เกาะกินคน

"ทำไมฉันถึงมาอยู่ตรงนี้ได้.......กันนะ"ฉันพยายามคุมสติแล้วลุกขึ้นยืน 

"เฮ้ ยัยเนิร์ดสยองขวัญ"ฮิมิโกะวิ่งเข้ามากอดฉันอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน

"ฮิมิโกะ?"

"เออสิ คิดว่าใครล่ะ มานี่เร็วทุกคนกำลังรออยู่นะ "ฮิมิโกะยิ้มพลางลากฉันให้เดินตามเธอไป

"ค่อยๆเดินก็ได้ จะรีบร้อนอะไรล่ะ"ฉันพูดพลางวิ่งให้ทันแรงที่ฮิมิโกะลากไป จะว่าไปปกติยัยนี่แรงเยอะขนาดนี้เลยเหรอ?

"ทุกคน ยัยเนิร์ดกลับมาแล้ว"ฮิมิโกะตะโกนลั่นแล้วทุกคนที่เหลือก็พากันเดินออกมา 

"ว่าไงครับ หายไปไหนมาน่ะ ยินดีต้อนรับนะ"รุ่นะยิ้มให้กับฉันอย่างอ่อนโยน

"ว่าไงคุณเพื่อนกว่าจะกลับมาได้นะ"ฮิโระยิ้มออกมา 

"เออ....ทุกคนค่ะ....."

"เอาล่ะไม่ต้องพูดมากหรอก ท่าทางเธอจะหิวนะเอานี่"รุ่นพี่ยืนชามใบหนึ่งให้ มันคือชามชุปสีแดงนั้น

"มะ! ไม่เป็นไรหรอก ฉันไม่หิวคะ!"ฉันปฎิเสธ

"ไม่ต้องเกรงใจน่ารีบกินสะสิ"รถ่นพี่เอาช้อนตักชุปขึ้นมาแล้วยื่นมาที่ฉัน

"บอกว่าไม่ไงค่ะ!" ฉันปัดมือของรุ่นพี่ทิ้งไป จนช้อนและชามในมือตกลงพื้น แล้วทุกคนก็มองมาที่ฉันอย่างเคืองๆ ร่างกายของทุกคนค่อยๆขยายใหญ่ขึ้นจนตอนนี้มันดูไม่เหมือนคนอีกแล้ว มันเหมือนครึ่งหมูครึ่งคนมากกว่า ทุกคนที่ตอนนี้มีร่างกายเหมือนหมู กำลังเดินคลานอย่างช้าๆมาทางนี้

"มานี่สิ~~~"

"พวกเรารักเธอนะ "

กรี้ด!!!!!!!!