สานสัมพันธ์รัก
เขียนโดย Babybird
วันที่ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2560 เวลา 00.01 น.
แก้ไขเมื่อ 25 ธันวาคม พ.ศ. 2560 00.38 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ลูกสะใภ้...?
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ----คอนโด----
ฉันตื่นขึ้นมาเมื่อท้องตัวดีของฉันร้องด้วยความหิวฉันลืมตาเเละมุ่งหน้าไปที่ห้องครัวเพื่อจะหาอะไรรองท้อง แต่ด้วยความเงียบนั้นทำให้ฉันต้องเดินสำรวจภายในบ้าน (คอนโด) เเต่กลับไม่พบยัยเเก้วเลยเพราะยัยเเก้วไม่เคยตื่นสายเวลานี้เเก้วมักจะตื่นขึ้นมาทำความสะอาดหรือไม่ก็นั่งดูซีรีย์เกาหลีอยู่ เเต่ยังมีอีกห้องที่ฉันยังไม่ได้ไปดูนั้นคือห้องนอนเเก้วฉันเดินไปหน้าห้องเพื่อที่จะเปิดประตูเข้าไปเเต่ไม่ทันได้เปิดประตูก็เปิดออกมาซะก่อน
"อ้าวเเกมาทำอะไรหน้าห้องฉันเนี้ยตกใจหมด" ยัยเเก้วเดินออกจากห้องเเละมีสีหน้าตกใจเหมือนคนเห็นผี ฮ่าฮ่า มันชั่งเป็นภาพที่ตลกจริงๆ
"ก็ฉันไม่เห็นเเก ก็เลยมาดูเเกที่ห้องว่าอยู่รึเปล่า นั้นเเกนอนดึกเหรอตาบวมเชียว" ฉันถามเเก้วเพราะเห็นตาของเเก้วนั้นบวมมากเเต่ท่าทางเเก้วนั้นดูสะดุ้งออกมาเล็กน้อย
"อื้อ ฉันนอนดึกเดี่ยวฉันทำอะไรให้กินนะดูเหมือนว่าเเกยังไม่ได้กินอะไร" เเน่นอนเพราะเเก้วมักตื่นเช้าเเล้วมาทำอาหารให้ฉันกินเสมอไม่แปลกที่แก้วจะดูท่าทางฉันออกว่าฉันยังไม่ได้กินอะไร
"นี้เเกพึ่งตื่นเหรอ"ฉันเดินตามเเก้วไปในครัว
"อ่าฉันอยากพักผ่อนหน่ะ ไม่อยากคิดอะไรฟุ้งซ่าน"แก้วตอบฉันเเต่ก็ทำอาหารไปด้วย
" ไม่เป็นไรเเกเดี่ยวก็เสร็จเเล้วไปรอที่โต๊ะไป" ฉันเดินออกมานั่งที่โต๊ะตามที่เเก้วบอกเเละสักพักเเก้วก็เดินออกมาพร้อมกับอาหารในมือ
"เกลฉันถามไรหน่อยดิ"
"ว่า" ฉันตอบเสียงอู้อี้ เพราะอาหารเต็มปาก
"เมื่อเป็นวานเป็นยังไงบ้างเหรอ คือว่า คือฉันหมายถึงครอบครัวของเรนดีกับเเกไหม เเล้วแกกลับกี่โมง นอนที่นู้นรึเปล่า หรือเเกกลับมานอนที่นี้"
"เดี่ยวๆแกทีละคำถามนะ อือออ ครอบครัวเรนดีกับฉันมากน่ารักมากแก ฉันกลับประมาน 4 ทุ่มได้ นอนที่นี้ไม่ได้ค้างเเม่ของเรนเรียกฉันว่าลูกสะใภ้ด้วยนะ..."
