หกช็อตจีบ Kipling Method

     

     จป.หนุ่มเครียดจัดเวลาผ่านไปอาทิตย์กว่าแล้วแต่การสอบสวนอุบัติเหตุเพลิงไหม้ของเค้ายังไม่คืบหน้าไปไหนเลย มีแต่ตัวละครในเหตุการณ์ที่เพิ่มมาขึ้นเยอะแยะจนปวดหัวไปหมด กลัวใจจะคว้าน้ำเหลว 

     มือหนาคว้าเอกสารในแฟ้มเปิดอ่าน ประวัตินายชิดชัย (รปภ.) อายุ 49 ปี เป็น รปภ.ที่นี้มา 15 ปีแล้ว จป.หนุ่มนั่งคิดทบทวน ลุงจะทำไปทำไม? เพื่ออะไร? ผลประโยชน์อะไร? จป.หนุ่มก็ไม่รู้ ยิ่งคิดไปก็ยิ่งปวดหัว 

     ตอนนี้ จป.หนุ่มกำลังคิดว่า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่ออาทิตย์ก่อนมันคือการลอบวางเพลิงหรือเกิดจากความบกพร่องของระบบความปลอดภัยในบริษัทจะเกิดจากอะไรกันแน่ ถามว่าทำไม จป.หนุ่มถึงสงสัยก็..... วันนั้น จป.หนุ่มได้อ่านสำนวนการสอบสวนของเจ้าหน้าที่สอบสวน ซึ่งอ่านไปบรรทัดแล้วบรรทัดเล่าก็ไปสะดุด “พบการเผาไหม้ของเม็ดพลาสติกจำนวนมากในห้องชาร์ตแบตเตอร์รี่รถโฟล์คลิฟท์จำนวนมาก” ซึ่งปกติแล้วห้องชาร์ตแบตเตอร์รี่รถโฟล์คลิฟท์ จะไม่มีเชื้อเพลิง/วัตถุติดไฟ อยู่ภายในห้อง เพราะห้องนี้ จะมีการชาร์ตแบตเตอร์รี่ของอยู่ตลอดและจำนวนหลายคัน จป.หนุ่ม พยายามคิดวิเคราะห์และไม่อยากคิดว่าจะเป็นการลอบวางเพลิง หวังว่าอาจจะเป็นเพียงความไม่รู้ของพนักงานที่เอามาวางไว้แล้วลืมเอาออกไป 

.

.

     ติ้ง  เสียงไลน์ดังขึ้นในห้องที่ไฟยังสว่างจ้า จป.หนุ่ม ตื่นมาด้วยความสะลึมสะลือเค้าเผลอหลับไปเมื่อกี้หลังจากนั่งอ่านบันทึกของตัวเอง จป.หนุ่ม หยิบโทรศัพท์เครื่องหรูของตัวเองขึ้นมาดูว่าใครไลน์มา

 

กุลธารา : " คุณทำอะไรอยู่ครับ? ไลน์จากคนที่เค้าอยากคุยด้วยในเวลานี้ " จป.หนุ่มยิ้มมุมปาก คิดในใจ “ คิดถึงผมเหรอครับแฟนแฟน ” 

 

จป.เบศ : " ผมเผลอหลับไปนะครับ คุณกุลมีอะไรหรือเปล่าครับ? " จป.หนุ่ม อมยิ้มทำที่เป็นไม่ใส่ใจพิมพ์ข้อความส่งให้คนทักมา แต่ในใจกลับลิงโลดที่เค้าไลน์มาหาก็เพราะปกติเค้าต่างหากที่เป็นคนส่งไลน์ไปหาก่อนทุกครั้ง 

 

กุลธารา : " เอ่อ ผมเห็นคุณเงียบไปหลายวันนะครับ ก็เลยไลน์มาคุยด้วย " 

 

จป.เบศ : "อย่า อย่า ให้ความหวังผมได้มั้ย ผมคิดจริงนะว่าคุณคิดอะไรกับผม ผมรุกขึ้นมาแล้วคุณจะลำบากนะผมเตือนไว้ก่อน555+ " จป.หนุ่มคิดในใจพรางยิ้มกริบ 

