ร้านอาหารป่วนกับเมดสาวหลุดโลก

          ผมได้ตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ตอนแรกแค่ไอ้รอยข่วนนั่นก็นึกว่าจะไม่รอดกลับไปซะแล้วแหะ 

          "โอ้ ตื่นแล้วหรอ"

          "ครับ ผมชื่อ -"

          ผมพยายามจะลุกขึ้นเพื่อกลับไปทำงานให้ได้เพราะตอนนี้ผมยังไม่ได้ทำงานเลยแม้แต่นิดเดียวเป็นตัวไร้ประโยชน์ดีๆนี่เอง แต่ว่าผมก็ถูกพลักลงไปอีกครั้ง

          "ไม่ต้องบอกชื่อแล้ว ทุกคนเค้ารู้กันหมดแล้ว ชั้นชื่อ อิจิกะ โคทาโร่ เป็นพ่อครัวกับไอ้รุ่นพี่ของนายน่ะ"

          พ่อครัวหรอ ที่นี่มีพ่อครัวระดับ5ดาวอยู่นี่นา ท่าทางจะไม่ใช่เจ้ารุ่นพี่เฮงซวยนั่นหรอกนะคงเป็น คนๆนี้แหละ เองไงดีขอลายเซ็นดีไหมเนี่ย

          "จะว่าไปที่นี่มีแต่คนแปลกๆมีทั้ง จูนิเบียวเอย ความรู้สึกช้าเอย ชอบแกล้งคนอื่นบ้างล่ะ แต่คุณรู้สึกว่าธรรมดาดีนะครับ รู้สึกโล่งใจจริงๆ"

          "เหอะ ไม่ใช่แค่นั้นหรอกบอสใหญ่ของเราทำตัวขี้เกียจไปวันๆ มีหน้าที่แค่จ่ายเงินให้พวกเรา แค่นั้นเอง และยังมีผู้หญิงที่นายไม่รู้จักอีก2คนนะ ว่าแต่นายดูไม่ทุกข์ร้อนอะไรเลยนะ"

          เอาตามตรงเราก็มาที่นี่ด้วยคำสั่งของเทพธิดาจะว่าไม่แปลกก็คงไม่ได้ซะด้วยสิ

          "ชั่งผมเถอะครับ แล้วคุณล่ะครับที่นี่ดูไม่เหมาะกับคุณนะครับ"

          "เอ่อ ชั้นก็แค่-"

          "โอ้ว ว่าไงสหายข้า ตื่นแล้วหรอ อย่าสนใจข้าก็แค่สาวเมดที่ผ่านทางมาแค่นั้นเอง แล้วเนื้อคู่ของข้าเมื่อชาติที่แล้วข้าขอยืมมือหน่อยช่วยมากับข้าได้หรือไม่"

          อยู่ดีๆชิโระก็โผล่มาโดยไม่ทันได้ตั้งตัวแล้วโพสท่าซะอลังการงานสร้างแบบสุดๆไปเลยด้วย ว่าแต่ไอ้เนื้อคู่ของข้าเมื่อชาติที่แล้วนี่มัน.... ถ้าเราเป็นสหายคนที่อยู่ข้างเราตอนนี้คือ...

          "เห้อ ช่วยไม่ได้นะ มีอะไรหรอ"

          ถึงผมจะเห็นคุณโคทาโร่บอกว่าช่วยไม่ได้ก็เถอะ แต่แสดงท่าทาง ทางสีหน้าแบบดีใจสุดๆไปเลยนี่นา

          "หรือว่าจะ...."

          "รุ่นน้องคุง ก็สังเกตุด้วยหรอ"

          โคร่มมมมมม

          รุ่นพี่คนเดิมโผล่มาจากใต้เตียงแบบไม่ทันระวังผมก็ตกเตียงไปก้นจ้ำม้ำกับพื้น

          "อูย~~~~อย่าโผล่มาแบบไม่ให้ซุ่มให้เสียงสิครับ รุ่นพี่ ว่าแต่ที่ผมคิดมันเป็นจริงๆใช่ไหมครับ ไอ้เรื่องที่ว่า คุณโคทาโร่ชอบชิโระ ไอ้เรื่องที่มาทำงานที่นี่เพราะติดชิโระมาใช่ไหมครับ"

          "สมแล้วที่เป็นรุ่นน้องข้า ตาแหลมคมจริงๆ ถึงตอนนี้จะเป็นแค่เนื้อคู่ในอดีตแต่ในอนาคตต้องได้เป็นเนื้อคู่กันจริงๆแน่"

          "คนเป็นจูนิเบียวก็ดีงี้นี่เอง สรุปว่า คุณโคทาโร่ก็ไม่ใช่คนธรรมดาเหมือนกันสินะครับ ว่าแต่คนๆนั้นเค้า..."

