VR Hunter game

ณ เมืองเล็กๆระหว่างการเดินทางจากเมืองลอยฟ้า หอเวทย์มนต์โครนอส แหล่งรวมสิ่งของ

และอุปกรณ์ไอเทมมากมาย

"ลูกแก้วเทพทันเดอร์ ระดับ99 , ระเบิดฟินิกส์เพลิง ระดับ55 , ขวดยาเนตดวงตา ระดับ73

ไม่ขีดไฟศักดิ์สิทธื์ ระดับ40 , ระเบิดควันอัมพราง ระดับ50 , กล่องเก็บควันพิษ ระดับ67

ขวดยาสมุนไพร ระดับทั่วไป , ขวดยาโสม ระดับทั่วไป . เหรียญปาฏิหารย์ ระดับ88

นาฬิกามิติพิศวง ระดับ74 และสุดท้าย!!!...ดาบเทพโครนอส ระดับ100"

เทลตั้งหน้าตั้งตามองดูใหญ่ เขาไม่เคยเจอของระดับสูงขนาดนี้มาก่อน "แอนนี่...ดูสิ สุดยอด!!!"

เทลยิ้มอ้าปากค้าง ยกมือแบด้วยความอึ้งทึ่งตะลึงเอามาก "ชั้นอยากได้ของพวกนี้จริงๆ!!!"

แอนนี้เดินยืนกอดอกมองดูไอเทมอุปกรณ์ต่างๆ "ก็ดีใช้ได้..." เธอยิ้ม "นายจะเอาอันใหนละ"

แอนนี่ถามเทล เธอเดินเข้ามาใกล้ๆ "เลือกให้ดีละ"

เทลก็เปิดหน้าต่างโปรแกรมดูเช็คเงินในตัวของเขา "โอ่ว...แย่ละทีนี้" เขามองดูเงินในตัว

เงินเขามีน้อยที่จะเลือกของได้ "งบไม่พออะ..."

"เงินของคุณ 32เหรียญทอง 89เหรียญเงิน 99เหรียญทองแดง"

หลักการนับจำนวนเงินเป็นหลังตาชั่งสากลคือ 1เหรียญทอง เท่ากับ 100เหรียญเงิน

และ1เหรียญเงิน เท่ากับ 100เหรียญทองแดง มันก็ไม่แปลกที่พวกเขาจะมึนงงกันในเวลาดูเงิน

และเวลานับเงิน

"เป็นไรไป...ทรัพย์จางหรอ" แอนนี่ยิ้มถาม "หึหึหึ...เอาเงินชั้นไปก่อนมั้ย ...ให้3ทอง เพื่อนาย

จะได้เลือกของได้เยอะขึ้น" เธอกอดอกยืนข้างๆเทลเลอร์ เขากับเธอหันมองดูไอเทมตาเป็นมัน

"ใหนดูซิ..." เทลเดินดูของรอบๆ "งั้น...ชั้นของนี่แล้วกัน" เทลหยิบอุปกรณืไอเทมอย่างหนึ่ง

ขึ้นมาดู "โอเค ชั้นขออันนี่แหละ เพื่อต้องใช่" กล่องเก็บควันพิษทรงห้าเหลี่ยมสีน้ำตาลเหลือง

ภายในกล่องบรรจุเม็ดก้อนกลมๆสีขาวไว้25เม็ด

เงินของเขาก็ลอยเข้าไปในชื่อไอเทมนั้นโดยอัตโนมัติ ราคาของนี้หนักเอาการสำหรับเขา

"นายซื้อเท่าไหร่อะ" แอนนี่หันมาถาม "อย่าบอกน้ะว่า..."

พอเธอพูดจบแล้ว เทลก็หันไปหาเธอทันที "30ทอง50เงิน..." เขายิ้มยีฟันทันที

เมื่อแอนนี่ได้ยินเช่นนั้นเธอก็ตกอกตกใจและโมโหขึ้นมา "นิ!!!...จะบ้าหรอ เงินนายแทบจะหมดตัว"

แอนนี่ถอดใจดับ เฮือก!!! และหันหลับเดินออกไปนอกหอนี้ทันที "คิดได้ไงเนี้ยะ...!!!"

