มันคงเป็นความรัก...

       มัธยมสาม {15}

  ตึก ตึก..เสียงเดินเข้าสู่ตลาดสด สาวน้อยผมสั้น ตาสีฟ้าเป็นประกาย ฟูจิโอกะจังนั่นเอง!! เธอเดินเข้าไปซื้อของทำกับข้าวเพื่อนำไปให้คุณแม่ทำอาหารเย็น เมื่อซื้อเสร็จ เธอก็หยิบตระก้าขึ้นมา ตรวจเชร็คของในตระกร้าว่าครบหรือเปล่า?? เมื่อเธอสำรวจว่าครบแล้ว เธอก็มุ่งเดินกลับบ้าน เธอผ่านหน้าร้านเกมแห่งหนึ่ง พบกับชายคนหนึ่งที่เดินผ่านเธอ ชายคนที่เดินผ่านเธอ คือ อาสึโตะคุง เธอไม่รู้จักชื่อของเขา จึงได้เพียงแค่สบตาเท่านั้น... เธอเจอชายคนนี้ทุกวัน ชายคนนี้รีบเดินเข้าไปในร้านเกมทันที เธอหยุดเดินสักพัก และมองเข้าไปในร้านเกม แต่คนในร้านเกมดันมองเธอ เธอจึงรีบหัน แล้วรีบเดินออกไปจากที่นี่ ระหว่างทางออก เธอเจอจักรยานของชายหนุ่มผู้นั้น สีฟ้า คันใหญ่ เสียงฟ้าร้องดังสนั่น!! เธอรีบเดินกลับบ้านอย่างรวดเร็ว 

  หลายเดือนผ่านไป.... เธอเจอชายคนนีัทุกๆวัน จนจำหน้าตาได้ขึ้นใจ เย็นวันหนึ่ง หลังกลับมาจากการสอบปิดเทอมใหญ่ เธอจากลากับ มิยูริจัง ที่อาจจะไม่ได้เจอกันอีกแล้วเพราะแยกจากกัน ต้องจบจากมัธยมต้น มิยูริจัง บอกฟูจิโอกะว่า " รีบๆมีแฟนนะ เดี๋ยวฉันจะกลับมาหาเธอนะ" มิยูริจังพูดพลอยน้ำตาร่วง แด่มิตรภาพของเธอกับฟูจิโอกะจัง ฟูจิโอกะบอกกลับไปว่า " อื้ม......ขอบคุณนะที่เป็นเพื่อนกันน่ะ ฉันขอโทษเรื่องที่ผ่านมาด้วยนะ มิยูริ " น้ำตาของฟูจิโอกะพลอยไหลตามด้วยคำจากลา เนื่องจากมิยูริจังจะได้ไปเรียนในประเทศอเมริกา ฟูจิโอกะเป็นเพื่อนกับมิยูริตั้งแต่ ประถม จนในวันนี้จะต้องจากกัน มิยูริเดินหันหลังพร้อมพูดว่า " ฉันก็ขอบคุณเธอนะ ที่เป็นเพื่อนกันมาน่ะนะ ฉันจะเขียนจดหมายมาถึงเธอนะจ้ะ " มิยูริยิ้มพร้อมน้ำตา พร้อมเดินจากกัน... ฟูจิโอกะ เสียใจมากๆ จนเดินเอื่อยๆ แถมไปนั่งพักข้างสนามฟุตบอล เอ๊ะ!! ฟุตบอลเด้งมาตรงขาเธอ!! " เธอๆ ขอบอลคืนหน่อยสิ " เสียงคำพูดจากผู้ชายคนหนึ่งที่เคยเจอทุกๆวัน หน้าร้านเกม นั่นคือ อาสึโตะนั่นเอง!! ฟูจิโอกะเตะบอลคืนไปให้อาสึโตะคุง พร้อมวิ่งหนีกลับบ้านอย่างรวดเร็วววววว ><

 หลังจากการประกาศผลสอบเข้า มัธยมปลาย แห่งโรงเรียนโอรันตราษ ฟูจิโอกะสอบเข้าได้ เธอจึงครึกครื้นดีใจเป็นพิเศษ กรี๊ดกร๊าดลั่นบ้าน จนแม่เธอภูมิใจที่เธอสอบติด 

 วันถ่ายรูปบัตรประจำตัวนักเรียน ตื้ด ตื้ด..... เวลา 7:00น.  เช้าแล้ว เสียงนาฬิกาปลุกดังลั่น ฟูจิโอกะรีบแต่งตัวไปโรงเรียน ใส่ถุงเท้าผูกโบว์นักเรียนให้เรียบร้อย แล้วเดินไปกินข้าวข้างล่างที่คุณแม่เตรียมไว้ให้ เธอดีใจสุดๆ เธอเดินทางไปโรงเรียนด้วยรถโดยสารหน้าบ้าน ขณะถ่ายรูป เลขประจำตัวของเธอคือ ๑๕๑๔๓๗ เมื่อช่างภาพกล่าวเรียกให้เธอมาถ่ายรูปบัตรประจำตัวนักเรียน ขณะถ่ายรูปฟูจิโอกะ เพื่อนที่กำลังรอต่อแถวก็ต่างพากันขำหน้าตาของฟูจิโอกะ เพราะหน้าตาเธอตลกมากๆ สาวคนนึงที่หน้าตาโมเอะวิ่งเข้าไปบอกตากล้องว่า "ขอให้ถ่ายเธอใหม่ได้ไหมค้ะ" สาวคนนี้วิ่งไปจัดทรงผมให้ฟูจิโอกะ พร้อมพูดว่า " สวัสดี ฉันชื่อ อายาโนะ มิกะ นะ เธอชื่ออะไรเหรอจ้ะ " สาวน้อยคนนี้กล่าวทักทายฟูจิโอกะจัง ฟูจิโอกะบอกว่า " เอรุ ฟูจิโอกะ.. " มิกะจังจัดทรงผมของฟูจิโอกะให้สวยและน่ารัก ไฉไลกว่าเดิม พร้อมพูดต่อว่า " อื้อ!เสร็จแล้วล่ะ บัตรประจำตัวนักเรียนใช้ตั้ง 3 ปีนะ ควรทำหน้าทำตาให้ดีละ ฉันไปล่ะนะ " มิกะวิ่งกลับไปที่แถว ช่างภาพถ่ายภาพให้ฟูจิโอกะ มิกะชูวมือขึ้นบอกว่า ok จ้ะ ฟูจิโอกะจังยิ้มให้ ^^ 

ติดตามตอนต่อไปนะจ๊ะ ^^ ฝากคอมเม้นด้วยนะ ^^