fall in love

          วันนี้ก็เป็นวันที่แสนธรรมดาแบบทุกๆวัน ตื่นแต่เช้า อาบน้ำไปโรงเรียน ไม่ได้มีอะไรพิเศษสักเท่าไหร่เลย น่าเบื่อจังง .. เหมือนลืมนึกถึงอะไรบางอย่างแฮะ .อืมม... ช่างเถอะ

*ณ โรงเรียน*

“หาววว~~..ง่วงจริงๆเลยย” ใช่เป็นวันที่น่าเบื่อสำหรับฉัน วันที่ไม่ด้พิเศษอะไรซักนิด

“นี่เวลาหาวปิดปากด้วยสิโดนัท”

เสียงที่อ่อนหวานและคุ้นเคยของไข่มุก ทักติฉันขึ้น “อ้าว ไข่มุก มาตั้งแต่เมื่อไหร่”

“มาทันเห็นแกหาวปากกว้างหน้าเกลียดๆไงล่ะยะ”

เสียงของชานมตอบกลับมา ด้วยน้ำเสียงที่เอือม “อะไรของแกอ่ะ แค่หาวแล้วลืมปิดปากเอง ทำไมต้องทำเสียงเอือมๆแบบนั้นด้วยล่ะ”

“ก็เพราะว่าฉันเตือนเธอหลายครั้งแล้วไงล่ะแต่เธอไม่เคยทำเลย”

“ย่ะ ยัยชานมนับวันแกยิ่งจะเหมือนแม่ฉันขึ้นทุกทีแล้ว” 

“ก็เพราะแกทำตัวเหมือนเด็กไงล่ะ!ยัยปากกว้าง!”

“หนอยยย ใครเด็กยะ!!ยัยหมูตอน!!” แล้วฉันกับชานมก็โหวกเหวกโวยวายไปเรื่อยๆ จนกระ่ง..

“พอได้แล้ว!! จะเถียงกันอีกนานมั้ย เพื่อนในห้องเขารำคาญนะฉันด้วย แยกเดี๋ยวนี้!!” เสียงตะโกนของไข่มุกทำให้เราสองคนนั่งเงียบและสงบตัวเองลงได้ เฮ้อวันที่แสนน่าเบื่อนี้เมื่อไหร่จะหมดไปซักทีนะ อืมเหมือนลืมอะไรยางอย่างจริงๆสินะ.. วันนี้ต้องทำอะไรนะ..

“นี่ชานม โดนัท วันนี้อย่าลืมะเรานัดติวหนังสือกันที่ร้านพี่ไอติมนะ”  ร้านพี่ไอติม ร้านพี่ไอติม.. ร้านพี่.. ไอติม!!o///o จริงด้วยสิ วันไม่ใช่วันปกติธรรมดา มันเป็นวันแห่งความสุขของฉันเองนี่นาาาาา!! 

 

<เวลาเลิกเรียน>

*ณ ร้านพี่ไอติม*

โอ้ย รู้สึกไม่ค่อยเป็นตัวของตัวเองเลยแฮะแย่แล้วววว ฮึ่มม!!ต้องเก็บอาการสิโดนัท เก็บอาการ ...

“โดนัทแกไม่สบายหรือเปล่า”

“นั่นสิมีอะไรบอกพวกเรานะ”

“เปล่า ไม่มีอะไรหรอก” 

“จ้ะดีแล้วล่ะ มาสั่งไอศรีมกินกันเถอะแล้วค่อยติวกัน” เฮ้ออ รอดไปดีนะที่สองคนนี้ยังไม่รู้ 

"สวัสดีสาวๆ วันนี้อยากกินอะไรก่อนติวครับ^^” 

เฮือกก!!มาตั้งแต่เมื่อไหร่อ่ะ แย่ล่ะ ทำตัวปกติๆ

“หนูเอา..”

“มิ้นท์ช็อค พี่ตักของเราแล้วแหละ เจ้าประจำนี่เนอะ^^”

“เอ่อ ... ค่าา o///o” oh my godddd พลังทำลายล้างสูงง ค่าhp ของฉันจะไม่เหลือแล้วหล่ออะไรขนาดนี้นะ~~

“แหม ยัยเปี๊ยก สั่งแต่มิ้นท์ช็อคมาตลิดเพราะงี้เองหรอ อยากให้พี่เขาจำได้ ชอบเขาว่างั้นเถอะ”

อ้ากกกกกยัยชานมรู้ไต๋แล้ว รู้ได้ยังไงว่าชอบบบ!! ฉันแสดงอาการหรอ ไม่นะ“ปะ เปล่านี่ ฉันชอบมิ้นท์ช็อคเพราะมันอร่อยและก็มีเหตุผลอย่างอื่นย่ะ ไม่ใช่เพราะอยากให้พี่เขาจำได้ซะหน่อย!!”

“แหมฉันแค่แกล้งถามเล่นๆเอง ทำเป็นจริงจัง”

“เอ๊ะ... แกล้ง??”

“ใช่แกล้ง5555 เธอทำหน้ากังวลแล้วดูตลกจัง”

“โถ่ นี่แกล้งกันหรอ!!”

“อ้าวเรื่องจริงหรอชอบหรอ พี่ไอติมหน่ะ”

“ย้ากกก!!!! อย่าเสียงดัง!! ปะเปล่านะ กินไอติมกันเถอะ555555”

“ใครกันแน่ยะเสียงดัง”

แกล้งงั้นหรอ นึกว่ารู้จริงซะอีก ไม่อยากเล่าที่มาเลยไม่อยากให้รู้หน่ะ ขอโทษนะเพื่อนน... เอ๊ะหรือว่าเรื่องที่ฉันชอบพี่ไอดิมพวกเขาจะรู้แล้ว แต่แกล้งไม่รู้กันนะ...