“ช่วงนี้ผมเครียดๆนะครับ” 

 

กุลธารา : " มีอะไรให้ผมช่วยมั้ยครับ ถ้าผมช่วยได้ผมจะช่วยครับ " 

 

จป.เบศ : เข้าทางโว้ย!!! จป.หนุ่มสบถกับตัวเอง พิมพ์ตอบไปอย่างเร็ว “มาเป็นกำลังให้ผมก็พอครับ” 

ระหว่างที่ จป.หนุ่ม กำลังนั่งยิ้มกับข้อความที่ตัวเองช่างกล้าส่งไปหยอดคุณหนูนักเรียนนอก อีกฝ่ายก็กำลังคิดว่าจะอ่อยยังไงให้เนียนแบบไม่รู้ว่าอ่อย 

 

กุลธารา : " แล้วต้องทำยังไงบ้างครับถ้าต้องการให้กำลังใจคุณเบศ?" อ่อยมาอ่อยกลับ ความในใจของคนช่างอ่อยไม่แพ้กัน 

 

จป.เบศ : " ผมอยากเห็นหน้าคุณนะครับ แค่นี้ก็มีกำลังใจแล้วครับ "

 

กุลธารา : " แค่นี้เหรอครับ ทำไมง่ายจัง" 

            "ผมกำลังออกไปทานข้าวที่ร้านXXX มาทานด้วยกันมั้ยครับ? "

 

จป.เบศ : OMG!!! ไอ้เบศ วันนี้ก้าวเท้าไหนออกจากห้องว่ะครับอะไรก็เข้าทางไปหมด จป.หนุ่ม กระดี๊กระด๊า “อีก 1 ชั่วโมงเจอกันนะครับ” 

.

.

.

.

.

ร้านXXX เวลา 19.00น. 

     จป.หนุ่ม มาถึงร้านก่อนเวลา 15 นาที เชิญด้านในก่อนค่ะ… จป.หนุ่มที่อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีน้ำเงิน กางเกงขายาวเข้ารูป หน้าผมถูกจัดเข้าทรงอย่างตั้งใจให้หล่อโดนใจคนนัด ชายหนุ่มเดินเข้ามาในร้านท่ามกลางสายตาของ สาวน้อยสาวใหญ่ ที่หันมองกันชนิดว่ามองเหลียวหลังกันทีเดียว ก็ทั้งหน้าตาหล่อเหลาบวกกับรูปร่างสมส่วนหุ่นดีซะขนาดนั้นก็ไม่แปลกที่สาวๆจะซุบซิบกันใหญ่เมื่อเดินเข้ามาในร้าน 

 

     ติ้ง……เจ้าของไลน์ที่ทำให้เค้ามานั่งรอใจเต้นตึกตักราว5นาที ที่ไลน์มาหา จป.หนุ่ม

 

กุลธารา : “ คุณเบศ ผมใกล้ถึงแล้วขอโทษนะครับ เดี๋ยวผมจะรีบเข้าไปครับ ” ไลน์ของคนขี้เกรงใจที่รู้ตัวว่ามาสายทำให้คนอื่นรอทั้งๆที่ตัวเองนัด 

 

จป.เบศ : ผมอยู่โต๊ะริมในสุดชิดกระจก ผมใส่เสื้อสีน้ำเงินนะครับ 

 

     วันนี้เป็นวันแรกที่เค้าทั้ง 2 คนจะได้เจอกัน แบบจงใจ จากที่เคยแค่ คุยโทรศัพท์ คุยไลน์ แอบมองไกลๆ ก็ทำให้คนทั้ง 2 แอบใจเต้นแรงแม้ยังไม่ได้เห็นหน้ากันก็ตาม จป.หนุ่มนั่งกดมือถือเล่นระหว่างรอผู้มาใหม่

 

กุลธารา : คุณเบศ รึเปล่าครับ ?