ฉันพูดไม่ทันจบช้อนในมือเเก้วก็ตกใส่จานจนเกิดเสียงดังจนฉันตกใจ
" เป็นอะไรเเกไม่สบายรึเปล่า" ฉันถามเเก้วด้วยความเป็นห่วง
"ฉันไม่ได้เป็นอะไรแก" แก้วยิ้มมาให้ฉันทำให้ฉันนั้นสบายขึ้นว่าเเก้วไม่ได้เป็นอะไร"เออแกวันนี้เเกชวนเรนมาที่ห้องเราได้ไหม"
"ทำไมเหรอ" ฉันถามออกไปด้วยความสงสัยเพราะเมื่อวานดูเหมือนยัยเเก้วจะค่อยชอบเรนเท่าไหร่
"ฉันอยากขอโทษเขานะที่ทำตัวไม่ดีลงไป เมื่อวานฉันก็ไม่ได้ออกมากินข้าวกับเเกอีกฉันอยากทำอาหารไถ่โทษ"แก้จับมือฉันแล้วส่งสายตาอ้ออวอนมาที่ฉัน
"ได้สิ ฉันก็ไม่อยากให้เเก้วมีปัญหากับเรนเหมือนกัน" แก้วยิ้มให้ฉันจนฉันยิ้มให้ตอบเเบบอดไม่ได้
"นั้นฉันไปซื้อของทำอาหารก่อนนะเดี่ยวเเกก็ชวนเรนเลยด้วย" ฉันยิ้มให้ยัยเเก้วอีกครั้งเมื่อนางทำตัวตื่นเต้นกับการทำอาหารครั้งนี้
------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
แก้ว
วันนี้ฉันจะทำอาหารให้ยัยเกลกับเรนเพื่อเเสดงความยินดีให้กับคนทั้งสองจากใจจริง ถึงแม้ว่าฉันจะเจ็บมากก็ตามเเต่ตอนนี้ฉันคงทำอะไรไม่ได้เเล้วเมื่อเค้าทั้งสองรักกัน ถึงขั้นที่แม่ของเรนเรียกเกลว่าลูกสะใภ้เเละครอบครัวของเรนคงจะชอบเกลมาก หลังจากที่ฉันซื้อของเสร็จเเล้วก็ขึ้นคอนโดเดินไปที่ห้องเเละเปิดประตูเข้าไปเเต่กลับเจอภาพที่บาดใจ คือเรนกำลังนอนบนตักของเกลเเละเกลก็มก้มเอาจมูกชนกับจมูกเรน ฉันกำมือของตัวเองเเน่นโดยทันทีนี้ฉันกำลังหึงใช่ไหม ฉันไม่ควรเป็นอย่างนี้สิ
"อ้าวกลับมาเเล้วเหรอเเก้ว" เกลหันมาถามฉันเมื่อได้ยินเสียงฉันเปิดประตูเข้ามา
"จ้ะ" ฉันตอบออกไปด้วยเสียงไม่พอใจ
"ให้เกลช่วยอะไรไหมแก้ว" เกลถามฉันเเล้วเดินมาหาฉัน
"แปปน้ะเดี่ยวดูก่อน" ฉันเปิดดูของที่ซื้อมาเเต่ในหัวของฉันกลับคิดว่าฉันจะทำยังไงดีฉันจะได้อยู่กับเรนสองคนเพื่อพูดกับเขา ฉันรู้ว่าสึ่งที่ฉันคิดมันไม่ดีเเต่ฉันห้ามความคิดของฉันไม่ได้เลย ความตั้งใจเเรกที่ได้คิดใว้กลับหายไปหมดเมื่อฉันเห็นเรนนอนบนตักของเกล เเละดูเหมือนเรนจะไปเข้าหองน้ำฉันเลยอาศัยจังหวะนี้พูดกับเกล
"เกลเเก้วไม่ได้ซื้อเนื้อวัวมาอ่ะ เเก้ววานเกลไปซื้อให้เเก้วหน่อยได้ไหม" ฉันพูดออกไปเพราะฉันรู้ว่ายังไงเกลจะต้องออกไปซื้อให้ฉันอยู่เเล้ว
"ได้สิเดี่ยวเกลไปซื้อให้เนอะ เรนเราไปซื้อของกัน อ้าวไปไหนเเล้วอ่ะ"
"เห็นไปเข้าห้องน้ำนะเมื่อกี้" เกลหันไปเเต่ไม่เจอเรนเลยกำลังจะเดินหา ฉันเลยพูดออกมาเพราะกลัวว่าเรนจะออกมาซะก่อน
"งั้นเดียวเกลไปคนเดียวก็ได้ เเก้วอยู่ได้ใช่ไหมไม่อึดอัดใช่ป่ะ"
"ได้สิ เเก้วตั้วใจจะปรับความเข้าใจอยู่่" ฉันพูดออกไปเพราะคิดจะทำอย่างนั้นจริงๆ
"งั้นฉันไปละ" เเละเเก้วก็เดินออกไปจากห้อง
----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
เรน
อยู่ดีๆผมก็ปวดท้องขึ้นมาจนต้องรีบเข้าห้องน้ำมาทำธุระ พอผมเสร็จธุระของผมเเล้วผมก็เปิดประตูออกมายังไม่ทันเงยหน้าขึ้นก็มีผู้หญิงเข้ามากอด เธอกอดผมเเน่มากเเละคงเป็นเกลผมเลยกอดเธอตอบเเละลูบผมของเธออย่างทะนุทะหนอม
"แก้วคิดถึงเรนน่ะ"
"...."
สเกลคะ
----- แก้วทำเเบบนี้เเล้วถ้าเกลมาเห็นเข้าจะเกิดอะไรขึ้นกันน้ะ ชอบก็ติดตามกันด้วยน้ะค่ะ
รักรีดทุกคนค่ะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