My Darling Twenty l ไพน์รักเมียมาก l

Episode : 04 "ระหว่างเราสองคน"Song : Hug U (이리와) By : Cosmic Girls(우주소녀)

“ไพน์ทำอะไรอายแม่” เธอว่าแล้วตีเข้าที่ต้นแขนผมไม่แรงมาก แต่ปากก็ยังเคี้ยวองุ่นอยู่

“ไม่ต้องอายแหรอกแม่หรอกแม่ไม่ถือ” แม่ผมพูดแล้วก็ยิ้มให้เรา ซอลยิ้มแห้งๆให้แม่แล้วแกะองุ่นอีกสองลูกใส่ปากแก้เขิน ให้ตายเถอะเมียผมช่างไม่มีความเป็นกุลสตรีในการกินเอาซ่ะเลย

“ไพน์ชิมดูอ่ะหวานดีน่ะ” เธอแกะองุ่นออกมาแล้วก็ยัดใส่ปากผมแก้เขิน ผมเคี้ยวๆแล้วเดินหนีมาทำงานต่อ อันที่จริงผมก็ไม่ได้ชอบที่จะมาทำอะไรแบบนี้สักเท่าไหร่หรอกนะเพราะมันไม่สนุกเอาซ่ะเลยแต่ซอลกลับดูมีความสุขมากเป็นพิเศษ ไม่รู้ว่ามันน่าสนุกตรงไหน

 

***

พอทานข้าวเที่ยงเสร็จผมเลยพาซอลมานั่งเล่นที่ศาลาใต้ต้นองุ่นบราซิลที่ต้นใหญ่มากๆอยู่หลังบ้าน

“ไพน์นี่ก็ต้นองุ่นหรอทำไมต้นใหญ่จัง” ซอลเดินมาถึงแล้วก็ทำหน้าสงสัยต้นองุ่นบราซิลต้นนี้ตาปลูกไว้ตั้งแต่แม่อายุสิแปดปีตาบอกแบบนั้นมันมีอายุเยอะกว่าอายุผมอีกตาได้มันมาตอนไปเที่ยวบราซิล

“ต้นองุ่นบราซิลน่ะ ตาปลูกไว้ตั้งแต่ฉันยังไม่เกิดแหนะ” ผมเล่าให้ฟังแล้วพาซอลเดินไปนั่งที่ศาลา ซอลถือจานที่ใส่ทุเรียนสามพลูในมือตอนแรกจะเอามาเยอะกว่านั้นแต่ผมบอกให้พอก่อนเดี๋ยวจะเป็นร้อนในเอา

“หรอ ต้นใหญ่สุดๆเลยอ่ะอยากได้ไปปลูกบ้านเลย” ซอลนั่งลงแล้วก็พูด “ไพน์ฉันอยากได้ไปปลูกที่บ้านต้องเอาแบบไหนไปอ่ะ”

“ต้องไปขุดเอาในไร่” ผมว่าแล้วก็กลั้นหัวเราะไว้ผมล้อเธอเล่นน่ะอันที่จริงมันมีแบบปักชำกิ่งใส่ถุงดำไว้แล้ว

“จริงดิ” ซอลทำหน้าสงสัยอย่างหนักเลยบางเรื่องเมียก็ดูจะไม่รู้เรื่องอะไรเลย

“บ้าล้อเล่นเขาก็เอาแบบที่ปักชำใส่ถุงแล้วดิ”

“หรอ งั้นเอาเยอะๆเลยนะจะเอาไปปลูกในสวนหลังบ้าน” ซอลบอกแล้วก็กัดทุเรียนคำโต

“ครับๆได้เลยครับคุณนาย” ผมบอกแล้วก็ยีหัวซอล

“ไพน์ทำไมหน้านี้ถึงมีมะม่วงอ่ะ”  ซอลถามแล้วชี้ไปที่ต้นมะม่วงสามฤดูซอลดูสนใจมันนะ

“มะม่วงสามฤดูน่ะ” ผมตอบแล้วเอามือถือขึ้นมาเล่น ขยับไปให้หนุนตักหน่อยสิ ผมว่าแล้วก็สะกิดเธอพอซอลขยับผมก็นอนลงบนตักเธอ ตักเมียนุ่มมากขอบอกฮ่าๆ

“ไพน์ขอบีบสิวนะ” ผมเหลือบตามองซอลที่ยื่นหน้ามาตรงกับหน้าผม “เนี้ยหน้าม้าเธอเปิดออกแล้วเห็นเม็ดสิวเลย” ซอลเป็นบุคคลประเภทที่ว่าเห็นสิวบนหน้าผมแล้วอยากบีบมากแต่บนหน้าตัวเองหวงไว้อย่างกับไปชิงโชค

