SOMEONE ฉันรักเธอ

ตอนที่ 1

ฮโหลลลมายเฟรนน ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยน้ะค่ะว่าาาา อิฉันน นางสาวทิพเนตร ทองสุพรรณ ดรีม อายุ 17 ปี ตอนนี้กำลังศึกษาอยู่ที่ วิทยาลัยช่างแห่งหนึ่ง เด็กอิเล็กเจ้าค้าาาาาาาา

“ดรีม ไปแดกข้าวกัน” แหมๆไม่ต้องแปรกใจว่าผู้ใดมาเรียกคนสวยกินข้าว

“เอ้าาาาาาาาาอี่อิม แต่เช้าเลยน้ะจ้าาาา ไปสิไป” ขอแนะนำเพื่อนสนิทคนที่ล้านแปดของฉันกันก่อนเลยนะค่ะ คือจิงๆแล้วฉันมีเพื่อนสนิทอยู่สี่คนด้วยกันในรั้ววิลัยแห่งนี้ คนแรกเลยละกัน อิม นางสาวอินทุอร อรพรรณ อายุ 18 ปี นางคนนี้ออกขะเป็นคนที่เอาแต่ใจนิดๆ แต่นางใจดีน้ะจ้าาาาา และที่สำคัญ นางโสดด้วยเด้

“แดกไรดีวะ เลือกไม่ถูกเลย” ในขณะที่ยัยอิมกำลังง่วนกับการเลือกร้านข้าวอยู่นั้นสายตาของฉันก็เหลือบไปเห็นรุ่นพี่ปีสามคนนึงกำลังซื้อข้าวอยู่ โอ้ยยยยยน่าร้ากกก อยากจะกัดๆๆๆ

“เฮ้ยๆอี่อิม ไปกินร้านนู้นกันเถาะ ป้ะะะ” อิมมันดูจะงงกับฉันเอามากๆ แต่พอฉันลากมันมาถึงที่ร้านมันก็ร้องอ๋อออกมาทันทีเหมือนรับรู้อะไรบางอย่าง

“อ๋อออ ที่แท้ก็แบบนี้นี่เอง” ฉันก็ทำหน้าที่แถอย่างดีที่สุด

“อะไรของแก แบบนงแบบนี้อะไรของแก” มันทำหน้าเหมือนจะอ้วกในความสตอเบอรี่ของฉันซะเต็มปะดา

“เอ้าๆชะนีสองตัวเม้าไรกันอยู่จ้ะ” อยู่ๆเสียงของเพื่อนรักอีกคนของฉันก็ดังขึ้นมาอย่างอยากรู้หรือเรียกแบบศัพท์วันรุ่นว่า เสือกนั้นเองง

“เอิ่มม เกลมาตอนไหนวะ” อิมถามออกไปอย่างตกใจ

“อะไรกัน อี่นี่แม่งขวัญอ่อน” คือทุกคนคงอยากรู้จักนางกันแล้วแหละเนาะ นางชื่อ เกล นางสาวเกษรศรา ม่านฑิวา อายุ 18 ปี นางเป็นสาวขาลุย ขาโหดประจำกลุ่ม แถมปากนี่ขออุ้บไว้กาอนน่ะ เดียวอ่านๆไปเดี๋ยวก็รู้เองง นางเป็นลูกสาวผู้มีอิทธิพลเลยน้ะจ้าาา อย่าได้กล้าหือกับนางเชียวว

“ก็มึงเสียงดังไง ไม่แปลกที่อิมมันจะตกใจ” มาละจ้าาา นางฟ้าคนสวย แค่หน้านะ นิสัยนางมาร 555555 ดานิล นางสาวดารกา อภิทการิน อายุ 18 ปี นางเป็นคนที่มีหน้าตาสวยราวกับนางฟ้า แต่ถ้าคุณอ่านไปเรื่อยๆคุณจะรู้ว่านางไม่ใช่นางฟ้าใจดีอย่างที่คุณคิดหรอกก

“แหมมม กูก็แบบนี้นานแล้วป้ะ เนาะดรีม” ไม่มีใครช่วยก็หันมาทางฉันอย่างหาพวก ฉันเลยแกล้งมันไปอย่างนึกสนุก

“เนาะๆนิล” ฉัน อิม นิล พากันหัวเราะชอบใจกันอย่างเอาเป็นเอาตายจนคนแถวนั้นหันมามองพวกเราเป็นตาเดียวแต่ก็ไม่วายพากันหลบตาเพราะเกลหันไปทำตาดุใส่ คงไม่มีใตรกล้าจะมีเรื่อง

