คุณชายใจร้ายกับคุณแจ๋วจอมซน
เขียนโดย สุทธิดา
วันที่ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 15.34 น.
แก้ไขเมื่อ 17 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 16.05 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ภานกิจของคนรับใช้
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความความเดิมตอนที่แล้ว
ป้าแววก็พูดว่าต้องขอโทษแทนหนูพิมนะคะ คุณหญิงกับคุณนาย เค้าไม่ได้ตั้งใจจะทำคุณหนูแบบนี้ คุณเชนก็พูดว่าขอตัวก่อนนะครับ แล้วก็เรียกหนูพิมมาชงกาแฟให้หน่อย คุณพิมก็ขึ้นมาแล้วก็พูดว่าคะ เดียวจะชงให้นะคะ แล้วคุณพิมก็เดินไปที่ห้องครัวแล้วหยิบแก้วมาชงกาแฟเสร็จก็ขึ้นมาเคาะประตูก๊อกๆๆๆกาแฟมาแล้ว เชนก็พูดว่า เข้าได้ วางไว้ตรงนี้แหล แล้วก็หยิบกาแฟมาจิมเข้าปากแล้วพูดว่า หึย หวานเกินไป ไปทำมาใหม่ซะ หวานจะตายจะแย่ยุแล้ว หนูก็พูดว่า ค่ะ เดียวจะชงมาใหม่นะคะ คุณพิมก็เดินไปห้องครัวแล้วชงกาแฟเสร็จแล้วขึ้นมาที่ห้องคุณเชนคุณเชนก็แกล้งพิมว่าโอ้ย มันขมเกินไป ไปทำมาใหม่อีก แล้วพิมก็ทำหน้าบูดหน้าโมโหใส่เชนแล้วก็หันมาเห็นหน้าของหนูพิมแล้วพูดว่า อ้าว ยังไม่ไปอีกแล้วจะมาทำหน้าใส่ผมทำไม พิมก็พูดว่า คะ เดียวจะไปเดียวนี้แหลคะ แล้วเดินไปทีครัวแล้วก็บ่น บอกว่า ไอ้คนบ้า อีปากหมา ปากร้ายกาจ เชนก็รอเป็นชั่วโมงไม่ไหวแล้วพูดว่าทำไมมันนานจัง แล้วเดินไปข้างล่างเดินมาที่ห้องครัวแล้วก็ได้ยินเสียงหนูพิมบ่นแล้วพูดว่า จะมาบ่นทำไม แล้วไง มีปัญหาไรป่าว หนูพิมก็พูดว่า เปล่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆไม่มีไร แล้วเชนก็พูดว่าจะมาเสียงสูงทำไม พิมก็ไม่พูด เดินจากคุณเชนแล้วคุณเชนก็จับแขนหนูพิมไว้ได้แล้วมองหน้าใกล้กันแล้วคุณพิมก็หน้าแดง>////<เชนก็ถามว่า ทำไมหน้าแดงจังแล้วเอามือมาบนหน้าผากคุณพิมแล้วพูดว่าตัวก็ไม่ร้อนนะ แล้วใจเต้นแรงตึกตักๆๆๆๆๆๆ แล้วพิมก็พูดว่างั้นเราขอตัวก่อนนะคะ แล้วก็พูดใส่ตัวเองว่า อุว แล้วเอามือมาจับหัวใจตัวเองแล้วก็พูดว่าใจเต้นแรงจังแล้วมาที่ห้องนอนหนูพิมแล้วมาส่องกระจกดูหน้าแดงแบบเยอะเลย แล้วเชนก็ขึ้นมาที่ห้องแล้ว คิดของคุณพิมแล้วก็พูดว่ามันเป็นอะไรของเค้าเนี้ย 555555 แล้วก็ทำงานต่อ แล้วคุณพิมก็นอนไม่ลงเลยออกมาเดินเล่นที่ข้างนอกแล้วก็พูดว่า ทุกวันนี้คุณพ่อจะเป็นยังไงน๊า คิดถึงพ่จังแล้วก็หยิบเอาโทรศัพท์โทรหาคุณพ่อ แล้วเชนก็มองมาที่หน้าต่างแล้วเห็นหนูพิมทำไรก็ไม่รู้ แล้วก็แอบฟังเค้าโทรศัพท์ด้วย คุณพิมคุยโทรไปหาพ่อ เสียงสายโทร ตึดๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ แล้วคุณพ่อก็รับสายแล้วก็พูดกับลูกสาวตัวเองว่า ฮัลโหล หนูพิมก็พูดว่า ฮัลโหลพ่อ เป็นไงบ้าง สบายดีไหม คิดถึงพ่อบ้างจัง แล้วพ่อก็พูดว่า เอ่อ พ่อสบายดียุจ้าลูก แล้วลูกละสบายดีไหม หนูพิม สบายดีคะพ่อ พ่อพูดว่าแล้วลูกได้งานทำรึยังลูก