สงครามเขตแดนซากศพ

จากนี้จะขอย่อG hunterเป็นGนะ

          (ห้องนอนฟูกะ)ติตี้ดีดิ๊ดติตี้ดีดิ๊ด... ตี5ครึ้งละสินะตื่นดีกว่าเดวสายแล้วคุณพ่อจะโมโหเอารีบล้างหน้าแปลงฟันแต่งตัวแล้วลงไปลอคุณพ่อดีกว่า

  ตึกๆๆๆๆๆๆๆ

  "พ่อ:ตรงเวลาดีนิตั้งแต่วันนี้ถึงวันสอบพ่อจะสอนไอคิโดการยิงปืนและการฝึกร่างกาย

  "ฟูกะ: ค่ะฝากด้วยนะค่ะคุณพ่อ

  "แล้วที่แขนกับลูกนั้นอะไร

  "อ้อชุดถ่วงน้ำหนักที่ชูบอกไห้ไส่ไว้ตลอดค่ะ

  "งั้นไปกันเถอะ

  "ค่ะ

         6เดือนผ่านไป สบู่ยาสีฟันครีมบำรุงผิว ชั้นในเสื้อผ้าอะเดวเกือบลืมปืนเช็คของดูสิว่าขาดอะไรอีกรึป่าวอะไม่ขาดอะไรละลงไปหาขนมกินดีกว่าแล้ววันนี้จะไม่ได้ในบ้านหลังนี้อีกนานเลยอยากจะไปคุยกับคุณพ่อกับคุณจัง

  "ฟูกะ: คุณแม่ค่ะมีขนมอะไรหวานๆไห้ทานมั้งไหมค่ะ

  "แม่: มีเค้กแช่อยู่ในตู้เย็น

  "พ่อ: ช้วงนี้กินแต่ของหวานเดวกะอ้วนจนสอบไม่ผ่านเอานะ

  "ฟูกะ: ก็มันหิวนี้ค่ะ อีกอย่างมันก็ไม่อ้วนทันทีเลยนิค่ะ

  "พ่อ: พรุ้งนี้แล้วสินะที่ลูกจะไปสอบที่G พ่อไม่อยากไห้ไปเลย เหอชั้งเถอะ

  "แม่: คิดแล้วกะใจหายเหมือนกันน่ะเวลามันผ่านไปไวมาก

  "พ่อ: นั้นสินะถึงจะสอนทุกอย่างจนหมดแล้ว แต่ก็ยังอดห่วงไม่ได้

  "แม่: คุณค่ะอย่าพูดแบบนั้นสิค่ะ มันทำไห้ลูกลำบากใจนะ

  "ฟูกะ: ไม่เป็นไรค่ะแม่

  "พ่อ: แล้วคิดว่าจะสอบผ่านไหมลูก

  "ฟูกะ: คิดว่ายังไงก็ผ่านหนูจำหนังสือได้แทบทั้งหมดแล้ว หนูขอตัวขึ้นไปนอนก่อนนะคะ

  "พ่อ&แม่: ราตรีสวัสนะลูก

  "ฟูกะ: ราตรีสวัสค่ะพ่อค่ะแม่

          ตัวฉันที่ล้มตัวลงนอนมองรอบห้องแล้วคิดว่าจะได้กลับมาเมื่อไหลห้องพรุ้งนี้ก็ต้องจากมันไปแล้วสินะ น่าคิดถึงจังวันเวลาที่อยู่นี้จังเลย

       เวลา04.30น.ตัวฉันที่ลากกระเป๋าออกจากห้องหันหลังกลับมามองห้องนอน ฉันไม่อยากถูกห้ามไม่ไห้ไปเลยจะรีบไปก่อนพ่อแม่จะตื่นมาห้าม

  "ฟูกะ: ไปก่อนนะค่ะคุณพ่อคุณแม่

       ประตูที่แง้มออกมีตา2คู่ที่แอบมองฟูกะ

  "แม่: คุณค่ะจะไม่ไปส่งลูกหน่อยหลอ

  "พ่อ: ลูกเลือกที่จะไปโดยไม่ไห้เรารู้เพื่อไม่ไห้เราเป็นห่วง ลูกตัดสินใจแล้วเราสองคนก็ทำได้แค่อวยพรไห้โชคดี

  "แม่: นั้นสินะค่ะคุณ ไปดีมาดีนะลูก

       เขตZ21หน้าประตูสูญบัญชาการG hunterเขตการดูแลL 13 ถึงละสินะรีบเข้าไปสมัคสอบดีกว่าเดียวจะไม่ทัน