 

จป.เบศ : จป.หนุ่ม เงยหน้าจากมือถือ ดวงตา 2 คู่ประสานกันครั้งแรกเหมือนกระแสไฟฟ้าวิ่งผ่าน เหมือนมีแรงดึงดูด ให้คนทั้ง2มองสำรวจใบหน้าของกันและกัน “น่ารักกว่าในรูปอีก ขาว ปากแดง จมูกรั้น ตัวเล็ก หน้าหวาน” จป.หนุ่มพึมพำคนเดียวเบาๆ 

กุลธารา :อะไรนะครับ? คนมาใหม่ได้ยินคนตรงหน้าพึมพำเบาๆจึงถามออกไป “งั้นผมนั่งนะครับ” 

 

จป.เบศ : เอ่อ ครับ เชิญนั่งครับ 

     คุณหนูนักเรียนนอก อยู่ในชุดเสื้อเชิ้ตสีชมพูอ่อน กางเกงสแล็คพอดีตัว เข้ากับรองเท้าแบรนด์ดัง ทุกอย่างถูกประดับบนเรือนร่างได้อย่างเหมาะสมชวนมอง ไม่ว่าจะ ผู้ชายหรือผู้หญิงก็มองตาม ซึ่งตอนนี้ก็ยังมองมาที่โต๊ะเค้าทั้ง2คน 

     คุณหนูนักเรียนนอกเห็น จป.หนุ่มมาแต่ไกลด้วยความสะดุดตา ทั้งการแต่งกายที่ดูดีเข้ากับบุคลิกดูเป็นคนหล่อที่สุขุมน่าค้นหา 

กุลธารา : ขอโทษนะครับผมมาช้าไป10นาที

 

จป.เบศ : ไม่เป็นไรครับผมก็เพิ่งมาถึงเองครับ 

 

กุลธารา : " งั้นผมขอไถ่โทษมื้อนี้ให้ผมเลี้ยงนะครับ "

 

จป.เบศ : " ไม่เป็นไรครับ ผมเลี้ยงดีกว่า ถ้าอยากไถ่โทษ มื้อหน้าเลี้ยงผมแล้วกันครับ " (จป.หนุ่ม อมยิ้มก่อนจบประโยค) 

 

กุลธารา : คนถูกหยอด ยิ้มหวานตาเชื่อมส่งให้คนตรงหน้าหวังกระแทกใจ โทษฐานหยอดไม่เป็นเวลา 

 

จป.เบศ : " โอ้ยไอ้เบศ ช็อตนี้ตายว่ะ เบาหวานขึ้นตา" จป.หนุ่มสบถเบาๆคนเดียว "ทานอะไรดีครับคุณกุล?"

 

กุลธารา : " เรียก กุล ก็ได้ครับ " 

 

จป.เบศ : "ครับ"

ทั้ง2คนคุยกันไปทานอาหารไปอย่างเพลิดเพลิน 

จป.เบศ : "กุลพักอยู่แถวนี้เหรอครับ ผมก็พักแถวนี้นะครับ วันหลังจะได้นัดมาทานข้าวกันอีกนะครับผมไม่ค่อยมีเพื่อนทานข้าวนะครับ" จป.หนุ่มพูดขึ้นพรางยิ้มเจ้าเล่ห์

 

กุลธารา : อ่อ ไม่ได้พักแถวนี้หรอกครับ ผมมาทำธุระเลยแวะทานข้าว  แต่ไม่อยากทานคนเดียวเลยอยากมีเพื่อนทานด้วยนะครับ (คุณหนูนักเรียนนอกพูดหยอด) 

 

จป.เบศ : ไม่เป็นเพื่อนได้มั้ยครับ (จป.หนุ่ม หยอดกลับ พรางยิ้มกระชากใจ) 

 

กุลธารา : คนโดนหยอด ยิ้มหวานให้คนช่างหยอด 

 

จป.เบศ : ไอ้เบศ ตายแน่คืนนี้ ถ้าจะยิ้มหวานขนาดนี้ 

 

กุลธารา : อยากเป็นอะไรล่ะครับ? (คนขี้หยอดไม่แพ้กัน ตอบกลับพรางมองสบตานิ่งสื่อความใน) 

จป.เบศ : ถ้าผมบอกไปกุลจะยอมเป็นมั้ยล่ะครับ? 

