Extra love ศึกรักชิงบัลลังหัวใจ

     ฉันวิ่งมาถึงห้องทดลองอะไรสักอย่างก็เห็นไฟกำลังลุกลามไปทั้งห้อง ไม่มีเวลาจะมาลังเลอะไรทั้งนั้นฉันคิดแล้ววิ่งเข้าไปข้างในอย่างไม่กลัวตาย ใช้เวทย้ายทุกคนออกจากห้องจนเหลือแค่ฉันคนเดียว

"อาเมะ"ฉันเรียกแมวตัวสีดำท้องสีขาวมีลายเสือกลางหลังมีคิ้วกับถุงเท้า4ข้าง

"ช่วยหน่อยนะอาเมะ"

"เมี๊ยวว"อาเมะวิ่งไปรอบบริเวณที่ไฟไหม้หลังจากนั้นไฟก็เริ่มดับลงไปฉันมองไปรอบๆและก็ไปสะดุดตาตรงเครื่องมือทำแล็บในบีกเกอร์ใบหนึ่งมีสารบางอย่างอยู่ ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆเพื่อดูชื่อสารข้างๆบีกเกอร์และแล้วฉันก็ต้องวิ่งกลับออกมาหลังจากนั้น...

ตูมมมๆๆๆ!!!

"อึก"ฉันโดนแรงระเบิดอัดเข้าทำให้ตัวปลิวกระเด็นไปติดกำแพงและเกิดรอยร้าวเสียงระเบิดยังดังต่อเนื่องและแรงขึ้นเรื่อยๆเพราะมีบีกเกอร์ที่ผสมสารบางอย่างไว้เรียงกันเป็นทางพอโดนไฟก็เลยระเบิดทำให้มันจะไม่หยุดระเบิดจนกว่าจะถึงบีกเกอร์ใบสุดท้าย ฉันพยายามลุกขึ้นและตะโกนออกมา

"อาเมะ!!!"แมวตัวเล็กวิ่งมามองหน้าฉันราวกับกำลังอ่านใจ สักพักมันก็วิ่งกลับไปโดยพุ่งเป้าไปที่บีกเกอร์

ตูมม!! เพล้ง!!

"ระเบิดได้ยังไงกันนะสารนั่นมันอะไรกัน"เสียงระเบิดสลับกับเสียงบีกเกอร์แตกทำให้ฉันคิดไม่ออกว่าจะทำยังไงเหมือนสมองจะกระทบกระเทือนไปนิสหน่อย 

"ไง ยังจำได้รึเปล่า"ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองเจ้าของเสียงก็เจอกับเซริว

"เธอบอกฉันเองนี่นาว่าอย่าเพิ่งตายก่อนที่เธอจะได้ตัดเส้นชีวิตขิงฉันน่ะ ลืมแล้วเหรอ"

"ชิ ไม่มีทางลืมหรอกคนที่ไม่ใช่คนในตระกูลแถมยังจะล้างตระกูลอายาเมะอีกคนแบบนั้นฉัน ไม่มีทางปล่อยมันไว้หรอกนายเองก็ต้องตายเหมือนกัน"

"ฉันรู้ ฉันแค่อยากจะบอกเรื่องหนึ่งที่เธอไม่เคยรู้ตัวเลย"ฉับส่ายหน้าเป็นเชิงบอกว่าไม่อยากฟัง

"ฉันชอบเธอนะ แต่ด้วยสายเลือดเดิมทำให้ฉันปฏิเสธที่จะฆ่าเธอไม่ได้ เธอเองก็รู้นี่ว่าตระกูลอายาเมะกะบตระกูลมิมูระไม่ถูกกัน"

"ฉันรู้"

"ตระกูลมิมูระจะเข้าใกล้ตระกูลอายาเมะไม่ได้ด้วยเหตุที่ว่าตระกูลมิมูระจะมีสายเลือดปีศาจจิโกคุอยู่ในตัวและตระกูลอายาเมะมีสายเลือดนักล่าซึ่งตรงข้ามกับปีศาจ..."

"นายไม่น่าจะเข้าใกล้ฉันได้ถ้านายต้องการที่จะล้างเลือดปีศาจก็น่าจะบอกตั้งแต่แรก"

"เธอก็รู้ว่าไม่มีทางที่จะทำเรื่องแบบนั้นได้"

"เวทเก่าแก่ของตระกูลฉันสามารถทำได้"

"เวทเก่าแก่?"

ตูมมม!!!

"เมี๊ยวว!!"

"อาเมะ!!"ฉันวิ่งเข้าไปรับร่างของแมวน้อยที่ลอยออกมาไว้ในอ้อมแขน

"ไว้ค่อยคุยกันเซริว ตอนนี้นายต้องออกไป"

"ไม่"

"งั้นฉันคงต้องพานายออกไป"ฉันใช้เวทย้ายเซริวออกไปนอกห้อง 

"อาเมะยังไหวอยู่มั้ย"ฉันพูดแล้ววางแมวน้อยลงกับพื้น

"เมี๊ยวว"เสียงตอบรับของอาเมะทำให้ฉันยิ้มออกมาบางๆ

"ไม่เป็นไรนะสาวน้อย"

"คิส!!"