“............” ผมพยักหน้าแทนคำตอบเพราะต่อให้ปฏิเสธเมียก็จะใช้อำนาจข่มขู่และออดอ้อนจนได้ทำอยู่แล้วแหละ “โอ้ยเชี้ย” พอผมพยักหน้าไม่ถึงห้าวิซอลก็บีบไม่ให้ผมตั้งตัวเลยต้องอุทานออกมาดังมาก ทำร้ายร่างกายผัวทางอ้อมอีกแล้ว

“ซอรี่ๆคันมือไปหน่อย” ผมมองซอลด้วยความเคืองๆซอลบีบเมื่อกี๊ทำให้มือถือล่วงจากมือเลย “เอาใหม่นะเดี๋ยวจะทำเบาๆ” ซอลลูบหน้าผากผมแล้วพูดปนหัวเราะให้ตายเถอะอีเมียอย่าให้กูได้มีโอกาสบีบบ้างนะ ดูสะใจมากสินะ

ซอลบีบสิวให้ผมสองสามเม็ดทั้งบีบทั้งบ่นว่าผมไม่ดูแลหนังหน้าตัวเองบ้างล่ะคือผมดูแลมากๆแล้วนะแต่สิวมันจะเกิดมันก็เกดิมั้ยว่ะผมจะห้ามมันได้หรออีกอย่ามันก็ไม่ได้หัวใหญ่ขนาดนั้นมันแทบจะไม่เห็นด้วยซ้ำ

“ไพน์ ไพน์” พอบีบสิวเสร็จคุณเธอก็ลูบหัวผมเล่นจนผมหลับไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้ตัวอีกทีก็ได้ยินเสียงเรียกของเธอ

“หืม” ผมครางรับอย่างเอื่อยๆแต่ตายังไม่เปิดเลย

“บ่ายสามแล้วนะ” อ่าใช่สิผมบอกไว้ตอนสายๆว่าจะพาไปทะเลพอซอลบอกผมกับซอลก้เดินกลับมาที่บ้านเพื่อเอากล้องแล้วก็กุญแจรถ

“แม่ไพน์พาซอลไปหาดxxxนะเดี๋ยวกินข้าวที่โน่นเลย” ระหว่างที่รอซอลลงมาจากห้องก็มานั่งคุยกับแม่รอ

“จ้าลูก” แม่ตอบแล้วหันมายิ้มให้ผม “เย็นนี้พ่อจะกลับมานะ” ผมพยักหน้ารับเพราะวันนี้เป็นวันเสาร์ถ้าพ่อเคลียร์งานเสร็จก็จะกลับมาที่นี่แบบนี้ประจำถ้าแม่มาอยู่นี่ พอหมดงานที่ไร่แม่ก็จะกลับไปอยู่กรุงเทพทำแบบนี้มาตลอดตั้งแต่เด็กจนโตเพราะแม่เป็นลูกคนเดียว

“แล้วตากับยายกลับวันไหนครับ”

“ยายโทรมาบอกแม่ว่าพรุ่งนี้เก็จะกลับ” แม่บอกแล้วหันกลับไปมองทีวี “ตอนแม่บอกว่าหนูซอลมายายดีใจมากๆเลยนะ” แหงล่ะยายชอบซอลมากเพราะซอลคุยเก่งแล้วก็ชอบเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ให้ยายฟังยายเลยชอบซอลเผลอๆรักกว่าผมอีกมั้ง เขาคุยถูกคอกันถ้าอยู่ด้วยกันผมคงกลายเป็นหมาหัวเน่า

“แม่ไปด้วยกันมั้ยคะอยู่คนเดียวเหงาแย่เลย” ซอลเดินลงมาจากห้องแล้วก็ถามแม่

“ไม่ไปหรอกลูกแม่ไม่อยากเป็นกขค “แม่ว่าแล้วก็หัวเราะ “ไปเที่ยวกันให้สนุกเลยนานได้มาทีเดี๋ยวแม่จะรอพ่อที่บ้านพ่อคงใกล้ถึงละ”

“อ๋อค่ะ” ซอลรับคำยิ้มๆ “ไปเถอะไพน์เดี๋ยวไปถึงแสงจะหมดถ่ายรูปไม่สวย”

 

