ยังรักเสมอ

key-late1

14 กุมภาพันธ์

ณ โรงเรียนแห่งหนึ่ง

วันนี้บรรยากาศที่โรงเรียนแห่งนี้คึกคักเป็นพิเศษเนื่องจากวันนี้เป็นวันวาเลนไทน์ เด็กทุกคนต่างพากันเอาดอกไม้มาให้กันและกัน บางคนก็มาสารภาพรักกันในวันนี้ อย่างเช่น 2 คนนี้

"ลาเต้ครับ" เสียงของชายหนุ่มคนหนึ่ง ที่กำลังเรียกชื่อหญิงสาวรุ่นน้องที่เขาแอบรักมา 3 ปีแล้วและวันนี้เป็นวันที่เขาตัดสินใจจะมาสารภาพรักกับเธอ

"มีอะไรหรอคะ พี่คีย์"เสียงของหญิงสาวที่หันมาหารุ่นพี่ที่เธอรู้จักเป็นอย่างดี เพราะเขาเป็นเพื่อนสนิทของพี่ชายเธอ

" คือพี่มีอะไรจะบอกเราน่ะ คือ พี่ว่า พี่ พี่จะบอกว่าพี่ชอบเรานะ ชอบมานานแล้วด้วย พี่ก็ไม่รู้เหมือนกันว่าความรู้สึกนี้มันเกิดขึ้นตั้งแต่เมื่อไหร่ เกิดขึ้นตอนไหน แต่พี่มารู้ตัวอีกทีมันก็รักไปแล้ว" คีย์เอ่ยความรู้สึกภายในใจที่เขาเก็บมันไว้เพียงคนเดียวมาตลอดระยะเวลา 3 ปีให้กับหญิงสาวได้รับรู้ ไม่ว่าคำตอบมันจะเป็นอย่างไรเขาก็ยินดีที่จะรับมัน

"พะ พี่คีย์พูดจริงหรอคะ" ลาเต้เอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่ติดขัดเล็กน้อย จะไม่ให้เธอพูดติดขัดได้อย่างไรกันก็ในเมื่อเขาก็เป็นคนที่เธอแอบชอบมานานแล้วเหมือนกัน แต่เพียงแค่เธอไม่กล้าที่จะบอกความในใจให้เขาได้รับรู้เท่านั้นเอง

"จริงครับ ทุกคำพุดมันออกมาจากหัวใจของพี่" ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังและแววตาที่สื่อมาให้หญิงสาวได้รับรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดนั้นมันออกมาจากหัวใจของเขาจริงๆ

"ฮึก ฮื่อ"หญิงสาวร้องไห้ออกมาด้วยความดีใจก่อนจะโผเข้ากอดชายหนุ่มเหมือนเธอจะสื่อให้เขาได้รับรู้ว่าเธอก็คิดเช่นเดียวกับเขาและเธอก้อยากให้เขารู้ว่า

"ลาเต้ก็ชอบพี่คีย์นะคะ" ทุกสิ่งทุกอย่างที่เธอเก็บไว้ในใจตลอดระยะเวลาหลายปีที่ผ่านมาวันนี้มันคงถึงเวลาที่จะพูดมันออกไปแล้วสินะ

"เป็นแฟนกับพี่นะครับ"ในเมื่อเขาและเธอมีความรู้สึกที่ตรงกันคำพูดที่เหมาะที่สุดคงหนีไม่พ้นคำว่าแฟน

"ค่ะ" สิ่งที่เขาสงคนเคยคิดเอาไว้ วันนี้มันเป็นจริงแล้ว เธอและเขาได้เป็นแฟนกันแล้ว ความรักครั้งนี้มันคงถึงเวลาที่จะเริ่มต้นขึ้นแล้วสินะ

ปัจจุบัน

ณ มหาวิทยาลัยแห่งหนึ่ง

"พี่คีย์ ลาเต้มาแล้ววววววววววว" หญิงสาวเดินมาพร้อมกับเรียกคนรักของเธอ

"คร้าบบบบบ มานั่งนี่เร็ว" คีย์เรียกแฟนสาวของตนเอง นี่ก็ผ่านไปสามปีแล้วที่เขาและเธอคบกัน ทุกสิ่งทุกอย่างยังคงเหมือนเดิม เขายังคงรักเธอเหมือนเดิม เพิ่มเติมคือตอนนี้ทั้งคู่เข้ามาเรียนในระดับมหาวิทยาลัยแล้ว เขาเรียนสถาปัตปี่2ส่วนหญิงสาวเรียนวิศวะปี1

"พี่เบียร์ พี่เคย์ เฮียเลนสวัสดีค่ะ" หญิงสาวเอ่ยทักทายเพื่อนของแฟนหนุ่มซึ่งรวมไปถึงพี่ชายของเธอที่เธอเรียกเฮียเลนนั่นเอง

"น้องลาเต้ของพี่เคย์มาให้พี่เคย์กอดให้หายคิดถึงหน่อยสิครับ"เคย์พูดพร้อมกับอ้าแขนออกรับหญิงสาว แต่ก่อนที่จะได้กอดก็มีคนดึงหญิงสาวกลับไปนั่งข้างๆตัวเองซะก่อน และคงหนีไม่พ้นคีย์แฟนหนุ่มของเธอ ซึ่งเป็นภาพที่สร้างเสียงหัวเราะให้กับเพื่อนๆได้เป็นอย่างดี เพราะเคย์และคีย์คู่พี่น้องฝาแฝด ใช่คุณอ่านไม่ผิดหรอกเคย์และคีย์เป็นพี่น้องฝาแฝดกันและเคย์ที่เป็นแฝดพี่มันจะแกล้งน้องชายจอมขี้หวงคนนี้ประจำและสิ่งที่ได้รับกลับมาทุกครั้งก็คงจะเป็นสายตาพิคาตจากน้องชายของเขานั่นเอง

"เล่นไรมึงดูสายตาน้องมึงด้วยเคย์" เลนพูดแซวคีย์เพื่อนสนิทของตนขึ้นเพราะเขาเองก็หมั่นใส้ในความหวงแฟนของมัน ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนานั่นก็น้องสาวเขา บางทีเขาแค่จะกอดกับน้องสาวเขามันยังรีบวิ่งมาจับแยกเลย

"ก็กูหวงของกูอ่ะ" แฟนใคร ใครเขาก็รักใครเขาก็หวงกันทั้งนั้นแหละ

"เออครับ รู้ครับว่าหวงแต่นั่นก็น้องกูครับ"

"น้องสะใภ้กูด้วยครับ" เคย์พูดเสริมขึ้นอีกคน

"แต่ แฟน กู ครับ" คีย์พูดเน้นชัดๆทีละคำ

"กูเบื่อคนหวงแฟน"เคย์พูดเบาๆ

"กลับกันเถอะ" แต่ก่อนที่สองพี่น้องจะเถียงกันไปมากกว่านี้ก็มีเสียงหนึ่งพูดแทรกขึ้นมาซะก่อน ซึ่งก็คือเบียร์นั่นเอง เบียร์เป็นเพื่อนที่พึ่งจะมารู้จักกับแก๊งของคีย์เมื่อตอนปี่หนึ่ง ด้วยบุคคลิกที่เงียบๆของเขา จึงไม่มีใครรู้ว่าเขาคิดอะไรอยู่ เห็นเขาเงียบๆก็ใช่ว่าเขาเป็นเด็กเรียบร้อยอะไร เขาแค่ไม่อยากจะพูดความรู้สึกของเขาไปก่อนแค่นั้นเอง

-----------------------------------------------------------------------------------