“เอ้อออ อี่ลาเวนเดอร์ จำไว้เลยน้ะมึง” เกลทำท่าทางแสนงอลเหมือนเด็กๆใส่ฉันอย่างน่ารัก

“โอ๋ๆ ไม่เป็นไรน้ะมึง ตอนนี้กินข้าวกันเถอะหิวมากกก” อิมที่เงียบมานานเอ่ยขึ้น ตอนนี้ฉันเลิกสนใจนางเพื่อนๆตัวแสบแล้วหันไปสนใจพี่ปีสามลุดน่ารักข้างหน้าที่ตอนนี้ถึงคิวพี่เค้าสั่งอาหารพอดี จะถามว่าฉันชอบพี่เค้าเหรอ ก็แบบว่าไม่เชิงว่าชอบอะเพราะฉันหน่ะ ชอบทุกคนที่เค้าตาฉนนั้นแหละะะ

“อะแหมม มองไรจ้ะดรีม” ไอ่เกลพูดเสียงดังจนพี่เค้าหันมามอง แต่พี่เค้าก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ แค่หันมาเฉยๆ ทำให้ฉนได้เห็นหน้าพี่เค้าแบบใกล้ อร้ายยย เขินอ่าาา

“เสียงดังจังว่ะเกล เบาๆดิพี่เค้ารำคาน” ฉันหันไปด่าเกลแก้เขินเพราะไม่รู้จะทำไร

“หึหึ” ทุกคนพร้อมใจกันส่งเสียงหึในลำคออย่างตั้งใจ อะไรกันนางพวกนี้

ณ โต๊ะอาหาร

“เดียวเรียนไรวะ คาบเช้าวันนี้ไม่ได้ยกคาบหรอกเหรอ” เกลเอ่ยถามขึ้นมาหลังจากกินน้ำเสร็จ

“อืมมม ไม่รู้สิเดียวก็ขึ้นไปดูก่อนละกัน เผื่อไอ่เปรตพวกนั้นมันขึ้นเรียนเราจะได้ไม่ต้องโดนเช็กขาด” นิลพูดมายาวๆก่อนจะยกน้ำขึ้นดื่ม พวกเราเอาจานไปเก็บแล้วเดินไปที่ตึกเรียน แล้วขาไปพวกเราก็เจอกับหนุ่มๆแผนกไฟฟ้าาา กรี๊ดดดด แต่ละคนนน คือดีงามม

“เฮ้ยย เมื่อกี้มึงเห็นป้ะ พี่คนสูงๆอะมีลักยิ้มด้วยน่าร้ากก” ไอ่อิมเปิดปากพูดก่อนขณะที่เราเดินผ่านหน้าแผนกไฟฟ้ามาแล้ว

“เฮ้ยๆเห็นๆแต่กูว่าพี่ตัวคล้ำๆอะโคตรเท่เลย” ฉันละโคตรชอบเลยผู้ชายที่ดูเถื่อนๆดิบๆ

“สเป็คมึงนี่โคม่าเหมือนอี่นิลเลย ไปๆมึงไปอยู่ด้วยกันเลยไป ไปเดินข้างกูนนู้น” ไอ่เกลเอ่ยขึ้นอย่างหมั่นใส้ 55555 อรรถรสม้ะ!!!

“อะไรของเมิงงง ก็กูสะดวกแบบนี้นิหว่าาา” ฉันเดินไปบ่นไปอย่างเบื่อหน่าย

“เฮ้ยมึง!! นั่นจารปกครอง!!” นิลพูดออกมาเสียงดังจนฉันต้องหันไปมองตามอย่างรวดเร็วแล้วมันก็ใช่จิงๆนั่นจารปกครองกำลังเดินทำหน้าทะมึนมาทางพวกเรา

“ตัวใครตัวมัน แยก!!!!” เกลพูดจบปุ๊บพวกเราสี่คนต่างวิ่งหนีกันไปคนละทิศละทางแถมยังได้ยินเสียงตะโกนไล่หลังพวกเรามาแว่วๆ

“พวกเธอจะหนีไปไหน กลับมา!!!” โหจารมันไม่ใช่วันนี้ค่ะ วันนี้เราอย่าพึ่งคุยกันเลยนะค่ะ หนูสำนึกคำด่าจารไม่ทันจิงจิ้งงงงงง ฉันวิ่งไปยิ้มไป อยู่กับเพื่อนมันมีสีสันอะไรแบบนี้น้ะะะ กับเพื่อนไปไหนไปกันน!!