มิลันธา : บันทึกของสาวน้อย

19/11/2017

06:49 am.

ฉันกำลังเดืนทางไปงานแต่งญาติ

ฉันเกลียดการตื่นเช้า

8:36 am.

ฉันหิว แต่ฉันไม่กล้ากินต่อหน้าคนอื่น ฉันจะรู้สึกคลื่นไส้ ฉันไม่กล้ากินตอนนเี้พราะกลัวเขาว่า ไม่รู้เหมือนกันเขาจะว่าอะไร อย่าไปกลัวนะ เขาไม่ได้คิดอะไรหรอก มันยังมาไม่ถึงซักหน่อย

ฉันเชื่อในพระเจ้านะ เชื่อว่าเขามักจะส่งสิ่งดีๆ มาให้เสมอ ถึงแม้มันจะเป็นเรื่องร้ายก็เถอะ มันทำให้ฉันเรียนรู้ไม่มากก็น้อย ทุกอย่างสำคัญเสมอ

11:14 am.

ฉันหิวมาก ฉันตัดสินใจกิน ไม่แคร์ใครแล้วล่ะ งานแต่งตามประเพณีที่นี่เป็นงานบันเทิง ฉันร่วมสนุกโดยไม่สนใจคนรอบข้าง ฉันสติหลุดไปแล้ว ฮ่าๆ ฉันสนุกมาก เพลงเศร้าที่นักร้องบนเวทีบรรเลงนั้นน่าเบื่อสุดๆไปเลย คุณเชื่อมั้ยว่าฉันนั่งฟังเพลง Broken halos ในโทรศัพท์ตัวเองผ่านหูฟังน่ะ ใครคงจะคิดว่าฉันบ้าแน่เลย ฉันไม่สนหรอก แต่ถ้าเขาคิดอย่างนั้นจริงๆ ก็เท่ากับว่าฉันทำให้พวกเขาหัวเราะล่ะ ฮ่าๆ ความสนุกที่นี่ถือว่าแลกกับการตื่นเช้าฉันละกัน หวังว่าฉันจะได้แบ่งความรู้สึกดีๆ ให้ทุกคนเร็วๆนี้ 

12:29 pm.

ฉันเกลียดการฝากชีวิตไว้บนเส้นด้ายคนอื่น เช่นการที่ต้องนั่งรถพ่อตอนเขาเมา เจาทำฉันเฉียดตายมาหลายรอบแล้วนะ ให้ตายสิ ถ้าจะทำให้คนอื่นเดือดร้อนโดยความไม่ใส่ใจตัวเองก็ไปตายคนเดียวซะสิ! 

ตอนนี้ฉันกลัวมากๆเลย ฉันกลัวมากๆ ฉันจะทำอย่างไรดี ฉันขอให้พระเจ้าปกป้องฉันด้วยเถิด อาเมน

ฉันน้ำตาคลอ ฉันพยายามขอให้เขากลับบ้าน เขาไม่ฟังฉันเลย

16:34 pm.

ตอนนี้ฉันยังอยู่ที่บ้านญาติอยู่ พ่อฉันสลบไปเรียบร้อยแล้ว  

พี่สาวคนหนึ่งพาฉันเที่ยวที่หมู่บ้านของเขา โดยรถจักรยานยนต์ พร้อมกับไปส่งคุณยายและรับเด็กน้อยจากบ้านอื่นมาเลี้ยง ฉันซ้อนหลังเธอ ปลายผมเธอสะบัดไปมาที่ปลายจมูกฉัน ถือว่าเสียมารยาทนะแต่ฉันไม่ได้ตั้งใจจริงๆ คงไม่ถือกันนะ แต่คอพี่เขาขาวเนียนมากเลย ฉันเริ่มจะฟุ้งซ่านเล็กน้อย

19:25

ฉันกลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย ขอบคุณพระเจ้า คุณพ่อไม่มีอาการเมามากสักเท่าไหร่