ไร้เดียงสา

          ไหว้พระเสร็จ เราก็ขึ้นมารอบนรถ 

ม่อนเดินขึ้นมาหา 

ม่อน : เป็นไร หน้าบึ้งจัง

ขิง : ป่าว

ม่อน : รูปใช่ป่ะ กูไม่รู้จริงๆว่าไอ่เต้จะลง คิดแค่จะเก็บไว้ดู

ขิง : เออ เหมือนกันแหละ

ม่อน : ไปก่อนนะ เดี๋ยวรถจะออก

เราพยักหน้าให้มันแบบนิ่งๆ 

กดดูไลน์ ไม่มีอะไรเลย บอสไม่ทักมาเลย เราก็ไม่ได้ทักหาด้วย

เปิดเฟส รูปนั่นก็มีคนไลค์เยอะเกิน

คอมเม้นบ้างอะไรบ้าง 

รถออกจนใกล้จะถึง รร. 

บอสโทรมา เรารับ

บอส : ถึงไหนแล้วอ่ะ

ขิง : จะถึงรร. แล้ว

บอส : รออยู่นะ

ขิง : ที่ไหน

บอส : สนาม รร. 

ขิง : จริงอ่ะคถ. หรอ 

บอส : มีอะไรจะคุยด้วย (เสียงนิ่งๆ)

ขิง : แล้วไปส่งเราด้วยนะ ได้ไม่ต้องโทรหาพี่ให้มารับ

บอส : อืม แค่นี้เดี๋ยวเจอกัน

ขิง : จ้า

ไม่ถึง 10 นาทีก็ถึง รร. 

นักเรียนมอต้นกลับบ้านไปหมดแล้ว ที่รร. มีแค่พวกไปค่าย

มะปราง : กูกลับเลยนะ พอดีลุงมารับอ่ะมึง

ขิง : เครๆ 

บายๆ แยกย้ายกลับบ้านกันแล้ว 

เราเดินถือกระเป๋าไปหาบอสที่สนามตะกร้อ

บอส รีบวิ่งมาถือกระเป๋าให้เรา

บอส : ขนอะไรไปย้ายบ้านหรอ 

ขิง : ก็2 คืนป่ะ 

บอส : เอาไปกี่ชุดเนี่ย สวยทุกชุดเลยมั้ง 

ขิง : นี่กัดหรอ ใครจะสวยขนาดนั้น รู้ตัวน่าาา

บอส : สวยดิ ไม่งั้นจะโดนแย่งง่ะ

ขิง : ทำตาถลน / อะไรเนี่ย

บอส : ไม่ขอบจริงๆ ชอบกันหรออยากรู้อ่ะ

ขิง : เพ้อเจ้อ ไม่ได้อะไรเลย( โกหกให้หนักแน่นไว้ลูกขิง)

บอส : ไม่มีอะไรทำไมโอบเอว

ขิง : ไม่รู้คนเยอะไม่ได้สนใจอะไรก็เก๊กปกติ

บอสเดินมาโอบเอวเรา ทำท่าจะหอม 

(ตอนนี้ทุกคนไปกันหมดแล้วนะคะ ยกเว้นม่อน)

ม่อน : (ตะโกนมา) เฮ้ย ! กลางวันแสกๆ

บอสวิ่งไปหาม่อน ทพท่าจะมีเรื่องกัน เราวิ่งตามไปอย่างเร็ว

ม่อนยืนรอนิ่งๆ เราวิ่งไปขวาง (เหมือนในหนังรู้สึกสวย บ้าไม่ใข่เวลา)

ขิง : พอๆ กลับบ้านจะกลับแล้ว ไปๆ / เราดึงบอสให้กลัย

บอส : ชอบมากง่ะแฟนคนอื่นอ่ะ

ม่อน : มาทีหลังก็มั่นใจตัวเอง (ทำท่ากวนมาก)

บอส : มึงไม่เลิกยุ่งใช่มั้ย ? (น่ากลัวมากสายตาบอส)

ม่อน : กูชอบขิงมาก่อนมึงด้วย มึงรู้รุ่นหน่อยนะ 

บอสกำลังจะต่อยเรากรี๊ดสุดเสียง !!!!!

ขิง : ไม่ไปส่งใช่ป่ะ จะได้เดินกลับเอง / เราเดินแบกกระเป๋าหนี บอสรีบเดินตาม

บอส : ไปๆ รถจอดทางโน้น บอสถือกระเป๋าเดินนำ

ม่อน : กูไปส่งมั้ย 

บอสชูนิ้วกลางให้ม่อน เราส่ายหัวปวดหัวมากที่สุด

นั่งรถกลับ บอสบอกว่าอย่าให้เห็นว่าใกล้ชิดกันอีก ไม่ชอบม่อนมากๆบอสบอกว่าเกลียด

อยากต่อยปากม่อน

เราเฉยไม่พูดอะไร จนถึงบ้าน

เรากำลังจะเดินเข้าบ้าน 

บอส : อย่าทิ้งกันนะ (ทำเสียงเศร้าๆ)

เรามองหน้าแล้วยิ้มให้ เราไม่รู้แล้วอ่ะ ไม่เอาใครเลยก็ได้ ปวดหัวมาก