 

กุลธารา : ก็ต้องลองบอกมาก่อนนะครับ? 

 

จป.เบศ : เอ่อ….” เป็นคนพิเศษของผม” 

 

กุลธารา : อืม… “คนพิเศษของเบศต้องทำอะไรบ้างล่ะครับ? “

 

จป.เบศ : 1.โทรคุยกันก่อนนอนทุกคืนหรือ คิดถึงก็โทรได้ตลอด 

2.             2. ส่งข้อความว่าคิดถึงเวลาไม่เจอหน้ากัน
3.             3. ทานข้าวด้วยกันให้ได้เห็นหน้ากันทุกวัน 

คนพิเศษของเบศมีแค่3ข้อเองครับ คุณกุลจะได้สิทธิ์นี้ทันทีครับถ้าตอบตกลง คนฟังเงื่อนไขเงียบไปแล้ว จนคนตั้งเงื่อนไขใจไม่ดีรอลุ้น 

 

กุลธารา : " ก็ไม่ยากนิครับ " พรางยิ้มตาหวาน 

 

จป.เบศ : " งั้นก็ตกลงเป็นคนพิเศษของเบศนะครับ " คนรอลุ้นสรุปความสั้นๆ  

     "อ่อ ผมเกือบลืมไป คนพิเศษที่อายุน้อยกว่าต้องเรียกคนอายุมากกว่าว่า  "พี่" และคนพิเศษอายุมากกว่าเรียกคนอายุน้อยกว่าว่า “น้อง” ด้วยครับ " 

 

กุลธารา : " ฮะ ต้องพูดแทนตัวเองแบบนี้ด้วยเหรอครับ "  

 

จป.เบศ : ครับ เดี๋ยวก็ชินครับ น้องกุล 

 

กุลธารา : ก็ได้ครับ 

 

ทั้ง 2 มองสบตากันวันนี้ไม่รู้ว่าเป็นรอบที่เท่าไรแล้ว

" ขับรถดีๆนะครับ "

" ครับเช่นกันครับ "

" เดี๋ยวคืนนี้พี่โทรหานะครับ " จป.หนุ่มพูดทิ้งท้าย มองคนตัวเล็กกว่าที่ไม่คิดเลยว่าจะตกลงเป็นคนพิเศษของเค้าง่ายๆ มันง่ายไปมั้ยเนี่ย แต่ก็ดีแล้วพี่จองน้องแล้วนะน้องกุล

 

------------------------------------------------------------------------------------

จบแล้วตอนที่ 4 ขอบคุณที่เข้ามาอ่านนะคะ หวังว่าทุกคนจะติดตามอ่านจนจบเรื่องนะคะ จอปอ จะลงนิยายทุกวันนะคะ 

เกร็ดน่ารู้วันนี้ 

รถโฟล์คลิฟท์ (Forklift) หรือ รถยก คือ เป็นรถที่ใช้สำหรับยกและขนย้ายสิ่งของ ในปัจจุบันรถยกถือเป็นสิ่งจำเป็นอย่างหนึ่งที่ใช้ในโรงงานอุตสาหกรรม และคลังสินค้า เป็นการช่วยลดเวลาการทำงาน ทุ่นแรงยกและการเคลื่อนย้าย ลดการบาดเจ็บจากการยกของหนัก และลดการจ้างมนุษย์ ลักษณะโดยทั่วไปของรถยกมี แท่งเหล็กยื่นออกมาจากโครงสร้างหลักของตัวรถเรียกว่า งา เพื่อใช้สำหรับวางและยกสิ่งของ เพื่อทำการเคลื่อนย้าย โดยอาศัยกลไกการทำงานในรูปแบบต่างๆ

รถยกแบ่งออกตามประเภทของต้นกำลังขับเคลื่อนได้ 2 ประเภท คือ 

- ใช้น้ำมันเป็นเชื้อเพลิง

- ได้รับกระแสไฟฟ้ามาจากแบตเตอรี่