Fantasy magic online [yaoi]

    ที่ที่ลูเซียเกิดนั้น เป็นห้องแห่งหนึ่ง ภายในห้องนั้นมีชั้นหนังสือประมาณ 3 ชั้น มีโต๊ะเขียนหนังสือและเก้าอี้อย่างละ 1 ตัว มีเตียงขนาด 6 ฟุต 1 เตียง ในห้องเป็นโทนสีเขียวซะส่วนใหญ่ แต่ก่อนที่ข้าจะได้สำรวจอะไรไปมากกว่านี้ ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา

 

"อ่าว ตื่นแล้วหรอ"

 

"อ่า ครับ แล้วคุณเป็นใครครับ"

 

"เอ๋ เจ้าเป็นผู้ชายหรอกหรอ เอาเถอะ ข้าชื่อ ซิส เป็นผู้ดูแลผู้เล่นเกิดใหม่ของเผ่าภูตินะ แต่เจ้าคงรู้ใช่ไหมว่ายังไม่เคยมีผู้เล่นที่ได้เผ่านี้สักคนนะ ว่าแต่เจ้าชื่ออะไรละ"

 

"อ่าครับผมเป็นผู้ชาย ชื่อลูเซียครับ"

 

"อืม ชื่อลูเซียสินะ เอาละข้าตัดสินใจละ ข้าจะเป็นคนสอนทุกอย่างกับเจ้าเอง ตามจริงผู้เล่นต้องไปเรียนรู้เองนะ"

 

"อ่าครับ"

 

"เอาเป็นว่าวันนี้ก็พักผ่อนไปก่อนละกันนะ เดี๋ยวค่อยเริ่มเรียนพรุ่งนี้ เพราะนี้เจ้ามาก็เย็นแล้วละนะ "

 

"ครับ"

 

"งั้นข้าไปก่อนละ เจ้านอนห้องนี้เนี่ยละ"

 

"ครับ"

 

    หลังจากนั้นผมก็เอนตัวลงไปนอน แล้วก็หลับไป

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

    แสงแดดยามเช้าลอดเข้ามาทางหน้าต่างทำให้ลูเซียที่นอนอยู่ต้องตื่นขึ้นมา นั่งแหมะอยู่บนเตียง ผ่านไปสักพักลูเซียก็ค่อยๆลุกขึ้นมาจากเตียงแล้วก้าวเข้าห้องน้ำ หลังจากนั้นลูเซียก็เดินออกมา ลูเซียอยู่ในชุดเสื้อเชิตแขนสั้นสีฟ้าอ่อน กางเกงขาสั้นสีขาว และมีเสื้อกั๊กใส่ทับเสื้อเชิตสีน้ำเงินเข้นเหมือนสีผม

ใส่ถุงเท้ายาวเกือบถึงเข่าสีดำ สักพัก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้น

 

ก็อกๆๆ

 

"ครับ มาแล้วครับ"

 

   ลูเซียพูดขึ้นพร้อมกับเดินไปเปิดประตูแล้วก็พบกับซิสที่ยืนอยู่หน้าห้อง

 

"คณซิสมีอะไรรึป่าวครับ"

 

"ป่าว แค่จะมาตามไปทานข้าว ทำไว้ให้แล้ว แล้วเดี๋ยวทานเสร็จก็ไปหาชั้นที่ห้องสมุดนะ ห้องสมุดอยู่ชั้นสามนะ ขึ้นบันไดจากชั้นนี้ไปก็ถึงแล้ละ เพราะนี่เป็นชั้นสองนะ สวนห้องทานข้าวอยู้ชั้นล่างเดินลงบันไดไป แล้วเดินไปทางซ้ายนะ"

 

"อ่า ครับ"

 

 

 

 

    ผมเดินลงไปชั้นล่าง แล้วเดินไปทางซ้ายตามที่คุณซิสบอก ก็พบห้องอยู่ 2 ห้อง ห้องหนึ่งเป็นห้องน้ำ อีกห้องเป็นห้องทานข้าวเดินลึกเข้าไปจะเป็นห้องครัว ในห้องทานข้าวจะมีโต๊ะยาวอยู่กลางห้อง 1ตัว สำหรับเก้าอี้ 8ตัวทำจากไม้ทั้งหมด บนโตะ๊ะมีกับข้าวและข้าวตั้งอยู่ ผมเดินไปนั่งแล้วทานข้าวทันทีเพราะค่าความหิวของผมตอนนี้เหลืออยู่แค่ 30 เพราะไม่ได้ทานอะไรเลยตั้งแต่เข้าเกม แต่คุณซิสเนี่ยทำอาหารอร่อยเหมือนกันแหะ ผมทานไปเรื่อยๆจนหมด ก็เอาจานไปล้างแล้วเดินไปหาคุณซิสที่ห้องสมุดบนชั้น 3 บนชั้น 3มีแค่ห้องสมุดห้องเดียวแหะ ผมเปิดประตูเดินเข้าไปก็พบคุณซิสกำลังนั่งอ่านหนังสืออยู่ที่โซฟาตัวหนึ่ง ข้างหน้าเป็นโต๊ะเล็กๆสำหรับวางหนังสือ บนโต๊ะมีหนังสืออยู่ประมาณ 3-4 เล่ม ผมเดินเข้าไปทันที