  "เจ้าหน้าที่ธุระการ: มาทำไอะค่ะ

  "ฟูกะ:มาสมัคสอบเข้าเป็นเจ้าหน้าที่ค่ะ

  "เจ้าหน้าที่ธุระการ: ขอทราบอายุหน่อยได้ไหมค่ะ

  "ฟูกะ: ได้ค่ะ เพิ่งจะ17ปีเดือนที่แล้วค่ะ

  "เจ้าหน้าที่ธุระการ: นี้ค่ะใบสมัคสอบ ตรงชื่อค่ะ ตรงนี้ที่อยู่ อายุ และตรงนี้เขียนอาวุธที่ถนัด และเชิญไปนั้งลอทางนั้นก่อนนะค่ะ

  "ฟูกะ: ขอบคุณค่ะ

       ฉันหันมองไปรอบรอบมีแต่คนตัวไหญ่ๆท่าทางดุดันทำไห้ฉันรู้สึกว่าเหมือนตัวเองจะมาอยู่ผิดที่ผิดทางยังไงไม่รู้ เหอท่าทางฉันจะเป็นผู้หญิงคนเดียวสินะ

  "?: เธอ เธอที่นั้งตรงนั้นน่ะ

  "ฟูกะ: ฉันหลอค่ะ

  "?: ค่ะเธอนั้นล่ะมาสมัคสอบหลอค่ะ

  "ฟูกะ: ไช่ค่ะ

  "ริทสึ: ฉันมิโยชิเนะ ริทสึ ยินดีที่ได้รู้จักนะ

  "ฟูกะ: ฉันอาโคกิซาว่า ฟูกะ เช่นกัน

  "ริมสี: นี้ทำไม่เธถึงมาสมัคสอบเข้าGหลอ

  "ฟูกะ: มาหาคนคนนึงน่ะ เค้าบอกจะรอฉันอยู่นี้น่ะ

  "ริทสึ: แฟนหลอ

  "ฟูกะ: ก็ไม่เชิงหลอกฉันรักเค้าข้างเดียวน่ะ

          ฉันรู้สึกดีใจที่ริทสึเข้ามาทัก มันทำไห้ฉันรู้สึกโล่งใจว่าฉันไม่ได้เป็นผู้หญิงคนเดียวแต่ริทสึถามถึงสาเหตุที่ฉันมาสมัคสอบ ตัวฉันที่กำลังคิดอะไรเรื่อย

  "เจ้าหน้าที่: คนที่สมัคสอบเชิญทางนี้ หากมีสัมภาระฝากที่จุกเคาร์เตอร์บริการละตามมาที่สอบ

  "เจ้าหน้าที่จุดบริการ: กรุณเก็บบัตินี้ไว้ด้วยนะค่ะ

 ณ ห้องสอบ: ฉันเจ้าหน้าที่คุมสอบวารีมะ ฉันจะอธิบายการสอบ จะมีสอบข้อเขียนหากสอบข้อเขียนผ่านท่างเราจะขอเจาะเลือดไปตรวจสอบ และจะไห้ทำแบบสอบถาม และจะทำการสอบปัติบัติ ฉันจะแจกชุดข้อสอบ จำนวน20หน้า จำกัดเวลา2ช.ม. หากไครทำเสร็จแล้วไห้ยกมือและนำข้อสอบมาส่งและเดินออกไปห้องข้างๆ เอาละนะได้ครบคนละนะเริ่มทำข้อสอบได้

  "ฟูกะ: หลังจากที่ฉันได้ยินว่าเริ่มทำได้ ฉันเปิดอ่านข้อสอบทั้งหมด ทุกคำถามมีในหนังสือที่ชูส่งมาไห้อ่าน 30นาที่ ผ่านไปตัวฉันยกมือและเดินไปส่งข้อสอบและไปห้องข้างๆ ละฉันก็เผลอหลับไป

  "ริทสึ: ตื่นได้ล้วฟูกะ เค้าจะประกาศชื่อคนสอบข้อเขียนผ่านแล้วนะ

  วารีมะ: ฉันจะประกาศจำนวนคนที่สอบผ่านและชื่อ จำนวนผู้เข้าสอบ163คนสอบผ่านทั้งหมด32คน ผู่ที่สอบผ่านคะแนนสูงสุดได้แก่อาโคกิซาว่า ฟูกะ เก่งมากทำคะแนนเต็มแทมไวมาก อย่าเก่งแต่ข้อเขียนละจะประกาศคนที่เหลือบลาๆๆ คนที่ไม่มีชื่อเชิญกลับไปได้ ส่วนคนที่ผ่านขออนุญาตเจาะเลือด เรียกเจ้าหน้าเจาะเลือดมา

