Don't take me นายสุดหล่อ อย่าทำให้ฉันหวั่นไหว

จนเวลาก็ล่วงเลยไปเกือบอาทิตย์

 ตอนเย็นมีฝนตกเล็กน้อย สามารถเดินกางร่มกลับบ้านได้  ชับ! เสียงนิมหุบร่มที่เธอถือกางมากับฉัน

"กลับมาแล้ว ไปอาบน้ำสระผมเร็วเข้า เดี๋ยวไม่สบาย" แม่เดินมาหาพวกเรา ก่อนที่ พวกเราแยกย้ายกันเข้าห้องไป ฉันโยนกระเป๋าลงบนที่นอน  ก่อนถอดถุงเท้า กระโปรง และค่อยๆปลดกระดุมเสื้อนักเรียนออก ระหว่างที่ฉันปลดกระดุมเสื้อสายตาของฉันมองไปที่ลิ้นชัก ลืมไปเลยฉันว่าฉันจะดูรูปในเมมอันเก่า ฉันปลดกระดุมเม็ดสุดท้ายออก  ตอนนี้ยังคงเหลือแค่บราสีชมพู กับกางเกงในตัวน้อยลายหมี ก่อนยื่นมือไปคว้าผ้าเช็ดตัวมานุ่ง  และเดินไปหยิบเมมในลิ้นชัก เสียบเข้ากับคอม ฉันเลื่อนหาไฟล์รูปตอนที่แอบตามนิมไปห้าง ฉันซูมดูรูป ทำให้รู้ว่าผู้ชายคนเมื่อวันนั้นในห้องเรียนคือคนๆเดียวกับคนที่ไปกินไอศกรีมและยืนกับนิมหน้าโรงเรียนจริงๆด้วย ฉันไม่สามารถกุมความลับนี้ได้อีกแล้ว ฉันลุกขึ้นทั้งๆที่นุ้งผ้าขนหนูอยู่ แล้วเดินปรี่ไปห้องนอนของนิม ตอนนี้ฉันยืนอยู่หน้าห้องเธอ ฉันยืนตัดสินใจอยู่ครูนึง ก่อนเคาะประตู

ก๊อก ก็อก 

"อ้าวพี่พิ้น มีอะไรหรอ "นิมเปิดประตูแล้วพูดกับฉัน

"พี่มีเรื่องจะคุย เข้าไปคุยข้างในได้ไหม"ฉันคิดว่าเรื่องนี้ต้องยาวแน่อีกอย่างนิมก็คงไม่อยากให้แม่กับพ่อได้ยินเรื่องที่ฉันกำลังจะพูดนี่หรอก

ฉันเดินเข้าไปนั่งบนเตียงนิมส่วนนิมก็นั่งเช็ดผมอยู่ที่โต๊ะอ่านหนังสือ

"อะ..อ่า ได้สิ แต่พี่จะคุยทั้งสภาพนี้จริงหรอ  สำคัญขนาดนั้นเลยหรอพี่ "นิมทำหน้าตกใจเล็กน้อยพลางหัวเราะเล็กๆ

"เออน่า  ถ้าแกตอบความจริงรับรอง แป๊บเดี๋ยว " 

"เข้าเรื่องเลยนะ นิม แฟนชื่ออะไรหรอ"ฉันเปิดคำถามและดูเหมือนนิมจะอึ้งกับคำถามที่ฉันยิงไป

"เอ่อ...พี่มั่วหรือเปล่า นิมไม่มีแฟน"นิมหน้าเหวอกับคำถามฉัน เธอปฏิเสธฉันแต่สีหน้าเธอบอกฉันอยู่ว่ากำลังโกหก

"นิมฉันเล่นกับเธอมาตั้งแต่เด็กฉันรู้ว่าแกเป็นยังไง และตอนนี้ฉันก็รู้ว่าแกกำลังโกหกฉัน"ฉันหันไปจ้องตานิม และเขาก็หลบตาฉันเหมือนที่ฉันคิดไว้

"เห็นไหมล่ะนิมแกก็หลบตาฉัน บอกมาให้หมดไปเจอกันที่ไหน คบกันนานหรือยัง"ฉันยิงคำถามรัวใส่นิม

"เดี๋ยวๆพี่พิ้น ใจเย็นๆ นิมยอมรับก็ได้แต่พี่อย่าเพิ่งบอกพ่อกับแม่นะฉันขอร้อง"นิมยอมรับแล้วขอร้องฉันว่าอย่าบอกพ่อกับแม่เรื่องที่เธอมีแฟน

"เล่ามา"ฉันพยักหน้าตอบรับว่าจะไม่บอกพ่อกับแม่พลางบอกให้เธอเล่าเรื่องทั้งหมดมา

"แฟนนิมชื่อพี่ต้า อายุรุ่นราวคราวเดียวกับพี่พิ้นนี่แหละแต่เขาเรียนวิศวะสถาบันใกล้ๆโรงเรียนเราอะ เราคบกันก่อนปิดเทอมใหญ่ก่อนขึ้นม.4ประมาณ3สัปดาห์ เราเจอกันที่งานวันเกิดแองจี้ เขาเป็นญาติของแอจี้ ตอนแรกพี่ต้าก็เข้ามาจีบแล้วเราก็คุยๆกันจนตอนนี้ก็ยังคุยกันอยู่ เรื่องมันก็เป็นแบบนี้แหละ"นิมเล่าให้ฉันฟัง