 

"คุณซิสครับ ผมมาแล้วครับ"

 

"มาแล้วหรอนั่งก่อนสิ"คุณซิสพูดพร้อมกับให้ผมนั่งโซฟาตรงข้ามเขาทันที

 

"เจ้านะเป็นภูติบรรพกาลสินะ"คุณซิสถามผม แต่คุณซิสรู้ได้ยังไงนะ

 

"ครับ"

 

"เจ้าสงสัยสินะ ว่าข้ารู้ได้ยังไง"

 

"ครับ"

 

"เพราะข้าเป็นคนดูแลเจ้าไง คนที่รับหน้าทีดูแลนะ จะสามารถตรวจสอบคนที่ตนต้องดูแลได้นะ มีอะไรสงสัยอีกมั้ย"

 

"เอ่อ ไม่มีครับ"

 

"งั้น ข้าจะเริ่มสอนเจ้าเลยแล้วกัน ก่อนอื่น ข้าจะให้เจ้าอ่านหนังสือพวกนี้ หนังสือเกี่ยวกับบทเวทย์นะ ท่องจำได้ยิ่งดีจะได้ไปเร็ว"คุณซิสพูดพร้องกับยื่นหนังสือเล่มหนึ่งมาให้ แล้วคุณซิสก็ไปอ่านหนังสือต่อ ผมอ่านไปเรื่อยๆ ก็อย่างว่าผมนะเป็นเด็กอัจฉริยะนะ อ่านผ่านๆแค่ครั้งเดียวผมก็ท่องจำได้หมดแล้วละ ผมอ่านไปจนจบก็เรียกคุณซิส

 

"คุณซิสครับ ผมอ่านจบแล้วครับ"

 

"ฮืม อ่านจบแล้วหรอ แล้วจำได้รึเปล่านะ"

 

"จำได้ครับ"

 

"!!! เจ้าจำได้หมดเลย"

 

"เอ่อ ครับ"

 

"หะ!!! หมดเลยเนี่ยนะ ขนาดข้ายังใช้เวลาตั้ง 3 วันเลยนะ นี่เจ้าพึ่งอ่านไปแค่ไม่กี่ชั่วโมงเองนะ เอาเถอะ งั้นต่อไปข้าจะให้เจ้าคัดอัขระโบราณ เพราะการร่ายเวทย์ยิ่งโบราณก็จะยิ่งแรง แล้วยิ่งเป็นเผ่าภูติ ภูติบรรพกาลเนี่ยไม่ต้องพูดถึง แรงกว่าหลายคนรวมกันอีก เอาเล่มนี้ไปอ่านแล้วคัดไปด้วยนะ"

 

"ครับ"

 

ผมเปฺดหนังสืออักขระโบราณขึ้นมาอ่าน แล้วค่อยๆขัดลงไปในกระดาษ

 

'ท่านได้รับทักษะการอ่านอักขระโบราณระดับ(1)'

'ท่านได้รับทังษะเขียนอักขระโบราณ(1)'

 

หืม แค่อ่านก็ได้เลยหรอ เอาละ ผมก็นั่งอ่านและขัดอักขระโบราณไปเรื่อย ก็มีเสียงเเจ้งเตือนดังขึ้นมาตลอด จนเสร็จ

 

'ทักษะการอ่านอักขระโบราณเรื่อนระดับเป็น 2 3 4 ........56'

'ทักษะการเขียนอักขระโบราณเรื่อนระดับเป็น 2 3 4 ........56'

 

หึ ด้วยความที่หนังสือหนาโฮกกกก แทบตาย นิ้วขยับแทบไม่ได้ ความเร็วในการเขียนเลยเพิ่มขึ้นจนเวทย์หนึ่งบทใช้เวลาไม่กี่วินาที

 

"เสร็จแล้วใช่ไหม งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อน นี่ก็เย็นแล้วด้ว ข้าวกลางวันก็ไม่ได้กิน ไปกินข้าวเย็นเลยแล้วกัน"

 

อ่านี่ผมอยู่ในนี้ตั้งแต่เช้าถึงเย็นเลยเนี่ยนะ พอไม่มีอะไรให้จดจ่อแล้วหิวชะมัดเลย ผมเดินลงไปทานข้าวพร้อมกับคุณซิสแล้วอาบน้ำนอนทันที เพราใช้สายตาไปเยอะ

 

 

ต่อ

 

วันต่อมา

 

  ลูเซียลุกขึ้นไปอาบน้ำแต่งตัวแล้วลงไปทานข้าว เมื่อมาถึงก็พบคุณซิสนั่งทานขาวอยู่ก่อน

 

"ลงมาแล้วก็กินข้าวซะ แล้วขึ้นไปห้องสมุดเหมือนเดิม"

 

"ครับ"

 

ผมนั่งทานข้าวไปเรื่อยๆจนหมดก็ลุกเอาจานไปล้าง แล้วเดินขึ้นไปห้องสมุดตามที่คุณซิสบอก

 

"วันนี้ข้าจะให้เจ้า.........................................................................

 

.

 

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

.

 

..................................................................................................

 

tbc