10 คำสาปโรงเรียนเอกชน Legend of the New Resident

ความเดิม จากตอนที่แล้ว

'ต้มหอม:เห็นเค้าว่ากันว่า ออยคนนั้นน่ะ รู้สึกแปลกๆตั้งแต่เข้ามาในโรงเรียนเลย

น้ำ:อ่อใช่ เห็นบอกว่า มองเห็นเหมือนเป็นอาจารย์ผู้ชาย กำลังเดินบนอาคารชั้นที่ 3 แต่สภาพดูเละมาก เส้นเลือดเหมือนตีบอ่ะนะ

โรส:ค่ะ อาจารย์คนนั้น น่าจะชื่ออาจารย์พาณุพงศ์ ชื่อเล่นครูเอิร์ธน่ะค่ะ

นิน:อื้ม ครูคนนั้นนะ ตายไปก่อนหน้านั้นน่ะ แต่ดูเหมือน จะไม่มีใครเชื่อเธอนะ

น้ำ:ไม่เชื่อหรือไม่กล้าเชื่อกันแน่ เรื่องแบบนั้น ยังไงคน ม.5 ต้องรู้สิ...'

ตอนที่ 2 / สัมผัสแรก...ย้ายโรงเรียน 2

???:นี่ๆ ชื่อออยใช่มะ

ออย:อ่อ ใช่

???:ฉันชื่อลินนะ ส่วนคนไหมฟ้า

ไหมฟ้า:ยินดีที่ได้รู้จักจ้ะออย

ออย:ยินดีที่ได้รู้จักนะ เอ่อนี่...ที่โรงเรียนนี้มีคุณครูผู้ชาย ใส่แว่น หนุ่มๆหน่อย ค่อนข้างสูง ไหมอ่ะ

ไหมฟ้า:[ทำหน้าตาหลอน เหมือนตกใจอะไรซักอย่าง]

ออย:เป็นอะไรงั้นหรอ

ไหมฟ้า:อะ...เอ่อ ออย...โรงเรียนเรา คุณครูผู้ชายเป็นคนอายุมากทุกคนแล้วนะ....เธอมองอะไรผิดหรือเปล่า

ลิน:สงสัยจะเป็นนักเรียนมั้ง เธอมองผิดอ่ะเปล่า

'เกล้า:อย่าบอกนะว่าที่พวกเธอกำลังจะเล่าคือ...

โรส:ค่ะ...รักคุณครูนะคะ'

เมื่อถึงเวลาพักกลาง 3 คนนั้น ก็เดินตรงไปที่โรงอาหาร แต่ระหว่างเดินนั้น ต่างคนต่างก็มองมาที่ออย เพราะเธอนั้น ใส่ชุดที่แปลก และค่อนข้างสั้นหน่อย เพราะเธอมาจากโรงเรียนที่ใหญ่มากๆ

ลิน:ชุดในโรงเรียนมีไม่พอสินะ

ไหมฟ้า:ไม่ได้สั่งไว้หรอ

ออย:ก็สั่งนะ เป็นเดือนเลย...แต่เหมือนโรงเรียนจะไม่สนใจน่ะ

ลิน:เอ๋...เอาจริงดิ เป็นไปได้หรอเนี้ย โรงเรียนเรา เข้มทุกรายละเอียด ไม่น่าพลาดนิ

ไหมฟ้า:สงสัย จะยุ่งเรื่องของ...

ลิน:ไอ้โยใช่มะ

ไหมฟ้า:กะคงใช่น่ะ

ออย:โย...ทำไมหรอ

ลิน:เรื่องนั้นก็...

???:ไม่คิดว่าชุดนั้นมันเด่นเกินหน้าเกินตาไปหน่อยหรอ

ออย:หืม?

ลิน:แล้วจะทำไมล่ะ ก็ชุดที่โรงเรียนไม่พอ จะให้ทำยังไง...พิมพ์

พิมพ์:เหอะ...เสื้อไม่พอ แล้วทำไมไม่สั่งข้างนอกล่ะ เครื่องแบบโรงเรียนร้านชุดนักเรียนก็มีขาย...หรืออยากโชว์ไว้ก่อน

ลิน:เลิกพูดมากได้แล้วน่า!!

พิมพ์:ให้แต่เพื่อนแก้ตัวให้ คงจะไม่มีปัญญางั้นสินะ

[ออยตาลอยมองไปที่พิมพ์ไม่กระพริบ]

'โรส:เห็นบอกว่า สัมผัสถึงความตายในเร็ววันค่ะ

น้ำ:หืม...ตายเพราะมือออยเปล่านะ 5555

ทุกคน:5555

ต้นหอม:ไม่ใช่อย่างนั้นซักหน่อยน่า...'

พิมพ์:มองอะไรนักหนา

ไหมฟ้ากับลิน เขย่าตัวออย แต่ออยก็ตาลอยอยู่อย่างนั้น คนอื่นๆแถวนั้น ก็มองเหมือนรังเกียจไปประมาณว่า....ทำบ้าอะไรอยู่อย่างนั้น และแล้ว ออยก็กลับมาพูดอีกครั้ง

ออย:ก็โรงเรียนนี้มันไม่มีความเตรียมพร้อมในภายหน้าซะก่อนไง ไม่แปลกใจเลย โรงเรียนนี้ถึงได้มีนักเรียนแบบเธออยู่ หัดดูแล'ชีวิต'!! ของตัวเองก่อนดีกว่านะ...พิมผกา

พิมพ์:รู้ชื่อจริงฉันได้ยังไงกันน่ะ แล้วพูดแบบนี้ อยากมีเรื่องกับฉันหรือไงกัน

และออยก็เดินออกไปจากตรงนั้น และตรงไปที่โรงอาหาร โดยลินกับไหมฟ้าเดินตามไป และจู่ๆออยก็หยุด และมองไปที่ตึกชั้น 3 เหมือนอาจารย์อีกแล้ว แต่พอลินกับไหมฟ้ามามอง อาจารย์คนนั้นก็หายไปเลย ออยทำท่าสงสัยมาทั้งวัน จนเหมือนไม่ได้สนใจเรื่องเรียนเลยด้วยซ้ำ จนกระทั่งเลิกเรียน

Kanata Sara