วุ่นรักอากับหลาน

          (สายเรียกเข้า) ทำให้อิฐลวงกระเป๋ามาดูปลายสาย. พ่อของเข้านั้นเอง บทสนทนาจึงเกิดขึ้น..อิฐถอนหายใจเฮือกใหญ่ก่อนที่จะรับสาย

"คับ ว่าไงคับพ่อ" เสียงของอิฐเหนื่อยหน่ายที่คุย

"อิฐ!!! แกจะสร้างปัญหาให้ฉันไปถึงไหนห๊ะ!  ฉันให้แกไปดูตัว... ทำไมแกทำให้ฉันขายขี้น่าแบบนีี้ แล้วฉันจะเอาน่าไปไว้ที่ไหน"ปลายสายพูดด้วยอารมณ์โกรธเคือง

"เอาไว้บนบ่านั้นแหละคับพ่อ!!! ผู้หญิงพวกนี้ไม่ใช้ครั้งแรกที่ผมปฏิเสธิสักหน่อย ปัญหาก็อยู่ที่พ่อนั้นแหละ!! พ่อเคยจัดการยังไงก็ทำอย่างที่เคยนั้นแหละ!!! " อิฐกระแทกเสียงพร้อมตัดบทสนาไป. พ่อหาคู่มาให้อิฐเลือเสมอ.. แต่อิฐก็สร้างปัญหาให้พ่อเขาตลอดเช่นกัน

                              ความในใจอิฐ

          สวัสดีคับทุกคนผม อิฐ หลายๆคนรู้จักผมในนามรุ่นพี่แต่ผมมีดีกรีมากกว่านั้นผมเป็นเดือนคณะซึ่งผมก็ไม่ได้สนกับตำแหน่งบ้าๆนี้หรอก ผมสนใจเหล่าต้นไม้ป่าสีเขียวของผมที่ปลูกไว้...ผมใช้เวลาว่างที่มีเข้าแปลงเกษตรผมอยู่ได้ทั้งวันไม่มีเบื่อเลย...ผมจะเบื่อตรงที่พ่อผมน่ะสิ ชอบหาคูู้่ให้ เลือกอยู่ประจำผมก็ไม่เข้าใจเขาน่ะ สิ่งที่ผมทำได้คือปฏิเสธทุกคนที่่เข้าหาผม ผมให้พ่อขาย น่าอยู่ประจำพ่อผมเป็นเจ้าของธุระกิจนำเข้าส่ง-ออก แต่ผมไม่เคยสนใจธุระกิจของพ่อด้วยซ้ำถึงผมจะเป็นลูกชายคนเดียวก็เถอะ!!!อ่อ!ลืมบอกไปผมเป็นโปรกเกอร์อหังสาริมทรัพย์์ หลายคนรูู้ จักผมดีล่ะ คุณสงสัยอะไรในตัวผมไหม???

วันนี้ผมนัดสาวน้อยไอรินไปกินข้าวเที่ยง ผมยังคิดไม่ออกเลยว่าจะแกล้งเธอยังไงดี...มันคงไม่เป็นเรื่องบังเอิญหรอกใช่ไหมคับ อยู่ดีเธอก็เป็นน้องสาวของเพื่อนสนิทของพ่อผมนั้นเอง..  แต่แปลกที่ผมไม่เคยเห็นน่าเธอเลยผมไม่สนใจว่าเธอมาด้วยเหตุผลอะไรผมรู้แค่ว่าวันแรกเธอเดินชนที่น่าคณะ...ผมจึงบอกกับเหล่าบันดาเพื่อนของผมว่า จะเอาคนนี้ผมใช้อภิสิทธิ์ในการเป็นคณะ...หลายวันที่เธอตามหา.. ผมก็แอบมองเธออยู่ทุกวัน ผมไม่ได้ให้ของเธอรึอะไรที่บ่งบอกถึงตัวผม เธอจึงตามตัวผมได้ยากเพราะผม...อยากรู้จักเธอ เธอมีเสน่ห์ดึงดูดเพศตรงข้ามมาก ปกติผมไม่ได้สนใจใครง่ายๆน่ะ