เท่าที่ฉันฟังนิมเล่าฉันก็ไม่เห็นว่าต้าอะไรนั่นมันจะน่ากลัวอย่างที่แอลบอกเลย

"พี่รู้ได้ยังไง"นิมถาม

"โอ้ยมีอะไรที่ฉันไม่รู้เกี่ยวกับแกบ้างคะน้องรัก"ฉันพูดไปยิ้มไป

"หรือพี่แอลบอก "นิมพูดออกมา เห้ยแล้วรู้ได้ยังไง     เนี่ย

"เอ๊ะ!แกหมายความว่าไง เกี่ยวอะไรกับแอลแล้วรู้จักแอลได้ไง"

"ก็นิมเห็นพี่แอลกับพี่ต้าที่ไหนสักแห่ง ดูเหมือนเขาจะรู้จักกันนะ"นิมบอก

"ฉันงงไปหมดแล้ว ก็แอลเป็นคนบอกให้ฉันมาเตือนแกว่าต้าอะไรนั่นไม่ใช่คนดีอย่างที่คิด "ฉันหลุดปากบอกนิมไป

"พี่แอลมาใส่ร้ายพี่ต้าแบบนี้ได้ไง อุตส่าห์คิดว่าเป็นคนดี คิดว่าเป็นสุภาพบุรุษมาตลอด  "นิมเริ่มชักสีหน้า

"เอ่อ... "ฉันไม่มีอะไรจะพูด

"พอเถอะพี่พิ้นนิมง่วงแล้ว  พี่ก็ระวังตัวไว้ด้วยเถอะ วันก่อนนิมเห็น..."

"เห็น เห็น อะไร "ฉันยื่นหน้าเข้าไปใกล้

"เอ่อ..ไม่มีอะไร ก็เห็นว่าพี่ไม่กลับบ้านพร้อมนิม แล้วไปบ้านพี่แอลไง"

"นั่นจำเป็นต้องไปย่ะ ฮืมๆฝันดีๆ"ฉันบอกกับนิมก่อนออกมาจากห้อง

โครม!ประตูถูกปิด

"เอ้ยย ฉันไม่น่าหลุดปากบอกนิมแบบนั้นเลย “ฉันพูดแล้วเอามือตีปาก

ตอนนี้ความรู้สึกผิดที่สัญญาไว้กับแอลว่าจะไม่บอกนิม ก็ผุดขึ้นมาในหัวจนได้   ฉันไม่ได้ไม่เชื่อใจนายนะแอลแต่มันช้าเกินไป นายไม่ยอมพูดอะไรเลย ตายจริงเพราะอารมณ์ชั่ววูบแท้ๆ ก็ดันคุยจนสนุกปาก แอลรู้จะโกรธฉันมั้ยนะ ฉันขอโทษน้าาาา 

          พี่พิ้นเดินออกจากห้องไป ฉันรีบลุกไปล็อคประตู

“พี่ต้ากับพี่แอลเขาต้องมีปัญหาอะไรกันแน่ๆไม่อย่างนั้นพี่ต้าคงไม่ไปมีเรื่องที่โกดังวันนั้น “ฉันนั่งลงบนเตียงในมือถือโทรศัพท์ไว้แน่น   ใช่แล้วทำไมฉันถึงรู้เพราะที่ฉันหายตัวไปไม่กลับบ้าน กลับมาอีกทีก็ตอนเช้า เพราะเมื่อคืนก่อนเลิกงานวันเกิดแองจี้พี่ต้าขอตัวกลับไปก่อน  แต่ก่อนหน้านั้นพี่ต้าบอกจะไปส่งฉันที่บ้าน ฉันรู้สึกว่าพี่ต้าแปลกๆตั้งแต่มางานวันเกิดน้องตัวเองแล้วเหมือนใจพี่ต้าไม่ได้อยู่กับงาน  พอเลิกงานฉันเลยแอบตามไปหวังว่าแค่ไปดูแป๊บเดี๋ยว  แต่มันมีเรื่องเกิดขี้น พี่ต้าไปที่โกดังใกล้ๆ ตอนไปถึงมีกลุ่มผู้ชายยืนรออยู่แล้ว แล้วเขาก็คุยกันไปกันมา อยู่ดีๆก็ต่อยกัน ฉันทำ ไรไม่ได้หรอกผู้หญิงตัวเล็กคนเดียวฉันได้แค่ยืนร้องอยู่หลังโครงไม้ที่ต่อสูงเรียงกัน ฉันจำได้ว่าตอนนั้นฉันกลัวมาก ถ้าพี่ต้ารู้ว่าฉันแอบตามมาพี่เขาต้องว่าฉันแน่ๆ แล้วก็มีบางอย่างมากระแทกที่ศีรษะของฉัน  หลังจากนั้นฉันรู้สึกตัวอีกทีก็ตอนเช้า แล้วเจอพี่แอลกับเพื่อนเขา  แต่ฉันไม่ได้เล่าพ่อกับแม่และพี่พิ้มแบบนี้หรอกตอนกลับมา ฉันกลัวเรื่องมันจะใหญ่โต ฉันกลัวว่าพ่อกับแม่จะรู้ว่าฉันมีแฟน และฉันก็ไปเจอพี่แอลที่โรงเรียนในฐานะที่เขาเป็นเพื่อนพี่พิ้น

มาอัพแล้วค่ะ ฝากติดตามต่อด้วยนะคะ