*** 

ผมขับรถพาซอลมาที่ชายหาดแห่งหนึ่งที่ห่างจากไร่ไม่มากบรรยากาศของทะเลตอนเย็นค่อนข้างที่จะมีคนเยอะแล้วก็ร้านอาหารแถวนี้ก็ดังๆทั้งนั้นแต่พรุ่งนี้ผมว่าจะพาซอลไปทะเลที่สวยกว่านี้แล้วจะพาไปเที่ยวทั้งวันเลย

พอลงจากรถได้ผมก็พาซอลเดินเล่นแถวๆชายหาดเพราะตะวันใกล้จะตกดินอีกแล้ว

“ไพน์ดูนี่สิ” ซอลที่นั่งจิ้มๆเขี่ยๆทรายอยู่เรียกผม ถ่ายรูปเก็บไว้หน่อย ซอลชี้ไปที่ตัวอักษรบนพื้นทรายที่เขียนว่า ซอล แล้วมีหัวใจขั้นกลาง ไพน์ ผมมองแล้วก็อมยิ้มออกมาอีเหม่งโหมดนี้น่ารักกว่าโหมดหึงอีกแฮะ“มีโมเม้นนี้กับเขาด้วยหรอ” ผมแล้วแต่ก็กดถ่ายเอาไว้ให้ไว้เดี๋ยวผมจะเป็นคนลงรูปนี้เองด้วย

“ฉันเป็นผู้หญิงมั้ยอ่ะ” ซอลว่า “ไพน์มานี่เค้าถ่ายรูปให้” ซอลรับกล้องจากมือผมไปแล้วก็ตั้งท่าเตรียมถ่าย เอาจริงๆมันเขินนิดๆนะ

“ไม่เอาเซลฟี่กันดีกว่ามั้ยยังไม่มีรูปคู่เลยหนิ” ผมว่าแล้วเดินไปกอดคอเธอปรับจอกล้องให้ยกขึ้นเพื่อเซลฟี่

“เออได้ๆมา” ซอลบอกแล้วก็ขยับหน้ามาใกล้ๆพื้นหลังของเราเป็นทะเลและพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดิน โชคดีมากที่มันไม่ย้อนแสง

“หนึ่ง สอง สาม”

จุ๊บ

พอซอลนับแล้วกำลังจะกดชัตเตอร์ผมก็จุ๊บเข้าที่แก้มคนตัวเล็กทันที หวังว่าคงจะออกมาได้สวยงามสมความตั้งใจของผม

ไพน์อ่ะ ซอลหน้าแดงด้วยแหละ ทำอะไรก็ไม่รู้ แฟนโหมดเขินมันดูน่ารักน่าหยอกดี

“อ่ะๆให้จุ๊บคืนเลยเอา” ผมว่าแล้วทำแก้มอมลมเอียงไปหาซอล

“บ้า” ซอลผลักแก้มผมออกห่างจากตัวเองแล้วก็ก้มดูรูป

“ช็อตพอดีเป๊ะเลยเนอะ” ผมว่าแล้วลอบมองซอล เธอไม่ได้พูดอะไรแต่ยิ้มออกมา

“เอาอีกรูปมั้ยเธอถือบ้างฉันถือแล้วหน้ามันบวม” เธอว่าแล้วก็ยื่นกล้องมาให้ผม

“หน้ามันบวมอยู่แล้วเปล่า” ผมแซวความจริงมันก็ไม่ได้บวมหรอกแต่แค่ได้แกล้งได้หยอกแล้วมันสนุกดี

“เอ๊ะไพน์กำลังอารมณ์ดีๆอยู่อย่าทำให้เสียอารมณ์นะ” ซอลยู่หน้าใส่ผม

“โอ๋ๆมาๆไม่บวมหรอก” ผมบอกแล้วก็ลูบหัวเธอเป็นการปลอบใจผมไม่เข้าใจว่าทำไมผู้หญิงถึงได้ซีเรียสเรื่องหน้าบวมในกล้องนักหนาผมดูเวลาซอลถ่ายรูปกับเพื่อนงี้ก็จะเกี่ยงกันถือกล้องเพราะเหตุผลคือคนถือจะหน้าบวมกว่าคนอื่นมันไม่เห็นจะจริงเลย

“หนึ่ง สอง สาม”

จุ๊บ

ซอลจุ๊บแก้มผมกลับตอนกดชัตเตอร์พอดี พอหันไปมองเธอก็หันหน้าไปทางอื่น ผมไม่รู้ว่าซอลเขินมั้ยแต่ผม เขินมาก