หนูพิมก็พูดว่า อ่อ หนูได้งานทำแล้วนะพ่อ เป็นงานสบายด้วย งานแบบดีที่สุดเลยคะพ่อ แค่นี้ก่อนนะพ่อ ขอไปนอนก่อนนะพ่อ พ่อพูด เอ่อ งั้นไปนอนซะลูก ฝันดีนะลูกรักของพ่อ หนูพิมก็พูดว่า จ้า พ่อ บาย ฝันดีนะพ่อ จู๊บ แล้วก็หันเดินไปที่ห้องแล้วเห็นที่หน้าต่างคุณเชนเปิดยุแล้วควักตามามองที่หน้าต่างคุณเชนแล้วคุณเชนก็หลบที่หน้าต่าง แล้วถอนหายใจ ก็เดินไปที่เดิมที่ห้องนอน คุณเชนก็เดินคิดไปคิดมาตลอดเวลาห้าทุ่มก็เขียนงานต่อจนกว่าจะหลับ ป้าแววก็เดินไปที่ห้องมาบอกว่าคุณหนูหลับรึยังค่ะ รับกาแฟตอนกลางคืนไหมคะ คุณเชนพูดว่า ป้าครับว่าแต่ยัยตัวแสบนอนรึยังป้า ป้าแววพูดว่าใครหรอคะยัยตัวแสบ
คุณเชนพูดว่าก็ยัยแพรวไง ป้าก็อ่อ หนูแพรวงั้นหรอ คุณเชนว่า ใช่แล้วๆๆๆๆๆๆ ป้าพูดว่า ยังไม่นอนเลยคะคุณหนู มันยุในห้อง จะให้ดิฉันไปเรียกไหมคะ คุณเชนว่า ไม่ต้อง เดียวผมไปจัดการเองครับ ป้าไปนอนได้แล้วครับ
ป้าก็พูดว่า ค่ะๆๆๆๆๆๆ เดินหนีจากหน้าประตูคุณหนูแล้วลงมาข้างล่างแล้วมาถึงห้องของป้าแล้ว คุณเชนก็ออกจากห้องตัวเองแล้วลงมาข้างล่างเดินไปที่ถึงหน้าห้องหนูพิม เอามือมาก๊อกๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆเรียกหนูพิม เพราะหนูพิมกำลังอาบน้ำยุแล้วตกใจ บ่นว่าใครมาอะไรตอนนี้เนี้ย เดินไปเปิดประตูเห็นคุณเชนแล้วร้องอ๊ากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ คุณเชนก็ตกใจ พิมก็พูดว่ารอตรงนี้นะเดียวพิมไปใสเสื้อผ้าก่อนนะ เสร็จแล้ว มาไรซะดึกป่านนี้คะคุณนาย มีไรก็ว่ามาสิคะคุณนาย ต้องการอะไรอีกคะ คุณเชนตอบว่า มีสิ ฉันอยากให้คุณชงกาแฟให้หน่อย ผมง่วงง่ะแต่ผมต้องทำหน้าที่งานๆๆๆต้องให้เสร็จเร็วๆๆๆนี้เลย ด่วนเลยเดียวนี้นะ อ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆได้ๆๆๆ เดียวจะไปทำตอนนี้เลยคะ พิมพราวก็เดินไปชงกาแฟร้อนมาให้ที่ห้องครัว ชงเสร็จก็ไปให้คุณเชนที่ห้อง เดินไปก็อกๆๆๆๆ คุณเชนคะกาแฟมาแล้วคะ คุณเชนว่า วางไว้เลยนะ พิมพราวว่าไปได้รึยังคะ คุณเชนว่ายัง อยู่เป้นเพื่อนก่อนจนกว่างานผมจะเสร็จ พิมพราวก็หายใจ เห้อ ก้เดินไปนั่งที่เกาอี้ห้องคุณเชน นั่งอ่านหนังสือจนจะหลับคาที่นั่งของคุณเชนแล้วสะดุ้งตื่นขึ้นมาอีก ถามคุณเชนว่า คุณเสร็จรึยังคะ จะได้ไปนอนห้องตัวเอง คุณเชนว่า ยังเลย รอก่อนหน่อยน๊า เชนเดินไปดูคุณพิมพราวนอนที่นั่งของคุณเชนแล้วยิ้มให้นิดนึง คุณเชนก็อุ้มหนูพิมไปที่เตียงของคุณเชน พิมหลับจนนานกว่าจะเช้า รุ่งเช้าขึ้นมา พิมก็ตื่นขึ้นมาแล้วรู้สึกอะไรเลยตกใจว่าเรามาอยู่ที่เตียงคุณเชนได้ยังไง พิมก็ลงจากเตียงคุณเชนเดินหันมาเห็นคุณเชนนอนที่โต๊ะทำงานแล้วเอาแก้วกาแฟลงไปห้องครัว ป้าแววก็พูดว่า เอาตื่นแล้วหรอหนูพิม หนูพูดว่า คะ ตื่นแล้วคะ งั้นหนูขอตัวไปอาบน้ำก่อนนะคะป้า
โปรดรอติดตามตอนที่3
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