B o T | สื่อ | สาร | รัก
เขียนโดย เงาสะท้อนของบทเพลง
วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2561 เวลา 21.53 น.
แก้ไขเมื่อ 30 มีนาคม พ.ศ. 2561 22.23 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) 1/1 สังเกตุลม
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
<<1/1 สังเกตุลม>>
“พี่โรมต้องมาให้ได้นะคะ..นะน๊า”
เสียงใสๆของรุ่นน้องสาวต่างคณะที่มาพร้อมแววตาเว้าวอนเหมือนลูกแมวน้อยทำเอาผมใจอ่อนยวบ
โถ่...แม่คุณ
ต่อให้บุกน้ำลุยไฟพี่โรมคนนี้ก็จะไปแน่นอนครับ
“ครับ” ผมส่งยิ้มกว้างโชว์เหล็กดัดฟันสีชมพูแป๋วแว๋ว หน้าของสาวเจ้าขึ้นสีระเรื่อเล็กน้อย ก่อนที่เจ้าตัวจะขอตัวไปชวนคนอื่นๆต่อ สาวน้อยคนนี้คือ แพรวา อดีตเพื่อนสนิทของน้องสาวผมเองแต่เสียดายที่ยัยน้องสาวดันไปเรียนต่อที่เมกาทำให้ผมต้องมาเจอเรื่องสนุกแค่คนเดียว
แพรวาเป็นผู้หญิงที่จัดว่าสวยจนโดดเด่นเลยนะครับ ปากนิดจมูกหน่อย ผิวขาวๆน่าเจี๊ย แหม่...พูดแล้วพี่โรมที่ไปไกลเลยครับ
ผมหยิบสมาทโฟนเครื่องประจำที่เป็นดั่งชีวิตและจิตวิญญาณของผมเองออกมาจากกระเป๋ากางเกงยีนขายาวที่ขาดเล็กน้อย ตามสไตล์วัยรุ่นไทย กดโทรหาไอ้ปารีสแฝดน้องสุดหล่อที่เกิดหลังผมปีหนึ่ง
งงไหมล่ะครับ???
สรุปง่ายๆก็ผมกับปารีสเป็นพี่น้องที่หน้าเหมือนกันอย่างกับแฝดยังไงล่ะคร๊าฟฟฟฟทุกท่าน
“ฮัลโหล”
ผมกรอกเสียงไปตามสายพลางขำในลำคอเบาๆเมื่อได้ยินเสียงจิ๊จ๊ะจากปลายสาย อาการแบบนี้แสดงว่าผมไปขัดจังหวะอะไรสักอย่างของมันชัวว์ๆ
(มีไรครับ)
“วันนี้ไปงานวันเกิดแพรไหม?”
(...)
“...”
(...)
“...”
(...เฮ้อ) ปลายสายถอนหายใจแผ่วเบาก่อนจะตอบรับในลำคอ ซึ่งผมก็รีบจัดการฝากฝังน้องรักไปสรรหาของขวัญวันเกิดให้แพรวาสักชิ้น แล้วพี่ชายคนนี้จะจ่ายตังค์ให้ทีหลังเอง
แล้วที่นี้...พี่โรมก็จะขอตัวไปดูหนังกับน้องริสซี่ล่ะนะครับ
-ปารีสขอพื้นที่-
ผมกดปิดหน้าจอสมาทโฟนเครื่องหรู จอดำๆสะท้อนใบหน้าของผมที่เหมือนกับคนเป็นพี่แทบทุกกระเบียดนิ้ว มันช่าง...ไม่ดีเอาซะเลย
“มีอะไรรึเปล่า?”
สัมผัสอุ่นร้อนที่มาพร้อมกับเสียงทุ้ม ลมหายใจร้อนๆจากอีกคนที่รดกกหูทำเอาผมรู้สึกร้อนที่หน้าได้ตามเคย ผมหลุบตามองแขนขาวๆที่คล้องรอบเอวผมจากด้านหลัง พลางหมุนตัวไปเผชิญหน้ากับคนตัวสูงกว่า
รอยยิ้มจางๆถูกส่งให้อีกคน ผมมั่นใจว่าคำพูดต่อไปของผมอีกคนจะต้องตอบรับอย่างแน่นอน นั่นทำให้ผมไม่ลังเลที่จะพูดถึงจะรู้ผลที่จะตามมาก็ตาม
“คืนนี้ไปงานวันเกิดแพรกันนะครับ พี่ไฟ”
อีกคนส่งเสียงครางตอบรับในลำคออย่างไม่สนใจ แต่ผมรู้ รู้ว่าพี่ไฟสนใจ..
สนใจมากๆเลยล่ะ
สัมผัสร้อนชื้นแตะลงบนริมฝีปากของผม ผมเผยอปากให้ลิ้นร้อนเข้ามาซุกซนในปากได้อย่างเต็มที่ ความอ่อนโยนที่แสนเชื่องช้านี้ทำเอาสมองผมขาวโพลนไปหมด
ผมรู้ดีอีกนั่นแหละ...ว่าจูบที่อ่อนโยนแบบนี้จากพี่ไฟมันเต็มไปด้วยความต้องการ
ความต้องการใครอีกคนที่ผมเป็นได้แค่เงา..มันไม่ดีเอาซะเลย
-ปารีสคืนพื้นที่-
B o T | สื่อ | สาร | รัก
#โรมคนจริงหาทางมีชู้
#ไฟคนรู้มีชู้เป็นเกมส์
#สื่อสารรัก
(ยังไม่ตรวจคำผิดนะคะ)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