ทั้งๆที่อยู่ด้วยกันมาตั้งนานแต่ไม่ค่อยจะมีโมเม้นน่ารักกับเขามากนักหรอก มีแต่กวนกันตีกันกวน แล้วก็งอนกันอยู่แบบนี้สลับกันไปมา นานๆทีถึงจะหวานกันบ้าง แต่ก็ไม่รู้ทำไมถึงได้คบกันนานขนาดนี้ก็ไม่รู้ อีกไม่กี่เดือนก็จะสามปีแล้ว

“โหซอลนี่ฉันจะล้างหน้าดีป่ะเนี้ยเธอมาหอมแก้มแบบนี้” ผมว่าแกมประชดแล้วเดินตามเอาไหล่ไปกระแซะไหล่ซอล

“ถ้าไม่ล้างเดี๋ยวก็สิวขึ้นพอดีสิ” เธอพยายามจะไม่แสดงออกว่าเขินแล้วก็เปลี่ยนๆเรื่องไป

หมับ

ผมคว้าเข้าที่มือซอลแล้วสอดมือเข้าไปประสานกัน ขอบอกว่ามือเมียนิ่มมาก ผมไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ผมใจเต้นแรงและรู้สึกใจเต้นแรงนิดๆที่จับมือเมียตัวเอง ถึงมันจะไม่ได้ตื่นเต้นมากเหมือนจับมือกันครั้งแรกแต่มันก็ให้ความรู้สึกที่แปลกใหม่ดี

***

Seol talk

 หมับ

ไพน์สอดมือตัวเองมาประสานมือฉันไว้เขาไม่ได้มองหน้าฉันนะแต่ทำเนียนเดินมาจับแล้วก็พาเดินไปต่อ ฉันก้มลงมองมือฉันกับมือไพน์แล้วรู้สึกหน้าร้อนนิดๆแหละ

คือแบบใจเต้นเร็วกว่าเดิมนิดนึงด้วย ปกติเราจะทะเลาะกันกัดกันแทบทุกวันเดี๋ยวตีกันเดี๋ยวงอนกันเป็นว่าเล่นแต่เหมือนเราชินในแบบนั้นมากกว่าที่จะทำหวานใส่กัน พอไพน์โหมดหวานหรือฉันโหมดหวานจะรู้สึกไม่ชินและแปลกๆขึ้นทุกที

“ไพน์หิวข้าวแล้ว” เราเดินเล่นกันมานานมากๆจนพลบค่ำก็รู้สึกว่าตัวเองหิวแล้วจริงๆเลยตัดสินใจบอกเพราะความหิวไม่เคยปรานีใครถึงแม้ว่าฉันจะชอบตอนนี้เวลานี้มากๆตาม ฮ่าๆ

“อือ เดี๋ยวพาไปหาอะไรกินอร่อยๆ” ไพน์ว่าแล้วจูงมือฉันมาที่รถ เขาขับออกจากหาดตรงนั้นไม่นานก็มาถึงร้านอาหารร้านหนึ่ง

***

พอเดินเข้ามาในร้านก็เห็นว่าร้านเป็นร้านแบบนั่งพื้น คือเป็นโต๊ะเตี้ยคล้ายๆโต๊ะญี่ปุ่นแล้วที่นั่งคือพื้นหญ้าปูเสื่อทับแล้ววางเบาะให้นั่ง แถมติดทะเลเลยได้บรรยากาศมาก

“ไพน์ร้านนี้ดีจังเลยอ่ะ” ฉันหันไปพูดแล้วยิ้มให้ไพน์ ฉันพึงพอใจมากๆเป็นพิเศษเหตุเพราะว่าได้นั่งทานข้างเคล้ากับบรรยากาศดีๆริมทะเล เดี๋ยวต้องจัดรางวัลให้ไพน์มันงามๆ

“แม่มารีวิวก่อนแล้วแอบบอกให้พาเธอมา” เขาบอกแล้วก็มองออกไปทางทะเล พ่อกับแม่มาลองก่อนแล้ว พ่อกับแม่ไพน์นี่น่ารักกันสุดๆเลยแหละถึงพ่อไพน์จะไม่ค่อยมีเวลาว่างมากแต่ถ้าว่างท่านก็จะมาหากันตลอดเลยน่ารักมาก

“แต่ตกเย็นๆแล้วมียุงนิดๆเนอะ” ฉันก้มลงเก้าที่ต้นขาตัวเองเพราะว่าใส่กางเกงขาสั้นมายังคงสูบเลือดได้ถนัดมากเลยแน่ๆ

“เอานี่คลุมไว้” เขาว่าแล้วส่งเสื้อแขนยาวที่เขาใส่ทับเสื้อเชิตให้ฉัน “กางเกงอ่ะมันสั้นเกินไปคราวหลังไม่ต้องใส่แล้วนะ” ไพน์ดูโมโหนิดๆด้วยเมื่อมองผ่านไปด้านหลังของฉัน

