ฉันรักเธอเพราะเกลียดเธอ

     เชนเห็นข่าวในมือยิ่งทำให้เขาโกรธจัด  เธอไม่ควรมาเจออะไรแบบนี้  นี่มันเกิดกว่าเธอต้องชดใช้  เชนบุกเข้าไปหาเดียร์ที่ตอนนี้ยิ้มมีความสุขปนความทุกข์ของคนอื่น  “คุณทำเกินไปแล้วนะคุณเดียร์  มันเป็นการบังคับกัน  มิ้งค์เขาไม่เคยเรียนการบริหารคุณก็บังคับให้เธอมาทำงานเป็นผู้บริหารแทนคุณ  เธอก็ยอม  แล้วนี้อีกคุณกำลังบังคับเธอให้แต่งงานกับคุณ  คุณต้องการอะไรจากเธอ  เธอไม่ได้ไปฆ่าพ่อคุณ  พ่อคุณฆ่าตัวตายเอง  คุณเข้าใจไหมคุณเดียร์”  “ใช่พ่อผมฆ่าตัวตายเอง ต่อหน้าแฟนคุณ  แฟนคุณอาจจะหมดกำลังใจ  ผมเลยหางานที่ดีให้  หาสามีที่ดีให้แบบผม  มันจะไม่ดีตรงไหน” “มิ้งค์เขาไม่ได้ต้องการมัน”  “คุณรู้ได้ยังไงว่าเธอไม่ต้องการมัน…นั้นไงเธอมาพอดี” มิ้งค์เดินเข้ามาเขาทั้งสอง  เธอกุมมือใหญ่ไว้   “เชนมิ้งค์ฝากดูแลแม่ด้วยนะ  มิ้งค์คงกลับไปหาแม่ได้ไม่บ่อย  มิ้งค์จะอยู่ชดใช้กรรมกับเขา”  “มิ้งค์มันบ้า  มันต้องการแกล้งมิ้งค์  แต่มิ้งค์ก็ยอมทำตามที่มันอยากให้เป็นอย่างนั้นหรอ”  “มิ้งเข้าใจ   แต่ถ้ามิ้งค์ไปทุกคนที่นี่จะตกงาน  มิ้งค์ไม่อยากเห็นทุกคนต้องมาเจอในสภาพเดียวกับมิ้งค์ในตอนนั้น  ถ้าคนที่ต้องเจอก็ขอให้เป็นมิ้งค์คนเดียวก็พอ”  ประโยคสุดท้ายมันช่างเจ็บปวด  เขาเห็นเธอยืนอยู่ตรงหน้าแต่กลับทำอะไรไม่ได้  เธอคงเจ็บปวดมากที่ต้องรับแรงกดดันมากมายขนาดนี้

     งานแต่งงานจัดเร็วขึ้นกว่าเดิม  ในงานมีเพียงเจ้าบ่าวเจ้าสาวแล้วพนักงานบริษัตสองสามคน  เขาไม่ต้องการให้จัดงานใหญ่โตก็เพราะจะทำให้เธอเสียหน้า  แต่เปล่าเลยหัวใจของเธอในตอนนี้มันด้านชาไปหมด  หากเขากล่าวว่าเธออย่างเจ็บปวด  เธอพร้อมจะยิ้มรับ  หากเข้าบังคับในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ  เธอพร้อมทำ  เธอไม่มีอนาคตที่จะเดินต่อไปอีก

