MAN ZEED ทาสรัก 20+

          ณ ใจกลางเมืองๆใหญ่ที่เหล่าผู้คนต่างใช้ชีวิตในแบบของตัวเอง ไม่ต่างจากหนุ่มหน้าใสวัยทำงาน เจสัน พนักงานบริษัทกินเงินเดือน วิ่งมาด้วยหน้าตาที่เหนื่อยหอบ ขณะนั้นประตูรถไฟบีทีเอสกำลังจะปิด เด็กหนุ่มวิ่งกระโดดเข้ามาด้วยความเร่งรีบ ทำให้ผู้คนที่อยู่ในรถไฟฟ้าต่างพากันตกใจในการกระทำของชายหนุ่ม เด็กหนุ่มเห็นว่าผู้คนต่างมองมาที่เค้า เจสันได้แต่มองและส่งยิ้มเขิลๆ ให้กับทุกคน "แฮะๆๆ สวัสดีค้าบบบ ทุกคนน" เจสันเปิดบทสนทนาท่ามกลางความเงียบ แต่ผู้คนกลับดูเค้าด้วยสายตาแปลกๆ ยิ่งกว่าเดิมซะอีก (ไม่น่าพูดเลยเรา โครตอายเลยว่ะ)   

          หลังจากนั้นประตูรถไฟก็เปิดลง เจสันยืนมองออกไปนอกรถไฟ ในตำแหน่งที่เค้ายืนอยู่นั้นตรงบริเวณประตูพอดี เค้าใช้ชีวิตแบบนี้เป็นประจำ และด้วยใบหน้าที่หล่อเหลาเอาการของเจสันทำให้เค้าเป็นที่ชื่นชอบของสาวๆในอ็อฟฟิศไม่เว้นแม้แต่เก้ง กวางในบริษัทก็อยากจะกินตัวเขาไปทั้งตัว เจสันเป็นคนที่ตั้งใจทำงาน เป็นที่รักของบุคคลส่วนใหญ่ ถือได้ว่าเค้าเป็น หนุ่มวัยทำงานที่ฮอตในบริษัทเลยก็ว่าได้ เพราะเป็นแบบนั้นจึงทำให้พนักงานบริษัทบางคนถึงรู้สึกอิจฉาเขาอยู่ไม่น้อย เด็กหนุ่มมองไปนอกหน้าต่างพลางหันดูรอบๆพลางด้วยความเบื่อหน่าย แต่จู่ๆ ก็เห็นมือดีล้วงกระเป๋ากางเกงชายหนุ่มคนหนึ่งโดยที่เค้าไม่รู้สึกตัว (เห้ยยย!! มิจฉาชีพนี่นา ทำไงดีว่ะเนี่ย จะตะโกนดีไหมเนี่ย แต่เมื่อกี้ก็ทีหนึ่งล่ะนะ...) เด็กหนุ่มเห็นว่าไม่ได้การ มือคนร้ายกำลังจะเอากระเป๋าเค้าไปแล้วววว!!!!  

"คุณครับผู้ชายคนนั้นกำลังจะล้วงกระเป๋าคุณ"

          ผู้คนต่างมองมาที่เค้าอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ทุกคนหันไปมองที่ชายกำลังล้วงกระเป๋ากางเกง หมอนั้นหนีไปแล้ว!! เจสันเห็นว่าเค้ากำลังแทรกตัวออกไปจากบริเวณนั้น เด็กหนุ่มไม่รอช้าวิ่งบุกแทรกตัวผู้คนแถวนั้น วิ่งจับคนร้าย "จะทัน ไอ้บ้านั่นมั้ยเนี่ย บ้าจริง" เด็กหนุ่มไม่เข้าใจในการกระทำของตัวเองรู้เพียงว่าจะเห็นคนที่ได้รับความเดือดร้อนแบบนี้ได้ยังไงกัน "เห้ย นายน่ะ พอได้แล้ว ไม่ต้องตามไปหรอก" หนุ่มมีเคราหน้าหล่อที่โดนขโมยกระเป๋า พูดห้ามปราบ "ไม่เป็นไรเดี้ยวผมจะเอามาคืนให้ได้เลยนะครับ" เด็กหนุ่มวิ่งไปสุดกำลังเห็นโจรอยู่ใกล้ๆ แค่เอื้อมมือแต่มีผู้คนมากมายคอยเป็นอุปสรรคจับโจรได้ยากเหลือเกิน จู่เด็กหนุ่มก็หมอบตัวลง คลานไปกับพื้น!!! "ไม่ยอมให้หนีไปหรอกกกก กลับมานะไอ้คนร้าย" โจรวิ่งด้วยความตกใจแต่ที่ตกใจไปกว่านั้นคือเด็กหนุ่มได้จับขาโจรคนนั่น ไว้ได้ "มาตอนไหนว่ะเนี่ย!!" โจรพูดด้วยความตกใจสุดขีด ทำให้เขาล้มตัวลง เจสันจับมือโจรไขว้หลังทัั้งสองข้าง "ฉันจับแกได้แล้ว ไอ้โจรกระจอก" ในที่สุดเด็กนุ่มได้สร้างวีรกรรมในรถไฟฟ้าได้สำเร็จ ผู้คนต่างชื่นชมในความกล้าหาญของเค้า เสียงปรบมือดังขึ้นในทันใด ขณะนั้นหนุ่มคนนั้นที่โดนขโมยกระเป๋า ยืนอยู่ด้านหลังเค้า "นายนี่โครต ใจเด็ดเลยว่ะ" เค้ายิ้มให้กับเจสัน เจสันมองเค้าแล้วส่งกระเป๋าเงินกลับให้คืน 

          หลังจากนั้น เจสันนำตัวโจรส่งตำรวจพร้อมชายคนนั้น "นี่นายนะ ชื่อไร?" "ชื่อ เจสันครับ คุณล่ะ" "ฉันชื่อ บอส แล้วนายต้องการเงินเท่าไร?"

          คำถามนั้นทำเอาเจสันอึ้ง "เออ...ออ ผมไม่ได้ต้องการเงินหรอกนะครับ ไม่เป็นไร" "หึ เมื่อกี้น่ะ แสดงละครได้ดีเลยนิ" บอสพูด "เอ๊ะ คุณพูดอะไรของคุณน่ะ" เจสันรู้สึกไม่ค่อยพอใจ "ก็นายกับไอ้โจรนั่น เตี้ยมกันมาใช่ไหมล่ะ อยากดังอ่ะดิ หรืออยากได้เงิน?" คำถามนั้นทำให้เจสันฉุน "คุณพูดบ้าอะไร! ผมอุตส่าห์ชวยคุณไว้ ขอบคุณสักคำก็ยังดี" '' แต่นายคงอยากได้คำตอบแทนเป็นเงินใช่ไหม พูดมาเถอะอยากได้เท่าไร" บอสพูดพร้อมยืนหน้าไปใกล้ๆ เจสัน "ถามจริง ทำแบบนี้มากี่คนล่ะ?" เจสันฟิวส์ขาด ปล่อยหมัดใส่บอสไปเต็มแรงของเขา

ผวัะ!!!!! "ไอ้ชั่ว ถ้าแกพูดปากพล่อยแบบนี้ น่าจะให้โดนขโมยกระเป๋าไปซะก็ดี คนเค้าอุตส่าห์หวังดี ยังจะปากหมาอีก เวรกรรมของฉันที่มาเจอคนทุเรศแบบแก!!!" เจสันเดินจากไปพร้อมให้หนุ่มเครา นั่งเลือดกรบปากไปคนเดียว

        ตอนนี้คือครั้งแรกที่เจสันและบอสได้เจอกัน......