“ทำไมต้องโมโห” ฉันรับมาแล้วก็คลุมขาตัวเองไว้

“มันสั้นแล้วนั่งมันก็ล่นขึ้นไป” ไพน์มองหน้าฉันแล้วลากสายตาลงไปมองต้นขาฉัน “รู้มั้ยว่าผู้ชายโต๊ะนั้นมองฉันไม่ชอบ”

“มองเฉยๆเขาเอาไปไม่ได้หรอก” ฉันว่าขำๆแต่มองหน้าไพน์แล้วดูเหมือนจะไม่ขำด้วยแฮะ

“มองเฉยๆก็ไม่ได้ฉันหวง” ไพน์ว่าแล้วกอดอกไพน์เหมือนเด็กเอาแต่ใจเลยนะ “เธอเป็นของฉันฉันจะหวงไว้ดูคนเดียว” ไพน์พูดจบฉันแทบจะกลั้นขำไว้ไม่อยู่เห้อไอ้เด็กขี้งอนเอ้ย

“จ้าๆปิดไว้แล้วนี่เขาไม่เห็นแล้ว” ฉันว่าแล้วก็มองไพน์ยิ้มๆพร้อมที่พนักงานเอาอาหารมาเสิร์ฟพอดีเหมือนเป็นการหยุดสงครามหย่อมๆระหว่างฉันกับไพน์ไว้เลยแหละ ปกติถ้าอยู่กันสองคนฉันจะต่อความยาวสาวความยืดจนต้องงอนกันไปข้าง

“ไม่ต้องใส่แล้วนะเข้าใจมั้ย แล้วเสื้ออ่ะทำไมชอบใส่จังไอ้เสื้อเปิดลงเปิดไหล่มีผัวแล้วจะโชว์อะไรนักหนา” ไพน์ว่าแล้วก็เอื้อมมือมาจับชายเสื้อฉัน

ฉันเป็นผู้หญิงที่ชอบใส่เสื้อเปิดไหล่มากฉันมีเป็นสิบๆตัวเลยฉันรู้สึกว่าใส่แล้วมันดูดีแต่ไพน์มันไม่ค่อยชอบเวลาฉันใส่ออกมาข้างนอกเท่าไหร่แต่ฉันมันดื้อไง

“ก็มันสวยไง” ฉันเบะปากใส่ไพน์แต่หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายรูปอาหาร

“คอยดูเถอะกลับกรุงเทพเมื่อไหร่ฉันจะเอาไปทิ้งให้หมดเลย” ฉันไม่รู้ว่าไพน์ทำหน้าแบบไหนเพราะตอนนี้กำลังถ่ายรูปอาหารอยู่ ปูก็ตัวใหญ่กุ้งก็ตัวใหญ่ฉันรู้สึกฟินลึกๆในใจเลยแหละ

“ฉันก็จะเอาเกมกับน้องฉลามลูกรักเธอไปโยนทิ้งเหมือนกัน” ฉันขู่กลับทั้งๆที่ยังไม่เงยหน้ามองไพน์ ไพน์ชอบเล่นเกมมากทั้งเกมในคอมเกมมือถือและเกมแผ่น

ส่วนน้องฉลามของไพน์คือตุ๊กตาฉลามที่ฉันซื้อให้ตอนวันเกิดไพน์ตอนคบกันปีแรกไพน์มันรักมากรักกว่าฉันอีกมั้งนอนกอดทุกคืนเลย ขนาดมาจันฯยังเอามาด้วยเลยถ้าจับทำเมียได้คงทำไปแล้ว

“งั้นน้องแพนกวินเธอก็จะหายไปจากโลกนี้เหมือนกันแหละ” ให้ตายเธอฉันกับไพน์จะมาเถียงกับเรื่องหยุมหยิมแบบนี้ไปถึงไหนทั้งที่เราทั้งคู่ก็โตมากจนหมาเลียตูดไม่ถึงแล้ว

น้องแพนกวินที่ไพน์ว่าคือตุ๊กตาแพนกวินที่ฉันซื้อมาจากเกาหลีตัวนี้ฉันรักมากรักพอๆกับไพน์เลยเผลอรักกว่าด้วยซ้ำเพราะอย่างน้อยตุ๊กตามันก็ไม่น่าเตะเหมือนไพน์ เหอะๆ