“ยิ้มหน่อยสิ  นี้มันงานแต่งงานของผม  ผมอยากให้ทุกอย่างดูมีความสุข”  เธอยิ้มตามคำสั่งของเขา  ในงานเป็นไปอย่างเรียบง่าย  ไม่มีเสียหัวเราะ  ไม่มีรอยยิ้ม   เขาโยนเสือสูทไว้บนโซฟาก่อนจะหันมาโอบกอดคนตรงหน้า  “ถอดเน็กไทให้ผมหน่อยสิ  เมียที่รัก”  คำว่าเมียที่รักมันกดรัดหัวใจเธอให้เจ็บปวด  เธอจับเน็กไทคนตรงหน้าอย่างเบามือ  แต่เขากลับยิ่งรัดคัวเธอแน่นขึ้น  “คุณกอดฉันแบบนี้  ฉันจะถอดเน็กไทให้คุณได้ยังไง”  “ก็อยู่ๆมันแบบนี้แหละ  คุณถอดไม่ได้ก็พยายามต่อไป คุณยังทำให้พ่อผมตายได้เลยจริงไหม”  เธอถอนมือออกจาเกน็กไท  “คุณจะไม่หยุดพูดถึงเรื่องนี้สักวันได้เลยหรอ”   “ถ้ามันยิ่งทำให้คุณเจ็บปวดผมจะยิ่งทำมัน”  เขาโน้มตัวลงมาจูบริมฝีปากคนตรงหน้าอย่างดูดดื่ม  เขาพยายามกลืนกินหญิงสาว  ความอบอุ่นจากร่ายกายทั้งสองที่แนบชิดติดกันเขาปลดชุดที่เธอสวมออกอย่างเสียไม่ได้   ไหล่ขาวนวลดึงดูดให้ร่างกายของเขาเกิดตันหาต่อร่างกายหญิงตรงหน้ามากขึ้น  สัมผัสจากกลิ่นตัวของสาวน้อยแสนบริสุทธิ์มันทำให้ความต้องการในตัวเธอมีมากขึ้น  เธอผลักเขาออกหยดนำตาไหลอาบแก้มของเธอ  เขาเห็นนำตาเธอหลังจากที่เธอไม่เคยร้องไห้มานาน  เธอวิ่งหนีออกไปปล่อยให้เขายืนทบทวนกับเรื่องที่เกิดขึ้น  หึ..มันคือความสำเร็จที่เขาได้รับในอีกขั้น   เขาจะทำให้เอเจ็บปวดเหมือนที่แม่ของเขาได้รับจากพ่อ  ผู้ชายที่เป็นบ่อเกิดของเรื่องเลวร้ายพวกนี้

     งานเลี้ยงในคำคืนที่เต็มไปด้วยเหล่าบรรดานักธุรกิจ  ดารา  และเซเลปมากมาย  ไม่พลาดที่เดียร์จะมางานนี้  เดียร์เดินเคียงคู่มากับมิ้งค์ในชุดราตรียาวเปิดไหล่สีแดง  เธอดูสง่างามแม่จะไม่แต่งตัวมากมายเหมือนเหล่าดารา เซเลปแต่ก็ทำให้หนุ่มๆตาร้อนขึ้นมา  เดียร์หยุดนั่งลงที่โต๊ะมุมอับเล็กน้อย  เขาไม่อยากให้ใครมายุ่งเกี่ยวกับเธอ  เขาเดินออกไปปล่อยให้เธอนั่งเหงาอยู่คนเดียว  เธอมองดูบรรยากาศในงาน  นี้หรองานเลี้ยงของคนดัง   ดูมีความสุขจังเลยไม่ต้องคิด ไม่ต้องเครียด  เบาสบาย  เธออยากจะมีความสุขแบบคนพวกนี้บ้าง  “สวัสดีครับ”  ผู้ชายแปลกหน้าคนหนึ่งมาทักทายเธอ  เขาทรุดตัวลงนั่งข้างหญิงสาว   “คุณสวยมากเลย  ผมไม่คิดเลยว่าภรรยาของเดียร์จะสวยขนาดนี้”  “ขอบคุณคะที่ชมฉัน  คุณรู้จะกับคุณเดียร์หรอคะ”  “แน่นอนผมเป็นเพื่อมรักกับมันเลย  ถ้าไม่รังเกียจดื่มเป็นเพื่อนผมสักแก้วสิครับ  รับลองว่าคุณจะมีความสุขในคืนนี้”  เธอรังเลที่จะรับมันมาแต่คนตรงหน้ารีบเอาใส่ในมือให้เธอ  มิ้งค์ยิ้มก่อนจะลองจิบมันเล็กน้อยรสขมแผ่เข้าคอของเธอทำให้เธอต้องพลักมันออก   “ทำไมไม่ดื่มให้หมดละครับ”  “ไม่ดีกว่าคะ”  “เถอะครับนิดๆหน่อยๆเองไอเดียร์ไม่ว่าอะไรหรอกครับ  มันอุส่าพาคุณมาที่นี่ถ้าคุณไม่ลองชิมสักนิดก็เหมือนมาไม่ถึงนะครับ  เชื่อผมเถอะ”  เธอลังเลที่จะดื่มของตรงหน้า  ถ้าเธอเดิมหมดเขาคงไปความร้อนจากแอลกอฮอลทำให้เธอรู้สึกร้อนไปหมดทั้งตัว  เธอไม่เคยดื่มแต่มันทำให้เธอรู้สึกดีไม่น้อย  เธอรู้สึกตลกกับภาพตรงหน้าทึกอย่าง  “คุณเดียร์มาแล้วยูวว คุณเดียร์” ชายหนุ่มแปลกใจที่เธอผิแปลกไปกว่าตอนมา