดตามกันด้วยน้าาา พลีสสส~~~ >< ส่วนถ้ามีตรงไหน ดีไม่ดียังไงก็วิจารณ์ติชมกันได้เลย เราสัญญาว่าจะพยายามนำไปปรับปรุง และๆๆๆ ด้านซ้ายของเพจมีให้โหวตด้วย ถ้าขี้เกียจพิมก็โหวตให้คะแนนกันเฉยๆก็ได้ไม่ว่ากันเลยจ้า

   และสำหรับนักอ่านคนใดที่นอกจากจะเป็นนักอ่านแล้วยังเป็นนักเขียนด้วย ที่สำคัญคือต้องการให้เราไปอ่านและวิจารณ์นิยายของคุณ ก็สามารถฝากนิยายเอาไว้ที่ช่องวิจารณ์ด้านล่างได้เลยนะจ๊ะ เรายินดี

   สุดท้ายนี้เราขอให้ทุกคนสนุกสนานไปกับเรื่องราวชีวิตวุ่นๆของน้ำค้าง ใน Your Heart's Guardian แล้วรักฉันจะดูแลเธอ นะจ๊ะ

Gwen