“เฮ้อออ” ฉันถอนหายใจออกมาอย่างเบื่อๆก่อนจะสนใจอาหารตรงหน้า เห็นมั้ยล่ะว่าฉันกับไพน์ดีกันหวานกันได้ไม่ถึงวันจริงๆ เราเกิดมาเพื่อเป็นคู่กัดมากกว่าคู่รักอีกในความคิดฉัน

“เป็นไรทำหน้าเป็นตูดเชียว” หลังจากที่ทานข้าวเสร็จแลเข้าในรถฉันกอดอกตัวเองแล้วรู้สึกว่าคัดๆหน้าอกอย่างบอกไม่ถูก ฉันจเป็นประจำเดือนและจะชอบคัดหน้าอกช่วงใกล้ๆจะหายประจำเดือนไม่ได้เป็นช่วงก่อนมีประจำเดือน แต่มันจะเจ็บมากๆเลยแหละ

“คัดหน้าอก” ฉันบอกราวกับไม่ใช่เรื่องที่น่าอายมากซึ่งมันก็ชินแล้วนะฉันกับไพน์คบกันแล้วก็มาอยู่ด้วยกันจะปีแล้ว

“เดี๋ยวถึงบ้านนวดให้” ไพน์บอกแล้วยิ้มกรุ่มกริ่มใส่ฉัน หน้าไพน์นี่แบบเหมือนมีสติ๊กเกอร์คำว่าหื่นติดอยู่บนหน้าเลย ไพน์มันคนหื่น

เพี๊ยะ

ด้วยความหมั่นไส้มันเลยตีเข้าให้

“ ทะลึ่งว่ะ”

“เอ้าคนหวังดีนะเว้ยยังมาหาว่าทะลึ่งอีก” ไพน์ว่าแล้วลูบแขนตรงที่ฉันตี

“หวังดีกับผีสิมองตาเดียวก็รู้ว่าคิดอะไรอยู่”

“โหเธอ ก็เธอเป็นเมนส์มาหลายวันแล้วฉันก็อยากมั้ยวะ” ไพน์มันพูดได้ไม่อายปากฉันอยากจะเป็นบ้าตาย

“ไอ้ไพน์ไอ้บ้าไอ้คนผีทะเล” ฉันว่าแล้วก็ค้อนไพน์ด้วยสายตา เดี๋ยวเถอะเดี๋ยวฉันจะแกล้งมันให้เข็ด

“เป็นผู้หญิงนี่ลำบากเนอะทำไมต้องเป็นประจำเดือนด้วย”

“พาฉันไปตัดมดลูกทิ้งดิ” ฉันว่าเล่นๆ

“ไม่ได้นะ!” ไพน์พูดขึ้นเสียงดังจนฉันสะดุ้งเลย “ถ้าตัดมดลูกเธอก็จะมีลูกไม่ได้สิ” ไพน์สีหน้าจริงจังมากเขาละสายตาจากถนนมามองฉัน

“พูดเล่นนะทำไมต้องทำหน้าแบบนั้น” ฉันมองไพน์ด้วยความไม่เข้าใจ “แล้วมีลูกไม่ได้แล้วจะทำไมอ่ะ” ฉันถามต่อไปอีก

“ฉันอยากมีลูกไง” ฉันกินจุดรัวๆเลยไพน์มันเป็นไรของมันเนี้ย “ถ้าเธอไปตัดมดลูกออกเธอก็จะมีลูกไม่ได้แล้วฉันก็จะไม่มลูกดิ”

“เดี๋ยวนะไพน์” ฉันยกมือขึ้นปรามไพน์ “ฉันเคยบอกหรอว่าจะมีลูกกับเธอ มโนเปล่า” ฉันเบะปากใส่ไพน์

“อ้าวถ้าเธอไม่มีกับฉันแล้วเธอจะไปมีกับใครล่ะ”

“ไม่รู้นะ....ถึงวันนั้นอาจจะไม่ใช่เธอก็ได้ที่เป็นพ่อของลูกฉันน่ะ ฮ่าๆ” ฉันว่าติดตลกแต่ไพน์กลับมีท่าทีที่ดูไม่ตลกกับฉันเลย

“ปากเสียว่ะ” ไพน์หันหน้ามามองฉันด้วยสายตาเกรี้ยวกราดนิดหน่อยนะ 

“ฉันแค่พูดเล่นหรอกน่าอย่าจริงจังไปหน่อยเลยหยอย” ฉันบอกแล้วก็เอื้อมมือไปดึงแก้มไพน์

“คราวหลังห้ามพูดอีกไว้เดี๋ยวจะทำให้เธอท้องแล้วจะขำไม่ออก”