          ผมพยายามจะพูดเรื่องของโนโนะ แต่ก็พูดออกไปไม่ได้เพราะเราผิดเองด้วยสิเนี่ย

          "เรื่องของโนโนะจังสินะ แหมรุ่นน้องคนนี้จะหลีสาวตั้งแต่เข้าร้านเลยหรอ ไม่เบาเหมือนกันนะเนี่ย"

          "เลิกการล้อเล่นแบบนั้นสิครับ จะแค่ไปขอโทษเอง"

          "งั้นหรอ ขอ10เยนสิ"

          ผมยื่น10เยนให้รุ่นพี่โดยไม่คิดอะไร เพราะ10เยนเนี่ยเอาไว้ขอพรจากพระเจ้าน่าจะดีกว่าแต่ผมไม่ค่อยเชื่อเรื่องพวกนั้นเท่าไหร่เพราะฉนั้นแค่10เยนให้ไปก็ไม่เสียหาย ล่ะมั้ง

          รุ่นพี่รับไว้ โดยการให้ผมโยนใส่กระเป๋า เมื่อผมโยนเสร็จแล้วรุ่นพี่ก็บอกว่า

          "เอาตบมือ2ครั้งแล้ว อธิฐานสิ"

          "รุ่นพี่คงไม่ได้คิดว่าตัวเองเป็นศาลเจ้าหรอกนะครับ"

          "เอาเถอะน่า ทำซะ"

          สุดท้ายผมก็ต้องมาทำอะไรแบบนี้จนได้ เอาล่ะ แปะ แปะ 

'ขอให้ได้คืนดีกับคุณโนโนะด้วยเถิด'

          "ดีมาก ต่อไปขอให้ตอบโนโนะตามนี้ 1.เปล่านี่ครับ 2.เปล่านี่ครับ 3. 88 58 82 4. ไม่ครับ 5.ก็คิดว่า น่ารักดีครับ 6.ครับ ยินดีเลย

          "ครับๆ จะอะไรก็ได้ เฮ้ออออออออออออออออออออ"

          "เดี๋ยวชั้นจะหาเวลาดีๆเอง"

          พอพูดเสร็จรุ่นพี่ก็วิ่งไปหน้าร้านแล้ววิ่งกลับมาโดยชูนิ้วโป้งแถมยังยิ้มแบบแลบลิ้นอีกด้วย เหมือนกับจะบอกเราว่า ทางนี้เตรียมการสำเร็จแล้วปฏิบัติตาแผนได้!!!!

          แล้วโนโนะก็วิ่งมาหาผมแล้วกระชากเสื้อคอแล้วลากเข้าไปในห้องพักพนักงานทันที

          "คุณโนโนะครับ รุ่นพี่ได้พูดอะไรกรอกหูไปหรอครับ"

          "ชั่งเถอะน่า นายน่ะเห็นใช่ไหม"

          ตามข้อแรกก็ "เปล่านี่ครับ"

          "จริงหรอ???"

          "เปล่านี่ ครับ"

          "สัดส่วนชั้นเท่าไหร่เอ่ย???"

          เห้ยนี่มันตรงตามที่รุ่นพี่บอกเลยนี่นา ข้อต่อไปเราต้องบอกว่า 88 58 82 สินะ ถ้าจะแม่นขนาดนี้ จะเป็นหรือตายก็เอาว่ะ

          "88 58 82"

          "คิดว่า ชั้นดูเลวร้ายไหม"

          "ไม่ครับ"

          หน้าเธอเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ ทุกครั้งที่ตอบคำถามแต่ละข้อ 

          "แล้วคิดว่าเป็นยังไงบ้าง"

          "ก็คิดว่า น่ารักดีครับ"

          "ถ้า ชั้นขอนายคบจะคบด้วยไหม"

          "ครับ ยินดีเลย....."

          เหมือนตอนนี้ผมจะหยุดเวลาไว้อยู่ เหมือนผมจะตอบคำถามตามที่รุ่นพี่บอกไปสินะ แล้วจะแม่นไปไหนกันเนี่ยยยย ไอ้รุ่นพี่บ้า สัญญาจบจากนี่ผมจะฆ่ารุ่นพี่ให้ดู!!!!!!!

ณ ห้องครัว

          "ฮัดชิ้ว ดูเหมือนวันนี้อากาศหนาวนะ"

          "ไปพักก่อนไหม ถ้าหวัดรับประทานมันจะไม่ดี"

          "แหม ไม่ต้องเป็นห่วงก็ได้โคทาโร่คุง ฮัดชิ้ว!!!!"