Romanlove หยุดดื้อนะ ระวังจะเจอดี

     เคยมั้ย ที่ต้องเก็บความเจ็บปวดไว้คนเดียวต้องโดนตราหน้าว่าเป็นฆาตกร เป็นคนเนรคุณ นั่นสินะความรู้สึกนี้มันไม่โอเคเลยจริงๆ มันไม่ใช่เรื่องตลก ทุกอย่างเรารู้ตัวสิ่งที่เราทำไม่ใช่การทดแทนแต่เป็นการตอบแทนและหน้าที่ที่เราควรทำ...

15 ปีก่อน

ฟิ้ว... ลมพัดแผ่วเบา ในยามพระอาทิตย์ทอแสงสวยงาม

" หนูกุนจ้ะ มาหาน้าหน่อยได้มั้ยจ้ะ " เสียงหวานๆของน้าข้างบ้านที่ฉันนับถือเหมือนแม่อีกคนฃ

" ค้ะน้าปริม " ฉันขานรับและยิ้มอย่างมีความสุข มาบ้านหลังนี้ทีไรมีความสุขทุกที ไม่อยากกลับบ้านเลยแฮะ

" น้าฝากข้าวต้มกุ้ง ไปให้แม่หน่อยนะจ้ะ น้าพึ่งทำเสร็จใหม่ๆเลย "

" งื้มมม ได้ค่ะคุณน้า แต่หนูยังไม่อยากกลับบ้านเลยนะคะ ถ้าหนูกลับหนูคงไม่ได้มาอีก.. "

น้าปริมยิ้มพร้อมวางมือนุ่มๆบนหัวของฉัน " ฮ่าๆ เริ่มค่ำแล้วนะหนูกุน กลับบ้านได้แล้วนะจ้ะ "

" ก็ได้ค่ะ เงอะะ ... แต่ก่อนไป หนูขออาสาไปหยิบยาให้คุณน้านะคะ " คุณน้าไม่ทันตอบอะไร ฉันไปรีบวิ่งไปหายาทันทีก่อนที่คุณน้าปริมจะปฏิเสธก่อน

     งืม.. อันใหนคือยาที่คุณน้าต้องทานนะ... มีตั้งสี่ซองแหนะ " อันนี้รึเปล่านะ " ฉันหยิบยาเม็ดหนึ่งเม็ด โอ้ะ ฉันคิดว่าถ้าน้ากินมั้ยต้องขมแน่ๆ นม..  ฉันจึงไปหยิบนมผง จัดการชงนมอุ่นๆพร้อมแกะผงยาในแคปซูลเทลงไป งืม.. มันคงต้องทำในยามันมีผลน้อยแน่ๆ เลยต้องใส่เพิ่มอีกซัก 6 - 7 อาจจะมากกว่านั้น แต่จำไม่ได้หรอก มันคงไม่เป็นอะไรหรอกมั้งถ้าฉันใส่มันลงไป

 " คุณน้าคะ นมคะ "

" ขอบใจนะจ้ะ หนูน้อย กลับบ้านได้แล้วนะคะ "

     เช้าต่อมา ก็มีคนมาบอกฉันว่า.. คุณน้าเสียแล้ว ตอนนั้นฉันเสียใจมาก.. ปุริมลูกชายของเขาเองก็เกลียดฉันมาก เพราะหมอบอกว่าคุณน้าได้รับยาเกินขนาดร่างกายรับไม่ไหว.. ซึ่งแน่นอนว่าเป็นความผิดของฉัน ที่ทำให้คุณน้าต้องเสีย ฉันจึงสารภาพว่าทั้งหมดเกินขึ้นเพราะฉัน แต่ฉันไม่ได้รับอภัยจากใครเลย แม้กระทั่งแม่ของฉัน ก็ยังเสียใจในสิ่งที่ฉันทำกับผู้มีพระคุณ เพราะในวันที่แม่ฉันต้องฟอกไตแม่ฉันไม่ไหวจริงๆ น้าก็ยื่นมือมาช่วย ให้ไตอีกข้างมาให้แม่ของฉัน หลายคนอาจจะมองว่า แม่ของฉันกับน้าปริมรักกันอะไรขนาดจนที่ยอมสละไตอีกข้าง เป็นความลับที่ไม่มีใครรู้ แต่ยังไงฉันก็ต้องตอบแทนเขาจนชั่วชวิต แต่ฉันกลับเป็นคนที่ทำให้เขาต้องจากไปจากโลกใบนี้.. หลังจากนั้น อะไรที่ฉันทำตอบแทนในสิ่งที่ทำได้ ฉันยอมทำทุกอย่าง และเมื่อไม่กี่เดือนมา ฉันเองไม่กล้าเจอหน้าลูกชายของเขาเลย ปุริม ลูกชายของคุณน้าเกลียดฉันจนฉันไม่กล้าเข้าไปใกล้ เขาพึ่งกลับมาจากที่ฝรั่งเศสตั้งแต่เล็ก ซึ่งแน่นอนว่าเราสองคนไม่เคยพูดคุยกันเลย แต่เขาคงจะรู้จักฉันแล้วแหละ แล้วฉันเองก็รู้จักเขาเช่นกัน เพียงแค่ยังไม่เคยเจอกันเลย แต่ฉันว่าถึงเวลาที่ฉันต้องเผชิญหน้ากับเขาสักที