“กลัวจังเลยว่ะไพน์” ฉันเป็นคนที่ชอบกวนตีนไพน์มันซ่ะด้วยสิ

“เธอหายเป็นเมนส์วันไหนจะได้กลัวสมใจแน่อีเหม่ง” ไพน์ว่าแล้วก็ผลักหน้าผากฉันพร้อมกับเน้นคำว่าอีเหม่งอีก ฉันควรไปปลูกผมที่หน้าผากเพิ่มมั้ยอีผัวตัวดีถึงจะได้เลิกเรียกว่าอีเหม่งสักทีน่ะ

เบื่อซอลเบื่อ

 

***

ผ่านไปจนสองทุ่มกว่าค่อยกลับมาถึงไร่ในโรงจอดรถมีรถของพ่อไพน์จอดอยู่ด้วย ฉันก็รู้สึกเฉยๆในการเจอครอบครัวไพน์แล้วแหละเพราะว่าฉันเจอบ่อยมากแล้วไพน์พาฉันไปไหว้พ่อกับแม่ตั้งแต่คบกันได้ไม่ถึงสามเดือนความจริงไพน์มันหรอกฉันไปมากกว่าตอนนั้นไพน์มันนัดฉันกินข้าวแต่ไม่ได้บอกว่าพ่อแม่เขาจะไปด้วยตอนนั้นหน้าฉันเอ๋อมากเลยขอบอกแทบทำตัวไม่ถูก

แต่สุดท้ายฉันก็เข้ากับครอบครัวไพน์ได้ดีฉันคิดว่านะ ส่วนไพน์ไปเจอครอบครัวฉันตอนคบกันได้ห้าเดือนไพน์มันกังวลมากเลยเพราะฉันบอกว่าพ่อฉันเป็นทหารแล้วก็โกหกมันว่าพ่อดุมากแต่จริงๆแล้วพ่อฉันน่ารัก ฮ่าๆ

“ป่ะเข้าบ้านไปนวดหน้าอกกัน” พอเดินลงมากจากรถไพน์ก็เดินมากอดคอฉันแล้วเดินเข้าบ้านไพน์มันช่างรู้สึกกระดากอายอะไรจริงๆ

“ทำไมถึงเป็นคนหื่นห่ามแบบนี้ไพน์” ฉันส่ายหัวให้ด้วยความเอือมละอากับแฟนตัวเอง

“ยังไม่ชินอีกหรือไง” ไพน์เลิกคิ้มวมองมือก็หมุนพวกกุญแจเล่น

“ถ้าไม่ชินคงเลิกไปนานแล้วล่ะ”

“อ้าวกลับมากันแล้วหรอลูก” แม่ไพน์ที่นั่งดูทีวีอยู่กับพ่อไพน์ถาม “ไปเที่ยวไหนกันมาบ้างสนุกกันมั้ย”

“ไปหาดXXX อ่ะแม่แล้วก็ไปกินข้าวร้านที่แม่บอก” ไพน์นั่งลงข้างแม่แล้วตามด้วยฉัน “พ่อสวัสดีครับ ตอบแม่เสร็จก็หันไปไหว้พ่อด้วย”

“พ่อสวัสดีค่ะ” ฉันไหว้พ่อไพน์แล้วยิ้มให้ท่าน

“จ้า” พ่อไพน์รับไหว้แล้วยิ้มให้ฉันพ่อไพน์เป็นคนที่ท่าทางอบอุ่นแล้วก็อัธยาศัยดีมากๆเลยจะไม่ค่อยเคร่งขรึมเวลาอยู่กับครอบครัวแต่เวลาทำงานจะคนละลุคเลยฉันเคยเห็นท่านมาบริษัทพ่อฉันครั้งหนึ่งน่ะท่านน่าจะเป็นแบบงานก็จะจริงจังส่วนครอบครัวก็จะอีกแบบหนึ่ง

“พ่อมาถึงนานยังคะ” ฉันถาม

“นานแล้วน่าจะหลังพวกเราออกไปได้สักพัก” พ่อไพน์ตอบยิ้มๆ “ไปเที่ยวมาสนุกมั้ยหนูซอล”

“สนุกมากค่ะ” ฉันตอบยิ้มๆแล้วก็พยักหน้าไปด้วย

“กลับมาแล้วก็พากันอาบน้ำนอนเถอะไปเดี๋ยวพ่อกับแม่ก็จะเข้านอนแล้ว” แม่ไพน์บอก

“งั้นฝันดีนะครับพ่อฝันดีนะครับแม่” ไพน์บอกพ่อเสร็จแล้วก็หอมแก้มแม่ทีนึง พอเห็นแบบนั้นฉันก็ยิ้มออกมาไพน์เวลาอยู่กับแม่จะดูเป็นเด็กเลยแหละแล้วแม่ก็จะชอบดุไพน์ด้วย