    10นาทีผ่านไป คนที่เจาะเลือดแล้ว ตามผมวารีมะมาเราจะไปห้องสอบทำแบบสอบถามกัน

แจกแบบสอบถาม ในแบบสอบถามจะมีคำถามเช่น ความถนัดความสามารถพิเศษ เรียนมาทางด่านไหน ทำอะไรได้บ้าง ขอแนะนำไห้เขียนความจริงนะเพราะมันมีผลกับการประเมิล

  "ริทสึ: เธอจะเขียนยังไงหลอ

  "ฟูกะ: ฉันคงจะเขียนไปตามความจริงว่าทำอะไรได้บ้าง

        วารีมะ: ไครที่เขียนเสร็จแล้วนั้งลออยู่กับที่ เดียวจะมีเจ้าหน้าที่นำยามาไห้ ยานั้นจะแบ่งเป็น3สี สีขาวNomal(ซอมบี่ธรรมดา) สีฟ้าsoul สีดำสปีริท ทั้ง3ชนิดที่พูดมาคือยาที่สกัดจากdna ของพวกซอมบี้เราจะไห้พวกคุณตามความเข้ากันของdna และ ว่าคุณจะรับไหวไหมจากเลือดที่เราเจาะไปมะกี้ ผมขอบอกตรงนี้ว่าคะแนนสอบไม่เกี่ยวมันคือความเข้ากันของเซลอย่างเดียวเลย เพราะหากคุณกินยาที่ไม่เข้ากันจะกลายร่างละพวกเราจะต้องกำจัดคุณทันที  แต่ถ้าพวกคุณทานยาที่เราไห้ไปถูกต้องคุณจะได้รับความสามารถของซอมบี่ชนิดนั้นๆ

  "ฟูกะ: ฉันที่ได้รับยามาแล้วมันเป็นสีดำ ฉันหยิบมันโยนเข้าปากละกลืน พอไปมองริทสึ ริทสึก็เอ่ยปากถาม

  "ริทสึ: เธอไม่คิดก่อนจะกินมันเลยหลอ

  " ท่าฉันไม่กินก็คงจะไปต่อไม่ได้

  "งะเนฉันจะมันบ้างรสชาติแย่เป็นบ้า

  " อิอิ

  " หัวเราะอะไรฟูกะ

  "ก็หน้าเธอนะสิริทสึตอนกินยาดูไม่ได้เลย

             เอาละทุกคนไครที่กินยาแล้วลุกตามผมมาส่วนไครที่ไม่กินยา เชิญออกไปทางด่านหลังและกลับไปซะ พวกคุณหมดสิทสอบเข้าหน่วยงานเราตลอดชีวิตเชิญ คนที่กินยาแล้วตามมาเราจะสอบภาคปัติบัตเป็นอย่างสุดท้าย

      ณ ห้องเตรียมสอบภาคปัตติบัตร: การสอบภาคปัตติบัตรจะไห้ทำการกำจัดพวกnomalจำนวน6ตัวไม่จำกัดเวลา เราจะไห้สไนเปอคุมกันหากมีความเสี่ยงที่พวกจะถูกกัดเราจะช่วยกำจัดแต่พวกคนจะสอบตกทันที ห้ามประมาทเพราะถ้าพลาดถึงตายได้เลย เริ่มจากคะแนนสูงสุดในข้อเขียนก่อนคุณอาโคกิซาว่า

  "ฟูกะ: ค่ะ

  "วารีมะ: เธอมีอาวุธประจำตัวไหม

  "ฟูกะ: มีค่ะเป็นปืนคู่ค่ะ

  "วารีมะ: ผมขอดูเพื่อตรวจสอบสภาพด้วย

  "ฟูกะ: ฉันยื้นโร๊คกับแอสไห้คุณวารีมะ

  "วารีมะ:(คิด)นี้มันของคน คนนั้นนิเด็กคนนี้น่ะหลอที่เค้าฝากมา

  "วารีมะ: สภาพพร้อม เชิญเข้าห้องสอบข้อไห้โชคดีและกลับมาอย่างปลอดภัย

     ฟูกะ: ตัวฉันที่เดินเข้าห้องสอบภาคปัตติบัตร ฉันในใจไห้เป็นแรงพักดัน ว่าไม่ฆ่าก็ตาย ไม่ยิงก็ตาย ไม่สู้ก็ตาย หันหลังก็ตายตัวฉันจะรอดในทุกสนามรบเพื่อกลับไปหาพ่อแม่และชู ในห้องสอบสภาพเป็นเมืองล้าง

  ผู้คุมสอบ:คุณอาโคกิ เตรียมอาวุธไห้พร้อมนะครับ ถ้าตัวคุณพร้อมไห้สัญได้เลย

  "ฟูกะ: ฉันพร้อมแล้วเริ่มได้เลย

  ผู้คุมสอบ: ปล่อยพวกnomalได้

    ติดตามตอนต่อไป