"ผมรู้ว่าคุณไม่ได้เรียกแต่ผมทนไม่ไหวที่เห็นคุณในสภาพแบบนี้ ทั้งๆที่ตอนสัญญากับผมคุณยอมรับแล้วว่าจะให้ผมปกป้องแต่คุณไม่เคยเรียกผมเวลาเดือดร้อนเลยสักครั้ง คราวหน้าช่วยเรียกผมออกมาด้วยนะครับ"

"อืม" 

โฮกกกก!!

"คิฟุ!!!"สิงโตหนุ่มเคารพฉันครั้งหนึ่งก่อนจะเดินเข้าไปในกองไฟแล้วจัดการกับไฟทั้งหมด ฉันลุกขึ้นแล้วพูด

"คงต้องรีบจัดการแล้วล่ะฉันยังมีงานอีกเยอะเลย"พอฉันพูดจบก็แยกย้ายกันไปดับไฟ

"มิซุ!!"ฉันเรียกม้าสีฟ้าครามออกมาและบอกให้ไปดับไฟในส่วนอื่นๆ

กว่าไฟจะดับหมดก็เหนื่อยกันแทบแย่เลยล่ะ ด้วยสารเคมีที่อยู่ในบีกเกอร์ทำใหดับไฟยากมากต้องเอาน้ำมารดเป็ดสิบๆครั้งกว่าจะดับ 2-3 ชั่วโมงที่ช่วยกันดับไฟ รู้สึกเหนื่อย ฉันเปิดประตูเดินออกไปด้วยสภาพยับเยินขอย้ำว่ายับเยิน

"เป็นอะไรรึเปล่า"

"ไม่เป็นไรหรอกครับว่าแต่เธอ..."

"ไม่เป็นไรแค่โดนแรงระเบิดอัดเข้าไปนิดหน่อย ส่วนห้องนี้เดี๋ยวฉันจะซ่อมให้ ชูฟูกุ"ยูนิคาร์นสีขาวปรากฏขึ้นตรงหน้าฉัน

"ช่วยทำให้ห้องกลับมาเป็นเหมือนเดิมทีนะ"มัันรับรู้และเดินเข้าไปในห้อง

"ทำไมถึงเกิดเรื่องแบบนี้ได้"

เงียบ~

"ตอบมา...ขอสักคนเถอะอย่าให้ฉันเหนื่อยไปมากกว่านี้"

"คือ...เรื่องมันเป็นแบบนี้ครับ พวกเรากำลังทดลองสารบางอย่างอยู่เป็นสารที่ห้ามโดนแรงกระทบน่ะครับถ้าโดนแรงกระทบแล้วมันจะระเบิด ตอนแรกก็ทำไปตามปกติพอทำเสร็จก็จะส่งให้อีกคนหนึ่งไปพักไว้แต่คนๆนั้นทำหลุดมือก็เลยระเบิดน่ะครับ ต้องขอโทษที่ทำให้ลำบากจริงๆนะครับ"เขากล่าวขอโทษ

"แล้วสารระเบิดนั่นคืออะไร"

"มันเป็นสารที่ใช้ระเบิดสีครับห้ามโดนความร้อนไม่งั้นมันก็จะระเบิดและปล่อยควันพิษที่เกิดจากการเผาไหม้สีขึ้นครับ"

"คุณเข้าไปดับไฟใช่มั้ยคะ แล้วมันระเบิด นั่นคือสารที่อยู่ในบีกเกอร์รึเปล่าคะ"ผู้หญิงคนหนึ่งพูดแทรกขึ้นมาฉันก็พยักหน้าตอบไป

"ผลกระทบร้ายแรงมากเลยนะสารนั้นเป็นสารที่แรงมากกว่าสารชนิดอื่นเลยคุณต้องได้รับการรักษาก่อนนะคะ"

"มันแพร่ไปสู่คนอื่นยังไง"

"ไม่สามารถแพร่ไปสู่ผู้อื่นได้ค่ะ"

"งั้นฉันก็ไม่เป็นไร"

"แต่..."ฉันมองหน้าผู้หญิงที่ดูเหมือนจะเป็นรุ่นน้องแล้วใช้มือลูบหัวเบาๆ

"ถ้าฉันบอกว่าไม่เป็นไรก็คือไม่เป็นไร ทีนี้ก็กลับไปทำงานได้แล้วอย่าทำพลาดอีกนะ"

"เอ๊ะ เอ่อ ค่ะ"ฉันเดินกลับไปที่ห้องของตัวเองอีกครั้งแล้วจัดการถอดเสื้อผ้าเตรียมจะอาบน้ำ

"ชูฟูกุ ซ่อมเสื้อผ้าให้ฉันหน่อย ยู เตรียมน้ำล้างพิษให้ด้วย"ยูนิคอร์นเดินไปที่เสื้อผ้าแล้วจัดการซ่อมให้เหมือนเดิมกับจิ้งจอกขาวที่ใช้พลังของตัวเองเปลี่ยนน้ำในอ่างให้เป็นน้ำศักดิ์สิทธิ์ ฉันลงไปแชาในอ่างแล้วแช่อยู่อย่างนั้นจนกว่าจะล้างพิษออกหมด...

------------------------------End------------------------------

ระเบิดเหรออิซึมิเป็นไงมั่งอ่ะ สารอะไรก็ไม่รู้ดับยากดับเย็นนัก ตอนหน้าเดี๋ยวได้รู้กันว่าสายเลือด...อาไรหว่าคนเขียนลืมเอาเป็นว่าจะได้รู้กันแล้ววิธีล้างเลือดปีศาจอะไรนั่นน่ะ ติดตามอ่านตอนหน้าได้เลย