ภารกิจป่วน ข้ามมิติพลิกชะตาโลก!
เขียนโดย 
MarkitJeff
วันที่ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2560 เวลา 20.57 น.
แก้ไขเมื่อ 29 ตุลาคม พ.ศ. 2560 21.03 น. โดย เจ้าของนิยาย
15) รายงานภารกิจ (1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันเสาร์ช่วงเช้าก็มาถึงเป็นวันที่เดนนิสต้องไปหาริงโก้ที่บ้านตามนัด เป็นเช้าที่บรรยากาศค่อนข้างสดใส ผู้คนเดินกันมากมาย เดนนิสเปิดดูจีพีเอสที่ได้มาจากฮอกริดเพื่อดูแผนที่
“น่าจะแถ่วนี้สินะ” เดนนิสเดินมาถึงบ้านหลังหนึ่งด้วยความสงสัย
เดนนิสจึงจ้องไปที่บ้านเลขที่เพื่อตรวจดูว่านี้ใช้ที่อยู่ริงโก้รึเปล่า
“ฮื้ม ตรงกับที่เจ้าริงโก้เคยบอกไว้เลยแฮะ งั้นน่าจะหลังนี้ละ”
ครูซโผล่ขึ้นมา
“ฉันรู้สึกได้ เป็นหลังนี้แหละเดนนิสที่เป้าหมายอาศัยอยู่”
ครูซพูดเสริมให้เดนนิสมั่นใจ
“เอาละ อย่างแรกก็คงต้องกดกริ๊งสินะ” เดนนิสเดินไปกดกริ๊งที่หน้าบ้าน
ติ๊ง ต๊องงง
เดนนิสยืนรออยู่หน้าบ้าน สักพักหนึ่งมีคนเปิดประตู เป็นผู้หญิงอายุร่าวๆช่วง40
“สวัสดีจ้ะ มาหาใครรึหนู” ผู้หญิงคนนั้นเดินมาถาม
“สวัสดีครับ พอดีผมมาหาริงโก้นะครับ”
“อ่อ มาหาริงโก้นี้เอง งั้นก็เข้ามาก่อนสีจ้ะ เดียวป้าไปเรียกมาให้นะ”
“ขอบคุณมากครับ”เดนนิสตอบกลับและเดินเข้าไปนั่งในห้องนั่งเล่นของตัวบ้าน ภายในมีโซฟาพร้อมทีวี โต้ะกินข้าว ของใช้ทั่วไป ดูเป็นบ้านที่เรียบง่าย
“ริงโก้! เพื่อนมาหาแนะ!”ผู้หญิงคนนั้นตะโกนขึ้นไปชั้นสองที่เหมือนจะเป็นห้องของริงโก้
ไม่มีเสียงตอบรับลงมาจากห้องข้างบน ห้องขอริงโก้ยังคงเงียบกริบต่อไป
“ท่าจะยังไม่ตื่นแนะ เดียวป้าไปเรียกให้นะ” ผู้หญิงคนนั้นก็เดินขึ้นชั้นสองไป
อะไรกัน วันนี้เป็ฯวันนัดแท้ๆทำไมถึงยังไม่ตื่นได้ละเจ้าหมอนั่น เดนนิสคิดในใจ ก่อนจะได้ยินเสียงห้องข้างบนดัง โคร่ม!
“โอ้ยๆๆ ตื่นแล้วๆๆ! เป็นแม่ที่บ้าพลังจริงๆ” เสียงของริงดังมาจากห้องข้างบน
ริงโก้เดินลงบันไดมาแบบง่วงๆ
“เอ๋? ใครมาหากันละเนี่ย” พอริงโก้พูดจบก็ได้เจอกับเดนนิสที่นั่งอยู่
“เฮ้! เดนนิสนี้เอง มีอะไรรึ?”
เดนนิสจ้องหน้ากลับไปด้วยสีหน้าประมาณว่าเอาจริงดิ..
“อ..อ่อ! วันนี้มีภารกิจสำคัญนี้นาแย่ละ ลืมซะสนิทเลย เมื่อวานเจอเรื่องหนักเยอะไปหน่อย” ทันทีที่ริงโก้พูดเสร็จเขาก็รีบพุ่งกลับเข้าไปในห้อง
เพื่อเตรียมตัว
“ฉันหวังว่าวันนี้คงจะไม่มีเรื่องผิดพลาดนะ..” ครูซพูดขึ้นมา
“อ่า ฉันก็หวังว่าอย่างงั้น” เดนนิสตอบกลับ
ในระหว่างรอแม่ของริงโก้ก็เดินมานั่งเก้าอี้ฝั่งตรงข้าม
“หนูดูเป็นเด็กที่ฉลาดดีนะ ว่าแต่ไปเป็นเพื่อนกับเจ้าริงโก้มันได้ยังไงเหรอ”
ภาพวันที่เข้าโผล่มาจากกองขยะพุ่งเข้ามาในหัว
“มันค่อนข้างรุงรังนิดหน่อยนะครับ ก็ประมาณเจอกันที่โรงเรียน.. ประมาณนั้นนะครับ” เดนนิสพูดโกหกไปแบบเรียบๆ
“ไม่อยากเชื่อวว่าคนแบบนั้นจะหาเพื่อนได้นะ ขอบคุณที่เป็นเพื่อนเจ้าริงโก้มันนะ” แม่ของริงโก้พูดกับเดนนิสด้วยความรู้สึกขอบคุณ
แต่สิ่งที่เดนนิสคิดก็คือเขาต่างหากที่หาเพื่อนไม่ได้เลยตอนอยู่โรงเรียนเวทย์มน
เวลาพ่านไปซักพักริงโก้กระโดดลงมาจากบันไดชั้นสอง
ตุบ!
“เอาละเดนนิสฉันพร้อมแล้ว ไปกันเถอะ!”
“อ่า โอเค ต้องรีบแล้วละ ไม่อยากให้ล่าช้า” เดนนิสลุกขึ้นจากที่นั่ง
“ว่าแต่ พวกหนูจะไปไหนรึ” แม่ของริงโก้ถาม
“ธุระเกี่ยวกับโรงเรียนนะครับ” เดนนิสตอบแบบกลบเกลื่อน
“เดียวสิเดนนิส ไม่ใช่ไปทำภารกิจ อะไรนั้นหรอกรึ”
เดนนิสรีบหันไปหาริงโก้และส่งสัญญาณว่าให้หยุดพูดเดียวนี้..
“โอเคจ้ะ เด็กๆโชคดีนะ” แม่ของริงโก้เดินไปส่งเดนนิสกับริงโก้ที่หน้าบ้าน
ทั้งคู่เดินออกมาจากบริเวณบ้านพอสมควร
“ว่าแต่เดนนิส เราจะไปที่ไหนกันรึ”
“ตามฉันมาเรื่อยๆเลย ฉันจะพาไปร้านขนมที่เจ๋งที่สุดเอง!”
“หา?” ริงโก้ทำหน้างงๆ แต่ก็ยังเดินตามไป
เหตุการณ์ของทางฝั่งเดนนิสยังคงไปได้ราบรื่นไม่มีอะไรขัดข้องอีกฟากหนึ่งของจังหวัด นินาเมะกำลังเดินไปถึงหน้าบ้านของลูอิส
“หลังนี้แหละนะ” นินาเมะกดกริ๊งเรียก
มีเสียงดังเตือนขึ้นในบ้านของลูอิศ ประตูบ้านค่อยๆเปิดออกมา
เป็นเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆสองคนเดินออกมา เหมือนกำลังอยู่ในช่วงประถม
มองไปที่ประตูด้วยความอยากรู้อยากเห็น
นินาเมะรู้สึกแปลกใจเล็กน้อย
“นี้เรามาถูกบ้านระป่าวนะ ฟรีซ”
“ฉันมั่นใจแล้วนะว่านำทางมาถูก..”
ซักพักหนึ่งก็มีคนเดินออกมาจากประตู คนๆนั้นคือลูอิสนั้นเอง
“นี้พวกเธอ อย่าออกมาก่อนพี่สิ” ลูอิสพูดกับเด็กหญิงสองคนที่ดูเหมือนจะเป็นน้อง
ลูอิสมองไปที่ประตูก็พบกับนินาเมะยืนอยู่
“เธอนี้เอง” ลูอิสเมื่อเห็นนินาเมะ
“รอแปปนึงนะ ถ้าไม่รังเกียจก็เข้ามาก่อนก็ได้”
“โอเคฉันจะนั่งรอที่สวนหน้าบ้านนะ” นินาเมะเข้าบ้านมาและเดินไปนั่งรอที่สวน
เด็กสองคนนั้นจ้องมาที่นินาเมะและหันไปหาลูอิส
“พี่ๆ หนูเล่นกับพี่เขาได้รึป่าวอะ”
“ไม่ต้องเลย เดียวทำเขาวุ่นวาย”
“ง่า..” เด็กสองคนนั้นดูผิดหวัง แต่แล้วนินาเมะก็พูดขึ้น
“ไม่เป็นไรจ้ะลูอิส เดียวฉันเล่นกับเด็กพวกนั้นเอง”
ลูอิสหันไปมองครู่หนึ่งและพูดว่า
“แล้วแต่ละกันนะ” และก็เดินเข้าไปในบ้าน
เด็กสองคนรีบวิ่งไปหานินาเมะ
“น..น่ารัก...” นินาเมะคิดในใจและแก้มออกแดงๆหน่อย
เด็กสองคนเดินเข้ามาหา
“พี่ชื่ออะไรเหรอคะ”
“พี่ชื่อนินาเมะจ้ะ แล้วพวกเธอสองคนละ”นินามะพูดพร่างเก็บอาการ
ดูเหมือนจะเป็นคนรักเด็กเป็นพิเศษ
เด็กคนแรกที่ผมสั้นบ็อบสีดำพูดว่า
“หนูชื่อคริสต้าคะ ส่วนคนนี้ชื่อโซอี้คะ” คริสต้าชี้ไปที่คนผมทักเปียสองข้าง
นินาเมะยิ้มตอบรับ
“หว่า น่ารักเกินไปแล้ว” นินาเมะเผลอยิ้มออกมา
“นินาเมะไม่ว่าเธอคิดอะไรอยู่ ช่วยใจเย็นๆก่อน” ฟรีซเตือน
“ที่จริงพวกหนูมีกันสามคนนะ อีกคนหนึ่งอยู่ด้านในเธอค่อนข้างขี้อายนะ”
“ร..เหรอ น่าเสียดายจังนะ น่าเสียดายจริงๆ!”
“ถ้านับลูอิสกับพี่เลี้ยงอีกคน บ้านนี้ก็อยู่กันห้าคนละนะ” โซอี้พูดขึ้นมา
“อ่อยังงี้หรอกเหรอ แล้วพ่อแม่พวกเธอละ”
“พวกเขาไปทำงานต่างประเทศนะไม่เคยกลับมาเลย จริงๆแล้วพวกเราเป็นเด็กที่ถูกรับมาเลี้ยงนะ ลูกจริงๆนะมีแค่ลูอิสกับแมรี่เด็กที่อยู่ในบ้านนะ”
“อ่อ.. ยังงี้หรอกเหรอ พวกเธอนี้ก็ลำบากเหมือนกันนะ” นินาเนะรู้สึกสงสาร
“ไม่เป็นไรหรอก ลูอิสกับคุณพี่เลี้ยงนะ ดูแลพวกเราดีมากๆเลยละ ถึงลูอิสจะดูน่ากลัวก็เถอะนะ” เด็กๆทั้งสองยิ้มออกมา
“พี่นินาเมะเป็นอะไรกับลูอิสเหรอคะ วันนี้จะไปไหนกัน”
“เป็นเพื่อนร่วมงานนะจ้ะ วันนี้ไปทำธุระสำคัญนะน่ะ”
“เอ๋ ไม่ใช้ไปเดทกันหรอกรึ อุส่าดีใจที่ลูอิสคบผ็หญิงได้สักที เนอะโซอี้” คริซต้าส่งบทต่อให้โซอี้
“ใช้ๆ” โซอี้ก็ผสมโรงไปด้วย
“เด๋ยวๆพวกเธอเข้าใจผิดแล้วละ..” นินาเมะพูดด้วยสีหน้ากังวล
“ด..เด็กพวกนี้ คิดเรื่องแบบนี้แล้วรึ”
ในขณะนั้นลูอิสก็ได้เดินออกจากบ้านมา และเดินมาทางนินาเมะ
“ฉันพร้อมแล้ว.. ขอโทษนะเธอน่าจะลำบากที่รับมือกับเด็กพวกนี้”
“อ..อ่า ไม่เลย งั้นก็ไปกันเถอะ” นินาเมะลุกขึ้น
“พี่จะไปแล้วเหรอคะ”
“ขอโทษนะ พอดีพี่รีบนะ ไว้มีโอกาสเราคงจะได้เจอกันใหม่นะ”
“ค่า! โชคดีนะคะ” เด็กๆกับเข้าไปในบ้านเพราะพี่เลี้ยงออกมาเรีนก
นินาเมะกับลูอิสเดินออกไปนอกบ้าน
“เอาละนำทางฉันได้เลย” ลูอิสพูดขึ้น
“อ่า โอเคตามมาเลย”
“ไม่ต้องนำฉันหรอก” จู่ลูอิสก็พูดขึ้น
“เอ๋?” นินาเมะหันหลังไปเจอลูอิสกำลังนั่งขวบจักรยานยนต์
ฮาเล่ย์-เดวิดสัน สตรีท รุ่นปี2016 อยู่
“แค่บอกทางฉันก็พอแล้ว เดียวจะพาไป” ลูอิสพูดแบบเรียบๆ
“อ..อื้ม” นินาเมะพยักหน้าขึ้นนั่งซ้อนท้าย
เหตุการณ์ของฝากนินาเมะก็ค่อนข้างลงตัวแล้วเช่นกัน
เหตุการณ์อีกฝากหนึ่งก็ดำเนินไปอย่างราบรื่นเช่นกัน
“เป็นไงละเดนนิส สกิลการปั่นจักรยานของฉันมันโคตรเหนือชั้นเลยใช้ไหมล่า!!!” ริงโก้พูดกับเดนนิสที่ซ้อนท้ายจักรยานอยู่
“เออ! ก็เจ๋งดีแต่ขี่ระวังๆหน่อยเซ่!”
และมั้งนินาเมะกับเดนนิสกำลังจะได้รายงานความคืบหน้าของภารกิจกับทางสมาคมในเร็วๆนี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
