Friend - ก็เราเป็นเพื่อนกัน

นี้เป็นนิยายเรื่อง แรก ของผม

☺️ Writer ตั้งใจแต่ง และเขียนมากๆ อย่าลืมกด ติดตามและให้ กำลังใจด้วยนะครับ ขอย้ำว่า " เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ Writer แต่งเองทั้งหมด อาจมีคำบางคำที่ Writer ใช้แล้ว Read อ่านแล้วอาจสับสนก็ขอโทษมา ณ.ที่นี้ด้วยจ้า "  

เราไปดู บทเกรินนำกันเลยย

ณ.ห้องเปลี่ยนเสื้อ ของ ชมรม

ปัง ปัง ปัง ปัง .. " เห้ย ไออาร์ต มึง เปลี่ยนเสื้อเร็วๆ ดิ " เพื่อนของอาร์ต ที่อารมณ์ร้อน เคาะประตู

" เสื้อติดหวะ . . ช้านิดนึงนะมีง "

" ถ้ามึงไม่เปิด กูจะพังประตูเข้าไปแล้วนะ "

" เออ ๆ แปปดิ๊ " หลังจากอาร์ตตอบ เขาก็เอามือที่เสื้อยัง ค้างอยู่ตรงอก เพราะถอดไม่ออกยื่นมาเพื่อเปิดประตู

" ตึ๊ง . . " จังหวะเดียวกับที่อาร์ตเปิดประตู เพื่อนเขาก็ดันเข้ามาพอดี ทำให้ อาร์ตอยู่ใต้อ้อมแขน ของ เพื่อน " ไอ้เห่ . . มึงทำไรเนี่ย ช้าจริง " " มันติดหวะ . . "

พอพูดเสร็จ เสื้อที่ปิดหน้าอาร์ต ก็หลุดลงมาทำให้เห็นหน้าของกันและกัน " ไอ่อาร์ต . . "

" มึง . . " อาร์ตมองตา เขา เนื่องจากความขี้อายทำให้เขาทำท่าทีเขินเอามากๆ " มองจากตรงนี้ มึงก็น่ารักดีนะ " เขาก้มหน้าลงใบใกล้ๆหน้าอาร์ต

" มึง . . " ภาพของเพื่อน ค่อยๆ เลื่อนลาง แสงที่ลอดจากด้านหลังทำให้ เขารู้สึกแสบตา . .

#ภาพสุดท้ายที่เห็นคือ ภาพหน้าของ. . เพื่อนเขาที่มองในมุมมองย้อนแสง . .