B o T | สื่อ | สาร | รัก

6.3

วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2561 เวลา 21.53 น.

  3 ตอน
  1 วิจารณ์
  4,811 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2561 22.23 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) 1/1 สังเกตุลม

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

<<1/1 สังเกตุลม>>

 

“พี่โรมต้องมาให้ได้นะคะ..นะน๊า”

เสียงใสๆของรุ่นน้องสาวต่างคณะที่มาพร้อมแววตาเว้าวอนเหมือนลูกแมวน้อยทำเอาผมใจอ่อนยวบ

โถ่...แม่คุณ

ต่อให้บุกน้ำลุยไฟพี่โรมคนนี้ก็จะไปแน่นอนครับ

“ครับ” ผมส่งยิ้มกว้างโชว์เหล็กดัดฟันสีชมพูแป๋วแว๋ว หน้าของสาวเจ้าขึ้นสีระเรื่อเล็กน้อย ก่อนที่เจ้าตัวจะขอตัวไปชวนคนอื่นๆต่อ สาวน้อยคนนี้คือ แพรวา อดีตเพื่อนสนิทของน้องสาวผมเองแต่เสียดายที่ยัยน้องสาวดันไปเรียนต่อที่เมกาทำให้ผมต้องมาเจอเรื่องสนุกแค่คนเดียว

แพรวาเป็นผู้หญิงที่จัดว่าสวยจนโดดเด่นเลยนะครับ ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวๆน่าเจี๊ย แหม่...พูดแล้วพี่โรมที่ไปไกลเลยครับ


ผมหยิบสมาทโฟนเครื่องประจำที่เป็นดั่งชีวิตและจิตวิญญาณของผมเองออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนขายาวที่ขาดเล็กน้อย ตามสไตล์วัยรุ่นไทย กดโทรหาไอ้ปารีสแฝดน้องสุดหล่อที่เกิดหลังผมปีหนึ่ง

 


งงไหมล่ะครับ???

 


สรุปง่ายๆก็ผมกับปารีสเป็นพี่น้องที่หน้าเหมือนกันอย่างกับแฝดยังไงล่ะคร๊าฟฟฟฟทุกท่าน

“ฮัลโหล”

ผมกรอกเสียงไปตามสายพลางขำในลำคอเบาๆเมื่อได้ยินเสียงจิ๊จ๊ะจากปลายสาย อาการแบบนี้แสดงว่าผมไปขัดจังหวะอะไรสักอย่างของมันชัวว์ๆ

(มีไรครับ)

“วันนี้ไปงานวันเกิดแพรไหม?”

 

(...)

“...”

(...)

“...”

(...เฮ้อ) ปลายสายถอนหายใจแผ่วเบาก่อนจะตอบรับในลำคอ ซึ่งผมก็รีบจัดการฝากฝังน้องรักไปสรรหาของขวัญวันเกิดให้แพรวาสักชิ้น แล้วพี่ชายคนนี้จะจ่ายตังค์ให้ทีหลังเอง

แล้วที่นี้...พี่โรมก็จะขอตัวไปดูหนังกับน้องริสซี่ล่ะนะครับ

 

-ปารีสขอพื้นที่-

 

ผมกดปิดหน้าจอสมาทโฟนเครื่องหรู จอดำๆสะท้อนใบหน้าของผมที่เหมือนกับคนเป็นพี่แทบทุกกระเบียดนิ้ว มันช่าง...ไม่ดีเอาซะเลย

“มีอะไรรึเปล่า?”

สัมผัสอุ่นร้อนที่มาพร้อมกับเสียงทุ้ม ลมหายใจร้อนๆจากอีกคนที่รดกกหูทำเอาผมรู้สึกร้อนที่หน้าได้ตามเคย ผมหลุบตามองแขนขาวๆที่คล้องรอบเอวผมจากด้านหลัง พลางหมุนตัวไปเผชิญหน้ากับคนตัวสูงกว่า

รอยยิ้มจางๆถูกส่งให้อีกคน ผมมั่นใจว่าคำพูดต่อไปของผมอีกคนจะต้องตอบรับอย่างแน่นอน นั่นทำให้ผมไม่ลังเลที่จะพูดถึงจะรู้ผลที่จะตามมาก็ตาม

“คืนนี้ไปงานวันเกิดแพรกันนะครับ พี่ไฟ

อีกคนส่งเสียงครางตอบรับในลำคออย่างไม่สนใจ แต่ผมรู้ รู้ว่าพี่ไฟสนใจ..

 

สนใจมากๆเลยล่ะ

 

สัมผัสร้อนชื้นแตะลงบนริมฝีปากของผม ผมเผยอปากให้ลิ้นร้อนเข้ามาซุกซนในปากได้อย่างเต็มที่ ความอ่อนโยนที่แสนเชื่องช้านี้ทำเอาสมองผมขาวโพลนไปหมด

ผมรู้ดีอีกนั่นแหละ...ว่าจูบที่อ่อนโยนแบบนี้จากพี่ไฟมันเต็มไปด้วยความต้องการ

 

ความต้องการใครอีกคนที่ผมเป็นได้แค่เงา..มันไม่ดีเอาซะเลย

 

-ปารีสคืนพื้นที่-

 

B o T | สื่อ | สาร | รัก

 

#โรมคนจริงหาทางมีชู้

#ไฟคนรู้มีชู้เป็นเกมส์

#สื่อสารรัก

 

(ยังไม่ตรวจคำผิดนะคะ)

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
6 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา