อัศวินร้อนรัก 20+

 ใต้แสงจันทร์ที่ขาวนวลที่ฉายแสงมายังลำธารเห็นหนุ่มรูปงามทั้งสองกำลังชำระร่างกายที่ออกเดินทางมาอย่างเหน็ดเหนื่อย โซเนียลเปิดการสนทนา

"น้ำในลำธารนี้ใสดีนะท่าน" โซเนียลพูดพร้อมตีน้ำเป็นสาย

"ข้าก็คิดอย่างนั้น"เรนเนอร์ตีน้ำตาม โซเนียลหันไปมองเรนแล้วพูดขึ้นว่า

"ท่านคิดยังไงถึงได้อาสาจะมาช่วยองค์หญิง ทั้งที่ท่านกับนางก็มีเรื่องบาดมางใจกันอยู่"

เรนเนอร์ได้ยินคำถามจี้ใจดำก็ได้แต่เงียบไม่พูดอะไร ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆส่งให้โซเนียลเห็นถึงความหนักใจอยู่ไม่น้อยในสีหน้านั้น "เห้อออออ นี่ข้าทำให้ท่านลำบากใจอยู่ รึเปล่าเนี่ย" หลังจากที่โซเนียลพูดเขายกแขนขึ้นโอบไหล่เรน

อย่างกับเพื่อนที่สนิทสนม "ท่านไม่ต้องหนักใจไปหรอก ข้าสัญญาข้าจะช่วยเหลือองค์หญิงให้ได้เหมือนกัน" เรนเนอร์ได้ยินดังนั้นก็เกิดความรู้สึกตื้นตันที่มิตรสหายของเขาอยากจะช่วยเหลือเขาขนาดนี้เลยเหรอ "ขอบใจท่านมากนะ โซเนียล" เด็กหนุ่มมองใบหน้าโซเนียลด้วยความตื้นตันใจไม่หาย จู่โซเนียลก็ดันตัวเรนเนอร์หัวจุ่มลงไปในน้ำ "ท่านนี้ชอบดราม่านะ ฮาๆๆๆ ไม่ต้องคิดมากน่าเพื่อนต้องช่วยเหลือเพื่อนอยู่แล้ว" "โซเนียลเล่นอะไรของท่าเนี่ย ข้าเปียกหมดแล้ว" ในลำธารในยินเสียงที่กำลังมีความสุข บรรยากาศมิตรภาพระหว่างเพื่อนช่างสวยงาม

 แต่ทว่า มีเงาดำที่แอบสุ่มดูอยู่ที่พุ่มไม้........ดวงตาของคนในเงาช่างดูน่ากลัวยิ่งกว่าอะไร เขาจะทำอะไรกันนะ?

 เวลาดึก ทุกคนต่างนอนหลับพักเอาแรงและมีการแลกเปลี่ยนเวรยามเป็นระยะๆ อัศวินทั้งหลายต่างทำหน้าที่ของตัวเองอย่างเต็มที่ เรนเนอร์เดินกลับจากอาบน้ำพร้อมกับโซเนียลระหว่างทางมีการพูดคุย หยอกล้ออย่างสนุกสนาน จนมาถึงหน้าแคมป์ เรนถึงกับผงะเขาเห็นอาลากำลังนั่งผิงไฟให้ความอบอุ่นกับตัวเองอยู่ ซึ่งอาลาไม่ได้สังเกตเห็นว่าเรนกำลังมองเค้าอยู่ ฝ่ายเรนก็นึกไม่ออกว่าจะทำยังไงต่อไป เอายังดีล่ะเนี่ยยยย! ตอนนี้ก็ยังบอกได้กันไม่ติดเลยจะให้เดินผ่านไปเฉยๆเนี่ยนะ โอ้ยยยย บ้าจริงๆเลย 

"อาาลาาาาาา นายทำไรอยู่นะ" ไม่จริงงงงงงงงงงงงง! โซเนียลนายจะตะโกนทำไมฟร้ะ!!!! อาลาได้ยินจึงหันมาทันที พบกับเพื่อนรักหักสวาทคู่ใจถึงกับอึ้งกิมกี่ "เอออ...ออ..." "ฉันถามว่านายทำไรอยู่ทำไมต้องอึ้งขาดนั้นว่ะ ตกใจรึไง" โซเนียลถาม  (จะไม่ให้ตกใจได้ยังไงฟร้ะ! เจ้าบ้าเอ้ย) เรนเนอร์ด่าโซเนียลในใจ "ข้ากำลังนั่งผิงไฟนะ ข้าหนาวอีกเดี้ยวก็จะไปนอนแล้วล่ะ" "อ้อๆๆๆ กว่าจะพูดได้" "'งั้นเดี้ยวข้าไปนอนก่อนนะ โซเนียลท่านคอยตามมาล่ะ" เรนตัดบทสนทนา "อ้าวนี่ท่านนอนกับข้าหรอกรึ นึกว่า" 

