My brother พี่ชายที่รัก

     รุ่งเช้าของวันที่สดใส แดดที่เปร่งแสงจ่ากระทบเข้ากับด้วยตาของชายหนุ่มหน้าตาดีคนนึงที่นอน

อยู่บนเตียง สวัดดีครับผมชื่อว่าเอนเจ จะเรียกเจเฉยๆกก็ได้นะถ้าคุณสนิทกับผม

" ตื่นได้แล้วเอนเจ สายแล้วนะลูก " แม่ของผมเอื้อมมือเปิดม่านทำให้แสงเข้าตาผมอย่างจัง

" โถ่วมี้ ขออีกหน่อยน่าาา " ผมพลิกตัวมุดหมอน ไม่สนใจ

" ไม่ได้ นี่มันจะแปดโมงอยู่แล้วนะ " แม่ยกขาขึ้นถีบถีบผมลงจากเตียงอย่างไม่ใยดี

" โอ๊ย+ บอกดีๆก็ได้นี่นา มี้ใจร้าย " ผมจำต้องลุกขึ้นเดินเข้าห้องน้ำเพื่อนอาบน้ำแต่งตัวไปโรงเรียน

      ณ โรงเรียนเอกชนวิทยาคม..

ตุบ! ผมกระโดดข้ามกำแพงโรงเรียน ( ผมมาสายน่ะนะ- - ) ก่อนจะแอบย่องเบาขึ้นอาคารเรียน

" จะไปไหน " ซวยแล้วสิ เหมือนผมจะโดนใครบางคนจับได้อีกแล้ว.. หวังว่าคงไม่ใช่คนเดิมนะ

" นายอีกแล้วหรอ " ผมกับเขาพูดคำนั้นขึ้นมาพร้อมกันก่อนจะมองหน้ากันอย่างไม่สบอารมณ์

" ทำไมชอบมาสายอยู่เลื่อย "

" แล้วพี่ยุ่งอะไรด้วยล่ะ ต่างคนต่างอยู่แล้วนี่ " เขาคือพี่ชายของผม พ่อกับแม่เลิกลากันเขาเลย

ตัดสินใจไปกับพ่อแล้วทิ้งผมไว้กับแม่

" เหอะ! ฉันเป็นเฮดว้ากของที่นี่ดังนั้นนายก็ควรปฏิบัติตามคำสั่งของฉันและทำตามกฏของโรงเรียน "

" ผมจะทำรึไม่ทำมันก็เรื่องของผมอย่ามายุ่ง!! " ผมเริ่มหัวเสียเลยตัดสินใจวิ่งหนีออกมาจากตรงนั้น ก่อนจะแอบย่องเบาเข้าห้องเรียนแต่ทว่า..

" เอนเจ! เธออีกแล้วนะ " โดนจับได้ซะงั้น บัดซบ

" ขอโทษครับครู " ผมเดินไปนั่งกับทีก่อนจะหยิบหนังสือออกมาเรียน ครูส่ายหน้าเบาก่อนจะหันกลับไปสอนต่อ

     อ๊อดหมดเวลาเรียนดังทุกคนลุกจากเก้าอี้ไหว้ครู นี่เที่ยงแล้วสินะ ผมฟุบหน้าลงกับโต๊ะ

" ไม่ไปทานข้าวอีกแล้วหรอเอนเจ " หญิงสาวตากลมคนที่นั่งข้างผมสกิดแล้วถาม

" ไม่ค่อยหิวน่ะ เธอไม่ไปรึไง " ผมถามกลับก่อนจะเปลี่ยนท่านั่ง

" ฉันกำลังจะไปพอดีน่ะ " เธอยิ้มให้ผมแล้วลุกเดินออกจากห้องไป

     30นาทีผ่านไป

" ใกล้หมดเวลาพักเที่ยงแล้วสินะ "

ตุบ! ผู้ชายตัวขาวหน้าตาก็พอใช้ได้อ่ะนะ เดินมาตรงหน้าผมแล้วตบโต๊ะผมอย่างแรงจนผมที่กับลัง

ฟุบหลับต้องตกใจตื่น

" นี่หาเรื่องหรอว่ะ!! "  ผมลุกขึ้นจากเก้าอี้มองหน้ามันอย่างหาเรื่อง

" คิดว่าไงล่ะ เอนเจ.. " หมอนี่คือคนที่ผมไม่เคยรู้จักแต่ดันรู้จักชื่อผมซะงั้น

" นายเล่นซะน้องชายฉันหน้าพังเลยนะ คราวนี้ถึงตานายแล้วล่ะ " หมอนั่นพูดจบก็กระชากคอเสื้อ

ผมไปต่อยจนเลือดซึมออกที่มุมปาก แต่ผมก็สวนกลับไปอย่างแรงจนมันหน้าหัน ก่อนจะฟัดกันไม่

ยั้งจนครูเข้ามาเจอแล้วลากเข้าห้องปกครอง นี่ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกที่ผมต้องมานั่งตากแอร์ในห้องนี้

นะ

     ณ ห้องปกครอง

" เธอนี่ก่อเรื่องได้ตลอดเลยนะเอนเจ " ทั้งๆที่ผมไม่ได้ผิดแต่ทำไมผิดทุกทีเลยว่ะเนี่ย

" ผมไม่ได้เป็นคนเริ่มนะผอ. "

" เธอก็พูดแบบนี้ทุกครั้งไม่ใช่รึยังไงกัน กี่ครั้งแล้วที่เธอทำเพื่อนในโรงเรียนต้องเจ็บตัวจนเข้าโรงพยาบาลน่ะ " พูดไปก็คงไม่มีใครเข้าใจผมหรอก ผมไม่ผิดผมแค่ปกกันตัวเท่านั้น

" ครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ถ้ามีอีกครั้งฉันจำเป็นต้องไล่เธอออก " ผอ.ก็พูดแบบนี้มาร้อยครั้งแล้วเหมือนกันนั่นแหละ

" ฉันจะโทรแจ้งแม่เธอให้ทราบ เธอออกไปได้แล้ว เชิญ " ผอ.ผายมือเชิญผมออกจากห้อง ผมเดินออกมาอย่างเต็มใจก่อนจะออกจากโรงเรียนไปเอารถมอไซร์ของผมที่ข้างโรงเรียนแล้วขับกลับบ้าน......

      ###ชอบรึไม่?? ยังไงก็ฝากไลค์ฝากติดตามหน่อยนะครับเรื่องนี้เป็นเรื่องแรกอาจขัดข้องรึผิดพลาดไปบ้างแต่ผมจะพยายามให้มากนะครับ