รักที่ไม่ควรรัก

แสงแดดอ่อนๆยามเช้า สดชื่น จนทำให้ฉันต้องออกมาวิ่ง ริมแม่น้ำ เป็นสถานที่ๆพวกเรามักมาวิ่งออกกำลังกายยามเช้ากัน

'อากาศดีจังเนอะโอบ' ฉันบิดขี้เกียจหนึ่งที

'เราไม่ได้มาหลายเดือนละเนอะลิน'โอบยิ้มแบบนี้อีกละ

'ไปเร็ว แข่งกันใครถึงทีหลังเลี้ยงข้าวเช้า' ฉันออกวิ่งอย่างเร็ว

ผลักกกกกกก ฉันรีบจนชนกับใครคนหนึ่งจนล้มลง ตอนนี้ฉันทับอยู่บนตัวเขา
' อะ อาจารย์โชค ขะ ขอโทษค่ะ '

เขานิ่งไปก่อนจะผลักฉันขึ้นมาอย่างเร็ว

'ทำไมเธอไม่ดูดีดี หัดมองบ้างสิพลอยไพลิน'อาจารย์โชค พูดอย่างหงุดหงิด

'ค่ะอาจารย์'ฉันตอบไปอย่าง งงๆ ทำไมต้องหงุดหงิดด้วย เรื่องแค่นี้

'ถ้าว่างมาวิ่งกะผู้ชายแบบนี้ งั้นเดี๋ยวไปเข้าเวรห้องฉุกเฉินกะเช้ากับผม'

อะไรกัน ฉันทำผิดขนาดนั้นเลยหรอ แช้วมาเพิ่มเวรให้ฉัน มันถูกแล้วหรอ งี่เง่าชะมัด
'มีอะไรรึป่าวลิน'โอบถามอย่างงงๆ

'ก็อาจารย์ล่ะสิ บอกว่าให้ไปอยู่กะเช้าเพิ่ม เราทำผิดอะไรอ่าโอบ มันเป็นอุบัตเหตุปะ'ฉับตอบอย่างหัวเสีย

'เอาน่า เราจะไปทำอะไรได้ลิน ก็ต้องตามนั้น ปะ อาบน้ำไปอยู่เวร 5555 ' โอบตบบ่าฉันเบาๆ

ห้องฉุกเฉิน

มาแล้วค่ะอาจารย์' ฉันรายงานตัวอย่างเซ็งๆ

' อืม ดีละ มาช่วยผมเจาะเลือดแดงจากข้อมือคนไข้คนนี้หน่อย เอาไปวิเคราะห์ค่ามาให้ผมด้วยระพลอยไพลิน' อาจารย์โชคสั่งแล้วเดินออกไป

' อาจารย์ค่ะ หนูเจาะไม่ได้ค่ะ เจาะไปสามรอบแล้ว'ฉันบอกอย่างรู้สึกผิด

'ทำไมเรื่องง่ายๆอค่นี้ทำไม่ได้ คุณจะออกไปเป็นหมอปีหน้าแล้วนะ ไปทำจนกว่าจะได้' อาจารย์ขึ้นเสียง

ทำไมต้องดุขนาดนี้นะ ไม่มีเหตุผลเลย

Chok talk

ผมไม่รู้จะพูดยังไงกับเธอ พลอยไพลิน ผมไม่ได้อยากดุเธอ ไม่ได้อยากว่าเลย แต่ผมไม่รู้จริงๆ ปมกลัวว่าเธอจะรู้ว่าผมใจเต้นแรงแค่ไหนตอนที่เราใกล้กัน การขึ้นเสียงก็คงทำให้เธอไม่สงสัยอะไรในตัวผม