"ข้าไปนอนล่ะง่วง บาย!" โซเนียลพูดไม่ทันจบ เรนเนอร์พูดแทรกก่อนรีบเดินไปนอน "อ้าวเป็นไปไรอีกล่ะเนี่ย อารมณ์แปรปวนจริงๆเล้ยย" "ข้าขอตัวนะโซเนียล" อาลาเดินไปนอนที่แคมป์ในเต้นฝั่งตรงข้าม "เห้อออ เอาเข้าไปคนพวกนี้ ข้าล่ะเหนื่อยใจ นั่งผิงไปคนเดียวก็ได้ว่ะ" 

เวลาเที่ยงคืน 

 ในแคมป์ช่างเงียบสงัด บัดนี้ไร้ผู้คนเดินผิงไฟทุกคนต่างนอนไม่เว้นแต่อัศวินที่เข้าเวรที่ยืนหลับน้ำหมูกโปงอยู่อย่างนั้น ณ เต้นท์ สีเขียวมากมายเรียงรายนับไม่ถ้วนที่ตั้งอยู่ ณ ตอนนี้ได้ยินเพียงเสียง สั่นเครือชวนเสียวซ่าน 

      "แฮ่กๆๆ อื้ออออ ซี้ดดดดดดด" เสียงทุ่มนุ่มลึกที่ครางอยากสยิว

ภายในเต็นท์เต็นท์หนึ่ง เด็กหนุ่มผมฟ้ากำลังฝันถึงอะไรบางอย่าง เขาบิดตัวไปมา ภายใต้ผ้าห่มท่อนกายที่พุ่งชี้เด่ ท่อนไอติมที่แข็งและใหญ่ของอาลากำลังอยู่ไม่สุข ภายใต้ความฝันที่เค้ากำลังฝันว่าเขา กำลังเสพสมร่างกายเรนเนอร์เพื่อนของเขาอย่างหื่นกระหาย ซี้ด อ้าส์ ซี้ด อ้าส์ เรนนายมีร่างกายที่ล่ำดีจัง ฉันอยากดูดไปซะทุกส่วนเลย จู่ๆเด็กหนุ่มก็เด้งเอว ซ้ำไปซ้ำมาราวกับมีเพศสัมพันธ์อยู่ อื้อซ๊้ดด อาาาาา เรน เรน เรน! จู่ๆนมข้นหวานขาวข้นทะลุออกมาจากผ้าห่มเป็นจำนวนมาก ไหลเต็มพื้นที่บนร่างกายของอาลา

แฮ่กกๆ.......

ในขณะเดียวกัน ในเต็นท์ของโซเนียลและเรนที่กำลังนอนอยู่ ซึ่งตอนนี้เรนยังไม่ได้นอนหลับแต่กลับรู้สึกมีอารมณ์เพราะเหตุการณ์ในห้องน้ำเมื่อเช้าทำให้เขารู้สึกเร้าร้อนมากขึ้นไปอีก อื้ออ ทำไมเราถึงร้อนไปทั้งทั่วแบบนี้นะ เหงื่อเริ่มซึมไปทั่วร่างกายของเรนเนอร์ อื้อออออ อ้าส์ เสียงครางเริ่มดังขึ้น เรนเนอร์ที่นอนหันข้างอยู่ก็หันไปอีกทางเดียวความกระวนกระวายกลัวคนที่นอนอยู่ข้างๆตื่นขึ้นมา แต่โซเนียลยังหลับอยู่เรนเนอร์โล่งอก แต่ทว่าตอนนี้ทำไมเขารู้สึกว่า โซเนียลถึงได้ดูหล่อมีเสน่ห์จัง เวลาหลับแล้วดูน่าหลงใหลชะมัด ความเร้าร้อนที่เรนมีอยู่เต็มเปี่ยมได้ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ๆ หน้าของโซเนียล หนุ่มใหญ่ที่ใบหน้าดูหล่อ แบบนักรบรุ่นใหญ่ร่างกายก็ดูกำยำมาจับอะไรแบบนี้ เรนยื่นหน้าเข้าไปใกล้เรื่อยๆ ริมฝีปากโซเนียลเป็นสีชมพูอ่อนดูเซ็กซี่ไม่เบา เอาซะเลย เรนเนอร์ยื่นปากไปเรื่อยๆๆ......จนปากทั้งสองประกบกัน