เทลเปิดหน้าต่างไอเทมตนขึ้นมา และเก็บกล่องนี้ไว้ "เอาน่าคุณแอนนี่โรส" เขาวิ่งออกมาหา

"อย่างน้อยเราก็มีของป้องกันตัวแล้ว" เขาวิ่งพร้อมกับบยกมือแบยื่นออกมา "ไม่เห็นเป็นไรเลย"

ขณะที่เทลพูดคำว่า เลย นั้น...แอนี่เธอก็ร่ายคาถาหยุดเวลาใส่เทลทันที!!!

ในช่วงเวลาในตอนนั้น เขาอ้าปากกว้างตอนที่พูดคำว่า เลย และมือทั้งสองของเขาก็ยังทำท่า

เหมือนโบกมืออีกตังหาก แอนนี่หันหลังมามองด้วงความโมโห "หึ!!!...คิดแต่จะจ่ายสิ้นเปลือง"

เธอจ้องมองใบหน้าของเทล ดวงตาของเทลขยับเหลือบไปมา "555+ ทู่เลศสุดๆ!!! 555+"

แอนี่เดินไปหัวเราะไป เธอคงสะใจมากที่ทำกับเทลเลอร์แบบนั้น "เหลือเวลาอีก1นาที"

เธอพูดส่งให้เทลได้ยิน เขาก้ได้แค่เหลือบตาไปมา ตัวของเขาก็ขยับไม่ได้ แอนนี่ก็ก้าวเดิน

เข้าไปในร้านอาหาร โดยที่ปล่อยเทลเลอร์ไว้คนเดียวกลางทางถนนหินปูนสีขาว

(ยัยบ้อง!!! คิดจะปลอยอารมณ์โมโหแบบใหนก็ได้รึไง!!!) เทลบ่นพรึมพรัมในใจคนเดียว

และโดดเดี๋ยว ลมพัดโชยมาเบาๆพัดพาเศษใบไม้แห้งสองสามใบผ่านหน้าเขาไป...เสียงนกอีกา

บินร้อง ก้าก ก้าก ผ่านหัว....บงบอกถึงความโดดเดี๋ยวแท้จริง

แอนนี่เองก็เข้าไปในร้านอาหารร้านหนึ่ง เธอสั่งขนมกับเอ็นพีซี หรือที่เรียกว่า บอทต์

"มั่นโถ 3ลูกคะ" คนขายก็ทำมั่นโถให้ "ครับผม ซักครู่นะครับ" แอนนี่นั่งท้าวคางบนโต๊ะไม้ยาว

ขาซ้ายไขว้ทับขาขวา ทำเป็นเก่งอยู่คนเดียว เธอก็หันดูเวลาที่นาฬิกาในร้าน "อีก10วินาที"

เธอนับเวลาถอยหลังตามจังหวะการเดินเข็มนาฬิกา "10,9,8,7,6,5,4,3,2,1 และก็..."

จากนั้นเอง ก็มีเสียงหยุดกระทันหันของรถรับส่งข้ามเมืองดัง เอี๊ยด

"เมาเหล้ามารึไง ถึงมานอนล้มตรงนี้เนี้ยะฮะ!!! เดี๋ยวก็ทับแม่มเลย!!!"

แอนนี่ก็นั่งอยู่ท่าเดิม แต่คนในร้านก็ต่างหันมองดูเหตุการณ์ด้านนอกกันยกใหญ่

แอนนี่หลับตาฉีกยิ้ม "อิอิ..." เทลก็ตะโกนเสียงดังจากข้างนอก "แอนนี่!!!.........."

ณ โลกจริง ในบ้านของเทล แม่ที่ดูโทรทัศน์ทีวีอยู่ ก็หันหัวมองขึ้นไปบนบ้าน ด้วยความตกใจ

"เป็นไรเทลเลอร์!!!...หนูแฮมเตอร์ตายหรอลูก!!!"

Follow in Next time