“มาหอมแม่เห็นมั้ยหนูซอลหึงแล้ว” แม่พยักเพยิดหน้ามาทางฉัน ฉันว่าแม่คงล้อไพน์เล่นแหละฉันไม่ได้หึงไพน์มันสักหน่อย

“ป่ะเข้าห้องเถอะ” ไพน์ยิ้มมุมปากแล้วดึงชายเสื้อฉัน หน้ามันนี่นะ

 

***

พออาบน้ำเสร็จต่างคนก็ต่างนอนเล่นมือถือหันหลังให้กัน ฉันดูซีรี่ย์ส่วนไพน์คงตีป้อมอยู่มั้ง ฉันไม่สนใจมันหรอก

“ซอล” ผ่านไปนานสองนานไพน์พูดข้างหูฉันส่วนก็วางมือบนต้นแขนฉัน

“อะไร” ฉันตอบแต่ไม่ได้หันไปสนใจ แต่เสียงหายใจไพน์แรงมากเลยอ่ะ

“ขอกินนมหน่อย”  ไพน์แล้วหยิบมือถือฉันออกไปวางไว้ที่อื่น ฉันตาขวางใส่ไพน์แล้วขยับตัวหนีแต่ไพน์ขว้าแขนฉันไว้ได้ก่อน

“บ้าไม่เอาไพน์ เค้าบอกแล้วไงว่าเจ็บหน้าอกอยู่” ฉันจริงจังมากแล้วจ้องไพน์ไม่วางตา แล้วก็เป็นเมนส์อยู่ด้วยนะไพน์ฉันรู้เดี๋ยวเธอก็ยาว ฉันบอกแล้วใช้มือดันไหล่ไพน์

“นะกินนมเฉยๆไม่เลยเถิดกว่านี้หรอกจริงๆ” ไพน์ทำสีหน้าออดอ้อนแล้วซุกหน้าลงกับหน้าอกฉัน

“แค่นั้นก็ไม่ได้ไพน์เดี๋ยวอีกแค่วันสองวันก็หายแล้ว” ฉันพยายามตั้งสติและใช้เหตุผลอธิบาย

“ไม่ใช่แค่วันสองวันแต่มันตั้งวันสองวันต่างหากล่ะ” ไพน์บอกเสียงงึมงำแล้วแกะกระดุมชุดนอนเม็ดแรกออก

“ไม่ๆไพน์” ฉันห้ามเขาแล้วส่ายตัวหนี ไพนืแกะกระดุมชุดนอนฉันออกไปสามเม็ดแล้วดูกกลืนยอดอกฉัน เพราะฉันไม่ชอบใสบาร์นอนจึงมีแค่เสื้อเท้านั้นที่คลุมด้านบนฉันได้ กรี๊ด อึก ฉันก๊ดออกมาเพราะว่าไพน์กัดยอดออกฉันแรงมากแต่ไพน์เอื้อมมือมาปิกฉันไว้ได้ทัน

ทั้งๆที่เจ็บจากการคัดหน้าอกในตอนแรกอยู่แล้วความเจ็บแปลบเพิ่มขึ้นมาอีกเท่าตัวถึงจะเจ็บแต่แป๊บเดียวแต่ก้เจ็บจนขนลุกเลยแล้วถ้ายอดอกฉันมันหลุดออกไปง่ายๆคงหลุดออกไปแล้วและ

ก๊อก ก๊อก

“ไพน์ หนูซอลเป็นอะไรหรือเปล่าลูกทำไมถึงกรี๊ด” เสียงแม่ไพน์ถามอยู่ด้านนอก แม่ไพน์ได้ยินเสียงฉันแน่ๆแล้วห้องไพน์ก็อยู่ข้างห้องพ่อกับแม่อีก อายฉันอายมากจนอยากวาร์ปกลับบ้านเลย ไพน์มองหน้าฉันสลับกับบานประตู

“ไม่เป็นไรแม่ซอลตกเตียง” ไพน์ตะโกนออกไปบอกแม่ห้าตาเฉย ตกเตียงบ้านแกสิอีไพน์อีผี

 

___________________________

ไพน์นะไพน์แล้วซอลต้องร้องดังเบอร์ไหนแม่ถึงได้ยินเหอะๆ #ยอมแล้วทูลหัวอยากมีผัวชื่อไพน์

ตามทวงตามติดข่าวสารได้ในเพจเลยยยย Labell princess

หน่ง = 1ล้านกำลังใจนะคะ